Tagarchief: psychopaten

Inauguratie van Biden: Respect is het woord. Daar hebben sommige politici nog nooit van gehoord. Liefde en respect is hetzelfde laken een pak. Ja kak. Dat interesseert de meeste politici geen zak. Trump is goddank weg, Rotte Rutte moet oprotten. We zijn wereldwijd echt helemaal flauw van jarenlang kampen met die zotten.

Posted on by

Respect, dat is het woord. Heks kijkt naar de afscheidsspeech van Donald Trump. ‘Bladiebla, meuterdemeut,’ prijst hij zijn eigen verdiensten nog eens aan. Verdiensten? Ja, hij vindt persoonlijk, dat hij het geweldig heeft gedaan. ‘Ik ben vrolijk en blij,’ hoor ik hem zeggen, ‘Het land gaat alleen maar vooruit in de toekomst, blablablabla…’

Ik kijk naar zijn knaloranje kop. Hij heeft nog een extra laag zelfbruiner opgesmeerd om zijn afscheid wat kleur bij te zetten zo te zien. De man was inderdaad de meest kleurrijke president ooit. Dat staat buiten kijf.

De man gaat niet naar de inauguratie van zijn opvolger. Die dief, die zijn overwinning heeft ‘gestolen’. Dat is pas 1 keertje eerder gebeurd. 150 jaar geleden alweer. Toen was er blijkbaar ook zo’n Koekenpeer. Wel wil hij een afscheid met toeters en bellen. Nog nooit vertoond.

Ik kijk naar zijn opgespoten lipjes. Een wijf is er niks bij. Wat een mafkees is het toch. Hij kan zo meedoen aan RuPaul’s Drag Race! Misschien een leuke toekomstige carrière? Krijgt hij weer lekker veel aandacht en valsheid wordt in die kringen hogelijk geapprecieerd!

Fijn dat hij ophoepelt.

Respect is het woord. Daar heeft Donald Tramp nog nooit van gehoord.

‘Liefde en respect zijn hetzelfde, Heks.’ zei de Surinaamse kruidenman jaren geleden tegen me, toen ik midden in de shit zat met mijn familie. Weggepest uit het familiebedrijf met mijn moeder aan het hoofd.

Anderhalf jaar zonder inkomen, om me klein te krijgen. Heks leefde indertijd van de wind met haar ME, ik had geen knoop, tot de rechter me gelijk gaf. Toen kreeg ik met terugwerkende kracht alsnog waar ik recht op had.

‘Rechters geven ook maar iedereen gelijk,’ was het commentaar van een familielid. Alsof je Trump hoort redeneren. Ja, narcisten, leer mij dat volkje kennen….

Respect is het woord. Liefde en respect zijn hetzelfde. De Surinaamse kruidenman had volledig gelijk met zijn advies. Jammer, dat hij er zelf niet naar luisterde.

De man zit in de bak momenteel. Hij heeft zijn dochters verkracht. Onder andere. Zijn strafblad heeft een lange baard.

Dus.

Dan zie ik Joe Biden op televisie. De dag voordat hij wordt geïnaugureerd. Tranen stromen over zijn wangen, terwijl hij zijn verhaal afsteekt. Een kwetsbare man. Of een huilebalk? Heks snapt wel, dat Trumpaanhangers de grootste moeite hebben met die man.

Dit is wel eventjes iets anders, dan het narcistische geschreeuw van die grote dikke bullebak met zijn kleuteruitspraken als ‘Make America great again’ en ‘America first.’

Heks ziet overigens liever deze huilebalk met een hart, dan die respectloze bal gehakt.

Respect is het woord.

‘Biden is a listener,’ vertelt een vrouw op televisie. Dat is goed nieuws. Ook iets totaal anders, dan die grote dove schreeuwlelijk. Wat? Was hij niet doof? Waarom wist hij dan nergens iets vanaf? Waarom zei hij dan van die ongelofelijk domme dingen? Zoals jezelf injecteren met chloor tegen Corona? Wat mankeerde die man?

Hij hing natuurlijk elke dag met zijn kop in de toiletpot om zijn kapsel bij te houden. Misschien kwam dat advies daar vandaan….. Misschien nam hij we elke dag preventief een grote slok.

Respect is het woord. Daar heeft Stumper Trump nog nooit van gehoord. Liefde is voor watjes. Wij zijn sterk. Wij zijn winnaars….

Ja, duh. Waar iemand wint zijn veel verliezers. Dat is het spel. Dat is het leven. Dat is hoe het is.

Heks is blij voor alle Amerikanen, dat die vreselijke verschrikkelijke oliedomme geslepen sociopaat in het regeringsvliegtuig is afgevoerd naar de eeuwige golfvelden. Die respectloze gestoorde idioot. Die klapperkloot.

En dan is er natuurlijk ook nog de nieuwe vice president. Een prachtige vrouw met een kleurtje. De allereerste vrouw in die functie. Heks hoopt, dat zij nog eens president wordt.

