De roze wolk in huize heks duurt voort. Ik hang de halve dag met mijn kop in de kattenhemelwieg om het gefriemel en gedoe gade te slaan. Tussendoor doe ik wat dingen: Zingen in Barendrecht. Eten bij Pappa. Maar daarna snel weer naar huis: Hoe gaat het met m’n schatjes? Ysbrandt is er minstens zo op gebrand als ik. Die babypoesjes in huis vondt hij bijzonder spannend.

Het dekentje waarop ze geboren zijn is zwaar besnuffeld de laatste dagen door alle huisgenoten. Het zit nu in de was, maar ik denk dat er geen geurmolecuul meer op te vinden is…

Alle dieren zijn natuurlijk nieuwsgierig naar de veroorzakers van al die olfactorische verassingen. De één na de ander komt op kraamvisite. Even kennismaken met de dochter en zoon van Pippi…. Het geslacht is nog niet vast te stellen natuurlijk, maar afgaande op hun verschil in grootte zou mijn veronderstelling wel eens kunnen kloppen.

Ontroerend zijn de bezoekjes van ThayThay. Hij is de vader. Pippi is duidelijk dol op hem en hij is weg van haar en het hele gebeuren. Op één of andere hele natuurlijke manier is er erkenning van zijn vaderschap. Het zal wel iets met geuren zijn, maar er is sprake van acceptatie en affectie! Nou ja, kijk maar naar de foto’s.

ThayThay op kraamvisite

Zijn die van mij?

Ja echt schat, helemaal van jou en mij…

Dag liefie, later

Pippi de oermoederpoes