Om Half drie vanmiddag stap ik in een trein. Alles loopt gesmeerd. Opgestaan, hondje gedaan, gedoucht en ontbeten. Rustig fietsen door een lome stad en dan precies op tijd zijn voor de trein, terwijl je ontdekt, dat de volgende trein niet rijdt! Klein geluk.

Ik vouw mijn fiets zo’n beetje in en schuif op een bankje op het balkon van de wagon. Tegenover me zit een jonge vrouw. Over haar knie ligt een prachtig oranje vest gedrapeerd. Ze kijkt een beetje benauwd naar Ysbrandt. ‘Ben je bang voor honden?’ vraagt Heks. Ze knikt van ja. Ik schuif naar de andere plaats bij het gangpad. Ysbrandt legt zijn trouwe kop op mijn knieën. Ik ga een beetje schrijven op mijn Ipad. Over afgelopen vrijdag.

Opeens krijg ik haar hand in mijn vizier met de snuit van Ysbrandt er vlakbij. Even schrik ik. Een bang mens brengt onzekere hondjes als Ys maar op ideeën. Maar mijn zorg is ongegrond. Goedmoedig snuffelt hij en sluit zijn heerlijke ongecompliceerde hondenvriendschap met deze hand. ‘Opeens vond ik hem niet meer zo eng, ‘ zegt de vrouw. Ze maakt contact met mijn hondje.

Vraag me niet hoe het gesprek vervolgens gaat, (het begint ermee, dat ze geen TV heeft, op zich opmerkelijk in deze tijd), maar het is van hats, klats en in no time hebben we het over heel wezenlijke zaken. Terwijl we spreken, kijk ik in de mooiste blauwe ogen, die je je maar kunt voorstellen. Prachtige gouden vlechten omlijsten dit gezicht.

Een greep uit de onderwerpen:

Het zelfbeeld van vrouwen en vooral het gebrek eraan. ‘De meeste mode-ontwerpers zijn gay en dus niet speciaal gek van het vrouwelijk lichaam.’ Dat verklaart volgens haar het huidige modebeeld, waarin vrouwen grassprieten moeten zijn. Met een onbeweeglijk botox-voorhoofd…..

‘Ja,’ pareert Heks met haar theorie over het ideale vrouwbeeld vanuit de Barbiepop: Het gezicht van een kind, klein neusje e.d. En de proporties van een kind, relatief groot hoofd. Met enorme tieten. ‘Ja, ja” We grijnzen. Hier zijn godinnenvrouwen aan het woord…..

Ze kent Sunny Bergman en haar documentaires. Intussen zit Heks alert rechtop. Ha, een hele leuke vrouw!

“Ik geef buikdansles in Friesland,’ vertelt ze. Ook alweer zo geinig! Heks heeft dat lang geleden ook een tijd gepraktiseerd. Het gesprek is op volle toeren nu. Prachtige verhalen over hoe vrouwen zichzelf hervinden in die eeuwenoude dans.

Vaak krijgen de beoefenaars het predicaat ‘geil’ mee. Geheel ten onrechte. Van oudsher werd er gedanst bij bevallingen bijvoorbeeld. En ter bevordering van de vruchtbaarheid van de vrouw. De bewegingen zijn heel goed voor de vrouwelijk organen.

En ja, het is een hele sensuele dans. En dat is fantastisch. Sensualiteit betekent, dat je lekker in je lijf zit. Tevreden in je eigen dans! En zo bevordert het de vruchtbaarheid op vele niveaus!

Omdat ik alweer bijna in Leiden ben, vertel ik haar over mijn blog. ‘Toverheks.com is mijn domein!’ ‘Ben je ook echt een heks?’ ‘Ja, maar ik dans niet speciaal met blote dames in de maneschijn door het grote bos. Hooguit eens alleen, als het zo uitkomt! Ik ben lichtwerker…’ Prachtige ogen kijken me recht aan. ‘Ik ook. Ik ga je schrijven Heks, op je blog. Dan houden we contact. Ik heb een paar vrienden in Leiden wonen. Misschien valt er iets te combineren!’

Kijk, zo vallen alle raderen van het levenswiel goed in elkaar op deze wonderdag. We zwaaien ten afscheid. Ik zou haar wel eens willen zien dansen. Misschien zelfs een paar lesjes bij haar volgen! Samen dansen! En wie weet, ga ik dat meemaken!