Heks kijkt weer eens naar Dr Phil. Ja, je je moet toch wat? Het gaat over een disfunctioneel gezin van heb ik jou daar. De vader is een narcistische potentaat, die zijn hele gezin al jaren tiranniseert.

Zelf vindt hij helemaal niet dat hij het zo slecht doet. Als hij zijn kinderen in elkaar slaat is dat, omdat ze zich niet gedragen zoals hij dat graag ziet. En dan is het geen mishandeling volgens de man. Goh, waar ken ik het van?

Mijn eigen vader zei altijd, dat je je hond nooit moet slaan, want dan wordt hij vals. Ik heb hem dat dan ook nooit zien doen. Mij sloeg hij echter regelmatig helemaal in elkaar. Ik heb daar levendige herinneringen aan.

De keer met de stofzuigerstang was een keerpunt. ‘Al sla je me dood, ik geef geen kik,’ dacht ik bij mezelf, terwijl hij bezig was. Ik gunde hem mijn tranen niet.

Niet erg verstandig, want mijn koude blik recht in zijn gezicht dreef hem tot waanzin. De man heeft die avond enorm zijn best gedaan, om me van de aardbodem te meppen. Het geschreeuw van mijn moeder bereikte hem niet meer.

Niet dat ze verder een vinger uitstak, om het te voorkomen. Ze had me juist een kwartiertje eerder aan hem uitgeleverd. Om iets onbenulligs. De aanleiding weet ik echt niet meer. Ik was pas 14. Het was in de tijd, dat ik afkickte van de door een arts verstrekte valium.

Uiteindelijk verliet ik een aantal jaren later het huis met een hersenschudding. ‘Zeg maar dat je van de trap bent gevallen,’ droeg mijn moeder me op, toen ik wegens vergaande klachten naar de huisarts ging. En dat zei ik dan ook. Loyaal tot op het bot.

Die loyaliteit heeft me opgebroken. Ik heb mijn hele leven lang mijn mond gehouden, ook tegen mijn dierbaren, tot een paar jaar geleden. Uiteindelijk moest dit verhaal mijn systeem uit, om er zelf niet aan onderdoor te gaan.

Op de televisie zit Phil op de vader in te praten. Hij denkt dat de boel nog te redden is in dat hopeloze gezin. Die eeuwige optimist met een zwak voor narcisten. Zoals altijd gaat hij die man weer een kans geven.

De moeder heeft hij al terecht verweten, dat ze niet opkomt voor haar kinderen overigens. Die kreeg direct haar trekken thuis. Ook dat heb ik hem eerder zien doen…..

‘Jim, je bent iemand, die het huis in de fik steekt en vervolgens iedereen redt,’ reageert hij op het gewauwel van de man, dat hij zo’n goede vader is. Het ligt allemaal aan de anderen…… Vader Jim lult er gewoon doorheen. ‘Ik heb gelijk,’ roept hij voortdurend. Afvoeren, zou ik zeggen. Opsluiten op water en brood in een koud vochtig tochtig hok. 

De man zet zijn kinderen om de haverklap buiten in de kou. Uren zitten ze in hun T-shirtje en spijkerbroek te wachten tot ze weer naar binnen mogen. Ze hebben zelfs een schuilplaats gebouwd met wat mondvoorraad en dekens. Zo vaak gebeurt het!

Uiteindelijk krijgt ook Phil tabak van de man,’ Je bent controlerend, manipulerend, narcistisch….’ geeft hij de kerel zijn vet. De man is niet onder de indruk. Dat had Heks ook niet verwacht. 

Ga ik nog verder kijken? Houd ik dat vol? Wat doe ik mezelf toch aan?

Het is altijd hetzelfde liedje met dit soort types. En dat Phil maar blijft denken, dat die hopeloze kerel nog eens een keertje als een blad aan de boom om gaat draaien, is om je te bescheuren natuurlijk. Behalve voor de betrokken partijen. 

Hij kan beter zijn energie steken in het redden van de verknipte kinderen. Eentje is op in 16e al zwaar drugsverslaafd. Hij heeft alles al gebruikt. Zijn hersens zijn volledig naar de klote. Hij heeft al een strafblad met een lange baard.

Weg halen bij die idioten van ouders. Zo snel mogelijk. Alles is beter, dan in zo’n giftige atmosfeer opgroeien. Dat tekent je voor je leven. kijk maar naar Heks.

Ik heb veel van mijn ouders gehouden. Om dat te kunnen blijven doen, ben ik mezelf gaan haten. Ik heb mezelf gevormd naar het beeld, dat mijn ouders van me schetsten. Ik was Heks de Zondebok, alles lag aan mij, ik moest dus maar naar een tehuis, de papieren lagen al klaar.  

Nog steeds ben ik geneigd anderen altijd vrijuit gelaten gaan, ongeacht wat ze flikken.

Ik zie die patronen tegenwoordig ook bij mensen om me heen. Ik ben niet de enige met zo’n achtergrond. Is er hoop? Als je naar Heks kijkt denk, je waarschijnlijk van niet. Ik zit op mijn zestigste nog steeds met die materie te harken.

Maar ik ben ook geen goed voorbeeld. Ik heb een te lange adem en ben te loyaal. Ik heb mijn karakter wat dat betreft niet mee. 

Ik heb de laatste jaren de grootste moeite met mezelf, omdat ik niet meer de aardige gevende deurmat ben, die ik altijd was. Waar WELKOM stond, dat nu Fuck Off!!!! Er is heel veel oud zeer met terugwerkende kracht naar de oppervlakte gezeild. Dingen die ik ooit heb geslikt worden nu opgehikt. 

Er is zoveel woede tevoorschijn gekomen uit mijn systeem. Verbijsterend. En nog kan ik enorm kwaad worden en me daar dan vervolgens over schamen. 

Maar er is ook goed nieuws. Ik ben nog steeds een lieve meid, die geen vlieg kwaad doet.  Ik kijk alleen beter uit, wie ik in mijn privéleventje toe laat. De lockdown is in dat opzicht helemaal niet zo gek. 

Ook probeer ik voor anderen te doen, wat voor mij indertijd niet werd gedaan. Laat ik het zo zeggen: Als je je kind mishandelt en ik krijg er lucht van, heb je echt een probleem met Heks. Ik hou je in de smiezen. Ik lap je erbij. 

En wat betreft narcisten? Die moeten ze op een eiland bij elkaar zetten. Zijn wij er van verlost. Samen met Donald Trump. Kan hij lekker de baas spelen over zijn soortgenoten. Dat leidt hem misschien een beetje af van het feit, dat hij overal te boek staat als een loser, die niet tegen zijn verlies kan. Zijn volgelingen mogen ook mee.