Hoera voor LHBTI deel 1: Helaas pindakaas, je bent gewoon een Johan Derksen (simpele ziel zonder verstand en ballen) als je kwaad wordt, omdat iemand je uitscheldt vanwege je geaardheid. Is toch zo? Heb je dan geen lol in je slachtofferrol? Ellie Lust is een must. Mevrouw Lust brengt hopelijk rust in het homofobe kippenhok van Voetbal Inside……

Afgelopen maandag kijk ik naar een programma van Ellie Lust. Heks is fan van deze dame. Het is een compleet ander typje dan ik. Ik vermoed, dat ook ons gevoel voor humor mijlenver uit elkaar ligt. Maar vergaande eerlijkheid is een grote gemene deler tussen deze rasagente en Heks.

In ‘Ellie aan de verkeerde kant’ gaat Ellie op zoek naar anti-homogeweld. Ver hoef je dan niet te zoeken, zet de TV maar aan en stem af op een programma met Johan Derksen. Dit gemankeerde brulaapje met die hap ouwe zuurkool onder zijn neus probeert zijn gebrek aan geslacht (waxinelichtje?) te compenseren door het doen van hele foute homofobe uitspraken.

Beter smeerde hij zijn lul in met pindakaas en liet hij zich aflikken door een straathond. Zijn pindakaaslul in een pindakaasstraathond.

Maar goed. Ik wil het helemaal nog niet hebben over Johan Derksen. Eerst wil ik de loftrompet steken over Ellie Lust. Een super leuke dame met het hart op de goede plaats. Als ik niet overwegend hetero was werd ik accuut verliefd op haar. Wat een lekker ding.

Ellie praat in haar programma met diverse slachtoffers van geweld tegen homo’s. Ja, slachtoffers. Van die mensen, die op hun bek worden geslagen om duistere redenen door agressors.

Even voor de duidelijkheid: Het is geen rol. Een rol speel je in een toneelstuk. Of op televisie in het gemiddelde achterlijke voeltbalprogramma. Je kunt bijvoorbeeld de rol van mysogyne flapdrol met een hap halfgare spaghetti onder een lelijke gok midden in een afzichtelijk gezicht spelen.

Nu is het al helemaal niet leuk om in elkaar geslagen te worden op straat. Het is Heks vier keer overkomen in haar leven. Niet omdat ik homo ben. Ik vermoed, omdat ik een sterk wijf ben. Dat kunnen sommige mannen niet uitstaan. Zo’n wijf moet eerst maar eens slachtoffer worden, daar kunnen ze wel mee dealen……

Als  je in elkaar wordt geslagen, omdat je niet van piemels houdt, of juist wel, of je voorkeur betreft een ferme flamoes en je hebt er zelf ook eentje, als je dus in elkaar geslagen wordt omdat je in elkaar steekt hoe je in elkaar steekt….. Vreselijk.

Het zou zoiets zijn, als wanneer Johan Derksen in elkaar geslagen zou worden, omdat hij graag zijn schaamhaar onder zijn neus draagt. Een persoonlijke voorkeur. Voor anderen misschien onbegrijpelijk, die laten het wel uit hun hoofd om zo’n pluk tabak onder hun neus te cultiveren. Maar Johan kan niet anders. Hij wist als baby al, dat hij die treurige hangsnor ambieerde.

Hij is hierin slachtoffer van zijn opvoeding vermoed ik……

De mishandelde homoseksuelen in Ellie’s programma hebben soms al heel veel achter de rug. Er is een vrouw, die vanuit een afschuwelijk homofoob land naar Nederland is gevlucht. Zo’n land, waar je geaardheid je het leven kan kosten. ‘Daar heb ik nooit zulke dingen meegemaakt. Maar hier in Nederland ben ik het ziekenhuis in geslagen….’

Ja shit, ze speelt die slachtofferrol ook echt geweldig, hè, Johan Derksen! Tot met een ziekenhuisopname aan toe! Daar kunnen de Johan Derksens (voetballende sukkels, stumperds) op het voetbalveld een puntje aan zuigen, lekker zuigen ja, als ze weer gaan liggen huilebalken na een trap tegen de schenen…….

Heks is ook een blauwe maandag lesbo geweest in haar jonge jaren. Ik ben wel eens met een vriendinnetje naar Parijs gelift om 14 juli te vieren. Wat een eye-opener! Plotseling werden we op straat omgeven door gezellige stevige pottenstelletjes, die ons massaal uitnodigden bij hen thuis.

Maar ’s avonds op het brandweerbal stonden er hordes mannen om ons heen te oreren, dat wij eigenlijk van hen waren. Ik kan me herinneren, hoe griezelig dat was. Alsof het feit, dat wij genoeg hadden aan elkaar hen het recht gaf om zich ons toe te eigenen….. Op te eisen! We waren blij, dat we heelhuids wegkwamen.

Je geaardheid is geen keuze. Heks heeft wat lesbische neigingen in haar spectrum, maar mijn voorkeur is overwegend hetero. Het advies van een kennis om maar lesbisch te worden, toen mijn relatie op de klippen liep een aantal jaren geleden, slaat dan ook nergens op. Je wordt niet dit of dat. Je bent het.

Heks werd ook verliefd op een dame. Daar staan tientallen verliefdheden op allerlei kerels door de jaren heen tegenover. Narcistische eikels ook nog vaak. Niks keuze.

‘Ik wist al dat ik van mannen hield, toen ik vier jaar oud was,’ vertelde mijn tweelingbroer me ooit. Zijn huidige man leerde Heks decennia geleden kennen als broodmagere hetero. Met vrouw en kinderen. We speelden in dezelfde theatergroep. Nu is het een beer van een herenheer. Van stand. Met bijbehorende buik!

 

Er zijn dus zoveel variaties en combinaties mogelijk tussen de mannelijke en vrouwelijk pool. Yin, yang! Zo leuk! Heel wat leuker dan die saaie hetero-wereld vol mannen met onsmakelijke hangsnorren.

Ellie is top. Heks is fan van Ellie. Ze slaat haar armen om de slachtoffers heen. Luistert naar hun verhaal. Iets dat Johan Derksen helemaal niet kan. Die kraamt alleen maar homofobe onzin uit. Blijkbaar groeit die morsige snor tot in zijn oren…….

Een jongen is door leeftijdgenoten volledig in elkaar geramd met een honkbalknuppel. Het heeft zijn leven bepaald. Hij krijgt een excuusbrief van de dader. De enige dader, waarmee het Ellie Lust lukt om contact te maken. De rest van de ‘helden’ van de homohaat geeft geen gehoor op haar verzoek.

‘Nee, het was zomaar in elkaar slaan met die honkbalknuppel. Gewoon omdat ik er zin in had. Uit baldadigheid….(Alsof dat normaal is…) Niet speciaal omdat je homo bent….’ liegt het kutjong alsof het gedrukt staat.

Tijdens zijn aanval met de knuppel schreeuwde hij namelijk dingen als ‘Vuile homo, pis homo, klote homo, rot homo, homo hoer…’ en ga zo maar door. ‘Allemaal scheldwoorden met homo,’ vertelt het slachtoffer.

Let wel: Hij speelt hier geen rol in een toneelstukje, Johan Derksen, hij is met een honkbal op zijn bek geslagen. Zouden ze bij jou ook eens moeten doen, Johan Derksen. Bovenop die snollige zeiksnor.

Dan begrijp je misschien dat niemand hier een rol speelt. Het is keiharde realiteit, zo’n klap op je bek. Omdat je geaardheid niet dezelfde is als die van de geweldige Johan Derksen.

Nu is Johan Derksen natuurlijk best dom. We zullen het meermalen moeten uitleggen vrees ik. Idealiter middels een goed gemikte klap. Op zijn gare tokus. Aanschouwelijk onderwijs zogezegd. Het slachtofferschap aan den lijve ondervinden. Kijken of hij het dan nog over een rol heeft. De flapdrol.

Maar omdat meer geweld niet wil propageren, wijd ik nog maar wat blogjes aan dit onderwerp. Aan Johan Derksen ook. Dat zit wel snor.