Slaperig zit ik voor de televisie naar the Bold and the Beautiful te kijken met een kopje koffie. Brak na een gebroken nacht. Zoals iedere ochtend. Een katertje voor dit poesje. Bijverschijnsel van ME. Interessant bijverschijnsel, want hoe komt dat dan? Na dertig jaar heb ik nog steeds geen idee. Ik hoef er in elk geval niet voor te zuipen. Dat scheelt.

Brooke Logan staat in beeld te schreeuwen tegen Steffy Forester, dat ze zo egocentrisch is, omdat ze hoopt dat diens lingerielijn wordt verkozen boven het truttige kledingconcept van Brooke’s  griezelige dochter. Heks vindt Brooke een enge trut. En haar dochter een hopeloze kwal.

Niemand die me op de vingers tikt over deze extreem negatieve gevoelens betreffende deze dames, want het is slechts soap. Heerlijk.

In het werkelijke leven vind ik ook een aantal mensen eng, slecht en/of hopeloos. Helaas ken ik manipulatieve geesten, die me regelmatig alle hoeken van mijn toch al kleine levenskamertje hebben laten zien. Manipuleert zo’n persoon jaren vooruit, zodat ik postuum nog lol heb van allerlei streken. Desnoods over zijn of haar graf heen.

De gekste dingen kunnen zo gebeuren. Iemand slaat jou om de oren om je vervolgens af te wijzen. Alsof jij een klap hebt uitgedeeld! En dit is geen soap.

In het echte leven mag je allerlei gevoelens niet hebben. Je wilt iemand door elkaar rammelen. Of eindelijk eens enorm schreeuwen na jaren te hebben geslikt. Maar nee. Mijn kans is verkeken. Je kunt nu eenmaal niet uit je plaat gaan tegen een iemand, die zich niet kan verweren. Die keihard voor je weg rent. Alsof jij de duvel bent……

Heks kan dus geweldig genieten van een lekkere soap. Een narciste zoals Brooke Logan, een reptiel, dat alles recht praat wat krom is. Een secreet, bepaald niet vies is van manipuleren.

Een snol van jewelste, die haar welgevormde lichaam schaamteloos in de strijd gooit. Als de eerste beste lichtekooi heeft ze, in alle familiaire slaapkamers waar een mannelijke telg ligt, haar kunsten vertoond. Of er nu een echtgenote naast die man ligt of een verloofde. Of die echtgenote nu een zus van haar is of een dochter……

Ze heeft vele minnaars afgepakt van dochters, zusters, schoonzusters…..De diverse mannelijke familieleden hebben deze trofee door de jaren heen aan elkaar doorgegeven als was ze een wisselbeker……

Zo bereed ze haar schoonvader, die een kind bij haar verwekte. De man is tevens grootvader van haar andere zoon. Ook de broer en zoon van haar man, haar stiefzoon dus, een incidentele schoonzoon alsmede het eerste vriendje van haar andere dochter moeten eraan geloven. Die dochter is dan nog maagd, terwijl haar moeder het bed deelt met haar allereerste liefde…….. Traumatisch natuurlijk.

De dochter, die overigens werd verwekt door eerder genoemde schoonzoon! De zwager die getrouwd is met haar jongste zusje…..

Duizelt het je al? Deze incestueuze toestanden?

Werkelijk niets of niemand is heilig voor dit misselijke mormel. Maar ze praat alsof ze de Heilige Maagd Maria is. Zalvend en bezwerend. Iedereen is fout, behalve zijzelf. Altijd verzint ze een verhaal om het goed te praten. Bizar? De werkelijkheid is vaak nog veel vreemder!

Oh, wat lijkt het me overigens een geweldig leuke rol om te spelen, dit vileine gemene wijf. Heks denkt dat ze het er heel goed vanaf zou brengen.

In mijn jonge jaren heb ik wel eens een dergelijk kreng gestalte gegeven op het toneel. Toen wist ik zo’n manipulatief karakter al goed te treffen. Door jarenlange praktijkervaring met dit soort dingen naast een intensieve studie van het fenomeen narcisme heb ik alleen maar meer inspiratie gekregen.

Heks zit dus te schuddebuiken van de lach bij de meest afschuwelijke ontwikkelingen in deze soap. Ik heb bijvoorbeeld een bloedhekel aan het schijnheilige geleuter van die Hope Logan. Vooral sinds ze gespeeld wordt door een nieuwe actrice met pruillip. Ik wens haar de meest vreselijke dingen toe. Van miskraam tot echtscheiding.

Toe maar, Heks.

