Vorige week dinsdag. Eindelijk komt het er dan een keertje van, mijn vriendinnetje Joy komt eten! Al maanden proberen we iets af te spreken. Eigenlijk dacht ik dat mijn eigen halvezolige leefstijl er de oorzaak van was, dat het er maar niet van kwam. Na vanavond weet ik wel beter: deze jongedame leeft drie levens in 1. Naast een pittige opleiding en een stevige stage heeft ze ook nog een zware bijbaan…..
Anderhalf jaar geleden verdween mijn grote zwarte kater. Op mijn verjaardag ging hij er vandoor. Als dubieus geschenk. Of protestactie. Ik was een aantal maanden ervoor teruggekeerd van een retraite in een boeddhistisch klooster met twee piepkleine kittens. Al snel braken ze de tent af en daar was de panter niet blij mee. Sissend en blazend liep hij door het huis. Zoals altijd liep hij overdag door de buurt te struinen, maar nu kwam hij regelmatig dagenlang niet thuis eten. Uiteindelijk bleef hij helemaal weg.
Dus hing ik overal brieven op, stopte oproepen door alle brievenbussen binnen de straal van een kilometer. Dat leverde allerlei berichtjes en telefoontjes op. Soms midden in de nacht. Van hangjongeren. Die hadden een kater en wilden poesjes zien. Maar het ging niet om mijn kater. Mijn poesje niet gezien ….
Op een dag kreeg ik een hartverwarmende reactie van een studente. Zij woonde in een enorm pand op de Oude Vest en daar was Ferguut een regelmatig geziene gast. Of hij ook graag gezien was is de vraag. Van tijd tot tijd bezorgde hij de dames de doodschrik door hen vanachter een raam vanuit de dakgoot te observeren. Bij voorkeur als ze zich aan het omkleden waren. Stel je voor. Hijs je net je zomerjurk boven je hoofd, gloeien er een paar gifgroene ogen op in de gitzwarte nacht…..
Mijn schatje had ook een andere naam in dit huis en wel de achternaam van Heks. Ze hadden een keertje het adreskokertje aan zijn halsbandje open gemaakt. En daar staat nu eenmaal mijn naam in. Deze mythologische vogelnaam past wonderwel bij dit monster, dus ik snap de verwarring.
De dame in kwestie, Joy dus, bood aan om samen op onderzoek uit te gaan. ‘Ik heb hem afgelopen week nog door mijn slaapkamerraam zien gluren, dus hij moet in de buurt zijn….!’ Samen doorzochten we het gigantische pand, waar ze woonde. Daarna werd de aangrenzende balletschool doorgespit. Hier vonden we de zwarte kat, die ze onlangs had gezien. Het was de splinternieuwe kater van de bewoner van de school. Mijn bakbeest bleef onvindbaar…..
We bleven contact houden. De zwarte ridder dook na vijf maanden op in het dierenasiel in Hoorn. In de Ridderzaal….. Een magisch verhaal. Joy deelde in de vreugde. De boskat maakte Pippi zwanger. Mijn nieuwe kattenvriendin kwam op kraamvisite. En viel als een baksteen voor 1 van de kittens.
Deze woont nu alweer ruim een half jaar bij haar in haar nieuwe eigen woning. Regelmatig krijg ik filmpjes of foto’s te zien, waarop ze zich een echte kleindochter van Snuitje betoont: Ze apporteert propjes en speelt verstoppertje. En ze is heel klein. Net als haar moeder. Maar ook de boskat heeft zijn sporen nagelaten. Kleine Siep heeft pikzwarte poten en is dol op water. Stroomt er ook nog zwerversbloed door haar aderen…. Van de dolende ridder, de zwarte panter, haar opa. Dus dat kan nog wat worden! Het is een ongelofelijk leuk poesje, een echte dondersteen!
Tijdens het etentje hoor ik alle verhalen. We ontdekken vele overeenkomsten met de voorouders van Siep. Maar er is ook opvallend nieuw gedrag: Siep kan niet tegen hoestende mensen. Kribbig begint ze te protesteren. En nijdig terug te mauwen. Joy laat een filmpje zien. We liggen dubbel, het is geen gezicht. We praten over van alles en nog wat. Alle katten worden uitgebreid geaaid. De kattenvrouwtjes hebben het goed naar hun zin!
De avond vliegt voorbij en voor we het weten, is het veel later dan we dachten. Mijn vriendin moet morgen weer een dag naar school. Ik denk dat we, als we deze praktische stok niet achter de deur hadden gehad , nu nog zaten te babbelen aan de grote tafel in de gezellige keuken van Heks.
recepten van de toverheks 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.