Heks op stap met ex: Leuke avond in buurthuis ‘De Kooi’ tijdens de CD Presentatie Maarten Witkam & Friends. Het podium staat stampvol muzikanten. De zaal is afgeladen met familie en vrienden van de deelnemers: Wij komen voor Frogs!

Rommelige aanvang

De avond begint uiterst rommelig…

Zaterdagavond klokslag half acht haal ik Cowboy van het station. We hebben elkaar een hele tijd niet gezien en nauwelijks gesproken. Vanavond gaan we naar Frogs kijken en luisteren. Hij treedt op in een buurthuis in de Kooi. Omdat het druk wordt heeft hij me bezworen om op tijd te komen.

Cowboy geeft me een presentje. Een prachtig pakje in een gouden zakje. ‘Van Sinterklaas,’ gniffelt hij verlegen. Er zitten heerlijke bonbons in. ‘Helemaal binnen je dieet, ik heb er goed op gelet.’ Wat een verwennerij, lekker hoor.

Wie hebben we daar?

Wie hebben we daar?

Als we bij het buurthuis arriveren is er nog bijna niemand. We bestellen thee en spelen een potje schaak op een reuze schaakbord. Ik ben aan de winnende hand 🙂 als we plotseling de zaal zien volstromen. Snel claimen we een plekje op de eerste rij. We zijn niet voor niets zo vroeg gekomen natuurlijk!

Maarten Witkam, het epicentrum van deze avond

Maarten Witkam

Persbericht CD Presentatie Maarten Witkam & Friends. 28 november

Op zaterdagavond 28 November presenteren Maarten Witkam & Friends  in Buurtcentrum de Kooi de CD ‘Reiziger plaats. De CD, opgenomen met 14 muzikanten in de studio van Herman Witkam in Amsterdam Zuidoost,  bevat dertien liedjes. Zij zijn gebaseerd op 13 gedichten van dichters uit binnen-en
buitenland, stammen uit verschillende tijden. Dé muziek is beinvloed door verschillende stijlen en afkomstig uit diverse windstreken.
Elk gedicht/lied roept daarom een ander muzikaal gevoel en reactie op vanwege de uiteenlopende invloeden in de composities.

Op het podium is het een drukte van belang. Er wordt druk gesoundcheckt. In feite komt er geen einde aan, niet zo verwonderlijk gezien het aantal deelnemers aan de avond…. ‘Wat een zootje,’ fluister ik in Cowboys oor. Hij grinnikt. Waar zijn we terecht gekomen?

Uiteindelijk gaat het concert dan toch beginnen. Voor de pauze worden alle nummers van de CD, die vanavond wordt gereleased, in chronologische volgorde gespeeld. Dat leidt tot een eindeloze afwisseling van de verschillende formaties op het podium.

Het duurt zeker drie kwartier voor ik een touw kan vastknopen aan het chaotische gebeuren, maar tegen die tijd ben ik ook om: Wat een enthousiasme bespeur ik onder alle deelnemers!

Maarten Witkam, de man die de avond organiseert, weet als geen ander mensen aan zich te binden. Zijn inspirerende persoonlijkheid heeft het toch maar voor elkaar gekregen dat al deze mensen, jong en oud, vanavond hun beste beentje voorzetten. Ook zit de zaal werkelijk stampvol.

In de pauze vertelt Frogs ons, dat Witkam een muziekschool heeft in de wijk. Vanuit dit epicentrum ontplooit de man tal van muzikale initiatieven in de omgeving, waarvan acte op deze CD. Er wordt gemusiceerd door tal van muzikanten in allerlei formaties.

Zo hebben we dan een geweldig leuke avond. Heks komt allemaal oude bekenden tegen. En een incidentele hondenvriend. Met Cowboy drink ik nog een kopje thee in Huize Heks. Ysbrandt is dolblij om zijn grote vriend te zien…

Heks ook.

Terwijl ik nip aan mijn theetje valt mijn oog op de schemerlamp. Er hangt een condoom overheen gedrapeerd. Krijg nou wat! Ik schiet in de lach.

Als ik mijn ex vertel hoe het daar terecht is gekomen moet hij ook lachen: Het is een overblijfsel van het bezoek van de Schotten een paar weken geleden. Die avond hebben we geprobeerd een condoom over iemands hoofd te trekken en vervolgens op te blazen …. Hetgeen niet is gelukt helaas.

Na alle vergeefse pogingen lag mijn woonkamer bezaaid met deze rubberen Robbies. Dit exemplaar is tijdens het opruimen aan mijn aandacht ontsnapt. Ik ben eigenlijk benieuwd of het eerdere bezoekers aan Huize Heks heeft afgeschrikt……

 

 

Heks krijgt concert cadeau van oude vriend. Heerlijke avond in het Zuiderstrandtheater te Scheveningen met het Residentie Orkest: Symphonic Friday. Daar knapt een mens van op!

‘Heks, heb je zin om mee te gaan naar een concert van het residentieorkest? Symphonic Friday . Ik heb een abonnement met mijn zoon, maar hij is verhinderd.’ Ik kijk naar het berichtje op Facebook. Grappig. Ik ken deze man al jaren, maar we zien elkaar zelden. Het is meer dan vijfentwintig jaar geleden, dat we met elkaar optrokken….

Zijn zoon herinner ik me louter als peutertje. Niet als een jongeman, die klassieke concerten bezoekt met zijn oude vader! ‘Gezellig,’ schrijf ik terug, ‘Hoe laat en waar zal ik je treffen?’ ‘Ik kom je natuurlijk even afhalen,’ schrijft mijn oude vriend terug. De charmeur!

Vrijdagavond stipt op tijd staat hij op de hoek van de straat. We rijden de stad uit. ‘ Ben met Y op weg naar Den Haag,’ sms ik Fiederelsje als we onderweg zijn. Zij kent deze man ook. Ik ken hem in feite via haar. Wat zal ze raar opkijken dat we op stap zijn!

‘Titip salam’ krijg ik terug. Mijn oude vriend komt uit Indonesië. En laat Fiederelsje nu vloeiend Bahasa Indonesia spreken! ‘Ik was inderdaad stomverbaasd, dat jullie samen uit waren,’ vertelt ze me een paar dagen later.

Het concert vindt plaats in het Zuiderstrandtheater in Scheveningen. Bij de oude haven. We vinden een plekje voor de auto aan de andere kant van een enorm parkeerterrein. Zodoende tornen we tegen de stormachtige wind op om bij de ingang te komen. