Mooi weer en heks ligt in bed. Niet de hele dag gelukkig. Maar goeie hemel, wat ben ik moe. Ik pers de hoognodige activiteiten eruit en de rest van de tijd breng ik in de ruststand door. Met naast me de doorlopende snoezepoezen voorstelling van Pippi en haar kroost in de werpkist.

Chillen

Vanavond fiets ik nog een rondje door een zwoele stad. Er gaat iets feestelijks uit van de bloeiende bomen en struiken in de parken en drukbezette terrasjes langs de waterkant. In het plantsoen zit een dame op een bankje heerlijk te lezen met een kopje thee erbij. Verderop staan toverheksjes een boom te knuffelen. “Is het wat, deze oude stadspark-reus?’, vraag ik in het voorbijgaan.

Er ontstaat een leuk gesprek over praten met bomen. De eeuwenoude kanjers in dit plantsoen en hun wereldwijsheid. Lekkere heksenpraat, daar houdt dit exemplaar wel van. Tevreden zingend loop ik verder. Ik kom in het gedeelte van chillende jongelui. Overal hangen en zitten adolescenten. Muziekje erbij, eten en drinken. Af en toe een weedwalm. Weemoedig denk ik aan vervlogen tijden, toen ik met mijn vrienden de stadsparken onveilig maakte.

Op de Nieuwe Rijn zijn de terrassen afgeladen vol. Geroezemoes klinkt over de gracht. De gemeentefontein spuit water. Er wordt druk geflaneerd. Ergens hoop ik een kreet te horen van één van de terrasjes. Zoals vroeger, in mijn studententijd. ‘We zitten hier, kom erbij!!!’ En dan neerstrijken en uren later rozig je bed inrollen.

Iedereen kan hier chillen

Het carillon klingelt een riedel klassieke muziek over de grachten, als ik langzaam huiswaarts peddel. Ach, zo’n mislukt bestaan heeft ook wel wat. Ik ben toeschouwer van het dagelijkse leven in een klein provinciestadje. Niet gehinderd door succes en daarbijbehorende belangen.

Ik ben hier slechts ter decoratie… Vanavond fiets ik mijn ronde met een cowboyhoed op in een fladderjurkje. Leren jasje, westernlaarsjes. Een lentecowgirl. ‘Coole hoed heb je, man’, roept een voorbijfietsende jongen. ‘Dank je’, zegt de cowgirlheks, nadat ze voor man is uitgemaakt. Ook dat was onderdeel van het compliment geloof ik….

Chillen