Heks hoopt, dat wij hier nog eens een keertje een vrouwelijk premier krijgen. Maar helaas, pindakaas. Wij krijgen ongetwijfeld die achterlijke Rutte weer op ons brood. Die respectloze idioot. De man, die de toeslagenaffaire afdoet als een smet op zijn succesvolle regeringsperiode.

Een smet! Waar hij zich dan wel voor schaamt zo voor de camera. Maar die schaamte gaat niet erg diep. Niet diep genoeg om zich te realiseren, dat hij op moet hoepelen. Dat hij weg moet wezen. Dat hij moet oprotten.

Respect is het woord. Daar heeft Rutte nog nooit van gehoord. Hij heeft de stem van duizenden mensen in nood jarenlang gesmoord. Willens en WETENS. ‘Ich habe es nicht gewusst…..’ daar kun je echt niet mee aankomen. Jij was verantwoordelijk. Al die jaren. dat beleid kwam uit jouw koker. Dus jij moet weg.

Maar helaas, die kwezel zit er nog. Hij zit te prossen met zijn avondklok. Van Mark moeten we nu met de kippen op stok.

Opzouten Mark Rutte! Ga terug in je hok!

AANRADER:Nieuw kinderboek over TRUMP: Pack your Sh*t and go!!!!

 

Televisie kijken? Ik ben er niet vies van. Vroeger had ik niet eens een TV. Maar sinds ik grote delen van de dag bewegingsloos mijn krakkemikkige batterij lig te op te laden, de laatste 34 jaren pakweg, kijk ik naar de stomste programma’s. Met veel plezier!

Posted on by

Ik geef het eerlijk toe: Ik kijk regelmatig naar de meest vreselijke reality televisieprogramma’s. Echt draken van concepten waarin mensen hun ziel en zaligheid open en bloot voor de camera etaleren. Vergaande inkijkjes in de idioterie van de menselijke geest. Genadeloze observaties van ons gestoorde en incompetente, maar oh zo menselijke gedrag. Oh, heerlijk!

Half slapend, 1 oog open. Soms mis ik de helft. En dat geeft dan niks!

Ik heb onlangs weer zo’n hopeloze show ontdekt. Het bestaat al tijden, hoor, maar tegenwoordig is dit Australische programma ook in ons kikkerlandje te bewonderen: ‘Married At First Sight Australia’. Een volstrekt gestoord programma.

Suffe Jonny met zijn domme knotje en de beeldschone, verfrissende Connie

Het concept is simpel. Een aantal gegadigden, uitverkorenen in velerlei ogen, trouwt met een volstrekt vreemde. Die stranger is uitgezocht door een team ‘deskundigen‘. Stel je van dit team niet al teveel voor. Gezien het slagingspercentage van de door hun bedachte matches, schat ik in, dat de teamleden zelf nog maagd zijn. En bij hun moeder wonen.

De deelnemers worden ook totaal niet getest op persoonlijkheidsstoornissen, dus in elke jaargang zitten een paar narcisten en een incidentele psychopaat. Die traineren hun huwelijk, besodemieteren de hun opgedrongen partner en gaan opvallend vaak vreemd met iemand binnen de groep uitverkorenen.

Maar ze zijn goed voor de kijkcijfers. Niets zo saai, als een geslaagd huwelijk.

rampspoed en ellende met deze 2 dames…..

Het levert geweldige televisie op, maar je zal maar net aan zo’n partner gekoppeld worden. Geen eer aan te behalen. Je wordt gekwetst tot op het bot. En dat ten aanschouwe van intussen zo ongeveer de hele wereld! Het programma is immens populair…..

De liefde! Ja! Heks bakt er ook geen zak van, dus het is puur leedvermaak, dat ik zit te schuddebuiken bij bepaalde ontwikkelingen. Maar ik heb het ook vaak te doen met de deelnemers, die werkelijk proberen op deze manier een grote liefde te realiseren.

Moederskindje en zijn vrouw. Helemaal knettergek werd ze van die man, wat een kinderachtige zeikerige kwibus!

Het zijn vaak mensen met een getroebleerd verleden op dit gebied. Verlaten voor het altaar, bedrogen of mishandeld. Een zwak voor foute mannen of vrouwen. Daar zijn ze bijna allemaal mee behept, valt me op. Behalve degenen die zelf die foute mannen of vrouwen zijn natuurlijk……

Ik zie mannen over vrouwen heen walsen en de meest botte opmerkingen maken. En als de vrouw gekwetst is en de stekker eruit wil trekken, zijn ze beledigd tot op het bot. Eentje maakt het wel erg bont door telkens bij zijn moeder te gaan zitten klagen over zijn kersverse bruid.

1 van de weinige geslaagde koppels.

Ze heeft hem genegeerd, nadat hij haar en plein public te grazen had genomen. Iets dat hij bij voortduring doet. Mamma reageert furieus. Haar narcistische zoontje negeren? Dat pikt ze niet! Ook zij zet de jongedame nog een keer op haar nummer. Geheel onterecht, de vent is een eersteklas zakkenwasser.

