Vanmiddag nam Heks deel aan een masterclass koorzang, gegeven door niemand minder dan Bob Chilcott. Afgelopen zomer hebben we met een projectkoor een requiem van hem uitgevoerd, het was dan ook heel speciaal om een aantal uren onder zijn bezielende leiding aan de slag te gaan.

Hoewel hij in Engeland als een autoriteit op het gebied van koorzang geldt en ook wordt gezien als een van de belangrijkste componisten van deze tijd, is het een hele bescheiden man. Als ik arriveer heeft hij er al een halve dag opzitten met een ander koor. Mijn vriendin Roos heeft alles als toehoorder bijgewoond. ‘Het was geweldig, Heks, je hebt wat gemist!’

Heks had echter wat opstartproblemen, dus na een trage start, hondje uitlaten en boodschappen doen, vond ik een middag zingen lang genoeg.

We studeren drie liederen in. Wat een tempo zit erin. Halverwege het tweede lied, begin ik me af te vragen of het wel een reëel plan is om dit om vijf uur ten gehore te brengen voor familie en vrienden. Het lijkt me absoluut niet haalbaar, maar niets is minder waar. Onze dirigent loodst ons door de lastige passages en het laatste lied kennen we gelukkig al! En het is ook nog een lievelingslied van Heks. ‘Thou knowest, Lord.’

Zo zingen we dan aan het eind van de middag voor een handjevol dierbaren een paar prachtige composities. Oh, wat is het toch weer lekker om te doen. Ik kan niet wachten tot het volgende project. Maar dat duurt nog even. Misschien moet ik toch eens op zoek gaan naar een vast koor…….