Vanmorgen begonnen alle kerkklokken in de binnenstad te luiden, een fantastisch gehoor. Ik zette de balkondeur open en vroeg me af waaraan ik dit genoegen te danken had. Oh ja, de nieuwe Paus!

De installatie in zijn ambt. Zijn tronie op de troon van Petrus. Het werd natuurlijk live uitgezonden! Ik besloot met een kop koffie voor de TV verder te ontwaken. Helaas was het uiterst slaapverwekkend allemaal. M’n oogleden werden zwaar…. Dit ging niet werken. Het vroeg om een andere strategie.

Mijn handen begonnen wat rommel op te ruimen rond het toestel en zijdelings luisterde ik naar het afgeknepen gezang van de bisschoppen. Met verpieterde zaadballen zongen ze zich  piepend en knerpend door het hele gebeuren heen.

Nu werd ik toch wel benieuwd wat de nieuwe paus te melden had. Ik spitste mijn oren. Hij hield een bescheiden preek. Hoorde ik hem daar nu iets raars zeggen? De rest van het verhaal ging ten onder in bozig inpandig geborrel in mijn hoofd. Hij kreeg het zowaar in die paar zinnen voor elkaar om deze heks tegen zich in het harnas te jagen.

Toen ik later zijn verhaal nog eens las op internet vond ik niet terug wat me zo kwaad had gemaakt. Ik had die man alweer van alles in de mond gelegd… Tja, je hoort wat je wilt horen.

Ik las vooral veel het over het beschermen van alles en iedereen. Dit en dat. Ook de schepping, moedertje aarde. Zus en zo. Een kwetsbaar lid in de samenleving bijvoorbeeld. Met alle middelen.  Behalve condooms natuurlijk.  En het woord tederheid viel me op.

Deze heks is nog steeds not amused over de heksenverbrandingen. Na al die tijd! Kun je nagaan, hoelang het nog gaat duren voor we over dat kindermisbruik heen zijn….

De kerk predikt van oudsher de weg van de zon en heks bewandelt -ook- die van de maan. Niet alleen één god als grondslag van alles zien, maar ook het goddelijke in alles horen. Met de oren van moeder aarde. Iets dat de heilige Franciscus van Assisi, hartstikke Rooms-Katholiek overigens, als geen ander kon…….

Deze nieuwe paus is natuurlijk ook een kind van de Grote Moeder. En in zijn enorme kerk heeft ze toch maar weer een stevige voet tussen de deur gekregen via de Heilige Maagd. Voor hele volksstammen mensen is zij de allerbelangrijkste icoon in hun religieuze leven. Een grote maagdelijke vinger in de goddelijke pap.

Moedertje Aarde is daarbij ook nog Geilig. Weelderig als de nazomer. En Veilig als een winternacht. Beetje Duister ook in die nacht. Goddelijke Moeder, aanwezig in elke steen, beeld, bloem, vrouw, man, mens-en-kind.

Het wordt eigenlijk wel eens tijd voor een vrouwelijke paus. Met Moeder Aarde als rolmodel…Dat zou eens wat zijn! Daar zou de katholieke kerk van opleven….