Woensdag in de loop van de dag ga ik een proefrit maken op een nieuwe fiets. Een elektrische vouwfiets! Mijn oude fiets begint steeds meer mankementen te vertonen, een nog ouder exemplaar stort langzaam in elkaar. De fietsenmaker heeft dit showmodel in de aanbieding. Het model is verouderd, maar de fiets is gloednieuw. Uitgerust met een kleine elektrische motor klimt ‘ie met het grootste gemak tegen alle steile bruggetjes op, die mijn mooie stadje rijk is.

Dit opent perspectieven voor de matige dagen, waarop ik me scheldend en vloekend tegen dit soort heuveltjes opwerk. Of halverwege een tochtje niet meer weet hoe ik thuis moet komen vanwege vermoeidheid. Ysbrandt is ook blij. Vrolijk draaft hij naast me. Hij moet wel een tandje bijzetten, maar de motor kan ook uit. Met 1 druk op de knop. Dus zodra het nieuwtje eraf is, zal ‘De Vrouw’ ook weer gewoon gaan fietsen……

In het plantsoen kom ik een frisse jongedame tegen met een ongelofelijk schattig puppy. Een Chihuahua. Ze heeft hem al ruim een maand onder haar hoede en doet het fantastisch zo te zien.  Het schatje luistert goed, apporteert al en is zo goed als zindelijk. En bepaald niet bang voor grote honden!

Hij heet Boefje, leuke naam toch voor zo’n deugniet. Lekker stoer ook. Zijn bazinnetje en Heks, staan een hele tijd te praten, er is altijd zoveel uit te wisselen tussen hondenfanaten…. Intussen heb ik een afspraak bij de acupuncturist, maar daar ben ik me niet van bewust. In mijn beleving is dat pas volgende week. M’n hoofd doet het nog steeds niet blijkt…….

Ik neem afscheid van m’n nieuwe hondenvriendin en koers richting huis. Onderweg kom ik Pappa tegen. Ik sleep hem mee naar huis voor een kopje thee en een kletspraatje. pas als hij weg is ontdek ik een berichtje van de vrouw van mijn acupuncturist. Waar ik blijf?

Helaas is het te laat om nog te gaan, Heks baalt als een stekker. Dan nog maar eventjes afscheid nemen in mijn lievelingswinkel, de esoterische boekhandel. Het is de allerlaatste dag, dat ze open zijn. Als ik er aankom is het een chaotische toestand. Iedereen rent door elkaar. Dozen met spullen worden de winkel uitgedragen, kasten uit elkaar geschroefd.

Ik koop nog een laatste boek en wat wierook. Voor de eigenaar en zijn moeder heb ik een zelfgemaakt lavendelflesje meegenomen. Oh, wat jammer, dat ze ermee ophouden. Dit unieke concept zien we nooit meer terug vrees ik. Gelukkig heb ik nog genoeg ongelezen boeken in de kast staan: De laatste tijd heb ik een voorraadje opgebouwd. Voorlopig kan ik vooruit.

Maar even binnenlopen en rondsnuffelen, een kopje koffie drinken en advies inwinnen: Ik zal het enorm missen. Om nog maar te zwijgen over de leuke gesprekken……