Heks heeft toch altijd maar veel moeite om de wereld te begrijpen. De misselijkmakende mensheid. Ik sta toch steeds weer te kijken van ons idiote en destructieve gedrag.

Mijn kop lijkt anders te werken, dan die van het overgrote deel van mijn medemensen. Als ik iets zeg meen ik het. Als ik iets beloof doe ik het. Waar veel mensen maar lopen te blaten wat een ander wil horen. Door hun tanden liegen of het gedrukt staat. En al helemaal niet doen wat ze beloven.

Belofte maakt eigen schuld, dikke bult.

Vanavond kom ik nijdig thuis van 1 van mijn koren. Het heeft een tijdje geduurd voordat ik zover was. Maar ja, ik ben kwaad. Spinnijdig op iemand, die jarenlang achter mijn kont aan heeft lopen paraderen. Redelijk kansloos overigens, maar ik ben evenzogoed altijd lief voor die persoon geweest. En aardig. Ook heb ik eindeloos geluisterd naar zijn verhalen. En hem mijn vriendelijke aandacht gegeven.

En nu word ik opeens volledig genegeerd, omdat meneer de Koekepeer verkering heeft gekregen. Hoera overigens. Ik ben blij voor dit ei. Dat er toch een potje voor dit dekselse eikeltje is opgedoken. Maar zo grof worden afgeserveerd heb ik niet verdiend. ‘We zijn vrienden, bladiebla,’ lopen beweren strookt niet met dit soort gedrag.

Wat een kwetsende kwezel. Me behandelen alsof ik lepra heb. Bah.

Heks zou zoiets zelf nooit doen. Daarvoor heb ik teveel respect voor mijn medemens. Ik kan er dan ook met mijn pet niet bij. Ik slaap er overigens geen nacht minder om.

Gedoe met mannen. Ik had hem gewoon keihard moeten afwijzen, recht in zijn gezicht. Maar ja, daar is dit zacht gekookte ei dan weer te aardig voor. En nu dan stank voor dank. Bizar.

Vorige week spreek ik met een leuke man af. We hebben elkaar ontmoet in de sauna. Ook die man liep enorm achter me aan te prossen. Om de haverklap kwam ik hem tegen. Begon hij weer een praatje.

Heks raakt uiteindelijk geïnteresseerd in de man, dus een paar dagen later ontmoeten we elkaar opnieuw in een horecagelegenheid. We drinken een glas wijn en praten over koetjes en kalfjes.

Na een uurtje zegt de man opeens ‘Jij bent zeker vrijgezel?’ Ja duh, natuurlijk. Waarom zou ik anders met je afspreken, malloot. Hij heeft echter een vriendin. ‘Gaat dit de stemming bederven?’ informeert hij langs zijn neus weg.

Intussen hebben we eten besteld. We praten nog wat verder, maar ik heb natuurlijk al lang besloten, dat het bij deze afspraak blijft. Liegen en bedriegen is niks voor Heks. Zijn vriendin is een zuster van me, ik voel me solidair met haar. En wat die man zijn huidige geliefde flikt, flikt hij natuurlijk elke partner. Vreemdgangers zijn aan mij niet besteed.

‘Kun je masseren?’ vraagt hij me opeens. Hijzelf kan het als de beste. Hij heeft een cursus tantra-massage gevolgd! Omzichtig probeert hij me te enthousiasmeren voor een lekkere massage. Voor mijn geestesoog zweeft mijn massagetafel. Op een steenworp afstand van het etablissement.

‘Ja,’ hikt Heks, ‘Dat lijkt me nu echt een heel goed idee, maar nee….’ ‘Je moet gewoon je grenzen bewaken,’ weerlegt mijn verleider mijn bezwaren. Heks moet hartelijk lachen ‘Ja, dat ken ik, dat grenzen bewaken. Ik heb wel eens een keurig getrouwde man op mijn tafel gehad voor een paranormale behandeling. We deden samen een opleiding en gingen wat oefenen.’

‘Toen ik me omdraaide om iets te pakken trok hij snel al zijn kleren uit. Nergens voor nodig. Die energie gaat gewoon door kleding heen. Lag hij daar met een paal van hier tot Tokio in zijn blote tokus……’

‘Daar masseer je dan toch gewoon omheen,’ reageert mijn gesprekspartner onverschrokken, ‘Het is gewoon een kwestie van grenzen stellen…..’ Zucht.

Heks betaalt de rekening en we stappen op. Het afscheid is wat ongemakkelijk. Het was gezellig. We hebben zeker een klik. Maar mijn verbijstering over het feit, dat hij de kluit belazert hangt al het zwaard van Damocles boven ons hoofd.

‘Hij heeft zich gewoon enorm in je vergist. Zowel qua leeftijd als qua hoe je in elkaar steekt. Hij doet dit ongetwijfeld vaker. Net als je hopeloze ex, Heks,’ pruttel ik de volgende dag tegen mezelf.

Heks is namelijk heel streng. Polyamorie? Geen enkel probleem mee, als ik er maar niet aan mee hoef te doen. Zolang je open en eerlijk opereert zal je me niet horen. Maar vreemdgaan, liegen en bedriegen vind ik vreselijk. Dat past totaal niet bij mij.

Helaas komen al die vreemdgangers hun ‘zonden’ altijd bij Heks opbiechten. Ik heb daar een vreselijke hekel aan. Weet ik weer van allemaal brave huisvaders en -moeders, dat ze hun geliefde belatafelen. Wil ik niet weten.

Zo word ik dus nogal eens verkeerd ingeschat, Bij mannen sta ik ofwel op een voetstuk en word op afstand aanbeden. Ofwel denkt iemand, doorgaans getrouwd, dat ik in ben voor het uitleven van zijn wilde geile fantasieën. Ook het fenomeen, dat mensen menen hun foute gruizige avonturen met me te moeten delen is een verkeerde inschatting.

Honesty, integrity and loyalty, daar gaat het om in de hondenwereld,’ zegt Dog Whisperer Cesar Millan in een televisieprogramma. Het klinkt me als muziek in de oren. Ach, Heks is gewoon net een hond.