Op een dag gaat Krak op reis met Kreukel

Ze kwakkelen gezamenlijk op weg

Krak rijdt en ’s avonds laat kookt Kreukel

Als ze kamperen ergens onderweg

–

’s Morgens krakt en mikt het om je oren

Kreukel kraakt een meter in het rond

En Krak is pas na uren uit de kreukel

En zoveel koffie, Krak , is niet gezond

–

Wat pillen, poeders, vitaminen verder

Wordt de reis eindelijk voortgezet

Nou, zegt Kreukel, als ik straks weer thuis ben

Ga ik eerst eens drie weken naar bed

–

En is het dan wel allemaal de moeite?

Wordt hun inspanning rijkelijk beloond?

En halen ze hun einddoel, Pruimendorpje?

Klooster, waar die oude monnik woont

–

Ze komen aan, na twee dagen bijkomen,

Zijn ze zowaar aanspreekbaar tot en met

Hun kamp staat onder gammele pruimenbomen

Een half uur lopen vanaf het toilet

–

Ze storten zich in het kloosterleven

Worden Gieterkind in een gezin

Helaas kunnen ze beiden niet tegen eten

Dat boordevol gestopt wordt met Ve Tsin

–

Ach, liefde verdraagt alles, zelfs die bulten

En slapeloze nachten op de koop

Stampende lijven, terwijl de geest tot rust komt

Compassie met de darmen in de knoop

–

Kreukel ligt nog bevroren in veldbedje

Als ’s morgens om 5 uur de gong weer dreunt

Zo vroeg opstaan is ook voor Krak geen pretje

Soms nauwelijks twee uur in slaap gekreund

–
Maar wanneer ze naar die kleine monnik luisteren

Ogen op stokjes, dan wordt hun hart zo blij

Als wijze woorden waarheid zachtjes fluisteren

Ze bewust in hier en nu zijn, zoals hij

–

Dan komen dromen uit en werkelijk ontwaken

Wordt aangeraakt, de bron laaft aangeboord

De goede zaden in de tuin met levend water

In stilte klinkt opnieuw het eerste woord