Kerst, kerst kerst. ‘Kerst heeft overgegeven in mijn huis,’ vertrouwt een heksenvriendinnetje me onlangs toe. Ik kan dat beamen. Traditioneel komt haar coven ook dit jaar een paar weken voor kerst bij elkaar in haar volgekotste kersthuisje om kransen te maken. Heks is natuurlijk van de partij!

Hete chocolademelk, glühwein, appeltaarten en nog veel meer kerstlekkers: De keukentafel staat er vol mee. Een dozijn bezemstelen staan opgesteld in de hal. De vers binnengevlogen heksen kwetteren dat het een lieve lust is. Kerst is toch echt ons feestje. Heidens tot op het bot. De wedergeboorte van het licht. De heilige equinox.

Een paar dagen later stort ik me op het optuigen van mijn kerstboom. Een heidens karwei. Er moeten ongeveer 6000 ballen en andere decoraties in worden gehangen. Gelukkig krijg ik hulp. Maar evenzogoed ben ik een hele dag bezig met versieren.

Na anderhalve week zijn mijn spieren weer een beetje uit de knoop gemarteld door mijn onvolprezen fysiotherapeut. Ik kan gaan werken aan het versieren van mijn keukentafel. Een bevroren wereld landt op het oude hout. Met een door trollen bevolkt sneeuwlandschap in de hoek.

Op kerstmiddag vul ik de vazen met bloemen. Ik gooi verse dennentakken onder de boom. Ik kalefater de kerstkrans op met vers groen. Ik steek een verrukkelijke geurkaars aan. Een zoete vleug sinaasappel, kruidnagel en kaneel drijft door de woonkamer en keuken. Mijn huisje bulkt van de midwintersferen.

Ik rijd nog een goeie ronde met de hondjes en ruim de laatste rotzooi op. Snel hul ik me in een kerstoutfit. Trek een kwast over mijn bleke toet. Lekker luchtje tot besluit: Ik ben er klaar voor!

Dan komt Santiago. We strijken neer bij mijn wonderboom. ‘Het is de eerste keer in mijn leven, dat ik op kerstavond bij een kerstboom zit,’ roept Santiago verrukt, nadat hij zich heeft afgevraagd of er nog een enkel kerstballetje bij past in die overvolle boom.

We drinken een sublieme Italiaanse wijn en Heks zet lekkere hapjes op tafel. En zoals altijd kletsen we elkaar de oren van het hoofd. Nooit gebrek aan een gespreksonderwerp met deze man.

Om een uurtje of 9 kuieren we op ons gemak naar de Hooglandse kerk. De stad is lekker rustig na dagenlang te zijn overlopen door winkelende hordes. Klokken luiden blij door de miezerige kleddernacht.

De kerk is heerlijk warm gestookt. En bomvol. ‘Het gaat slecht in de wereld, Heks, daarom zat het zo vol,’ redeneert Santiago later. En hij heeft gelijk. In tijden van nood kan iedereen wel een goddelijke vriend(in) gebruiken…….

Voor de dienst van start gaat zingen we een heleboel kerstliedjes. Dan komt er een Moslima met een vredesboodschap aan het woord. En daarna een rabbijn. En tot slot iemand van de Bahai, een geloofsgemeenschap, die alle religies omarmt.

Mijn kerk, waar God ook een vrouw is, verwarmt mijn hart met deze insteek. Het is een mooie dienst. Licht en blij lopen we een paar uur later weer naar huis. ‘Ik had begrepen, dat ik een whisky zou krijgen tot slot,’ grapt mijn lief. Ja, dat klopt. Ik drink altijd een lekker glas whisky na de nachtdienst. Om weer op te warmen na urenlang stilzitten in een koude kerk…..

Heks zet een glas Glenfiddich voor zijn neus. We proosten. We zoenen. Het leven is goed.

Alle kleine ergernissen van de afgelopen week smelten als sneeuw voor de zon. De vervelende mailtjes, die ik onder ogen kreeg, waarin schandalig wordt geroddeld over Heks. De walgelijke met krokodillentranen gelardeerde braakmail gericht aan mijn voortreffelijke advocaat, waarin ik word afgeschilderd als een volstrekt incompetente idioot. Net voor de kerst.

Heks kan slecht tegen gelieg. En dit epistel is 1 grote leugen. Maar niet mijn leugen. Ik hoef helemaal niks met andermans gelieg, gekonkel en gemanipuleer. Die tijd is voorbij. Ik laat alles lekker van me afglijden.

Dat is zo heerlijk van Santiago. Hij liegt nooit. Van alles flapt hij er uit. Ik hoef me nooit af te vragen wat zijn dubbele agenda is. Want die heeft hij niet. Zelfs als hij er zelf gekleurd op staat door een verhaal, zal hij het niet veranderen of aanpassen. Echt heel fijn.

Op kerstmorgen tover ik een heerlijk ontbijtje op tafel voor mijn schatje. ‘Ik ben toch zo blij, dat ik eindelijk mijn kippenservies eens kan gebruiken! ‘ roept Heks verrukt. Santiago ligt in een deuk. ‘Nou, Heks, ik ben blij, dat jij zo ongelofelijk in je nopjes bent met je kippenkerstontbijt …’ hikt hij.

Eerste kerstdag lig ik helemaal onderuit. Ik ben uitgeput van alle kerstvoorbereidingen en de drukte rondom een aantal concerten met mijn diverse koren. ‘Ik neem de hondjes mee, Heks, dan kun jij een dagje lekker uitrusten,’ stelt Santiago voor.

En zo geschiedt. Heks ligt gestrekt voor de televisie. Een hele godganse lange dag lang. Ik slaap en slaap. Kijk met een half oog naar een walgelijk zoete kerstfilm. En warempel, vandaag ben ik redelijk bijgetrokken.

Beetje verkouden, ergens een virusje opgepikt, maar niks alarmerends.

Straks komen mijn schatjes weer naar Huize Heks. We gaan er nog een leuke avond van maken hier in mijn over de top kersthuisje!

Lieve lezers, ik hoop dat jullie ook fijne kerstdagen hebben. Met bloemen en groen en veel chocolaatjes. En wat lieve mensen over de vloer…..