Een ander ventje met een suf paardenstaartje en een saaie babyface doet geen enkele poging om zijn nieuwe vrouw te leren kennen. Wel grossiert hij in botte opmerkingen en grensoverschrijdend gedrag.

Maar oh, wat is hij kwaad, als ze te kennen geeft, dat ze naar huis wil. Uit wraak traineert hij het hele verdere traject. Zijn beeldschone en super interessante vrouw wordt met de grond gelijk gemaakt. Blegh. Wat een sukkeltje.

Er zijn ook foute vrouwen, die de mannen van de andere deelnemers systematisch verleiden. Heks ziet de gekste dingen voorbij komen.

Deze vrouw probeerde meerdere partners van de andere vrouwen te verleiden. Ze had succes met deze sukkel…….

Een deelnemer met veel geld en een slap karakter treft een soort opgeblazen barbiepop als partner. Ze wordt volledig opgemaakt wakker iedere ochtend! Een wonder! Lippen als een opgewonden vagina in een verder bewegingloos gezicht. Enorme aanplakwimpers veroorzaken de enige turbulentie om dit saaie, saaie kindvrouwtje.

Haar man gaat dan ook binnen een maand vreemd met een dame uit de groep, die een lul van een partner getroffen heeft. Ze geven elkaar een lapdance en stoppen hun tongen zo ver in elkaars zuiger, dat ze bijna over die zuiger gaan….

Er ontstaat een rel, als dit alles aan het licht komt tijdens een diner met alle deelnemers. De geplastificeerde Barbie-lookalike vergeeft haar vent direct en grif. Ze gelooft overigens niets van het verhaal, want er is geen bewijs. Zegt ze. Ze wil het niet geloven. Nee sterker, ze gelooft hem. Op zijn leugenachtige woord.

Barbie en haar bad boy, een stinkend rijke narcist

Ze wil haar sprookje met deze superrijke kerel niet aan de wilgen hangen. Wel moet dit mannetje nu onder de plak. Hij mag niet meer feesten, hij mag niet meer drinken, hij mag niet meer achter de wijven aan…..

Braaf houdt hij zich aan dit protocol. Voor zo lang het duurt. Zijn dwalende oog is al op een nieuwkomer gevallen…….

Ja, Heks geniet zo ontzettend van dit stelletje ongeregeld. De stomme oude lul, die maar zit te emmeren, dat hij zich niet voelt aangetrokken tot zijn bruid. Een leuke knappe verschijning met pit en humor.

Nou, als je dat dan vindt, pleur dan lekker op. Maar nee. Verwoed zit hij haar hiermee op de huid. Alsof zij er iets aan kan doen, dat deze weinig aantrekkelijke oude lul niet heet of koud van haar wordt! Iets, waar ik persoonlijk alleen maar blij om zou zijn.

Lizzie met man 1, vreemdganger en psychopaat

Ach de liefde. Ik ben er onlangs achter gekomen, wat er nu eigenlijk 40 jaar geleden echt speelde in mijn toenmalige relatie. Nadat mijn toenmalige geliefde me opnieuw, na al die tijd, tijdens een gezellig etentje, begon door te zagen over mijn toenmalige vermeende vreemdgaan. Nooit gebeurd, ik wist eigenlijk niet eens wat het was. Onschuldig als een net ontloken grasklokje.

Maar het zat hem blijkbaar nog steeds dwars. En net als lang geleden was onze communicatie over dit onderwerp niet om over naar huis te schrijven. Alsof je een andere taal spreekt. Alsof alles wat je zegt verdampt in een vacuüm van onbegrip. En wantrouwen.

Alsof ik er nog steeds over zou liegen. Alsof ik er ooit over zou hebben gelogen. Dit dwangmatig eerlijke heksje. Kon ik maar lekker liegen. Dan had ik dit soort gezeik niet.

Maar ja, liegen heeft ook nadelen. Je krijgt er een ongelofelijk lelijke harde ouwe kop van. De verstokte leugenaars, die ik persoonlijk ken, zijn allemaal behept met zo’n smoelwerk…..

Lizzie met man 2

Kijkend naar de onbeholpen pogingen van de kwetsbare newlyweds in het beruchte programma, voel ik me minder stom over mijn eigen onvermogen om een gelukkige relatie aan te gaan. Ik ben niet de enige stumper!

In seizoen 7 van het programma keert een oude bekende terug. Lizzie heeft al eerder meegedaan. Ze trof toen een ongelofelijk eikel, die vreemd ging met een groepslid en haar tegenover iedereen bij voortduring te kakken zette. Lizzie, indertijd blond en helemaal onder gekalkt met lagen make up, heeft in het nieuwe seizoen haar masker afgelegd. Er blijkt een heel leuk en beetje gek mens onder te zitten.

Ze wordt gekoppeld aan mijn favoriet van alle deelnemers ever: Sebastian. Een grote knappe kerel met een flink gekheidsgen. En wat blijkt? De combinatie werkt. Ze vallen voor elkaar als een baksteen. Lekker ook voor die deskundigen, die er verder bij iedereen naast zitten. Hebben ze eindelijk eens een goeie match in elkaar geflanst.

