Vandaag is toch zo’n relaxed dagje. Kop koffie bij Steenvrouw. Even snuffelen in de uitverkoop. Boodschappen doen in de natuurwinkel….. De dag vliegt voorbij. Aan het eind van de middag gaat de telefoon. ‘Ha Heks met Hupperdepup, weet je nog wie ik ben?’

“blubbelbubelblieb’ doet mijn telefoon. Het toestel is bijna leeg. ‘Ja, ik weet nog met wie ik spreek. Maar toch moet ik je als eerste vragen om me nog eens te bellen, zodat ik van toestel kan wisselen.’ Vreemd begin van een gesprek na jaren stilte…..

Manifesteert levensraster

Mijn oude vriend Hup is op weg naar Leiden voor een klusje en wil me komen opzoeken. We besluiten met onze honden naar het strand te gaan. Aan het begin van de avond pikt hij me op. Wat leuk om elkaar weer te zien! Jaren geleden deelden we lief en leed tijdens een seminar van Drunvalo Melchizedek. Heilige Geometrie en andere heksenstreken.

Alle levensvormen zijn hierop gebaseerd

Tijdens de intensieve training werkten we veel samen. Daarbij leerden we elkaars diepste gouden ware wezen kennen. Ja, we hadden een geweldige klik, maar ook allebei ons eigen leven om naar terug te keren. Ons contact is altijd summier gebleven. Maar wel goed blijkt opnieuw!

In de jaren, dat we elkaar niet gesproken hebben is mijn vriend heel ziek geweest. Het is prachtig om hem te horen vertellen over zijn weg naar genezing. Als vanouds lopen we weer van de hak op de tak onze ziel en zaligheid te delen. Ik kijk naar zijn lieve gezicht tegenover me in een strandtent, waar we na uiteindelijk een hapje eten. Wat fijn om weer eens echt zo samen te zijn en te praten. Een onverwacht cadeautje!!!

Al snel vliegen de verhalen over Orbs, UFO’s en andere vreemde zaken over de tafel. Hup zag ooit zijn eerste en enige UFO samen met Heks. Een enorme lichtbol vlak boven zijn tent. We lagen naar de sterren te kijken…..

Oink, Oink

Hij schrok zich dood. Ik moet er nog om lachen! Je had zijn gezicht eens moeten zien! Het is een hele nuchtere vent met een groot bedrijf en wat uiterlijke kenmerken van een koorbal. Beslist geen zwever…. Ik beloof hem een paar foto’s van onze ceremonie op 21 december jongstleden te sturen. Met al die Orbs. Hup treft ze ook regelmatig aan op zijn foto’s, vertelt hij me.

Huh? Wat nu? Ziet Heks ze vliegen? Ja, soms. Maar wees gerust. Ik ben dochter van een vasteplantenkweker: Geboren met voeten in de grond!

Op de terugweg blijkt hij mijn docent stembevrijding te kennen. ‘Ja, die heeft gezongen op mijn laatste feestje! Doe hem maar de groeten van me!’ De wereld is toch zo klein…..

Bij het afscheid omhels ik hem. Het is een stevige sterke brede fijne man. En een kop kleiner dan Heks. Laatstgenoemde loopt ook nog eens op enorme hoge hakken. Heerlijk om hem even een goede knuffel te geven. Nog maar even lekker van genieten, het zou best wel weer eens een tijdje kunnen duren tot de volgende hug….