Knibbel knabbel kneusje. Wie kreukelt er door heksenhuisje? Het is die kol, die toverkol. Piepend als een muisje. Schuddebuikend van de pret ook. Om een zeperd in een domme soap. Een lachend levend lijk! Hihihi, hahaha. Ik stond erbij en ik keek ernaar.

Knibbel knabbel kneusje. Wie kreukelt er door heksenhuisje? Het is die kol, die toverkol. Piepend als een muisje.

Oh, oh, wat is mijn favoriete soap weer grappig momenteel. Sinds kort volg ik em weer met enige regelmaat. De intriges binnen deze omhooggevallen familieclan zijn weer onwaarschijnlijk, maar dat is het echte leven ook. Smullend zit ik ernaar te kijken onder het genot van een kopje koffie en een ontbijtje.

‘Hahaha’, lacht Heks als iemand een vaderschapstest vindt in de tas van zijn zwangere vrouw. ‘Hihihi,’ giebel ik als ik in een volgende scène de vader van het slachtoffer zie beweren, dat hij een goede vader is. Ondanks dat hij zijn piemel in de vrouw van zijn zoontje heeft gestoken.

Hij zegt tegen een foute doch zeer loyale werknemer/vriend zeer veel van zijn zoon te houden. ‘Ik zou hem nooit pijn willen doen!’ Huh? Zijn vrouw verleiden valt daar blijkbaar niet onder. Nee. ‘Het feit dat je het daarbij laat duidt op jouw sublieme vaderlijke eigenschapen…. ,’slijmt zijn foute vriend. Nou ja. Niet te volgen…. Toe maar!

‘Misschien vindt hij zichzelf wel zo’n geweldig goede vader, met zulk topzaad, dat hij zich de aangewezen persoon voelt om zijn schoondochter te bezwangeren…..,’ gniffel ik hikkend om andermans fictieve ellende.

O jeetje. Nu moet ik helaas prikken halen en ik wil ze deze keer niet missen. Midden in de escalatie van een wekenlang zorgvuldig opgebouwd drama. Maar ja, prikken zijn belangrijker, want ik heb een gigantisch snothoofd.

De snotterigheden zijn zich al dagen aan het verzamelen in de diverse holtes in mijn verkouden hoofd. Om zich uiteindelijk pijnlijk vast te zetten in mijn voorhoofd. Dit in combinatie met de gereactiveerde whiplashnek van de laatste tijd verandert mijn hele heksenkop in spergebied.

Snel spring ik op de fiets. Ik zet em op de hoogste stand en snor de straat uit met een jakkerend hondje naast me. ‘Kom op, kleine smurf, we moeten ons haasten. De vrouw heeft er te lang over gedaan om uit de kreukels te komen…..’

Gelukkig mag ik er nog in bij de doktersassistenten. Ze zijn namelijk best streng. Soms heb ik me de tandjes gehaast om vervolgens onverrichterzake weer weg te gaan, omdat ik een paar minuten te laat ben.

Maar vandaag heb ik geluk. Binnen een paar minuten zijn er een paar injecties bij me naar binnen gejast. B12 in mijn kikkerbil en een enorme wesp heeft een heel gemeen bijtend goedje in mijn schouder geprikt. Citrus! Daarbij verbleekt de eveneens ellendige B12 spierprik.

Toch laat ik me twee keer per week zonder morren te grazen nemen. Beide injecties hebben hun nut ruimschoots bewezen. Zonder de B12 zat ik chronisch met mijn vingers in fictieve stopcontacten te prakken. En zonder de citrus waren mijn snotverloren voorhoofdsholtes nu zwaar ontstoken……

Pompediepom. Wat is dat toch raar. Je kunt je doodziek en zwaar beroerd voelen en toch een goed humeur hebben. Het zal wel zoiets zijn als mensen met alles wat hun hartje begeert, die steen en been klagen. Maar dan andersom.

Ik fiets de hele Singel rond. Mooi, dan heeft dat mormel alvast een goeie ronde gehad. Nu gauw naar huis en weer mijn bedje in. Jeetje, wat ben ik belabberd. Goedgehumeurd, maar tevens halfdood. Een lachend levend lijk!

Eenmaal thuis staat mijn hulp op de stoep. VikThor springt een gat in de lucht: Hij is stapelgek op mijn nieuwe thuiszorg! En dat is wederzijds.

‘Ik doe vandaag niets,’ waarschuw ik haar maar direct, ‘Ik ben zo gammel als een ouwe geit met lubberige fruituiers en uitgezakte kaaskuiten.’ Dan zie ik plotseling dat de deur van de vriezer op een kiertje staat. Huh? O jee! Nu moet ik toch aan de bak, want de hele koelkast staat onbedoeld te ontdooien.

Uren later kan ik dan eindelijk nog eens naar die soap kijken. Naar die hopeloze steenrijke narcistische vader. Naar de dochter van een andere narcist, getrouwd met de zoon van narcist nummerje 1. Gepakt door diezelfde narcist nr 1.

Heks moet er erg om lachen, echt tot tranen toe, maar alleen maar omdat het allemaal nep is. In het echt is het niet zo grappig. De vergaande vrijheden, die narcistische idioten zich permitteren. En de gestoorde verhalen, die ze ophangen om het achteraf ook nog te rechtvaardigen. Want zij zitten nooit fout. Welnee.

Je neukt de vrouw van je zoon, maar bent toch een goede vader. Heks snapt de redenering niet, maar ik heb al vaak vergelijkbare lulverhalen aangehoord in het werkelijke waarachtige leven. Nog onwaarschijnlijker zelfs. Want er wordt wat afgerommeld in de wereld. En niet alleen door narcisten.

Heks kent mensen, die door iedereen ongeveer als heilige worden gezien, maar die intussen stiekem de kat in het donker knijpen. Hun eigen partner belazeren alsof het niets is. Om zich beter te voelen vertellen ze het dan aan Heks. Ook al heb ik een bloedhekel aan die verhalen. Ook al heb ik zwaar de pest aan liegen, bedriegen, vreemd gaan en dergelijke.

Heks vertelt het echter niet verder. Misschien moet ik dat maar eens gaan doen, dan is het vast zo afgelopen met die idioterie!

Heks is helaas nooit als heilige gezien. Ik sta te boek als lellebel. Omdat ik een vrije vrouw ben, die beschikt over haar eigen seksualiteit. In een patriarchaat. Uitermate verdacht dus….

Dat ik niet met getrouwde of anderszins gebonden partners wens te verkeren is nog nooit iemand opgevallen. Maar als de kwijl langs de kin van zulke ontrouwe getrouwde types druipt als ze met me staan te praten heb ik het toch gedaan! Als sloerie ende slettenbak.

Vanmiddag zit ik in bed het laatste deel van de soap te kijken. Naar de narcistische karakters, die borg staan voor het succes van de serie. Want laten we wel wezen: Het zijn hopeloze en gevaarlijke mensen, die psychopaten en narcisten.

Heel voorspelbaar in hun vernietigende gang door het leven, in die zin dus best vrij saai. Maar met hun volstrekt gestoorde gedrag en idiote uitspraken volmaakt geschikt voor een goeie soap!

Denk maar aan Trump, die zou zo kunnen meespelen! Misschien een leuke carrièreswitch in de nabije toekomst. Iedereen blij. Hij kan zich schaamteloos oranje laten grimeren, zijn lippen laten opspuiten tot ongekende hoogten en elke dag een andere pruik op.

Hij kan straffeloos zijn geliefde nepnieuws verkondigen. Alleen tegenspeelsters betasten  is er niet meer bij sinds MeToo. zelfs niet voor mannen met geld en macht. Dat is dan toch jammer voor hem. Misschien een dealbreaker bij deze verder overigens perfecte baan.

En wij? Wij lachen ons dood!

Waarom lachen we om andermans leed?

