Uitslapen is een hele kunst. En ik ben er goed in. Vandaag laat ik weer een sterk staaltje zien. Pas tegen twaalven gaan mijn ogen open…..
Snel trek ik wat kleren aan, giet een kop koffie naar binnen en lijn Varkentje aan. Twintig minuten later ben ik in een park. Er zijn nog meer hondjes. Ysbrandt is in zijn element. Ik ook, want ik ontwaar de knappe Griek met zijn hondje Ajax. De foto’s, die ik ooit van hen nam zijn de hele wereld over gegaan….
Hij is in gesprek met een rasechte Leidenaar. Het blijkt een lesje plat Leids te zijn! Mijn stadsgenoot zegt onuitspreekbare woorden voor, Rrrwwwottuhdam, Schggggschevuniguh. De Griek doet zijn best om hem na te doen en rochelt er op los. Ze hebben de grootste pret! Heks doet er nog een schepje bovenop. Schaterlachend neemt het baasje van Ajax afscheid.

Sommige mensen hebben een fijner afgestemde ontvanger in hun kop. Vangen meer signalen op, ook uit andere dimensies….
Uit handen valt ook veel af te lezen, Heks kan dat goed als ze teut is…..
Ik ken de Leienaar al jaren. Hij, zijn vrouw en hun twee kleine hondjes hadden ooit een gemeenschappelijke hondenvriendin met Heks, An. Een lokale beroemdheid met haar twee honden, vijf, zes, zeven katten, papegaai en andere huisdieren. Helaas is ze overleden, dit kleine pittige vrouwtje, veel te jong. Ysbrandt heeft nog een hele tijd over het muurtje van haar buitenplaatsje staan gluren als we langs haar huis liepen. Vergeefs wachtend op een snoepje….
De man vertelt me hoe ze jarenlang op hun hondjes paste. En dat hij en zijn vrouw daarom een bloemstuk namens de beestjes op haar kist hadden gezet. Met een foto. Hij begint ondeugend te lachen. ‘We hebben ook de as van haar overleden bouvier in de kist gestopt. Stiekem. Gewoon in een zak tussen haar benen!’ Haha. We grijnzen. An kon een schuine grap zeer waarderen…. ‘Dat heeft ze vast heel leuk gevonden’, verzucht Heks.

Gouden energie in handen, het lichaam als bloementuin, tantrische liefde gaat niet slechts over seks, je draagt het hele universum in je…….
Opeens vertelt de man me hoe An ’s nachts bij hen op zolder zit te tikken, terwijl er een onverklaarbare koffielucht in hun huis hangt. Hij haalt de schouders op. ‘Gekkigheid natuurlijk…’ Als hij echter merkt, dat Heks er niet van staat te kijken, volgen de verhalen elkaar op. Deze stoere Leienaar is gewoon supergevoelig! Hij heeft absoluut aanleg voor het paranormale. Helaas is dat niet altijd makkelijk. De beelden, visioenen en dromen, die je krijgt gaan vaak over droevige zaken. Vooral als je nog niet hebt geleerd om je talent te hanteren…..
Het blijkt, dat hij een hele zware periode achter de rug heeft. Werkelijk het ene sterfgeval na het andere. Ziekte, verlies en narigheid. We praten een hele tijd. Wat is het toch bijzonder bedenk ik me als ik bijna anderhalf uur (!) later weer richting huis fiets: Iemand, die je zo vaak hebt gezien zonder echt contact te maken gaat open als een bloem! En blijkt een schat aan honing te herbergen…..
Vanmiddag lig ik in de ruststand. Ik ga eindelijk eens dat blog over de Kunstroute in elkaar knutselen. Dat vergt uitzoekwerk en daar moet ik me even toe zetten….
Vanavond ga ik met Frogs naar een optreden van Knarsetand kijken. Hij speelt in de Melkweg met zijn band. Jarenlang waren dit soort tripjes totaal niet haalbaar voor Heks. Met een beetje beleid lukt het nu wel. Joepie!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.