Dingen, die in het werkelijke leven niet in me op zouden komen. Mijn ergste vijanden heb ik nog deelneming betuigd als zij een gevoelig verlies leden. Oprecht. Gemeend. Wat zit ik dus hier in godsnaam te ventileren?

Gezien het succes van de gemiddelde soap ben ik niet het enige mens voor wie dit zo werkt. Ik lees online iets over The Bold en daar ontdek ik dat er hele kampen zijn die voor Hope Logan zijn, de Lopers. Want Hope is intussen met Liam getrouwd. Dat misselijke mannetje, die maar niet kan kiezen tussen twee stiefzusters.

Een ander kamp genaamd Still is voor Steffy Forrester, maar dan ik combinatie met de mannelijke oppernarcist van de serie. Het stikt namelijk van de narcistische karakters in deze soap. Maar Bill Spencer spant de kroon. Over lijken gaan om te krijgen wat je wilt. Neuken met je schoonzus. Neuken met je schoondochter. Je zoons in het ongeluk storten….. En dat alles dan weer vrolijk goedpraten!

Zelfs Heks kent in haar leven niemand, die aan zijn gedrag kan tippen. En dat wil wat zeggen!

Het is dus Lope versus Still.

Heks is absoluut fan van de keiharde gewiekste Steffy. Maar laat ze in godsnaam eens een echte vent zoeken. Al jaren geeft deze tante in de soap al haar macht weg aan die enorme lozer van een Liam. Een man, die denkt goed te zijn. Goed te doen. Maar in feite is het een slappeling van een watje. Een besluiteloze zeiksnor. Onbegrijpelijk dat die wijven zo achter hem aan zitten…..

Vanouds vechten vrouwen in deze serie eindeloos om 1 man. Een foute man natuurlijk. Een besluiteloze opportunist van een vent. Het zou best verfrissend zijn als er eens een paar kerels om 1 vrouw zouden strijden. Langdurig en eindeloos. Zich in de luren zouden laten leggen door zo’n femme fatale.

Maar ja. Dat is niet realistisch. Geen zichzelf respecterende vent zet zichzelf zo opzij voor een dame. En daar heb je dan de kern van de soap te pakken: Het opvoeden van huisvrouwen om vooral in die rol te blijven! Dit alles ter lering ende vermaak.

Door vrouwen te laten zien hoe dom ze zijn om altijd maar naar de pijpen van de eerste beste narcist te dansen, kan er natuurlijk ook een zeker bewustzijn ontstaan. Een hang naar gevoel van eigenwaarde oproepen bij dames door middel van zo’n flutverhaal…… dat zou natuurlijk geweldig zijn.

Niet teveel zelfrespect natuurlijk, want dan is het weer niet geloofwaardig……

Vrouwen en eigenwaarde. Een heikel onderwerp. De meeste dames raken in hun jeugd al geknakt op dit gebied. Lijfstraffen, negatieve input of seksueel grensoverschrijdend gedrag van de opvoeders of omgeving zijn de dood in de pot wat dat betreft. En dat komt nog best veel voor.

Mensen en eigenwaarde is al een dingetje. Maar wij dames slaan alles als het op gebrek aan die eigenschap aan komt. Heks is met enige regelmaat verbijsterd over onze positie op deze aardkloot.

De president van de Verenigde Staten beweert bijvoorbeeld dat elke man met geld en macht ons maar in de kut mag graaien. En die man zit daar nog steeds op die positie. In een land waar iedereen een vuurwapen mag dragen. Zo’n ijzeren lul waar een dodelijke kogel uit komt.

Je mag wel naar iedere vrouw graaien, maar de president afknallen mag dan weer niet. Dat is niet respectvol.

Heks probeert al jaren haar hoofd om al dit soort zaken heen te vouwen. Ik ben dan weliswaar door mijn achtergrond en opvoeding expert op het gebied van gebrek aan eigenwaarde en tevens gepokt en gemazeld in het fenomeen in de wandelgangen begrabbeld en begraaid te worden door allerhande kerels,  ook ben ik regelmatig vernederd tot op het bot….. Maar snappen doe ik het allemaal niet.

Ik denk dat een groot deel der mensheid wordt geregeerd door hun reptielenbrein. Uitwendig gedragen vaak. De grootste reptielen schoppen het vaak tot politicus, soms dus zelfs president. Uiteraard man. Liefst wit. Met raar geblondeerd haar ter compensatie van minuscule penis.

Een goeie soap ontlucht mijn kleine hersenen. Het reguleert mijn eigen reptielfeelings. Het maakt dat ik mijn reptielenvingers niet aan een narcist brand. Het laat me weer eens lekker lachen uit leedvermaak. Om verzonnen zaken. En dat kun je wel maken.

Een goeie soap werkt als reptielenbreinventiel!