Van Dijk wil leedvermaak geen negatieve emotie noemen. ‘Wij noemen het juist een positieve emotie in die zin dat leedvermaak ons psychologische voordelen oplevert. Op de een of andere manier is het goed voor onszelf – omdat het bijvoorbeeld ons rechtvaardigheidsgevoel bevredigt of ons zelfbeeld opschroeft.’

Narcisme is de vloek van de huidige maatschappij. Uit onderzoek blijkt, dat de narcistische structuur van de Amerikaanse maatschappij een sterk stijgend percentage mensen met deze stoornis oplevert. Maar liefst 9.6 procent van de jongeren tussen de 20 en 29 valt binnen dit spectrum! Help! Elke narcist is er eentje teveel.

Narcisten? Ik kom er nooit vanaf. Mijn hele leven word ik al getergd door dit menstype. In elkaar gemept, gekleineerd, dreigen met kindertehuis, gedrogeerd, nog meer onderdrukking, slaag en getreiter. Machtswellust met geld. Tegenwerken. Onderuit halen. Belachelijk maken ten opzichte van anderen…….

Heks kan een gigantisch boek open doen over wat iemand met die persoonlijkheidsstoornis teweeg kan brengen als hij een kind opvoedt.

Tot overmaat van ramp heb ik zielsveel van de narcisten in mijn leven gehouden. Het is inderdaad een hele rij, want zodra je van zo’n portret gaat houden raak je stekeblind voor dit menstype. Zo heb ik nogal eens een rasechte narcist aan de haak geslagen. Nou ja, eerder andersom.

Tegen de tijd dat ik er achter kwam, dat er iets loos was, was het al te laat. Had zo’n idioot me helemaal uitgevreten en kapot gemaakt. Was er alweer vals gespeeld en vreemdgegaan. Was mijn bankrekening alweer geplunderd…… Duurde het weer jaren voordat ik er bovenop kwam. Was mijn zelfbeeld weer gezakt tot het absolute minpunt.

Narcisten zijn de rode draad door mijn liefdesleven. Ik mag van geluk spreken, dat er een paar aardige mannen tussen hebben gezeten.

Nu ben ik natuurlijk al enige tijd behoorlijk op mijn hoede als ik nieuwe mensen tegen kom. Maar ook bestaande contacten kunnen gevaar opleveren.

Vaak heb je niet eens in de gaten, dat je met een narcist van doen hebt. Zolang je namelijk doet wat een narcist zegt is er niets aan de hand. Zodra je echter tegen zo’n medemens in gaat heb je de poppen aan het dansen. Dan krijg je het op je brood. Dan zijn de rapen gaar.

Middels pesterijen, machtsvertoon, dreigementen en ga zo maar door. Niet leuk. Afschuwelijk zelfs.

Heks heeft haar gehele leven al met dit fenomeen te maken. Niet zo gek. Een behoorlijk percentage van de mannelijke bevolking en een geringer percentage vrouwen is narcist. Ze trekken een verwoestend spoor ellende door het leven van anderen. Maar zelf zullen ze dat nooit toegeven. Het ligt aan die ander. Die is dom, fout, crimineel, nymfomaan, randdebiel, slecht, lelijk of anderszins maatschappelijk niet acceptabel.

Omdat een narcist gewetenloos opereert is hij je vaak te slim af. Voor je het weet raak je verstrik in zijn netten. En zie er dan maar weer eens uit te komen!

Heks is heel erg moe van het nadenken over deze materie. Een logisch gevolg van het steeds weer geconfronteerd worden met alweer een narcist. Weer mezelf bij elkaar harken na pesterijen, kleinerende ondermijnende acties en rotopmerkingen……

Het ergste is: Van een narcist kun je het nooit winnen. Die mensen leven van het conflict, daar halen ze energie uit. Het is voeding voor hen, net als mijn gescheld voor de donderkopjes op Planeet Scheldt. Het beste blijf je volstrekt bij hen uit de buurt.

Niet zo gemakkelijk als je er stekeblind voor bent. Of als anderen er stekeblind voor zijn en zo’n figuur op je dak sturen.

Afgelopen weekend zie ik een televisieprogramma, waarin de bekende Amerikaanse filmmaker Michael Moore Europa binnenvalt om ideeën te stelen. Zoals Noorwegen, waar gevangenen gezellig met elkaar op een eilandjes zitten.

De bewakers dragen geen pistolen en de reïntegratie in de maatschappij is gewaarborgd. Nauwelijks recidiven. Dit in tegenstelling tot de Verenigde Staten, waar het gros van de vrijgelaten gevangenen terugvalt. In no time!

In Portugal wordt er nooit iemand opgepakt voor drugs. Je mag het gebruiken, verkopen, in je kast hebben liggen…… Als gevolg hiervan is het gebruik enorm gedaald! In de VS is het bezit en/of gebruik van de drugs, die populair zijn onder de gekleurde bevolking, uitermate strafbaar. Voor een joint kom je al in de bak. Als gevolg van deze opsluiting verlies je je stemrecht! En hoera voor de witte bevolking: Hierdoor kan dit wanbeleid worden gehandhaafd.

De zeer aan alcohol verslaafde Bush mocht gewoon president zijn! Kreeg hij ook nog eens politieke onschendbaarheid. Wat nou meten met twee maten?

Het is een interessante documentaire. Heel veel Europese landen komen aan bod. Gratis onderwijs of goeie seksuele voorlichting wordt vergeleken met het peperdure onderwijs in de VS en de oproep tot geheelonthouding onder jongeren in bepaalde staten…..

Hihihi. Dat werkt natuurlijk niet. Het grootste aantal ongewenste tienerzwangerschappen vind je uitgerekend in die staten. ‘Seksuele onthouding werkt,’ beweert de senator van de betreffende staat. ‘Maar jullie hebben het hoogst aantal zwangere tieners ter wereld!’ brengt Michael er tegenin. ‘Het werkt,’ houdt de man stug vol.

Castratie werkt ook. Maar dat wil niet zeggen dat tieners dat dan ook gaan doen. Kom op zeg.

In de ogen van een narcist is dit echter wel mogelijk. Als het zijn dochter betreft zal hij er persoonlijk op toezien, dat niemand er een piemel in stopt. En z’n zoon dan? Die gaat altijd vrijuit. Zijn zoon doet dat niet. Punt uit.

En als hij het dan toch doet is het niet zijn probleem natuurlijk. Wereldwijd wordt er wat dit fenomeen betreft met twee maten gemeten…….

Nederland komt in de documentaire niet voor. Verbaast me niks. Wij zijn een uiterst rechts griezelig kutlandje geworden. We apen die stomme Amerikanen in alles na. Ook hier wordt de zorg uitgekleed, de armen armer en de rijken rijker. Er is absoluut klassenjustitie. Zonder geld kun je het schudden. En gratis rechtsbijstand is een wassen neus als er een welvarende narcist tegenover je staat.

Mensen worden zonder pardon op straat gezet, als ze hun huur niet betalen. Buitenlanders worden gediscrimineerd. Nederland is uiterst achterlijk als het gaat om vrouwenrechten en kinderopvang. Zelfs Duitsland met zijn enge Neo Nazi’s brengt het er op vele punten honderd keer beter vanaf. Ik schaam me al jaren voor mijn eigen land.

In de Verenigde Staten is het percentage narcisten onder jonge mensen enorm gestegen. Bijna 10 % van de jongeren in de leeftijd 20 tot 29  vertoont het narcistisch spectrum. Dat geeft te denken. Blijkbaar heeft de narcistische structuur van hun maatschappij verstrekkende invloed op de vorming van de persoonlijkheden van de individuen, waaruit die maatschappij is opgebouwd…….

Dat moeten we hier toch niet willen! Een land vol egocentrische idioten. Domme edoch geslepen hebzuchtige blaaskaken. Laten we ons als niet-narcisten verenigen!  Interbeing is het enige antwoord op deze afschuwelijke ontwikkeling.

