In de Singeltuin staat van alles te bloeien

In mijn kerk was het een bont gebeuren vandaag. De dienst was voorbereid door jongeren en ging over wereldgodsdiensten. Een moslima las een tekst voor, verhalen uit verschillende tradities passeerden de revue. De eucharistie bestond uit water en Turks brood. Bemoedigend allemaal.

Aan het eind van de middag kroop ik lekker een paar uur in bed voor de TV. Vorige week heb ik allemaal nieuwe zenders ontdekt. Vaag staat me een brief daarover bij, maar op dat moment was het een openbaring.

Zo heb ik een Discovery zender met als thema allemaal afschuwelijke waargebeurde moordverhalen ontdekt. Gefascineerd kijk ik naar de meest verschrikkelijke drama’s. Opnieuw geënsceneerd, gelardeerd met interviews met nabestaanden en speurneuzen in alle soorten en maten. ( De meeste Amerikaanse agenten zijn enorm corpulent en lijken wel aan hun bureau vastgegroeid te zitten. Het is een wonder, dat ze af en toe een boef vangen….)

Het enige onrealistische aan de programma’s is dat alle zaken uiteindelijk worden opgelost. De politie is integer en doet zijn uiterste best. Er wordt effectief gespeurd. En dan de geruststellende , hoewel vaak gruwelijke ontknoping. Die boef is weer van de straat!

Ook zijn ze in de Verenigde Staten niet kinderachtig met het vonnis. Je krijgt als moordenaar goed je vet. Oog om oog, dodencel!

In een herhaling van het programma WNL van afgelopen morgen, hoor ik een man met gezag beweren, dat Nederlandse rechters moeite hebben om iemand te veroordelen. Het zijn gewoon watjes….Hij noemt tal van stuitende voorbeelden, waarin de criminelen hun straf ontlopen. Door lulredenen.

Tja, wat een wereld. Gekken overal. Intense tragiek vaak, maar moord is nu eenmaal geen oplossing. Tussen alle ellendebeelden door wandel ik uitgebreid met mijn dartele hondje door Het Bos van Bosman. In de verte hoor ik het geloei van een jazzfestival in Het Leidse Hout. Arme vogeltjes en herten! Als het hier al zo hard klinkt, hoe moet het dan voor hen zijn?

Overal staan Rhododendrons te bloeien. Eindelijk komt de natuur op stoom. Ik drink de kleuren in, antigif tegen al die gruwelbeelden. ‘TV programma’s zijn ook voedsel’, zegt Thich Nhat Hanh altijd. Nou, dan heb ik smerig zitten eten vandaag….

Ik gooi een balletje voor Ys. Het is zo, de wereld zit vol gekkigheid. En goedbedoelde pogingen om de boel weer te lijmen. De meeste schurken komen weg met hun daden. In  goedbedoelende clubjes breekt ook regelmatig de pleuris uit.

Is er nog hoop voor de mensheid? Of niets nieuws onder de zon?

Ach, ik ben een optimistische onafhankelijk Toverheks. Ik zwaai gewoon met m’n stokje en de wereld verandert in een enorme Rhododendron. Hoewel, die zien er ook vervaarlijk uit van dichtbij…..