Ten eerste. Ik ben mijn vakantie bijna vergeten. Is het slechts twee weken geleden, dat ik moeizaam door mijn tent kroop? Vandaag bij de orthopedische fysiotherapeut weer uit de knoop gehaald middels extreme martelmethodes. Krijsend laat ik het me welgevallen. Tussen de martelingen door voeren we een gewoon gesprek.

Nou ja, gewoon…..

Als zijn trilapparaat, een soort gigantische Tarzan, uit de kast komt zijn de rapen gaar. ‘Ik heb iemand naar je toe gestuurd vanwege je apparaat. Het werkt echt heel goed tegen die door artrose veroorzaakte ontstekingen in mijn handen. Daar heeft zij ook last van……. Echt lekker is dat getril niet, hoor.’

‘Ja, als je em wat zachter zou kunnen zetten, zou je dat ding misschien ook voor andere dingen kunnen gebruiken,’ grapt mijn fysio. ‘Of als je een stalen klit hebt,’ geef ik lik op stuk. Mijn behandelaar hikt van de lach. ‘Nee, zo’n stalen klit trilt ie binnen de kortste keren los, als ie er al niet doorheen schuurt…..’

Heks krijgt visioenen van in de rondte vliegende clitorissen. Vrijgevochten klitjes die bij elkaar gaan klitten. Een geheel eigen leven gaan leiden. ‘Misschien is het iets voor die besnijdenisvrouwen. Die gebruiken zeer primitieve gereedschappen en attributen en het doet verdomd veel pijn. Zo hebben hun slachtoffers nog een beetje plezier…’ maak ik een hele foute grap.

Want aan besnijdenisvrouwen heb ik een broertje dood. Dames, die hun eigen zusters te lijf gaan om maar niet van de traditie af te wijken. Ik weet dat dit nogal kort door de bocht is geredeneerd. Toch zou er zonder dit korps vrouwelijke beroepsbesnijders geen vrouwenbesnijdenis meer bestaan. De gemiddelde man waagt zich er niet aan.

Twee weken geleden kroop ik nog door mijn tent. ’s Avonds ging ik regelmatig in het restaurant eten. De eerste paar keer alleen. Kan ik prima tegen, behalve als er een dikke Caneira (Leids voor stom wijf met een hele stoot kinderen) recht in mijn gezicht over me zit te roddelen met haar vriendin.

Het serpent, waar ik vanaf dag 1 steeds tegenaan loop, zit recht in mijn vizier openlijk naar me te wijzen. Oh, wat is ze toch lelijk. Vooral haar karakter. Haar nietszeggende blonde bolle toet biedt weinig houvast. Ik ben telkens verbaasd, dat ik haar weer herken. En oh, wat is het toch een vreselijke sergeant majoor, zoals ze haar handlanger van een vriendin weer zit te koeioneren.

Na een paar dagen schuif ik aan bij een vrouw, waarmee  ik een dagje heb gefotografeerd. Een kleine frêle dame met een hart van goud. Ze eet samen met een paar campingvriendinnen.

‘We hebben wel allemaal kinderen en die maken herrie, hoor,’ waarschuwt ze me van te voren. Heks houdt van kinderen. Ik zie maar zo weinig kids in mijn beperkte leventje. Ik ben blij dat ik er een paartje echt meemaak deze vakantie.

Haar tafelgenoten zijn een leuke schooljuf uit Den Haag met de leukste kleuter van het hele terrein en een grote wilde blondine, moeder van een schattig klein meisje en een roodharige tweeling. Heks wordt warm onthaald.

De laatste avond dans ik met de blondine, die een beetje dronken is. Heks, de alcoholist,  heeft ook een paar wijntjes in haar klep, anders is dansen geen optie. ‘Jij begrijpt me, powervrouw, ik zag direct dat jij een sterk wijf bent. Geen bitch hoor, zoals jij jezelf noemt. Een powervrouw!’

‘Zodra je het terrein op kwam zag ik het. Met haar wil ik praten, dacht ik bij mezelf. Al die andere dames interesseren me geen snars. Maar jij wel, powervrouw!’

Heks wordt dan wel naar de grond geworsteld, wellicht juist omdat ik een powervrouw ben, aan een slap figuur valt geen eer te behalen, toch? Noch lol aan te beleven…… Toch kom ik ook hele leuke meiden tegen bij tijd en wijlen.

Met de frêle dame bijvoorbeeld, die zo volstrekt anders is dan Heks zelf, heb ik een heel intiem gesprek over hele persoonlijke zaken uit ons leven. Haar vertel ik op een gegeven moment over mijn aartsvijandin op de camping. ‘Jij roept ook vast heel veel op bij andere mensen. Iedereen heeft zo zijn of haar in andermans ogen irritante gedrag……’

De laatste avond dans ik ook met Julia. Een prachtige jonge vrouw, die tijdens het afscheidsfeest niet bij me weg te slaan is. Zou ze verliefd zijn geworden op de powervrouw? Ze kijkt me stralend aan en volgt me naar het kampvuur. Mocht het inderdaad een crush zijn van deze beeldschone jongedame, dan vind ik dat een geweldig compliment.