Laten we de Medemenspartij oprichten, waarin alle goede zaken, die Michael Moore in zijn documentaire heeft gestolen politiek worden geïntegreerd.

Heks moet zich persoonlijk over veel weerstand en walging heenzetten om er weer fris en fruitig tegenaan te gaan. Maar ik laat me niet doen! Het is mijn initiële narcist niet gelukt om me klein te krijgen en het gaat zijn opvolgers ook niet lukken.

 

 

Jaarwisselen is gemakkelijker dan tanden wisselen. En het komt ook elk jaar terug. In tegenstelling tot melktanden. Maar melkmuil is wel weer van de partij. Heks is blij. Kan ik eindelijk weer van leer met commentaar of een sneer. Heks danst kattig het nieuwe jaar in na een heerlijke avond vol onverwacht bezoek!

RIAN GEURTS

RIAN GEURTS, ronde vormen

‘Heks, hadden we nu iets afgesproken? Samen wat drinken vanavond?’ appt Steenvrouw op oudjaarsdag, net als ik een knalarme ronde loop met VikThor. Oh leuk. We hebben het er inderdaad wel eens over gehad. ‘Ik heb allemaal liflafjes en een half gebraden kippetje…. Kom lekker eten!’

Goed idee! Mijn vriendin neemt een fles goeie wijn mee……

De hele avond zitten we te liflaffen. Mijmerend over het afgelopen jaar. ‘Heb je gezien wat ik op Facebook heb gezet?’ Steenvrouw maakt tegenwoordig prachtige lampen. De meest recente exemplaren heeft ze gefotografeerd. ‘Jeetje, wat mooi! Schat wat maak je toch prachtige dingen. Ik word al blij van de foto’s!’

Van schoonheid gaat zo’n troost uit. Schoonheid tilt je even op. De aaibare beelden van mijn vriendin, voor de eeuwigheid uitgehouwen in marmer: Er gaat zo’n zachtheid van uit. Hoe is het mogelijk dat dit ijskoud marmer is? Maar ook deze lampen, vervaardigd van vluchtig kippengaas en papier hebben die zachte uitstraling.

RIAN GEURTS

RIAN GEURTS, En fallische vormen……

‘Je werk wordt wel steeds meer fallisch,’ plaag ik haar, ‘Ik hoop dat je geen problemen krijgt met je vaste fans….’

‘En jij dan, Heks, ik mis je blogjes. Ga jij nog eens iets schrijven?’ ‘Ik kan over sommige dingen niet schrijven. Althans, niet herkenbaar. Ik mis Dr Phil op de televisie…… Hihihi.’ We liggen dubbel. ‘Dan verzin je toch gewoon een programma met die man,’ hikt Steenvrouw.

Wat ik dan nog niet weet is dat  in januari 2018 Phil weer op de buis zal zijn……

RIAN GEURTS

RIAN GEURTS, Fallische vorm penetreert ronde vorm…….

Tegen half elf gaat mijn vriendin naar huis. Ik ga de hond uitlaten en de panter zoeken. Het stomme dier heeft zich nog niet gemeld. ‘Ik denk dat hij bij de padvinders zit,’ verzucht ik bij het afscheid tegen Steenvrouw.

‘Kom Vik, we gaan eerst de dolende ridder redden,’ ik loop met mijn hondje een belendende steeg in. ‘Ferguut, Ferguut!’ Maar nee. Niks.

‘Schat, ik weet gewoon dat je hier zit, ik blijf net zo lang wachten tot je tevoorschijn komt,’ klets ik vrolijk verder. Op gezellige ontspannen toon. Geruststellend geluiden boven het geknal uit. Tegengif tegen die onbestaanbare aanval van kruitdampen op zijn olfactorische receptoren.

‘miaauuwwww, mwauw, miaaaaaaaaauuuuuuuuwwwwwwwwww,’ plotseling maakt de Schaduw zich los uit de stapel tentpalen aan de andere kant van het terrein. Op een holletje steekt hij het plein over om zich in mijn armen te storten. Snel til ik hem op. ‘Ja, nu wil je je maar al te graag laten dragen,’ plaag ik hem genadeloos. Normaal gesproken wurmt hij zich in no time los. Wil hij zelf naar huis lopen…….

Eenmaal thuis geef ik hem een flinke bak voer. Tevreden kruipt hij in mijn heksenbed. Enorm blij om thuis te zijn.

Ik ruim een beetje op. ‘Zal ik voor de buis gaan hangen?’ schiet er door me heen. Dan gaat de bel.

Een uitgelaten Trui staat op de stoep. Ze heeft heerlijk met manlief in een chic restaurant gegeten. Dochter Vlinder werkt daar. ‘Zeven gangen, Heks. Bij elke gang een ander drankje. Hips. Ze schonken die glazen niet vol hoor. Maar evenzogoed. Hihi…’

toverheks.com

Phil is terug!!!!!!!!! Toverheks.com

 

We drinken thee en wisselen de laatste nieuwtjes uit. In no time is het alweer twaalf uur. Bubbels dus. En harde discomuziek vanwege de beesten. Buiten breekt een ware wereldoorlog uit. ‘Gelukkig nieuwjaar, schat!’ We dansen door de kamer.

Even later staan we op de brug bij de Marepoort. Over het water heb je prachtig zicht op het vuurwerk. Er wordt uitbundig geknald. Nu nog eventjes bij Buurman langs. Zijn hond Carlos heeft het een beetje moeilijk met al dat geknal. Zachtjes kriebel ik hem achter de oren.

‘Ik ga naar m’n mannetje, Heks,’ mijn vriendin gaat weer naar huis. Heks loopt een stukje mee. Voor mij is het ook mooi geweest. Thuis ligt VikThor tevreden met een kluif op de bank…… De muziek staat keihard te loeien. Je hoort nauwelijks dat de stad ontploft.

Omdat het buiten nog zo knalt laat ik de muziek binnen ook knetterhard knallen. Blij wals ik door de kamer. Ik kijk in de spiegel.

Wat zie ik er leuk uit vandaag! Een zwart kattenmutsje compleet met ogen en snorharen. Een wit nepbontje met pompoms op een zwart nepbontjasje op een zwart/wit jurkje met de gebouwen van Parijs erop. Frivool! Miauw. Wrahg! Grrrrrr!!!!!

toverheks.com

Dans met mezelf! Hou van mezelf! Toverheks.com

‘Heksje, je gaat er een geweldig jaar van maken. Je gaat iedereen vergeven, vooral jezelf. Je gaat problemen achter je laten. In liefde loslaten. Je laat allerlei gif van giftige types zijn werk niet meer doen. Je gaat leuke dingen doen. Positieve dingen, waar je energie van krijgt. Je wordt verliefd! Ja, let op mijn woorden, ouwe toverkol. 2018 wordt jouw jaar!’

Vooruit dan maar.

 

Misschien word ik niet beter van liefde. Maakt het voor mijn fysieke conditie niks uit. Maar het voelt zoveel lekkerder om vanuit mijn hart te leven. Om het te gebruiken waar het voor bedoeld is: Liefhebben!

Ik dans met mezelf in de spiegel. Ik sluit mijn ogen en draai in de rondte. Wervel met mezelf door de kamer. Spreid mijn armen. Door de bubbels en wijn doen ze nauwelijks pijn! Het leven omhelzen! Dat is wat ik wil. Ter plekke besluit ik afstand te nemen van alles en iedereen, die me het leven tegen maakt.

Het behoeft geen betoog, dat ik de volgende dag nauwelijks kan bewegen. Knarsend fiets ik een paar verplichte rondes met mijn hondje. Een enorm stijve kwarrende kwartaart. Wat kan het schelen? Dit jaar is van mij!

toverheks.com

Hou van het leven. Mijn jaar! Reken maar! Toverheks.com


 

 

Heks heeft vierkante ogen na een ware marathon televisie kijken afgelopen weekend. Op mijn nieuwe toestel! Zo plat als een pannenkoek! Vol fantastische mogelijkheden! Helemaal geweldig!

