PRACHTIG EROTISCHE BEELDEN

Gisteren bij mijn fysiotherapeut had ik een heel grappig gesprek. We spraken over foute kerels. Hoe sommigen werkelijk het bloed onder je nagels vandaan halen met hun idiote acties. ‘Ja’, zei Piedro,’ Alle mannen zijn toch eikels.’  Intussen haalde hij m’n arm uit de knoop. En mijn schouder. En m’n nek. ‘Hoe bedoel je dat?’ antwoorde ik, terwijl ik probeerde niet al teveel op zijn pijnlijke acties te letten. ‘Nou, alle mannen zijn eikels, daar zijn we het wel over eens. Ik ben ook een man. Ik vind mezelf natuurlijk geen eikel’, vertrouwde hij me toe.

Om dan met zijn heerlijke absurde humor te vervolgen:’ Maar waarschijnlijk ben ik er wel een.’ We beginnen allebei te lachen, hij heeft gelijk!

‘Maar alle vrouwen zijn zeurpieten!’  vervolgt hij, ‘Jij niet, hè Heks?’ ‘Nee’, zeg ik, ‘Als een man loopt te eikelen gooi ik hem gewoon de deur uit!’

Als een rechtgeaarde vrouwelijke exponent van de eikelachtigen! Wie kaatst….. kan de eikel verwachten!

HEKS IS GEK OP HET WERK VAN STEENVROUW

Mannen zijn eikels en vrouwen zijn zeikerds. Kijk, de basale psychologie van ‘war between sexes’. De psychologische barrière tussen mannen en vrouwen in een notendop.

Ik heb het wel meegemaakt, dat ik bij voorbaat al voor zeur werd uitgemaakt. Nog voordat ik wist van de zonden van mijn geliefde, vond hij al, dat ik niet zo moest zeuren.

Meestal zijn dat mannen, die een moeder zoeken in hun relatie. Om het in de jeugd geslagen gat te vullen. Andere kenmerken van dit type eikel is het laten afweten, je uitlachen als je boos wordt, ongrijpbaar zijn, manipuleren en liegen, onduidelijkheid over afspraken. Aantrekken en weer afstoten. En uiteindelijk een stok zoeken om de hond te slaan: Er is altijd wel wat aan te merken op hun geliefde.

Dus mannen zijn ook zeikerds? Ja, maar ze lenen het vaak uit aan vrouwen. Misdragen zich zo, dat je wel gek moet zijn om het te pikken. En dan ben je alsnog als dame in kwestie de zeurkous.

Maar Heks niet gezien. Ze is maar weer eens gaan lezen in haar boeddhistisch handboek der liefde; ‘ Verslaafd aan liefde’ van Jan Geurtz.

En de lessen van Thich nath Han aan het her inneren.

In onze behoefte aan liefde gedragen we ons vaak als hongerige geesten. Een lege maag, enorme honger en een piepklein keelgat. Als zo’n hongerige geest liefde smaakt, schrokt ‘ie het zo snel mogelijk naar binnen. Om dat enorme gat te vullen. Om die leegte maar niet te voelen. Vervolgens kotst ‘ie het weer uit. Het is niet te verwerken met zo’n klein keelgat.

Een hongerige geest op je pad staat garant voor verdriet, pijn en lijden. Want het zal nooit de vriendschap bieden, die je voor ogen hebt.

GEBRUIK MAKEND VAN ALLERLEI MATERIALEN

Kleine porties gaan er wel in. En verwacht niet al teveel terug te krijgen, het is allemaal mondjesmaat.

Sinds ik geleerd heb liefde en begrip te genereren voor alles en iedereen, sinds iedereen mijn partner is, staat mijn keelgat wijd open. Mijn hart is vervuld vanuit een oneindige bron. Mijn maag is niet langer een leeg gat.

IK BEN HEEL DOL OP HAAR HAKWERK

Toch heb ik nog een enorme aantrekkingskracht op hongerige geesten. Ik ben goed bestolen door hen een aantal jaren terug. En ondergekotst. Recentelijk nog. Misschien moet ik hen maar eens gaan vergeven. Ze weten niet beter. Het idee, dat zo’n geest ooit enig inzicht in zijn of haar handelen krijgt en excuses zal maken is misschien wel datgene, waar ik vanaf moet. Want in elk avontuur schuilt ook een geschenk voor jezelf. Zelfs als je op je bek geslagen wordt of men je arm molesteert.

AF EN TOE IETS FALLISCH NAAST ALLE VULVAVORMEN

En uiteindelijk mag ik dan toch wel erg blij zijn, dat ik niet meer loop te rammelen van de honger. Elke dag wel een cadeautje uit de kast.

Nu nog leren, de hongerige geesten op afstand te houden. Hen een kleinigheid toewerpen en vervolgens snel de plaat poetsen.

Vanmorgen lekker bij Steenvrouw op haar atelier geweest. Ze is heerlijk aan het hakken, plakken en schilderen. Wat een genot om haar zo bezig te zien. We drinken koffie en kletsen bij, want ze is op vakantie geweest. Giebelend nemen we afscheid. We hebben zo onze eigen manier om met de klappen van het leven om te gaan: Grappen maken. Absurde en stoute humor!

HONDJE HEEFT HET OOK NAAR ZIJN ZIN