Ik kijk naar jouw groen kikkerhoofd

Gericht van me af, vlam uitgedoofd

Ik vraag me af waarom toch sterven

We duizend doden en beërven

Slechts de muze in dit gedicht

Slechts de glimlach op ons gezicht

–

Alsof dat niet genoeg zou zijn

Ons samenzijn was toch heel fijn

Was het slechts in hoger sferen

Wat kan het schelen, wat kan het deren

Kikker springt hoog en heks kan dalen

Zo ontstaan sprookjes, zo de verhalen

–

En wat ons ten leste bijblijft

Dat wat we weten, dat wat beklijft

Is dat wie zijn oor ten luister

Legt hoort gefluister, kwakelelend gefluister

Daar bij de paddepoel

Daar bij mijn heksenpaddepoel