Afgelopen week geeft mijn televisie er de brui aan. Hij is pas vijfentwintig jaar oud, dus ik baal als een stekker. Gelukkig heb ik wat geld opzij gezet, want ik zag de bui al hangen. De laatste tijd moet ik snel een paar keer zappen als ik em aanzet, anders valt het beeld weg. Maar nu is er geen zappen meer aan. Ik hoor wel geluid, maar dat is dan ook alles.

Heks kan niet zonder TV. Vooral niet als ik in zo’n uitgeknepen citroen periode zit als nu. Dagelijks lig ik urenlang naar de meest verschrikkelijke programma’s te kijken. Op mijn groot geschapen flikkerende televisie. Met een half oog.

Vliegensvlug koop ik een ander apparaat bij de winkel om de hoek. Helaas hebben ze geen tijd om em diezelfde dag te bezorgen. Help! Moet ik een hele dag zonder. Wat erg.

Wat erg ook dat ik het erg vind. Vroeger had ik niet eens een kijkkast. Jarenlang haalde Heks haar neus op voor televisie kijken. Zonde van mijn tijd. Ik heb wel wat beters te doen.

Bovendien ervoor ik die schreeuwerige lichtbakken als zeer hinderlijk in de gemiddelde huiskamer. Ik haatte het werkelijk als ik ergens kwam en dat ding stond de hele tijd aan. Een groot zuigend boos oog midden in de huiskamer. Menig interieur werd geheel aangepast aan de centrale plek van de beeldbuis.

Een normaal gesprek kon je niet meer voeren, want iedereen ging als vanzelf als stomme schapen naar het beeld zitten staren……..

Mijn televisie staat dan ook sinds jaar en dag in de slaapkamer. Vanaf dat ik dan eindelijk ook eens een televisie kreeg. Een zwart/wit afdankertje van een vriendje, het archaïsche kleuren-exemplaar van een archaïsche tante, een enorm breedbeeld-bakbeest met nogal bruinige kleuren uit mijn ouderlijk huis en nadat laatstgenoemde ontplofte tot slot dus dit stokoude tweedehands geval.

‘U doet gewoon veel te lang met uw apparaten,’ grinnikt de man, die mijn nieuwe TV komt installeren. Geroutineerd stopt hij stekkertjes in de juiste openingen, haalt even een extra kabeltje, doet iets met de afstandsbediening, legt 1 en ander uit……

Tot slot sjouwt hij samen met zijn collega mijn oude beeldbuis de trap af. ‘Doen jullie die dingen naar de kringloop? Hij doet het namelijk nog. Ik dacht van niet, maar op het laatst moment gaf ie toch weer beeld…..’ Misschien uit medelijden, omdat ik het een dag zonder televisie moest doen. Ik had zelfs even spijt dat ik een nieuw toestel had gekocht!

De mannen schateren het uit. ‘Hahaha, nee mevrouw, er is echt niemand ter wereld, die je met dit ding nog blij kunt maken…. Hihihi.’ Gierend van de lach lopen ze de trap af. Even ben ik bang, dat ze dat ongelofelijke zware antieke bakbeest uit hun handen zullen laten glippen, zo gaan ze tekeer…..

Die avond breng ik door in bed. Vastgebakken aan mijn nieuwe beeldbuis. En wat voor 1! ‘Het is de kleinste, die we hebben,’ de verkoper in de winkel is niet onder de indruk van de afmetingen van dit apparaat. Heks wel. Het beeldscherm is minstens anderhalf keer zo groot als mijn oude bak, terwijl ie wel keurig in het gapende gat past, waarin de vorige stond.

En dan die mogelijkheden! Ik kan ermee online, youtube filmpjes kijken bijvoorbeeld. Of dingetjes opzoeken….. En ga zo maar door. Uiteindelijk ga ik Absolutely Fabulous bekijken. Vanaf de eerste aflevering. Jeetje, wat is dat toch een grappige serie.

Het hele weekend is het verschrikkelijk smerig weer. Zaterdag trotseer ik een sneeuwstorm om gezellig bij vrienden te eten. Af en toe loop ik een rondje met mijn hondje. De rest van de tijd lig ik in bed naar mijn nieuwe televisie te kijken. Heerlijk.

 

Wie was er eerst? Kip of ei? Vikthor is er als de kippen bij! ‘Kip, ik heb je!’ bezorgt me de schrik van mijn leven. En waar is die kip vervolgens gebleven? En wat doet Heks? Zit zij op stok? Nee ze bevrijdt al zingend haar inner cock! Hoeft die haan nooit meer voor het zingen de kerk uit!

toverheks.com

Zondagmorgen vroeg gaat de wekker. Verschrikt schiet ik overeind. Voor ik het weet zit ik slaapdronken op de rand van mijn bed. Waar is de brand? Wie is er dood? Waar ben ik?

Langzaam sijpelt de grauwe werkelijkheid mijn bewustzijn binnen. Hoewel grauw? Vandaag geenszins! Ik ga namelijk lekker Indiaas zingen. Daarom ben ik zo godvergeten vroeg uit de veren.

Zorgvuldig zie ik erop toe, dat ik met mijn goede been uit bed stap. Vandaag zet Heks haar beste beentje voor. Maar eerst: Koffie! Het liefst een hele sloot. Anders heb ik sowieso geen poot om op te staan.

toverheks.com

Na die overdosis opwekkende toverdrank met pijnstillers zie ik er geen been in om mezelf  onder de douche door te gooien. Het is bedoeld om mezelf nog eens extra wakker te schudden.

Het effect is echter totaal anders: Eigenlijk vind ik het nu al mooi geweest, maar de dag begint pas. Eventjes doorpakken dus. Kleren aan, boterhammetje in mijn klep duwen, kwast over de bleke kaken, dieren verzorgen…….

Even later zit ik in mijn kanariepiet op de snelweg. Het is heerlijk rustig op dit tijdstip. Als een speer zoef ik richting Rotjeknor. Onder aan de ring hangt een vergeten lintdorpje. Opgeslokt door de nieuwbouwwijken van de Maasstad. Heks is op weg naar een klein dijkhuisje aan dat lint. Even over tienen parkeer ik voor de deur. Het feest gaat beginnen.

toverheks.com - 3 (12)

Als ik het souterrain binnen kom zitten er al een paar mij bekende en onbekende dames op de grond te zingen. Hun stemmen afgedaald tot het laagste register. Ik laat me op een kussen zakken en begin mee te zoemen. ‘AaAaaaaaaaaaaAAaaaaaaaaaaaAaaaaa,’ vloeit mijn geluid in het geheel.

Onze stemmen vullen de ruimte. De Tanpura riedelt ritsen boventonen. Een gordijn aan klank daalt op ons neer. Een hele tijd zitten we zo te zingen. Stemmen we ons af op onszelf, op elkaar….. ‘Zouden meer mensen moeten doen,’ schiet er door me heen, ‘De wereld zou een betere plek worden!’

Vandaag beginnen we opeens aan een nieuwe compositie. Of eigenlijk gaan we door na een weekend? Huh? Oh ja. De dames zijn een weekendje weg geweest onlangs. Heks laat zulke dingen aan zich voorbij gaan, veel te  vermoeiend allemaal. Maar toen zijn ze dus aan dit stuk begonnen.

toverheks.com

Release your inner COCK!!!!!!!!

