Radiostilte en puppengeluk. Mijn humeur kan niet meer stuk. Soms moet je een tijdje zwijgen om alsnog je zin te krijgen…… Het naar je zin te krijgen. Er weer zin in te krijgen.

©Toverheks.com

©Toverheks.com De eerste avond saampjes eten

Wat is het toch stil op dit heksenblog! ‘Heks, wat is er aan de hand? Gaat het wel goed met je?’ vragen mijn dierbaren. Althans, de dierbaren, die dit blog lezen. Een handvol intussen. Mijn lezerspubliek is in de loop der jaren grotendeels uit mij wildvreemde mensen gaan bestaan. 

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Het gaat goed met me. Ik heb Corona met succes kunnen ontwijken het afgelopen half jaar. Kost wel moeite, als medemensen er heel anders mee om gaan. Als de buren vol gesnoten zakdoekjes in de hal gooien of hun lichaamssappen vrolijk in de rondte spuwen. Of als buren met Coronaverdenking gewoon de straat op gaan. 

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Onlangs krijg ik het aan de stok met een studente uit de buurt, die besmet en wel in de steeg staat te oreren. ‘Ik heb lichte klachten, ik dacht, ik haal maar eens lekker een frisse neus en gooi gelijk het vuilnis in de container….’ Geen mondkapje, geen handschoentjes, niks. Oh, wat word ik daar boos om.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Gelukkig blijkt het achteraf enorm mee te vallen. Ze zat helemaal aan het eind van haar quarantainetijd, zelfs iets er overheen, verklaart ze desgevraagd. Het huis zit vol Corona, dat wel. Maar de dames hebben zelf ouders met immuunproblemen. Ze nemen dus niet zomaar allerlei risico’s. ‘We passen echt goed op,’ schrijft de buurvrouw me.

Het is overigens opvallend, dat mensen een dikke boete en zelfs een strafblad hebben gekregen, voor niet genoeg afstand bewaren op straat. Maar met Corona de hort op mag gewoon. Geen politieagent, die er om maalt. En ook de GGD doet er niks aan. Nog geen telefoontje wordt aan dit soort situaties gespendeerd.  

©Toverheks.com

©Toverheks.com Intussen neemt ze de helft van deze mand in beslag……

Om alle ellende te vergeten en mijn lieve hondje een speelkameraadje te bezorgen in deze krankzinnige tijden haal ik een puppy. Een kleine Springer Spaniël met een kwart Cocker Spaniël erdoor. Een meisje. Ze heet Freya.

Groot puppengeluk dus in Huize Heks. Ik ben al een maand zo broeds als een overjarige soepkip. Ik lig in katzwijm te kijken naar het eindeloze gestoei van mijn hondjes. De kleine groeit als kool. Ze krijgt een vriendinnetje in de buurt. Ook een pup.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

VikThor is na een week helemaal om. Goeiig laat hij zich bespringen en in zijn oren bijten door de kleine. Of in zijn staart. Eindeloos rolt hij over de grond met op zijn kop een kleine bijtende pollewop. 

Het gaat dus helemaal niet slecht met me! Wel is de panter pleite. Die heeft zichzelf weer in de nesten gewerkt. Vroeg of laat wordt dit gedrag hem nog eens fataal. Hij heeft al zeker 6 van zijn 7 levens opgesoupeerd. 

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Mijn boerenridder met zijn 2 resterende voortanden is ook de jongste niet meer. Een muisje vangen zal niet meer zo gemakkelijk gaan. Heks maakt zich dus zorgen om haar oude trouwe zwerver. Hij laat zich al zeker een week niet zien.

Ik moet me er een beetje toe zetten om weer te schrijven. Na bemoeienissen met de inhoud van mijn blog was ik er eventjes klaar mee! Maar wat blijkt? Ik mag schrijven wat ik wil, zolang ik geen namen noem, hetgeen ik nooit doe. Hoera!

©Toverheks.com

©Toverheks.com

Er is geen rechter in de wereld, die me kan sommeren niet meer te schrijven over fictieve zaken. Dus als iemand zich in mijn schrijfsels meent te herkennen, dan is er geen man overboord. Ik mag schrijven wat ik wil, ik mag mijn persoonlijke ervaringen fictief verwoorden tot heksenverhalen. Een beetje materiaal uit mijn grote duim erbij. Roeren in mijn heksenketel: Klaar!

©Toverheks.com

©Toverheks.com

©Toverheks.com

©Toverheks.com