©Toverheks.com

Deze week doen we het rustigjes aan. Heks en haar beestenbende. De kleine heeft last van haar dikke puppenbuikie en Heks voelt zich ook niet al te jofel. Mijn buik is ook van slag. Na een afhaalmaaltijd, toevalligerwijs. Rommelig en pijnlijk. Het kan ook toeval zijn. Maar hoe dan ook, lekker is anders.

Afgelopen nacht ren ik dus weer door de steeg met mijn piepende pup. Groggy van de slaap. Jas en laarzen haastig aangeschoten over mijn pyjama. Tot twee keer toe maakt mijn monstertje me wakker.

©Toverheks.com

Het blijkt nog loos alarm te zijn ook. Ze heeft wel last van haar buikje, dat wel, maar er komt niks meer uit haar schattige poepgaatje. Leeggescheten als ze is geraakt gisterenavond laat. Op de vloer van mijn woonkamer…….Meuh.

Rustig aan. Dan breekt het lijntje niet.

Dan is er nog Snuitje. Mijn oude katje met nierfalen, voor wie ik alweer anderhalf jaar onder een plastic tafelkleed slaap. Omdat ze af en toe in bed piest. Sinds enige tijd heeft ze last van elektrische schokjes in haar lijfje. Ik maak een keertje mee, dat ze een korte epileptische aanval heeft. Goh.

©Toverheks.com

Sinds de schokjes is het ongecontroleerde piesen enorm toegenomen. Soms een week helemaal niks, dan opeens dagenlang achter elkaar ellende. Afgelopen week piest ze om de dag de hele boel onder. Dinsdagnacht zelfs tot twee keer toe in 1 nacht: Alle dekbedden en onderlakens zeiknat.

Ik was me een ongeluk, loop vloekend en scheldend midden in de nacht de boel te verschonen. Met mijn halvezolige lijf. Slaap op een ruwe handdoek, omdat de onderlakens op raken. Baal als een stekker.

©Toverheks.com

En ik word ook boos op mijn oude katje. Mijn lijf wordt boos. Het slaat natuurlijk nergens op. Alsof mijn oude blinde schatje het expres doet. Toch moet er iets gebeuren. Ik moet ook aan mezelf denken…..

Snuitje ligt altijd op schoot als ik televisie kijk. En ze kruipt graag bij  me onder de dekens, voordat ik in slaap val. Haar uit bed verbannen is geen optie. Maar ik kan haar bezoeken wel beperkten en controleren.

©Toverheks.com

Heks zet de stoffen bench in haar slaapkamer, met daarin een schone bak, een lekker kleedje, wat fris water en een halve haring. Of een tartaartje. Snuitje gaat nu grote delen van de dag in haar eigen hok. Als ik televisie kijk, zit ze gewoontegetrouw op mijn schoot.

©Toverheks.com

Maar als ik’s nachts de dekbedden loswoel, waardoor de tafelkleden verschuiven, kan ze geen kwaad. Word ik niet wakker van een warme plas op mijn borstkas. Of een natte plek in mijn nek. Of een droge drol naast mijn boze bol…..

Waarom heb ik dit niet eerder bedacht? Ja, dat is inderdaad een goeie vraag.

Vannacht slaap ik eindelijk weer eens zonder plastic afdekzeil. Geen klammige dekbedden na een zweterig nachtje. Verrukt gooi ik de dekens van me af, als ik het warm krijg. Zonder dat ik daar later spijt van krijg, omdat mijn kat het losgewoelde beddengoed benat. Ik woel en draai. Gooi mijn rusteloze benen in de lucht. Ha, lekker.

©Toverheks.com

Eind van de middag wordt VikThor ook plotseling ziek. Hij kotst systematisch de hele woonkamer onder, net als we terug zijn van een wandeling in het Leidse Hout. Het is me intussen duidelijk: Hondengriepje houdt huis in Huize Heks.

Nu lig ik alweer lekker in bed te dweilen met de hondjes en Snuitertje. Tafelkleden dekken alles af. Een rustige dag. Ik hoef bijna niks. Alleen nog een piepklein rondje met de hondjes. En dat is maar goed ook.

©Toverheks.com

©Toverheks.com

©Toverheks.com