’s Morgens na mijn paddepoelenbad
trek ik rattehaar uit m’n wrat
en wrijf mijn bochel in met zonnedauw
je weet toch wel dat door goed onderhoud
zo’n bochel elasticiteit behoudt
en zelfs zacht licht kan werpen op je pad
–
dan draai ik m’n nachtuilenkop
en druk er nog snel drie kusjes op
voordeel van die kop is zal nu blijken
vermogen om jezelf van twee kanten te bekijken
naast navelstaren mag ik ook graag bochelturen
maar niet te lang, ik tap ook graag een mop
–
uit mijn mooie transparante bochel vol
herinneringen en toekomstmuziek de tol
die ik betaald heb voor haar luciditeit
scheld ik haar zonder spijt of hartzeer kwijt
want na schade en schande en alles heelt de tijd
is bochel eindelijk mijn kristallen bol
Pingback: Soms is het maar goed, dat je iemand niet herkent. Krijgt ie nog een kans, die vrouw of vent. Had ik bijvoorbeeld herkent en verweten; Had ik het geweten, dat het hem was; Niet vergeten….. Dan had ik nooit zo’n leuk gesprek gehad. Over mijn fa
Pingback: Mooie en sterke verhalen op jezelf verhalen is natuurlijk balen. Nee, dan de kale waarheid. Dat is de prijs, die ik moet betalen….. Eventjes wennen, dit experiment. | recepten van de toverheks