‘Je kent het wel, Heks, we hebben deze raga lang geleden al een keertje gedaan,’ aldus mijn juf. Maar ik weet van niks. Al klinkt de outline me vaag bekend in de oren met de verlaagde re en dha.  Die je alleen heel kort zingt als de melodie daalt. In stijgende lijnen kom je die twee helemaal niet tegen……

Hoewel het dus allemaal nieuw voor me is zit ik geweldig lekker te zingen. Rond en vrij. Joechei. Het maakt me blij.

toverheks.com - 1 (23)

Als we gaan improviseren ga ik lekker los. De bitches moeten enorm lachen. Vooral mijn aloude zangmaatje Meiske. ‘Je inspireert ons Heks, door jou durf ik ook steeds meer. Ik riep laatst in dat weekend tijdens een improvisatie oefening, dat ik mijn innerlijke ‘Heks’ ging bevrijden, to release my inner cock, bij wijze van spreken dan. Maar dat klinkt natuurlijk wel heel raar, had ik even niet aan gedacht! Hahaha!’

‘Hihihi, dhrupadbitch bevrijdt haar innerlijke penis, heheheh, hahaha, giebeldegiebel…..’ zitten we eindeloos te lachen. ‘Haha,’ hikt mijn juf, ‘Je had dat gezicht van Meiske moeten zien, toen ze dat zei waar al die mensen bij zaten, die jou en je gekke voornaam niet eens kennen! Zo serieus, totdat ze zich realiseerde wat ze nu eigenlijk echt zei!’

Al lachend gaan we naar boven, waar ons een heerlijke Indiase maaltijd wacht. De hele tafel staat vol met loeihete pickles, een grote pan Dahl, een rijke salade en natuurlijk ook nog witte rijst.

toverheks.com - 3 (11)

We zijn met een behoorlijk gezelschap vandaag. De leraar van de man van mijn juf is er ook met zijn vrouw. Overgekomen uit Zwitserland! Hij gaat ons vanmiddag lesgeven in die complexe ritmes en begeleiden op de Pakhawaj.

Het ritme van vandaag is niet al te ingewikkeld blijkt. Ik ben erger gewend. Klap open, klap open klap klap klap, tiete gatte gadie gana. De middag vliegt voorbij. Aan het einde doen we nog eventje de compositie Demaruh Harre Karre. Ha, die kan ik me wel herinneren: Het was de eerste raga, die ik ooit heb geleerd.

‘Je hond heeft een kip gepakt,’ als ik weer boven kom krijg ik de schrik van mijn leven. Mijn makkelijke en zeer gehoorzame hondje is zomaar onder het appèl van de dochter van de juf uit gefloept. Achter een kip aan!

De schat is helemaal ontdaan. Zij is stapeldol op mijn hondje. En vice versa. Zodra ik mijn neus laat zien in Barendrecht gaat ze met hem aan de wandel. Tot wederzijds genoegen. ‘Normaal gesproken staat hij direct naast me als ik hem roep, maar nu liet hij me mooi kletsen!’

toverheks.com - 1 (24)

‘Ik kon hem totaal niet meer bereiken, Heks, hij werd echt helemaal wild. Die kippen liepen los in een tuin hier verderop. Opeens had hij er echt eentje te pakken. Overal witte veren…..’ Gelukkig waren de eigenaren wonderbaarlijk relaxed. Toch gaan we even navragen hoe het met de kip is. Of die kolerekip nog onder ons is…….

‘Oh, het gebeurt wel vaker, hoor,’ lacht de kippenvrouw opgewekt als ze de voordeur opendoet, ‘dat is het risico als je ze lekker los laat lopen. Met enige regelmaat stormt er een hond hier de tuin in! Die kip zit alweer in een boom te tateren.’

toverheks.com - 2 (12)

Ook haar man is totaal niet onder de indruk van mijn monster. ‘Dus er is echt niets aan de hand?’ Nee, ook bij nadere inspectie was er geen bloed of andere schade te bekennen op die paar verloren veren na. Gelukkig maar.

Opgelucht rijd ik wat later weer richting Leiden. In no time ben ik thuis, het grote voordeel van rijden op zondag. Op een paar zondagsrijders na (!) is er niemand op de weg. Ideaal!

toverheks.com

 

 

Klein geluk en geen gelul. Blonde Buurman spit mijn administratie door. Maakt lijstjes. Helpt me om het financiële roer om te gooien. ‘Ik ben een beetje met prepensioen, Heks, ik heb er echt tijd voor!’

 

Donderdag komt mijn ex uit de prehistorie, Blonde Buurman, me helpen. Het is alweer de derde keer dat hij zich in de krochten van mijn administratie begeeft. Wat een puinhoop is dat toch. Achterstallige ellende en onoverzichtelijke maar torenhoge vaste lasten.

Goddank is de Blonde een man van lijstjes. Ik herinner me dat hij bijhield welke boeken hij gelezen had en wat hij van die boeken vond. Genadeloos deelde hij plusjes en minnen uit. Veel minnen natuurlijk, want op veel schrijvers is genoeg aan te merken.

lijstjes

Maar Zuid Amerikaanse literatuur scoorde vrijwel altijd een vette plus. Hij had er een kast mee vol staan. Een verzameling die ik van voor naar achter heb doorgelezen. Alsmede zijn verzameling stripboeken. Van huis uit meegekregen als een inferieure vorm van vertelkunst. Niet als kunst aan te merken zelfs.

Er ging dus een wereld voor me open. ‘Wat wil je voor je verjaardag hebben, Heks?’ beantwoord ik dan ook met ‘Chick Bill albums!’

De man van de lijstjes maakt snel een paar foto’s van mijn verzameling Chick Bill’s. Zodat hij niet met meer van hetzelfde komt aanzetten op mijn feestje. Terwijl hij bezig is beginnen we alweer te lachen om die gekke verhalen.

‘Ik vindt die ene zo leuk waar Kid Ordinn een volwassen man probeert te zijn……’ roept Heks. ‘Oh, territorium 22,’ giebelt Blonde. ‘Hahaha!’ giert Heks. ‘Hihihi,’ gniffelt haar ex.

Maar we moeten ook aan de slag. Eerst tover ik een fenomenaal tomatensoepje uit mijn heksenketel. Gevolgd door een ter plekke klaargemaakte pizza uit de oven. ‘Jammie, jammie,’ smikkelt mijn gast, ‘Kom Heks, nu gaan we echt aan de slag.’

Vandaag zeggen we abonnementen op. Ik moet mijn vaste lasten enorm omlaag zien te krijgen, dus elke euro telt. Ik bel met de Dierenbescherming en zeg mijn lidmaatschap op. Dan volgt Stichting Aap. Dat gaat me echt aan het hart, want ik ben al mijn hele leven lid van die club.

‘Ik ga hen wel testamentair bedenken,’ zeg ik tegen Blonde, ‘Ter zijner tijd. Over dertig jaar dus.’

Dan is de Postcodeloterij aan de beurt. ‘Wat is dat duur geworden, zeg, vroeger betaalde je bijna de helft voor een lot. Ik ben alleen maar lid geworden, omdat die psychopathische buurman Aarsgat lid was. Ik had het niet kunnen uitstaan als hij een straatprijs had gewonnen en ik niet….’

Blonde Buurman ligt in een deuk. ‘Hahaha,’ hikt hij, ‘Wat een belachelijk argument om in de loterij te spelen. Hihihi.’

Heks is ervan overtuigd dat die Postcodeloterij goede zaken doet middels dit fenomeen. Burenruzies zijn nu eenmaal aan de orde van de dag. En als er iets is wat je niet wilt als je iemand niet kunt uitstaan, is die persoon zien winnen. Vooral als je zelf ook had kunnen winnen……

Ik heb me altijd suf geërgerd aan die kloterige inhalige Postcodeloterij vanwege dit principe. Als de hele straat wint en jij speelt niet mee, dan ben je echt een loser. Eigenlijk zouden dit soort praktijken verboden moeten worden.

‘U hebt het hele jaar gespaard voor bonuspunten, daar moet ik u op wijzen, blabla….’ de dame van de PostKloteloterij geeft zich niet zomaar gewonnen. Als ik antwoord dat ik niet weet waar ze het over heeft en dat ik hoe dan ook opzeg wordt ze bijna agressief. BB zit er hoofdschuddend bij: Typisch de Kotskloterij. ‘Zet door Heks,’ seint hij met zijn ogen.