Weliswaar in tweede instantie, maar toch…..

Een veel betere combinatie

 

 

 

 

 

Ken uzelf: Een furieuze naïeve idioot geeft zichzelf schoorvoetend bloot. Deze feeksige blinde Vink is eindelijk dan toch pislink. Haar duvels en kwelgeesten gaan vrijuit, compleet met de gemaakte buit. Maar Heks moet met zichzelf leven. En dat duurt nog wel even. Ze is beslist nog lang niet dood, de lieve naïeve klapperkloot.

Posted on by

Een paar jaar geleden ga ik naar een paragnost. Iemand heeft me zo verschrikkelijk belazerd in de liefde……. Ik wil er het fijne van weten. Is het waar? Staan er een paar gigantische horens op mijn kop?

Peter van der Hurk heeft er niet lang voor nodig. Een blik op de meegebrachte foto is genoeg om het doopceel te lichten van mijn kwelgeest. Hij maakt er weinig woorden aan vuil: ‘Het is een engerd en hij heeft je aan alle kanten belazerd…..’

Des te meer heeft de man te melden over Heks zelf. Vooral zijn antwoord op mijn wanhopige uitspraak, dat ik de engelen zag staan om het bed van mijn geliefde en mij, is me bijgebleven. ‘Echt waar. De eerste keer dat ik bij hem sliep zag ik hun gouden licht om ons heen. Heel bijzonder.’ Ik kon er toen nog steeds niet bij dat mijn ex zo’n eikel bleek te zijn.

‘Ja,’ zei Peter van de Hurk droog, ‘Dat zie jij! Zo ben jij! Jij bent een mens van het hart. Jij spreekt met engelen. Jij ziet energie. Jij ben een lichtwerker. Jij hebt altijd van alles en iedereen gehouden. Als kind al. Zo ben jij nu eenmaal altijd geweest! Maar hij is een engerd. Een griezel van de bovenste plank. Ik raad je ten sterkste aan om nergens meer op te reageren. Dan houdt dat ellendige gestalk vanzelf op!’

‘Jij kunt hetzelfde als ik, Heks, maar jij kunt er ook nog bij genezen. Daar kun je beter je energie in stoppen dan in zulke hopeloze types. Je bent nu eenmaal een magneet voor mensen met je stralende liefdevolle hart. Je trekt echter ook zulke vreselijke figuren aan! En daar moet je een echt beter mee uitkijken.’

Dat ‘Zo ben jij. Jij bent een mens van het hart, van liefde,’ hoor ik nog regelmatig nagalmen in mijn hoofd. Het is met name die opmerking, die heel veel teweeg heeft gebracht. Heks heeft namelijk nooit in de gaten gehad, dat er mensen zijn, die totaal niet vanuit hun hart leven. Ik dacht eigenlijk dat dat onmogelijk was.

images (1)

Intussen weet ik natuurlijk wel beter. Er zijn narcisten en psychopaten genoeg in de wereld. De politiek is ermee vergeven. Het bankwezen staat er bol van. Je struikelt erover in je familie- en vriendenkring. Er is geen werkvloer zonder dergelijke idioten om het te bevolken. En deze lieden zien nooit ergens ook maar 1 piepklein engeltje staan.

Dus mijn aanname, dat iedereen vanuit liefde redeneert, leeft en regeert is volstrekt bezopen. Dat houd ik tegenwoordig goed in mijn achterhoofd.

Het lukt me dan ook niet meer om eindeloos en onvoorwaardelijk van alles en iedereen te houden. Zoals ik vroeger moeiteloos deed. In sommige gevallen is het louter water naar de zee dragen. Paarlen voor zwijnen werpen. Het is een zinloze vertoning. Zonde van mijn toch al beperkte energie.

download-39

Daarnaast heb ik met hevige ongewenste gevoelens te maken. Sinds mijn mantel der liefde de drek uit mijn verleden niet meer afdekt, sinds ik haarscherp in beeld heb hoe niet engelen maar duivels hand in hand hebben gelopen met sommige dierbaren, lukt het me niet meer om hen onbekommerd lief te hebben. Een koude onverschilligheid maakt zich langzaam van me meester. Getsie.

Mijn hart krampt ineen. Een wild verlangen om me helemaal hiervan los te maken overvalt me. Weg met die mensen. Het moet ophouden. Nu. Opzouten met die gekkigheid.

Tijdenlang herken ik mezelf niet meer. Dit kind van het hart. Het meisje met de engelen in haar kielzog. Degene die iedereen alles gunt. De zachtaardige. Mijn tijd als zachtgekookte ei is voorbij. Ik ben in een furie veranderd!

b4307eff4b2dac510637ac7ec630ab6b

Alle scheldwoorden ter wereld zijn niet smerig genoeg om de vieze smaak in mijn mond te verwoorden. De walging die ik voel, nu ik doorzie wat ik doorzie is onuitsprekelijk. Onbeschrijfelijk ook! Gelukkig maar voor jullie lezers.

