Vandaag dan eindelijk mijn vakantie geboekt. Ik maak me wel een beetje zorgen over dat kamperen, want allebei mijn armen hebben er de brui aan gegeven. Door het uitvallen van mijn linkerarm doe ik meer rechts. Met mijn slechte arm dus. Die tijdelijk iets beter was dan mijn goede arm. Maar niet voor lang. Fysiotherapeut op vakantie. Ik moet maar gaan oefenen om die tent met mijn voeten op te zetten….
Het zal wel loslopen. Frogs komt al mijn spullen in de auto zetten en de zoon van Tromvrouw helpt me een handje met de tent. Nu is het een kwestie van elke dag iets doen aan de voorbereiding.
Heks is toe aan een een uitje. Op één of andere manier zit ik teveel te kieskauwen op allerlei oud zeer. En ik ben er flauw van. Ik mis het zingen. Op televisie is weer de zoveelste herhaling van een talentenjacht bezig. Alleen maar hoogtepunten. Er staat een jonge vrouw de sterren van de hemel te zingen. Het is heerlijk om te horen. Ondanks het circus eromheen.
Er komt een jongen uit China langs, die piano speelt met zijn voeten! Hij heeft er ‘China’s got talent’ mee gewonnen! Wat een toeval toch weer….. Ik krijg ook altijd precies de inspiratie die ik nodig heb van het universum. 😉
Tijdens de leergang stembevrijding werkten we met archetypen. De onschuld, het weeskind, de zwerver of reiziger, de krijger, de altruïst, de magiër….. In ons allemaal huizen deze gedaanten. We worden stuk voor stuk onschuldig geboren. Kennen momenten van buitengesloten voelen. Alleen op de wereld. Zoeken onze eigen weg. Strijden. Delen…..
Uiteindelijk kom je dan uit bij je je innerlijke magiër. Of toverheks… En ben je dan klaar? Nee, dan begint het weer van voren af aan. Komen er opeens weer weeskindgeluiden uit je pen vloeien. In mijn geval dan. Of je gooit mensen de deur uit en vecht met spoorwegbeambten als een rasechte amazone. Je bent nooit klaar. Maar ook dat is een universeel principe. Niemand ontkomt daaraan.
Nog lang en gelukkig leven is een volstrekt zinloos en onbereikbaar doel. Zolang je er nu niet bent en nu niet leeft in deze prachtige spiralende vortex met z’n eindeloze herhalingen, hou je jezelf er alleen maar mee voor de gek.
Nu ben ik heel moe en halfzacht. Een echte ME-dag. Frogs heeft het hondje meegenomen. Straks komt hij hem weer terugbrengen. Dan krijgt hij een lekker biertje van me en praten we over van alles en nog wat. Bijvoorbeeld zijn nieuwe project: Een internationale voordrachtwedstrijd. Heerlijk inspirerend!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.