Supersnotpinksterweekend. Terwijl wij rillend bij de kachel zitten hult Moedertje Natuur zich in haar bruidskleed. Een vreemd voorjaar. Meestal lopen wij mensen gruizig hand in hand tussen al dat moois te zwijmelen. Nu staat onze Grote Moeder alleen in een druilerig bos klaar voor haar fotomoment….

Vanmorgen om vijf over elf schoot ik wakker uit een slaap zo diep als de dood. Verslapen!!!! Een half uur later zat ik in de auto richting Barendrecht met Ysbrandt. In de tussentijd had ik mezelf met sterke koffie terug het leven in gereanimeerd, acht katten en een hond te eten gegeven en mijn onwillige lijf in de kleren gehesen.

Eenmaal bij mijn zanglerares gingen mijn ogen langzaam echt open. Ik gooide nog wel een kop koffie over haar vloerkleed, onwillekeurig bewegende ledematen…. Maar het zingen ging lekker. Ondanks de vliegende en beroerde start.

Ysbrand was gezellig mee en zat verwachtingsvol in de auto. Na de les wordt er altijd gewandeld. Zo ook vandaag. Ondanks al die regen. Daar heeft hij overigens een broertje dood aan.

De terugweg zat vol omwegen. Ongelukken en filevorming joegen me de polder in. Eenmaal in Leiden besloot ik Frogs op te halen. Hij had wel een lekker maaltje verdient na al die Bob-activiteiten!

En wat had ik voor hem in petto? Een heksenroti met alles erop en eraan. Heel veel lekkere hapjes vooraf. En eindeloze discussies gelardeerd met lachsalvo’s.

Vandaag was er weinig nodig om heks gelukkig te maken. Het gebeurde gewoon tussen de bedrijven door. Zoals het hoort…..:-)

Toch?