Chat-El-Nat is van Girasol kwarts

geurende roos

Gisterenavond kwamen de schedelheksje weer samen bij Maan thuis. Ze had een prachtig veld neergezet. Een leeuwenpoort, om de balans tussen mannelijke en vrouwelijk energie te stabiliseren. Ggggrrrrr en hocuspocus! Voor dit heksje was het natuurlijk helemaal lekker, zo’n leeuwenveld. Uiteindelijk ben ik zeer vertrouwd met de katachtigen.

Hierna volgt een onrustige nacht. Ik heb een lijntje uitliggen met mijn zieke dierbare en spook een beetje door het huis. Aan de andere kant van dat lijntje wordt ook niet veel geslapen hoor ik later…..

centrum van het veld

Zeeuws knoopje

Vanmiddag flans ik een boeketje in elkaar van geurende boemen. Ik plak en knutsel een wenskaart. Gooi m’n hondje in de auto. Lig een half uur met m’n mond in de kaakkrampstand bij de mondhygiëniste. Op de terugweg bezoek ik mijn naaste in het ziekenhuis.

Van de ene kant gefotografeerd

Scabiosa

Zelf heb ik zo’n twintig jaar geleden een dag liggen sterven op precies dezelfde afdeling. Normaal gesproken krijg je me er met geen stok meer naar binnen, maar ware liefde vermag veel…..

Het niet serieus geworden worden terwijl je dood ligt te gaan is wel heel extreem, maar typerend voor de gemiddelde reactie als Heks eens kwakkelt.  Ik riep natuurlijk wel, dat ik dood ging. Als ik even bijkwam uit de bloedroes. Ik zag lichtgestalten om mijn bed. Relaxte lui, die engelen en voorouders overigens. Ik ging door mijn kruin mijn lichaam uit. En er weer in. Heen en weer.  In mijn lijf was het intussen ondraaglijk pijnlijk toeven, niet zo gek met 4,5 liter bloed in je buikholte.

Dolfijnenschedel

In feite had ik dood moeten zijn, want je hebt maar vijf liter bloed in je lichaam. Dat blijft een vreemd gegeven. We hangen aan het leven. En wonderen zijn de wereld nog lang niet uit!

De verantwoordelijke chirurg had wat slordig gesneden bij een eerdere operatie. Dat deed hij wel vaker bleek later. Maar hij heeft er nooit enige consequentie van ondervonden. Kon gewoon zijn godvergeten gang gaan. Ik heb er wat extra operaties en een volstrekt verkleefde binnenboel aan overgehouden. Ik had nog geluk. Een ander slachtoffer hield er hersenletsel aan over…..

rozenkwarts, opaal, obsidiaan

Frisse munt

Onlangs zag ik een programma over en met Lucia de B., de verpleegkundige die zes jaar gevangen zat. Ten onrechte beschuldigd en veroordeeld. Als een enorme zondebok zat zij een straf uit, die veel artsen en specialisten terecht verdienen. Die houden echter allemaal elkaar de hand boven het hoofd, met hun enge interne tuchtcollege, zelden wordt er zo’n kwibus veroordeeld. En zelfs als er iemand wordt geschorst, dan kan ‘ie wel weer elders aan de bak. Kijk de recente geschiedenis er maar op na.

Lady Amber, mijn huisgenote

Verpleegkundigen zijn vogelvrij. Een vreemde gang van zaken. Uiteindelijk zijn artsen verantwoordelijk, dus je zou verwachten dat deze beroepsgroep ethisch aan banden zou liggen. Maar nee, al staat een chirurg halfdronken in iemand te hakken, dan kraait er nog geen haan naar.

ravenschedeltjes

Dille, freesia

Ik ken helaas een geval van chirurg, die tijdens operaties niet schroomt om even te masturberen. De man is seksverslaafd. Hij is een vriend van een gewezen vriend. Ik was natuurlijk met mijn ellendige medische geschiedenis zwaar geschokt toen ik dit vernam. Maar de omringende arsten moesten er alleen maar om lachen….

Feliz, de grote amberen schedel, woont ook bij mij

De meeste artsen zijn bonafide. Mijn halve vriendenkring is medisch geschoold en ze doen echt hun gloeiende best. Maar de rotte appels blijven gewoon op de schaal liggen of worden in een verse fruitmand aan een nieuw ziekenhuis aangeboden. Af en toe een zondebok zoals Lucia de B. ertegenaan gooien en je kunt weer jaren je gang gaan.

Ziekenhuizen? Heks is niet bang voor de duvel en al helemaal niet voor dood.  Het lijkt me wel spannend, met die lichtfiguren meegaan. Maar ziekenhuizen jagen me de stuipen op het lijf. Het zijn verschrikkelijke oorden van geween en tandengeknars.

Van de andere kant

boeketje geurende bloemen