PRUNUS IN MIJN STRAAT

Gasthuishof en kapel

Sneeuw! Sneeuw! Sneeuw!

Wat een geluk, dat ik vandaag nergens heen hoefde. Ik heb niet in de langste file aller tijden gestaan. Ik ben nergens te laat gekomen. Ik hoef vannacht niet op een station te slapen. Wel heb ik vanmorgen samen met mijn hulp de enorme kerstboom weer afgetuigd en uit het raam gekieperd.  Wat een zee van ruimte!!! Wat is het opeens licht, met die besneeuwde wereld buiten. Als de klus geklaard is maak ik een enorme wandeling met mijn hondje.

Molen de Put, Wachtgebouw en Morspoort, Stadstimmerwerf, Galgenwater

Hondjes zijn gek op sneeuw. Jonge honden worden echt helemaal dol, maar ook de al wat bedaarde Ysbrandt gaat behoorlijk uit zijn dak. Alles ruikt anders, dus dat is al heel interessant. De muur in de steeg wordt grondig bestudeerd. Eenmaal in een parkje gaat hij heerlijk door de sneeuw rennen en  rollen. Aan de haren rond zijn poten hangen allemaal kleine sneeuwballetjes. Die smelten er straks thuis langzaam weer af….

Ysbrandt neemt een duik

Zo

De heks houdt ook van sneeuw. En ijs!!! Van mij mag het elke winter 4 maanden hard vriezen. Want dan kan er geschaatst worden. Heks is rijdend lid van de 11stedenvereniging. In de goeie ouwe tijd stond de teller een keertje op 158 kilometer op 1 dag. Maar dat is lang geleden. Er moet een wonder gebeuren, wil ik ooit nog eens boven de 100 kilometer schaatsen. Een molentochtje lukt nog wel, maar daarna kan ik 2 weken naar bed. Toch moet ik bekennen, dat ik dat er gewoon voor over heb. En hoewel het piept en kraakt tijdens het schaatsen,  niet het ijs, maar mijn lijf, toch geniet ik enorm van zo’n dag.

Hier woont ook een 11 stedenlid

Dus ik volg het weer met grote belangstelling en een licht verhoogde hartslag. Wie weet kunnen we de Kaag weer op. En de Wijde Aa. De sneeuw is ook fantastisch. Hoewel ik eigenlijk tegen sneeuw ben, vanwege de slechte invloed op de aangroei van ijs, toch word ik er helemaal blij van. De wereld is zo fris en licht en alle geluiden klinken anders. Ook zitten er heel veel negatieve ionen in dit winterpakket en dat is juist weer goed voor ons humeur. Dus je voelt je in elk geval gelukkig als je vast zit in file of trein. Of ergens bent ingesneeuwd.

Tijdens de wandeling ben ik even bij een oude vriend langsgegaan. Hij woont in een megapand aan een mooie gracht en is daar de hele dag op zijn atelier prachtige schilderijen aan het maken. Ysbrandt is dol op deze bezoekjes. Hij wordt verwend met een heerlijke dubbele boterham met een heel blik leverpastei erop. Mooi in stukken gesneden op een bordje. Schrokkerdeschrok en alweer op.

VAN DER WERFFPARK

Meestal zitten de schilder en ik daarna een hele tijd te kletsen over van alles en nog wat, maar vandaag had hij al bezoek. Soms zijn de vrienden van je vrienden echt niet jouw vrienden.  En dat gaat zeker op voor dit exemplaar.

Na jaren van de fatsoensgrens overschrijdende en ongepaste opmerkingen en ook nog handtastelijke kleffe handjes op de koop toe, blijft hij eindelijk op gepaste afstand. Maar daar heb ik heel veel moeite voor moeten doen….Het grappige is, dat hij zegt dat IK tegenwoordig normaal doe. Dit past helemaal in de PSYCHOLOGIE van DON LEO:

IEMAND SLAAT JE OP JE BEK. JE ZEGT ER IETS VAN. ZEGT DIE ANDER: JE MOET NIET  ZO AGRESSIEF REAGEREN…..Dit is op heel veel situaties van toepassing. De omgekeerde wereld…..De wereld op zijn kop.

Sneeuw op mijn neus…

Ysbrandt zat grommerig te gluipogen naar die heer in kwestie, ondanks de eerder genoten   droomboterham. Deze informeerde al bezorgd of dat snuitbandje tegen het bijten was. “Nee,” zei ik,” Hij kan nog prima bijten zo…”  Inwendig moest ik wel lachen om zijn wat angstige gezicht, de reputatie van mijn ballenbijter lijkt ook hier doorgedrongen te zijn….

En ook om dat gekke, kleine, slimme, gevoelige indien nodig bijtgrage hondje van me. Ik besloot het bezoek niet al te lang te maken. Uiteindelijk zat ik niet te wachten op mijn viervoetige vriend hangend in de kuit van de vriend van mijn goede vriend…… Ik hou van mijn goede vriend en hou hem graag te vriend. De heerlijke besneeuwde wereld lokte. Ys en ik gingen onze wandeling vervolgen…

ThayThay neemt een duik in de eerste sneeuw van zijn leven…

Wat fijn, dat het zo lekker wintert. Mijn lenteverlangens zijn gesmolten als sneeuw voor de winterzon, ik vind het prima, zolang de sneeuw maar niet smelt.