Zondagavond gaat de telefoon. Heks ligt beetje brak in bed aan een filmpje te frutselen. Ze moet nodig naar buiten met de hond. De afzender is geblokkeerd. Zal ik opnemen?

Als ik mijn naam heb genoemd blijkt ik een oude bekende aan de telefoon te hebben. Deze vrouw belt me eens in de zoveel tijd op. En eigenlijk altijd als ik net enorm moe ben, gek genoeg. Ik heb haar ooit ontmoet bij de spirituele genezer Alex Orbito, heel grappig dat ze na zeker een jaar precies nu opbelt. Vlak voor het healingweekend….

Ze beschikt over een uitstekende intuïtie, dus het zal wel een bedoeling hebben. Suggereert ze zelf. Heks zegt niets. Ze is ietsiepietsie op haar hoede met deze dame, want voor je het weet zeg je iets verkeerd.

Zal ik het gesprek afkappen? Ben eigenlijk te moe om te praten en op eieren te lopen. Uit ervaring weet ik, dat dat averechts werkt. In het verleden heeft ze me wel eens meermalen teruggebeld, vanwege zo’n opmerking. Het is soms heel lastig communiceren met deze prachtige, slimme,  begaafde, maar zeer wantrouwige dame.

Ook in dit gesprek voel ik me uiteindelijk heel ongemakkelijk. Voor de zoveelste keer begint ze me mee te delen, dat ik vooral niet haar op afstand mag behandelen of energie sturen. ‘Dat doe je toch niet. Heks? Ja, ik vraag het maar, want ik dacht dat ik zoiets voelde net…’ Misschien is het zelfs beter helemaal niet aan haar denken…. Denken aan is ook aandacht…. Dan heeft ze nu een slechte dag, want die herhaalde verdachtmakingen, houden me bezig.

Probeer maar eens niet aan een roze olifant te denken!

Het is zoiets als met vreemdgaan. Als je je partner voortdurend vraagt, of hij/zij dat echt niet aan het doen is, alsof de persoon in kwestie het zou toegeven in geval van, dan roep je het bijna op. Je brengt iemand maar op ideeën. 😦  Of drijft hen tot wanhopige acties: ‘Ik zal bewijzen, dat je gelijk hebt, ik doe het gewoon!’ In elk geval is het stomvervelend, om je er steeds over te moeten verdedigen.

‘Je hoeft je niet te verdedigen hoor, Heks, ik vraag het je gewoon iedere keer. Daar bedoel ik niks mee. Wil het gewoon heel zeker weten,,,,’

Maar goed, het is natuurlijk gestoeld op oud zeer, dit fundamentele wantrouwen. Het vraagt om compassie in plaats van irritatie. Dus voor de zoveelste keer leg ik uit, dat ik zo niet werk, nooit gedaan heb. Ik ga uit van vrije wil. Een genezer is slechts transparant voor de goddelijke energie, op delen, waar ‘ie zelf genezen is. Ofwel, zit je zelf vol stront, dan is de kans groot, dat je dat bij een ander naar binnen kiepert in plaats van de divine healing energy.

Een lichtwerker kan goed zijn op een bepaald gebied, iets dat zelf is doorgewerkt en geheeld, maar op andere gebieden niet. Mensen op zoek voelen dat prima aan. Weten dan ook heel goed, bij zie ze moeten zijn voor wat. Een behandeling aan iemand opdringen is dan ook not done, wat mij betreft. Je kunt er vanuit gaan, dat je bij mensen, die zo opereren van de regen in de drup belandt.

Heks heeft overigens nooit vanuit haar wilskracht gewerkt. Deze methode kan heel krachtig zijn, kijk maar naar docter Phil bijvoorbeeld, maar houdt gevaar van machtsmisbruik en manipulatie in. En afhankelijkheid van de hulpverlener. Ik heb meer vertrouwen in de ruimte van het hart. En daar iemand ontmoeten, vandaaruit opereren… Zoals Alex.

Nog maar een paar dagen, dan is het zover.

Vandaag houd ik m’n gemak. De activiteiten van afgelopen weekend eisen hun tol. Keelpijn en aangeslagen stem. Mijn zwakke plek…. De wekelijkse Indiase zangles heb ik maar afgebeld. Mijn lerares moest lachen. ‘Wat ben je toch allemaal aan het doen Heks? Ik volg je wel hoor, op je blog!’ Ze giechelt. ‘Nou, doe maar rustig aan, tot volgende week!’ Ja dat zal ik doen. Vandaag ligt Heks gestrekt. Af en toe een hondenronde. Verder lekker dweilen.