Toch is het engelenkind in mij nog niet helemaal weg. Nog immer voel ik heel veel liefde voor alles en iedereen. Op die paar uitzonderingen na dan. Die kleine groep voormalige dierbaren, die genoeg streken met me hebben uitgehaald om te worden opgesloten in het gevang, zijn niet meer welkom in mijn leven.

904530158X_E8

Ze zoeken het maar uit met hun egocentrische handel en wandel. In Huize Heks hoeven ze zich niet meer te vertonen in elk geval. Hier mogen alleen nog maar vrienden komen. Mensen met liefde in hun hart en een beschermengeltje op hun schouders, benevens heksen, honden, katten, spinnen, kabouters, elfjes, draken en eenhoorns.

En dat is ook wat er al enige tijd gebeurt. Het is aanmerkelijk stiller geworden in mijn heksenhuisje. Soms is het best eenzaam en ik leef sowieso al zo’n geïsoleerd bestaan. Met die ziekte en het feit dat ik geen gezin heb.

Maar geen gezeik meer aan mijn kop en geen foute mensen meer over de vloer: Dat scheelt een slok op een borrel.

images (2)

Of het me helemaal gaat lukken om nooit meer bij de neus te worden genomen? Geen idee. Ik heb mijn persoonlijkheid niet echt mee in dit geval:

‘Ik ken je niet anders, Heks,’ zegt mijn ex Blonde Buur, ‘Jij ziet altijd alleen maar het goede in mensen. Je treedt zo lang als ik je ken de grootste idioten vol liefde tegemoet. In het volste vertrouwen. Je kunt het ook naïef noemen…….’

images-67

‘Niet iedereen is nu eenmaal zoals jij. De wereld zit vol inhalige gekken. Ja, het is heel moeilijk als het zelfs mensen in je eigen familie betreft. Dat verwacht je nu eenmaal niet. Dat is best verbijsterend op zich…..’

‘Ik kan me voorstellen, dat je daar in eerste instantie geen antwoord op hebt. In tweede instantie wellicht wel: Misschien lukt het je vanaf nu beter om het kaf van het koren te scheiden…..’

images (3)

 

 

 

Knibbel knabbel kneusje. Wie kreukelt er door heksenhuisje? Het is die kol, die toverkol. Piepend als een muisje. Schuddebuikend van de pret ook. Om een zeperd in een domme soap. Een lachend levend lijk! Hihihi, hahaha. Ik stond erbij en ik keek ernaar.

Posted on by

Knibbel knabbel kneusje. Wie kreukelt er door heksenhuisje? Het is die kol, die toverkol. Piepend als een muisje.

Oh, oh, wat is mijn favoriete soap weer grappig momenteel. Sinds kort volg ik em weer met enige regelmaat. De intriges binnen deze omhooggevallen familieclan zijn weer onwaarschijnlijk, maar dat is het echte leven ook. Smullend zit ik ernaar te kijken onder het genot van een kopje koffie en een ontbijtje.

‘Hahaha’, lacht Heks als iemand een vaderschapstest vindt in de tas van zijn zwangere vrouw. ‘Hihihi,’ giebel ik als ik in een volgende scène de vader van het slachtoffer zie beweren, dat hij een goede vader is. Ondanks dat hij zijn piemel in de vrouw van zijn zoontje heeft gestoken.

Hij zegt tegen een foute doch zeer loyale werknemer/vriend zeer veel van zijn zoon te houden. ‘Ik zou hem nooit pijn willen doen!’ Huh? Zijn vrouw verleiden valt daar blijkbaar niet onder. Nee. ‘Het feit dat je het daarbij laat duidt op jouw sublieme vaderlijke eigenschapen…. ,’slijmt zijn foute vriend. Nou ja. Niet te volgen…. Toe maar!

‘Misschien vindt hij zichzelf wel zo’n geweldig goede vader, met zulk topzaad, dat hij zich de aangewezen persoon voelt om zijn schoondochter te bezwangeren…..,’ gniffel ik hikkend om andermans fictieve ellende.

O jeetje. Nu moet ik helaas prikken halen en ik wil ze deze keer niet missen. Midden in de escalatie van een wekenlang zorgvuldig opgebouwd drama. Maar ja, prikken zijn belangrijker, want ik heb een gigantisch snothoofd.

De snotterigheden zijn zich al dagen aan het verzamelen in de diverse holtes in mijn verkouden hoofd. Om zich uiteindelijk pijnlijk vast te zetten in mijn voorhoofd. Dit in combinatie met de gereactiveerde whiplashnek van de laatste tijd verandert mijn hele heksenkop in spergebied.

Snel spring ik op de fiets. Ik zet em op de hoogste stand en snor de straat uit met een jakkerend hondje naast me. ‘Kom op, kleine smurf, we moeten ons haasten. De vrouw heeft er te lang over gedaan om uit de kreukels te komen…..’

Gelukkig mag ik er nog in bij de doktersassistenten. Ze zijn namelijk best streng. Soms heb ik me de tandjes gehaast om vervolgens onverrichterzake weer weg te gaan, omdat ik een paar minuten te laat ben.

