In de loop van de middag begeef ik me naar de computerwinkel. Het fotoprogramma van mijn Apple is vastgelopen. Telkens wanneer ik de boel bijna aan de praat heb duikt de software in een eindeloze loop. Een alleraardigste jongeman staat me te woord. Als ik mijn computer open ziet hij mijn naam. ‘Goh, misschien zijn we wel familie. Mijn moeder heeft dezelfde achternaam!’

Ik kijk naar zijn olijke kop. Zie ik iets bekends? Ik geloof het wel. ‘Hoe heet je moeder?’ Hij noemt haar naam. ‘Ha, dat is mijn nicht. Jouw opa is de broer van mijn vader!’ Kleine wereld.

In zijn gezicht zie ik trekken van mijn nicht, maar ik zou hem nooit herkend hebben. Ik heb hem slechts als klein kind gezien. Intussen stelt hij vakkundig de diagnose. Hij vindt een manier om het te verhelpen, maar als ik later thuis ben, blijkt het toch niet te werken. Er is meer aan de hand….

Dus ga ik nogmaals naar dezelfde winkel. Deze keer moet ik lang wachten op mijn achterneef, hij is druk bezig. Als hij dan eindelijk tijd heeft, stelt hij de definitieve diagnose. Mijn computertje is volgelopen met data en zo traag als een slak. Ook heeft ‘ie zich verslikt in de laatste update van het fotoprogramma. Er moet een schijf bij. En flink wat ramgeheugen. En wat blijkt?

Ik heb nog een andere achterneef in de IT. Wordt het al verwarrend? Heks was ook even in de war, want die neef heet hetzelfde als een oom van hem, mijn volle neef…. Het duurt even voor ik door heb over wie hij het heeft. Ik heb een enorme familie!

Thuisgekomen bel ik het bedrijf van mijn andere achterneef. Woensdag gaat mijn apparaat onder het mes. Dan wordt ‘ie weer zo snel als de wind. Leve de familiebanden!