Na vijf minuten worstelen met deze onwillige medewerker is mijn abonnement beëindigd. Zul je zien dat in december de straatprijs hier in de steeg valt……

‘Heks, we hebben je vaste lasten al met bijna zeventig euro per maand naar beneden gekregen. Nu nog de energie aanpakken en je verzekeringen……’

Maar dat moet dan maar weer een volgende keer. Heks kan niet meer uit haar ogen kijken. Ik heb maar zo ieniemienie weinig energie. Als je het niet aan den lijve ondervindt geloof je het gewoon niet.

 

De magie van lijstjes maken

Interview Ryder Carroll

Meer rust in je hoofd en tóch productiever. Dat belooft de Bullet Journal van Carroll. Zijn methode ging viral.

 

Bruid in een deuk: Oh, oh, wat leuk. Behalve als jij die bruid bent. Pleidooi voor kipfilet in je lingerie. En een onderzoek naar anticiperend creperen. Van vermoeidheid!

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

‘Steek je tong eens uit,’ commandeert mijn acupuncturist, ‘Nou, dat valt me reuze mee. Ik heb het wel erger gezien bij jou.’ Mooi zo. Ik voel me slechter dan het met me gaat. Vooruit dan maar. Ik lig elke dag uren bewegingsloos op bed en heb de grootste moeite om aan mijn hondenuitlaat quotum te komen. Maar het kan erger.  Ook al erger ik me suf aan mijn gebrek aan energie: Ik kan er veel erger aan toe zijn. Een schrale troost.

Momenteel krijg ik nog geen deuk in een pakje boter geslagen. Lijkt me overigens leuk. Zo’n deuk slaan. En dan daarna in een deuk liggen. Deuk is sowieso een leuk woord. Behalve als er zo’n deuk in je BH zit. Op je trouwdag. Twee deuken naast elkaar. Erwten op een plankje verstopt in een loze bustier. Daar was laatst een bruidje loos……

Vandaag gaat mijn vriendinnetje Joy haar trouwjurk uitzoeken. Vandaar deze vreemde associaties. Gisterenavond kwam ze even langswaaien met allemaal opgewonden bruidsverhalen. Ze liet me foto’s zien van haar favoriete jurken. En van de noodzaak om goede lingerie onder je droomjurk te dragen.

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

‘Kijk maar, er zitten gewoon twee flinke deuken in haar borsten,’ ze wijst op haar telefoontje naar de betreffende trouwlustige in een bruidsblad, ‘Alsof er een iemand met een reuzenvinger in heeft zitten prikken. Op haar trouwdag! Het is overigens werkelijk een prachtige jurk. En een schitterende bruid. Zonde toch?’

Heks moet lachen. Hoe is het mogelijk? ‘Heeft dan niemand haar gewezen op het nut van een paar goeie kipfilets in je decolleté? Elke vrouw moet toch een setje in haar lingerielade hebben liggen….’ We ginnegappen nog een tijdje over wat je allemaal in je BH kunt stoppen om dit soort rampen te voorkomen. Ja, het leven van een platte vrouw gaat niet over rozen…..

‘Wie gaan er allemaal mee naar de bruidsboetiek?’ Heks is best nieuwsgierig. Hoewel zelf niet erg trouwlustig. Een eindeloze opsomming volgt. Alle betrokken oma’s, een paar moeders, een pittige schoonzuster en een lekkere authentieke relnicht…….. ‘Mijn beste vriend!’

Wat een uitgelezen gezelschap. ‘Hoe meer mensen je meeneemt, hoe moeilijker de keuze volgens de vrouw van de bruidswinkel,’ Joy lacht stralend. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd wat haar betreft, ‘Oh Heks, het is toch zo spannend. Ik doe geen oog dicht vannacht, dat weet ik nu al.’

Heks doet al nachten geen oog dicht. Mijn lijf wil maar niet slapen. Behalve op momenten dat het niet uitkomt. Aan het begin van de avond of ’s morgens na negen uur. ‘Ik ben toch zo moe, schat, en dat went nooit.’

‘Nou, Heks, bij het idee dat ik morgen vrij ben voel ik me heerlijk fit. Normaal lig ik op dit tijdstip al uitgeteld op 1 oor. Dan kan ik om negen uur ’s avonds al geen pap meer zeggen….. Maar nu ben ik super energiek! Grappig toch?’

‘Ha, dat fenomeen ken ik, daar heb ik toevallig net over na zitten denken. Ik zou laatst met iemand op stap gaan, maar bij het vooruitzicht liep ik leeg als een ballonnetje. Ik kreeg echt mijn ene been niet meer voor het andere en werd daarbij ook nog eens strontchagrijnig.’

‘Die persoon heeft heel veel problemen en die krijg ik dan een paar uur onverdund over me heen gestort. Diegene kan er zelf niets aan doen. Het wordt hem aangedaan. Het leven is gewoon met enige regelmaat heel unfair…..’

‘Onlangs heb ik twee dagen finaal onderuit gelegen na een overigens heel gezellig gezamenlijk uitje. Ik kwam toen echt ziek van moeheid thuis! Deze keer echter lag ik van te voren al helemaal om. Echt ziek, zwak en misselijk. Met het bijbehorende slechte humeur. Ik werd als het ware anticiperend moe. Zodra ik de afspraak cancelde voelde ik me weer kiplekker. Bizar toch?’

‘Nou, inderdaad. Haha, wat zeg je dat mooi, anticiperend moe,’ mijn vriendin kauwt als het ware op de woorden. Zorgvuldig proeft ze ze nog eens,’ Anticiperend moe. Hihihi. Echt heel grappig.’

Ja het klinkt geinig, maar het verschijnsel op zich is niet bepaald leuk. Heks is vaak anticiperend moe. Bij voorbaat put iets me al helemaal uit. Het idee vind ik al teveel. Goddank krijg ik van sommige dingen juist weer energie. Zoals van zingen.

©TOVERHEKS.COM

©TOVERHEKS.COM

Elke week zit ik scheldend in de auto op weg naar mijn koor. ‘Rijd eens door, idioot,’ sis ik tegen een buitenlandse toerist, die de weg kwijt is,  ‘Hoepel op voor mijn neus vandaan. Kun je eigenlijk wel autorijden, halve zool. Kijk nou toch wat een stumper achter het stuur.’ En ga zo maar door.

Na een uurtje zingen trek ik helemaal bij. Op de terugweg zit ik te jubelen in mijn kanariepiet. Indiase zang resulteert in iets dergelijks, maar dan in het kwadraat. Zingen is een wondermiddel voor mijn humeur. Het schijnt ook je cortisolniveau te verlagen, een probaat middel tegen stress en uitputting en ook nog eens goed voor je weerstand!

Heks voelt zich wel schuldig dat ze bepaalde dingen niet meer opbrengt. Zoals eindeloos naar de ellende van anderen luisteren en die ander steunen in diens problematiek. Er voor de ander zijn. De ander opbeuren……

Kortom: Grensoverschrijdend gedrag omdat je die ander graag mag.

Goed voor een ander zorgen betekent soms slecht voor jezelf zorgen. En daarin is iets aan het veranderen bij Heks. Het voelt nog wel heel gek. Koos ik vroeger zonder morren moeiteloos voor de ander: Nu zorg ik eerst maar eens goed voor mezelf. Althans, dat is de bedoeling. Daar zet ik op in. Dat ben ik aan het proberen en aan het leren. Ook al is de weg bezaaid met zielige leeuwen en trieste beren……

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

 

©TOVERHEKS.COM,

©TOVERHEKS.COM,

Barmhartige Samaritaan komt nog wel eens te laat op afspraak. Dat is het nadeel van empathie. Zonder compassie heb je dat niet! Laat je die ander gewoon lekker creperen door je zeiksnor te drukken of em te smeren…….