Maar vandaag heb ik geluk. Binnen een paar minuten zijn er een paar injecties bij me naar binnen gejast. B12 in mijn kikkerbil en een enorme wesp heeft een heel gemeen bijtend goedje in mijn schouder geprikt. Citrus! Daarbij verbleekt de eveneens ellendige B12 spierprik.

Toch laat ik me twee keer per week zonder morren te grazen nemen. Beide injecties hebben hun nut ruimschoots bewezen. Zonder de B12 zat ik chronisch met mijn vingers in fictieve stopcontacten te prakken. En zonder de citrus waren mijn snotverloren voorhoofdsholtes nu zwaar ontstoken……

Pompediepom. Wat is dat toch raar. Je kunt je doodziek en zwaar beroerd voelen en toch een goed humeur hebben. Het zal wel zoiets zijn als mensen met alles wat hun hartje begeert, die steen en been klagen. Maar dan andersom.

Ik fiets de hele Singel rond. Mooi, dan heeft dat mormel alvast een goeie ronde gehad. Nu gauw naar huis en weer mijn bedje in. Jeetje, wat ben ik belabberd. Goedgehumeurd, maar tevens halfdood. Een lachend levend lijk!

Eenmaal thuis staat mijn hulp op de stoep. VikThor springt een gat in de lucht: Hij is stapelgek op mijn nieuwe thuiszorg! En dat is wederzijds.

‘Ik doe vandaag niets,’ waarschuw ik haar maar direct, ‘Ik ben zo gammel als een ouwe geit met lubberige fruituiers en uitgezakte kaaskuiten.’ Dan zie ik plotseling dat de deur van de vriezer op een kiertje staat. Huh? O jee! Nu moet ik toch aan de bak, want de hele koelkast staat onbedoeld te ontdooien.

Uren later kan ik dan eindelijk nog eens naar die soap kijken. Naar die hopeloze steenrijke narcistische vader. Naar de dochter van een andere narcist, getrouwd met de zoon van narcist nummerje 1. Gepakt door diezelfde narcist nr 1.

Heks moet er erg om lachen, echt tot tranen toe, maar alleen maar omdat het allemaal nep is. In het echt is het niet zo grappig. De vergaande vrijheden, die narcistische idioten zich permitteren. En de gestoorde verhalen, die ze ophangen om het achteraf ook nog te rechtvaardigen. Want zij zitten nooit fout. Welnee.

Je neukt de vrouw van je zoon, maar bent toch een goede vader. Heks snapt de redenering niet, maar ik heb al vaak vergelijkbare lulverhalen aangehoord in het werkelijke waarachtige leven. Nog onwaarschijnlijker zelfs. Want er wordt wat afgerommeld in de wereld. En niet alleen door narcisten.

Heks kent mensen, die door iedereen ongeveer als heilige worden gezien, maar die intussen stiekem de kat in het donker knijpen. Hun eigen partner belazeren alsof het niets is. Om zich beter te voelen vertellen ze het dan aan Heks. Ook al heb ik een bloedhekel aan die verhalen. Ook al heb ik zwaar de pest aan liegen, bedriegen, vreemd gaan en dergelijke.

Heks vertelt het echter niet verder. Misschien moet ik dat maar eens gaan doen, dan is het vast zo afgelopen met die idioterie!

Heks is helaas nooit als heilige gezien. Ik sta te boek als lellebel. Omdat ik een vrije vrouw ben, die beschikt over haar eigen seksualiteit. In een patriarchaat. Uitermate verdacht dus….

Dat ik niet met getrouwde of anderszins gebonden partners wens te verkeren is nog nooit iemand opgevallen. Maar als de kwijl langs de kin van zulke ontrouwe getrouwde types druipt als ze met me staan te praten heb ik het toch gedaan! Als sloerie ende slettenbak.

Vanmiddag zit ik in bed het laatste deel van de soap te kijken. Naar de narcistische karakters, die borg staan voor het succes van de serie. Want laten we wel wezen: Het zijn hopeloze en gevaarlijke mensen, die psychopaten en narcisten.

Heel voorspelbaar in hun vernietigende gang door het leven, in die zin dus best vrij saai. Maar met hun volstrekt gestoorde gedrag en idiote uitspraken volmaakt geschikt voor een goeie soap!

Denk maar aan Trump, die zou zo kunnen meespelen! Misschien een leuke carrièreswitch in de nabije toekomst. Iedereen blij. Hij kan zich schaamteloos oranje laten grimeren, zijn lippen laten opspuiten tot ongekende hoogten en elke dag een andere pruik op.

Hij kan straffeloos zijn geliefde nepnieuws verkondigen. Alleen tegenspeelsters betasten  is er niet meer bij sinds MeToo. zelfs niet voor mannen met geld en macht. Dat is dan toch jammer voor hem. Misschien een dealbreaker bij deze verder overigens perfecte baan.

En wij? Wij lachen ons dood!

Waarom lachen we om andermans leed?

