Vandaag krijg ik een vriendschapsverzoek van een vriend van me. ‘We zijn al vrienden, word je soms gehackt?’ schrijf  ik hem terug op zijn al bestaande identieke account. Ik ben niet de enige met die reactie. Ook anderen zijn stomverbaasd door een recent vriendschapsverzoek van hem. Er is vast iets niet pluis!

De laatste tijd gebeuren er de meest vreemde dingen op mijn eigen Facebookaccount. Vrienden verdubbelen waar ik bij sta. Ik krijg malafide post over misgelopen erfenissen van niet bestaande familieleden.  Ik heb opeens een enge ‘vriendin’, wiens vriendschapsverzoek ik nooit heb geaccepteerd. Ze zet gruwelijke gewelddadige vrouwonvriendelijke foto’s op mijn tijdlijn…… Ook op mijn blog krijg ik een uiterst ranzige reactie. Tijd voor een onderzoekje dus.

De nerd-neef wordt ingeseind. Als er iemand is die me kan vertellen wat hier aan de hand is is hij het wel. Ook doe ik aangifte van stalking. Een heel gedoe natuurlijk, want je zit zo weer een halve dag op het politiebureau. Maar ik neem gewoon het zekere voor het onzekere. Een IP-adres is zo achterhaald uiteindelijk. Maar je kunt het beter niet zelf doen, want sommige zaken zijn nu eenmaal strafbaar…..

Gelukkig nemen ze mijn verhaal serieus. Vooral na het zien van de walgelijke plaatjes. Er wordt zelfs een melding opgemaakt! Het valt me weer alles mee!

Zelfs als je het hacken niet zelf doet, maar iemand opdracht geeft kun je behoorlijk in de problemen komen omdat er sprake is van deelneming o.b.v. art. 48 Sr. In Engeland is iemand veroordeeld tot een’ Jaar gevangenisstraf wegens hacken Facebook-account‘…….

Intussen maak ik me niet al teveel zorgen. De boel is intussen weer goed beveiligd. Ik kan ook gewoon een tijdje offline gaan. Bovendien heb ik werkelijk niets te verbergen. Het moet echt supersaai zijn om Heks te stalken, want mijn amoebe-leventje stelt nu eenmaal weinig voor.

Misschien is het louter bedoelt om me de stuipen op het lijf te jagen….. Sommige mensen hebben nu eenmaal niets beters te doen dan te proberen anderen het leven zuur te maken. Ik heb ooit zo’n buurman gehad.

De man was zelf te sneu voor woorden, dus concentreerde hij zich over het algemeen op iemand anders. Die kreeg dan jarenlang de volle laag. Ooit was het mijn knappe bovenbuurvrouw: Hij ging haar te lijf, strooide rare verhalen over haar rond, mepte deuken in haar auto…… De auto is zelfs een keer gestolen! Een stokoud bakkie vol deuken!!!!!! Heel onwaarschijnlijk…….

Heks is ook een tijd flink aan de beurt geweest. Hij ging me te lijf, strooide rare verhalen over me rond in de buurt, mepte deuken in mijn auto….. Origineel kun je de stumper niet noemen. Voorspelbare gekte. Geprogrammeerde idioterie.

Uiteindelijk heeft hij weer een nieuw slachtoffer gevonden in de vorm van een vriendin aan de andere kant van Nederland. Hoera! Wat mij betreft had zijn nieuwe slachtoffer op de maan gewoond! Het arme mens zal er later wel goed spijt van hebben gekregen ooit met die creep in zee te zijn gegaan……

Wat een armoedig bestaan: Je zult je leugenachtige eigen kop maar elke dag in de spiegel moeten zien. Dat lijkt mij pas het echt schrikken……