Vanmorgen vroeg gaat de bel. Verdorie. Ik wil uitslapen. Ik heb er pas een paar uurtjes dromenland op zitten. Veel te kort. Het is vast weer zo’n idioot van woningbouwvereniging Portaal. Of Museum Boerhaave. Laatstgenoemde is flink aan het verbouwen.

Nu willen ze de staat van mijn huis onderzoeken, in verband met eventuele toekomstige schade. ‘Maar dan moeten jullie bij Portaal zijn. Zij zijn eigenaar, het is hun pand,’ wimpel ik een paar dagen geleden al die toestanden af tegenover een mannetje met meetlint en fototoestel hier in de steeg, ‘Mij zal het een rotzorg zijn of het overeind blijft staan.’ Nou ja, liever wel, maar ik heb geen zin om weer achter van alles aan te jagen uit naam van mijn hopeloze verhuurder.

Geen idee of ze op de hoogte zijn gesteld van de aanstaande werkzaamheden, maar ik ben niet van plan om het te doen. Ik heb wel wat anders aan mijn hoofd. Slapen bijvoorbeeld. Of beter gezegd een gebrek daaraan. De bel gaat nog een keer. Alleen bij Heks, alsof ik hoofdbewoner ben van dit pand. Je zou het bijna gaan denken.

Ik haal vele kastanjes uit het vuur bij de verhuurder en ik ben de enige die wel eens een bezem en dweil door het portiek haalt. Vorige week nog. Met mijn pijnlijf. Drie dagen last achteraf, maar ja. Het wordt zo smerig, op een gegeven moment kan ik het niet meer aanzien.

Zo is het altijd geweest, overal waar ik heb gewoond was ik de lul met schoonmaken. Vooral vrouwen zijn smerige huisgenoten heb ik ontdekt.

Verwoed probeer ik weer in te slapen. Het lukt niet, potverdorie. Een paar uurtjes later wordt er weer gebeld. Ze zijn wel vasthoudend. En opnieuw gaat de bel, nu hoor ik ook mijn naam. Het lijkt de stem van Steenvrouw wel! De telefoon rinkelt ook nog. Ik sprint naar de keuken. Als ik uit het raam kijk zie ik mijn vriendin in de steeg staan met een krijsende Panter aan haar voeten. Ferguut heeft honger, hij wil naar binnen.

Even later zitten we aan de koffie. Steenvrouw gaat exposeren in het Baljuwhuis in Voorschoten. Zaterdag is de opening. ‘Ik ben helemaal klaar, alles is geregeld. Er wordt een mooi filmpje gemaakt als introductie. In elk geval van mezelf, de mede exposanten laten het een beetje afweten met dit geweldige filmproject, misschien dat één van hen op de valreep nog materiaal aanlevert.’

‘Superleuk schat, zo’n filmpje is nooit weg, je kunt hem mooi op je website zetten!’ Babbeldebabbel, kwekkwekkwek. Intussen drinken we een voortreffelijk bakkie koffie. Met verrukkelijke cocoskoekjes.

‘Het was vanmorgen ijskoud en spekglad, toen ik op weg was naar een afspraak. Ik had geroeid met iemand en we liepen nog te lachen om die gladheid. ‘Tot de volgende keer!’ riep ze terwijl ze afsloeg richting binnenstad. Opeens lag ze plat op haar gat!’ Nou ja, op haar kop, maar dat rijmt niet zo mooi.

‘Er zat een flink gat in haar hoofd, niet ernstig hoor, maar wel veel bloed….. Ze is later nog eventjes naar de dokter gegaan. Die had toch wel drie hechtingen nodig om de boel weer te lijmen. Ook heeft ze drie gekneusde ribben. Best een flinke val dus. Ik was er natuurlijk eventjes mee bezig en zodoende te laat voor mijn afspraak.’

‘Ja, wat moet je dan? Je kunt haar moeilijk laten liggen onder het mom van, sorry hoor, maar ik heb haast. Zoek het uit!’ giebelen we tegen elkaar. ‘Maar we zouden toch meer om onszelf denken, hoe kun je nu zo dom zijn om die vrouw te helpen?’ roep ik quasi verontwaardigd, ‘Laat toch lekker gewoon aan de kant van de weg liggen, leipe barmhartige Samaritaan. Nu was jij weer te laat. Hihihi….’

‘Ja, hihihi, stel je voor, dat je dat doet!’ lacht Steenvrouw. We zijn helemaal melig geworden van dit verhaal. ‘Nou ja, er zijn mensen die dat doen hoor,’ grap ik terug, ‘er  zelfs een verhaal in de bijbel met die thematiek. ‘Ik kan me daar helemaal niets bij voorstellen,’ nu kijkt mijn vriendin verwonderd. Gelukkig maar. Aan mensen, die zich dat moeiteloos kunnen voorstellen heb je niet zoveel.

‘Een ex van Heks deed er nog een schepje ellende bovenop als ik op mijn plaat ging. Zoals in de vakantie. Eerst liet hij me in mijn eentje de hele reis voorbereiden, hij was zelf te druk met stiekem vreemdgaan. Toen reed hij mijn auto in de poeier. Achteraf vermoed ik opzet. Misschien een sneaky poging om onze vakantie te verijdelen? De reparatie liet hij me zelf opknappen. Ook financieel. Geen ‘dank je wel dat je het zo coulant opneemt’. ‘Dank je wel’ komt sowieso niet voor in zijn vocabulaire.’

‘Daarna liet hij me het hele stuk naar Frankrijk  rijden, Tens-apparaat op de hoogste stand tegen de pijn, terwijl hij met een zeiksnorgezicht naast me zat te zwijgen. Vervolgens liet hij me modderen met het opzetten van de tent. Intussen helemaal over mijn theewater verzwikte ik mijn voet. Hij klapte dubbel met een harde krak, de verkeerde kant op. Een misselijkmakend geluid. Hij schold me vervolgens uit voor alles wat lelijk is. ‘Domme koe, het is je eigen schuld, je moet beter dit en dat en zus en zo’ en liet me verder barsten.’

‘Nooit heeft hij geïnformeerd hoe het met mijn pijnlijke voet gesteld was. Gestoord natuurlijk. Die enkel is drie maanden dik geweest.’

Ach Heks, het is ook niet voor te stellen, zo’n houding. Neem het jezelf maar niet kwalijk, dat je je zo te grazen hebt laten nemen door een narcist. Die mensen missen nu eenmaal elke vorm van empathie. Behalve met zichzelf.

Als hij zijn enkel had verstuikt was het voor mij een enkeltje hel geweest. De zorghel, waar geween om een fopspeen is en melktandengeknars. En een eindeloos beroep op mijn overontwikkelde zorgspier door een uit de kluiten gewassen egocentrische kleuter.

Dagje Indiase ritmes klappen en clichématig muziek maken met mannetjesputters en veel te bescheiden vrouwen. Hartstikke leuk! Ondanks het feit dat de inbreng van de deelnemende dames systematisch wordt genegeerd. Over clichés gesproken!

buitenkunst1

Mijn vakantie komt op stoom. Het weer ook.  Maandagmorgen is het bloedheet. Ik kies alweer voor een kort programma. Ik heb veel beter geslapen dan gisteren: Een vriendelijke goed geoutilleerde familie heeft me een perfect functionerend luchtbed uitgeleend. Wat een verschil met die eerste doorwaakte nacht!