Van Dijk wil leedvermaak geen negatieve emotie noemen. ‘Wij noemen het juist een positieve emotie in die zin dat leedvermaak ons psychologische voordelen oplevert. Op de een of andere manier is het goed voor onszelf – omdat het bijvoorbeeld ons rechtvaardigheidsgevoel bevredigt of ons zelfbeeld opschroeft.’

Om je dromen uit te laten komen moet je eerst wakker worden! Heks schrikt vandaag eens echt goed wakker van haar ‘worst nightmare’ zodra ze de voordeur uitloopt. Het zal me een worst wezen, want ik ben ontwaakt, dus: Mijn dromen gaan uitkomen!

Posted on by
©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

Vanmorgen sloom ik lekker langzaam op gang. Ik slurp mijn koffie, slemp mijn ontbijtje naar binnen, slof onder de douche door, sjacher mijn kleren bij elkaar, wurm me er in  om er dan in een slakkengangetje vandoor te gaan.

Net als ik mijn fietskar de deur uit manoeuvreer, fietst er een oude stakerige man langs het portiek. Hij ziet eruit als een eersteklas vogelverschrikker met zijn dunne vlassige haren wapperend rondom een felle adelaarskop. Met uilenkwaliteiten, want die kop draait nu hondertachtig graden mijn kant op, terwijl hij met een ruk zijn stuur omgooit. Even denk ik dat hij me omver gaat fietsen, maar dan zwenkt hij slingerend een zijstraatje in.

Vlak voor hij verdwijnt staart Catweazle me broeierig aan. Inwendig krijg ik een schok, want ik ken die vent. Helaas. Al jaren. Vroeger maakte ik zelfs altijd een praatje met die kerel. Uitgebreid. Stond ik soms wel een half uur te kletsen met een ongeduldig Varkentje naast me. Stortte hij al zijn ellende over me uit in combinatie met een update over de kwaliteit in uitvoering van alle klassieke concerten in de regio.

Soms fietste hij hele enden met me mee, al kakelend over muziek en rugby. Zijn grote passies. Alhoewel ik niet denk dat hij zelf ooit een voet op een rugbyveld heeft gezet: veel te gevaarlijk met zijn leptosome constitutie. ‘Tja,’ dacht ik altijd, ‘ Hij is wel erg raar en opdringerig, zelfs een klein beetje griezelig af en toe. Zolang hij maar niet weet waar ik woon.’

Ooit stond ik ’s morgens voor de deur van de Pieterskerk te wachten om op de valreep nog een kaartje te bemachtigen voor de Matthäus Passion. Dat is de eerste keer dat de man Heks aansprak. Hij ging zelf niet naar het concert, maar beweerde ook fan te zijn van klassieke muziek en Heks geloofde hem natuurlijk.

Ik geloofde vroeger bijna alles wat mensen me aan mijn neus probeerden te hangen. Tegen beter weten in vaak.

‘Jeetje Heks, er staat en vent heel raar naar je te staren. Echt loeren. Jasses, wat een griezel,’ Fiederelsje is er snel uit als ze de man een keertje spot tijdens de jaarlijkse nieuwjaarsborrel van de Gemeente Leiden. Pas als ik me omdraai om te zien wie het is, herken ik hem. Mijn muziekkennis. Gewoontegetrouw groet ik de man, maar ik tref een uiterst bevreemdende duistere indringende blik. Ik betrap hem er als het ware op.

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

Hij groet niet terug, maar verdwijnt snel in de massa. Als een duveltje zijn doosje weer in! Wat raar. Opeens ben ik helemaal klaar met die zot. Vanaf dat moment houd ik het voor gezien wat betreft de amicale gesprekken. Ik negeer hem gewoon.

Er volgt een tijd van stalkachtige acties zijnerzijds. Met enige regelmaat fietst hij me achterop en roept van alles. De vriendelijke zij het wat fanatieke en vreemde vogel waar ik ooit hele gesprekken mee voerde is totaal verdwenen. Er straalt een heel ander licht uit die te lichte blauwe kijkers. Een koud licht. Het verduistert de omgeving. Die blik slaat als een klamme hand om mijn hart.

‘Goddank weet die engerd niet waar ik woon,’ troostte ik mezelf dan maar weer, nadat ik hem ergens onderweg met moeite weer had afgeschud.

Het was nog in de tijd dat ik niets wist van narcisme. Psychopaten waren in mijn ogen onbegrepen mensen met pijn en verdriet. Heks was altijd allerliefst tegen de grootst mogelijke gekken en engbekken. Met enige regelmaat raakte ik hierdoor natuurlijk gigantisch in de problemen.

Gelukkig ben ik wat dat betreft echt wakker geworden. Best een ellendig proces, want je komt er opeens achter hoe je je hebt laten doen door allerlei lieden. Hoe je je hebt laten gebruiken.  Of afzeiken. Misbruiken. Noem maar op. Wakker worden in een boze droom.

Al enige tijd lijkt dit blog wel een scheldblog. Alle woede, die dit wakker worden met zich meebrengt moet gewoon ergens heen. Het vindt een verbale weg naar buiten.

Maar je kunt niet eeuwig kwaad blijven, Heks, doodzonde van je mooie magische leven!

