Vanmorgen zeul ik een enorme zak onwillige aardappelen door het Leidse Hout. Ik sjouw me het schompus. De piepers stribbelen hevig tegen. ‘Hoe krijgen mensen het in godsnaam voor elkaar om een lijk te versjouwen?’ pruttel ik verontwaardigd. Ik heb al de grootste moeite met mijn lamme heksenlijf. Een lijzig log lichaam, waarin de rigor mortis nog niet eens is ingetreden…..

Nou ja zeg, Heks is stikjaloers op fitte seriemoordenaars. Het moet niet gekker worden. Ik kijk gewoon teveel griezelige moordseries de laatste tijd. Daar komen dit soort vreemde hersenspinsels vandaan.

Rare gedachtengangen. Kronkels. Mijn hoofd loopt ervan over.

Dan maar in de krant lezen wat normale mensen denken en vinden. Ik heb sinds kort een krant. Dus vooruit met de geit: Lezen!

De hele middag zit ik lekker in het zonnetje met de kranten van afgelopen week. Ik spit een dikke stapel door op zoek naar wat triviaal nieuws. Naar wat verfrissende schrijfsels van mijn medemens.

Maar wat een schrik. Mijn god, is dit het gedachtengoed van normale mensen? Is dit de gemene deler van de inhoud van de menselijke hersenpan? Is dit het eindproduct van het gedachtengoed, dat we daarin opkoken?

Ja, je wordt somber van de mensheid. Ik wel in elk geval. Zoals het openbare gelieg vorige week van onze demissionaire premier. Hij houdt het nog geen week vol zonder een lekker leugentje. Voor bestwil, zijn eigen bestwil. Nu beweert hij bijvoorbeeld weer helemaal niets te weten over het gewraakte zinnetje betreffende Pieter Omtzigt……

Ja, dat zinnetje komt zomaar uit de lucht vallen. Bom!!!! ‘Positie Omtzigt. Functie elders’.

Wat een gek zinnetje! Waar komt dat nu opeens vandaan? Een deus ex machina? Het kabinet gered door dit theatrale fenomeen?

‘Rutte is geen fan van Omtzigt, hij vindt het een lastpak….’ lees ik in de krant. Ja, Ruttevoorschutte vindt het vast een luis in zijn pispels.

Die vervelende vasthoudende collega politicus, die genadeloos bloot legde, wat Ruttekutte al jarenlang in zijn stinkende doofpot had geparkeerd.

Die dwarse kutchristen, die Rutteprutte dwong zijn laffe leugentjes toe te geven. In het openbaar nog wel. Hetgeen gezichtsverlies heeft betekent voor ons nationale onnozele lachebekje…..

Ja, die doortastende drammer, waardoor het meest recente kabinet Meutige Rutte uiteindelijk toch nog is gevallen op de valreep….

Zonder die ellendeling wil Rutte natuurlijk graag verder met het CDA. Maar wel zonder omkijken. Geen Omtzigt op je fouten uit het verleden. Geen zicht op je gelieg en bedrog. Geen herinnering aan dat smetje op je vorige regeerperiode……

‘Zijn positie is onhoudbaar. Promoveer hem maar naar elders….’ hoor ik lachebekje delibereren in de wandelgangen. Tegen deze en gene. In zijn eigen kamp natuurlijk. Het is niet de bedoeling dat dit soort overpeinzingen uitlekken natuurlijk. Natuurlijk natuurlijk……..

‘We hebben het helemaal niet gehad over Pieter Omtzigt,’ liegt Rutte dus tussen zijn tanden in alle nationale en regionale kranten. Hahahaha….. Geloof jij het? Misschien hebben ze zijn naam niet expliciet genoemd. Alleen zijn bijnaam. Of zijn scheldnaam.

Heks vindt Omtzigt een verademing in de politiek. Zeker geen flapdrol. Ik ben niet de enige. Hele volksstammen hebben speciaal op die man gestemd bij de afgelopen verkiezingen. En waarom? Omdat de man eerlijk en integer is. Omdat hij de waarheid nog in het vaandel heeft. Omdat hij die waarheid ook boven tafel weet te krijgen.

Omdat hij een hart heeft. Een hart, dat klopt. Mensen noemen hem ‘Onze Pieter….’

Ja, daar heeft Rutte natuurlijk een hekel aan. Integere mensen zijn niet aan hem besteed. Hij glijdt liever ongrijpbaar als een dikke slijmerige drol door de peristaltieke annalen van de vaderlandse politiek. Hij drukt liever zo zijn stinkende stempel op de geschiedenis. Als drol. Très drôle! De flapdrol.

Heel veel mensen dragen Omtzigt op handen!!!!! Honderden kaartjes en bloemen voor Pieter Omtzigt: ‘Dank voor deze steun!‘