IMG_1042

Vanmorgen ga ik muziek maken. Een docent gaat aan de gang met Indiase ritmes. Vertaald naar ons Westerse hoempapahoempapa-systeem. Dat laatste vind ik dan weer interessant. Ik ken die ritmes alleen maar vanuit de puur Indiase setting van  Bharatanatyam dans en Dhrupad zang.

buitenkunst2

Het blijkt inderdaad allemaal zeer herkenbaar te zijn. We klappen en zingen er een uurtje op los. Opgedeeld in kleine groepjes proberen we een leuk stukje voor te bereiden. Ik poog iets te vertellen over mijn expertise met deze tak van sport. Toch altijd een imposante hoeveelheid ervaring vergeleken bij die van de rest van mijn clubje. De hunne is namelijk nihil.

buitenkunst3

Toch voeren de heren in mijn groepje het hoogste woord. Net als eerder in de grotere groep. Hun interesse in mijn inbreng is gelijk aan hun kennis van Indiase ritmes: Nihil! Systematisch wordt mijn bijdrage aan het gesprek genegeerd. Alsof ze bang zijn dat een dame er misschien wel eens echt iets vanaf zou kunnen weten….

Of verbeeld ik me dit nu? Ik besluit het maar op zijn beloop te laten. Ik ben hier voor m’n lol. Niet om haantjes te castreren….

buitenkunst4

We scanderen uiteindelijk een paar telefoonnummers door elkaar heen. Opgebouwd uit het Takadimi systeem. Het resultaat is best geinig.

Diezelfde middag ga ik weer muziek maken. Bij dezelfde docent. Alleen gaan we nu aan de gang met clichés in muziek. We bewerken ‘My Heart Will Go On’ van Celine Dion tot een absolute draak van een uitvoering. Vol voorspelbare zwel-effecten en misselijkmakende clichés. Heks zingt uit volle borst mee! Aan het eind van de middag voeren we het op voor een toevallig passerende groep volstrekt overdonderde percussionisten….

IMG_1046

Als ik het terrein verlaat raak ik aan de praat met één van mijn medecursisten. ‘Hihihi, wat was het leuk. Grappig om te doen.’ ‘Nou, het viel me wel op dat de mannen het voor het zeggen hadden. Er werd volstrekt niet geluisterd naar welke vrouw dan ook. Het was gewoonweg opvallend hoe ze jouw kennis op dat gebied aan de kant schoven. Als je iets probeerde te zeggen werd het gewoonweg genegeerd! Het is ook overal hetzelfde!’

buitenkunst7

Ah, ik ben niet de enige, die last had van dit fenomeen vandaag. Deze dame is wel wat gewend op dat gebied. Ze heeft onlangs een positie als directeur van een woningcorporatie neergelegd. In de regentencultuur van dat mannenbolwerk is ze gepokt en gemazeld in dit soort fratsen….

We moeten erom grinniken. Wat zou je je druk maken om een paar mannetjesputters, die teveel ruimte opeisen? Gewoon zorgen dat je niet opnieuw met hen in dezelfde groep beland…..

buitenkunst6

‘Wat ga je doen?’ vraagt de pittige roodharige naast me. ‘Ik ga dat meertje eens opzoeken waar iedereen het over heeft. Het moet er heerlijk toeven zijn.’ Mijn gesprekspartner wil wel mee en zodoende zitten we niet veel later samen op een klein strandje aan een ven in het bos.

buitenkunst9

‘Mijn man is architectuurhistoricus,’ vertelt ze op een gegeven moment. Wat grappig. Mijn man ook! Het blijkt dat haar echtgenoot en mijn Cowboy elkaar kennen. Zelfs bezig zijn om samen eens iets te organiseren. De wereld is klein!

Zo heb ik dan alweer een nieuwe vriendin hier op Buitenkunst. We klinken er op met een heerlijk glaasje koele witte wijn.

buitenkunst8

Lachen is gezond. Wie het laatst lacht heeft de grap niet begrepen, maar lacht wel het best! Lachen is het beste medicijn. Het is de ultieme remedie tegen de waan van de dag….

Lachen is gezond

Wat te doen in tijden van grote stress?

‘Heks, ik maakte me zorgen over je, naar aanleiding van je blog, ik had niet gedacht je hier te zien….,’ zegt een tenor van mijn koor vanmiddag in de pauze. Hij volgt mijn heksenblog al jaren. Nou ja, ik ben inderdaad gammel, maar onkruid vergaat niet. Ik ben gewoon lekker gaan zingen vanmiddag. Frogs bood aan het hondje op te halen. Vanmorgen heel erg vroeg stuurt hij me een berichtje: ‘Zal ik Ys vanmiddag voor mijn rekening nemen?’

lachen is het beste medicijnadv-grapjes

Een paar uur later zitten we aan de koffie. Het is heerlijk om weer eens eventjes een mens van vlees en bloed te spreken. Natuurlijk hebben we het over de aanslagen in Parijs. Onze discussies, gelardeerd met allerlei feiten en indrukken, gaan altijd behoorlijk diep. We gaan in op de achtergronden en informatie via internet en pers.

hahahaha-076

Opeens begint mijn goede vriend te lachen. ‘Donderdag in De Wereld Draait Door was er zo’n filmpje van Lucky TV . Zag je Willem Alexander staan met een bord: ‘Je suis Willy’. Hij hikt van de lach. ‘Met zo’n uitgestreken hoofd. Je kent het wel van hem. Geen gezicht! En dan dat stemmetje van Sander van de Pavert eronder! Hilarisch! Hahaha, Willy, hihihi. Ofwel lul! Ook nog!’ ‘Lulletje’, giebel ik terug. Ik zie het voor me!

Kijk hier naar: Je suis Willy.

je suis Willy

Kijk! Lachen zorgt dat we ons hoofd er weer enigszins omheen kunnen vouwen. Al die bloederige beelden. Alle verschrikkingen van de afgelopen dagen.

smile, smile

Als ik later terug kom van koorrepetitie tref ik mijn bovenbuurvrouw net als ze deur uitgaat. Terwijl we langzaam verstenen op de stoep in de waterkoude namiddag praten we over onze voormalige buurman. De ellendeling, die ons zoveel narigheid heeft bezorgd. Ik herinner me, dat ik destijds veel energie gestoken heb in compassie genereren voor die boze buurman. Maar oh, wat was ik blij, toen hij ophoepelde naar Groningen! Mijn buurvrouw ook. Wij weten allebei, hoe gevaarlijk deze gek is. Wij hebben het dubieuze genoegen gesmaakt zijn ware gezicht te zien…..

10 reasons to smile

Het ware gezicht, dat wat er onder ons beschavingsvernisje schuil gaat, is vaak geen prettig gezicht. Toch geloof ik in beschaving. Bij Shambhala, een Tibetaanse Boeddhistische traditie, hebben ze een hele mooie oefening. Eerst stuur je compassie en liefde naar iemand van wie je veel houdt. Dan naar iemand, die het echt nodig heeft. Vervolgens naar iemand, die je je reet zal roesten. Tenslotte naar een regelrechte vijand.

lachen, de voordelen, gezond

De kunst is om werkelijk iedereen in je hart te koesteren. Of zoals ik het zelf graag uitdruk: Iedereen is mijn partner.

Neemt niet weg, dat ik van sommige partners hoop ze nooit meer in mijn buurt te zien. Beneden staat een woning leeg. We krijgen een nieuwe buur. Stel dat het die mafkees van een ex-buurman blijkt te zijn, hij is gek genoeg om het te proberen…… Je ziet, de paranoiazaadjes kiemen en steken hun kopjes boven de grond! Nou ja, dan gaan we tot in de hoogste boom met ons protest! Ik heb in elk geval een medestandster in dit portiek! En Ysbrandt lust hem rauw! 😉

lachen tegeltje, lachen, aanstekelijk, epidemie

Ik denk aan Charlie. En aan Willy. Aan humor. Hoe het ons redt van rigide denkbeelden. Hoe het tegenstellingen kan verzoenen. De noodzaak om met alles de spot te drijven. Onszelf niet al te serieus te nemen.

Ik kom uit een achtergrond met een zekere traditie in het lachen om elkaar. Geloof me: Er is niks mis mee. Het wil niet zeggen, dat het altijd prettig is. Soms is het best kwetsend. Willy is misschien ook niet zo blij met dit filmpje….

Maar ook: Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.

lachen gieren brullen

een dag niet gelachen is een dag niet geleefd