De mond, die nooit gesproken heeft. Wel gebrabbeld. En gebabbeld. De loyale mond. Geen hoogverraad komt over gesloten lippen. Gelaten laten woorden zich ontvallen. Geen eind aan de bodemloze put.

Heks zit verbaasd te kijken naar haar bolle wangen. Ze kan nog net de woorden binnen houden. Het rommelt en het rotzooit in die mond. Gevaarlijk zingt die rotzooi in het rond!

De mond vervloekt belagers alle dagen. Steeds opnieuw. Ook stelt lastige vragen…. Die mond. Die smoel, die geul, die hellepoort.

Mond verzucht verstoord: Zegt voort, zegt voort.

Mijn mond wil zwijgen, liefst in alle talen. Stoppen de verhalen. Mond wil niet meer.

Niet meer eten, ook niet meer alles weten. Proeven? Wat nou proeven? Kent dit liedje al. Loopt vast weer in de val. Vol in de valse val.

Heks wil graag een ander deuntje zingen. Schiet maar niks te binnen. Moet toch iets verzinnen.

Stil lig ik te wachten tot het betert. Mijn pijnlichaam lijdt weer kilometers. Maar dat wisten we al.

Bocca della Verità, De mond van de waarheid