‘De laatste tijd herken ik mezelf soms weer als mezelf, Heks’ de Don is ook door een kwade periode gegaan. De depressies waren bepaald niet van de lucht. ‘Dan ben ik weer heel eventjes in goede doen, zie ik de lol weer in van iets, heb ik weer leuke gesprekken met mensen….’

Herkenbaar.

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

Ook Heks maakt weer leuke dingen mee. Een geweldige flirt met een superleuke vent. Of een lieve attentie. Nieuwe ontluikende vriendschappen. Hulp bij allemaal kutklusjes. Na al die jaren in mijn eentje modderen!

Maandag komt mijn ex Blonde Buurman langs: Met hem had ik mijn langste relatie ooit. Een eeuwigheid geleden alweer. Wel volstrekt knipperlicht. Onze vriendschap is aanmerkelijk stabieler!

‘Heks, ik krijg meer tijd vanaf nu. Ik moet het wat rustiger aan doen, ik ben laatst gedotterd,’ ik schrik me een ongeluk als hij zijn verhaal doet, maar gelukkig is alles nu weer in orde. ‘Ik ga eerst een maandje vogeltjes kijken in Afrika, maar daarna kom ik je helpen. Zeg maar wat ik voor je kan doen,’ zijn blauwe ogen glinsteren bij het vooruitzicht drie weken door een verrekijker naar die veelkleurige kakelbonte afstammelingen van de dinosaurussen te koekeloeren.

Mooi zo. Hij wil natuurlijk het liefst mijn rommelige balkon onder handen nemen, maar mij doet hij het meest plezier met het inzetten van zijn administratieve vaardigheden. Het is een man van lijstjes, lijstjes en nog eens lijstjes. Daar kon ik me vroeger enorm over verbazen. Wie maakt er nu een lijstje met boeken, die je gelezen hebt met daarbij een codesysteem van plusjes, minnetjes en cijfertjes om te onthouden wat je er van vond. Dat onthoud je toch zo wel?

Sinds mijn whiplash piep ik wel anders. Had ik maar zulke lijstjes. Het zou nu reuze handig zijn.

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

‘En als je financieel in de problemen mocht komen, dan kun je altijd van me lenen. Renteloos. voor onbepaalde tijd.’ Een hele prettige gedachte, zo’n vangnet. Vooral voor zo’n vrije-val-vis als Heks.

Nu ik wakker ben geworden verdwijnt de boze droom gestaag uit mijn systeem. Oude zoete verlangens sluimeren daaronder. Verlangens van het hart. Terwijl ik de ontmoeting met die nare man zo vlak voor mijn voordeur, de slechtste plek om hem te treffen, van me af schud fiets ik naar mijn fysiotherapeut. Ik moet eventjes wachten voordat ik aan de beurt ben.

In de wachtkamer valt mijn oog op de tekst ‘Om je dromen uit te laten komen moet je eerst wakker worden!’ Tijdens de behandeling komt de strekking ervan pas echt binnen. Het is niet zo erg om al die nare dingen onder ogen te zien. Je medemens te zien voor wat ie is.

Zoals je jezelf ooit onder ogen bent gekomen, heksje. In je eigen spiegel hebt gekeken. Je eigen donkere kanten hebt belicht. Het hoort bij echt wakker worden: Je kunt je ogen niet meer sluiten voor alles wat niet functioneert. Voor de pijn.  Al die ongewenste gevoelens en inzichten……

Zoals in Luigi Pirandello’s toneelstuk “Six personnages en quête d’auteur” ofwel “zes personages op zoek naar een auteur” de dochter van het disfunctionele gezin zegt: ‘En als ik mijn ogen niet meer sluit?’ Geprostitueerd door haar moeder en in die hoedanigheid bezocht IMG_0090.jpgdoor haar vader, rest haar weinig anders dan haar ogen te sluiten…….

De toneelschrijver Pirandello zelf was overigens een fascist. Over oogkleppen gesproken…..

Wakker worden.

Na de behandeling loop ik door het Leidse Hout. Overal politie. Hele stukken afgesloten. ‘Er is iemand met een mes bedreigd. Vandaar. Ze hebben zelfs een helikopter ingezet. Maar ik geloof dat ze em gevangen hebben….’ De vrouw tegenover me ziet er niet bepaald bang uit. Ze heeft dan ook zes hondjes bij zich. Dat scheelt.

‘Ben jij niet die kennis van Lampie? Weet je dat hij onlangs getrouwd is?’ Heks weet van niets. Sinds ik zelden meer in een café kom ben ik verstoken van dergelijk nieuws. ‘En had hij zijn klompen aan bij de ceremonie?’ Ik kan het niet laten, ik moet het weten…. ‘Nee, dat niet, maar hij zag er geweldig uit! Heel apart. Zijn vrouw ook. Het feest was hier in het Theehuis!’ ‘Wat leuk, met zijn jeugdliefde, haha, wie had dat twintig jaar geleden nu kunnen denken?’

Die Lamp is dus echt goed wakker geworden zo te zien: Zijn grote droom is uitgekomen!

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM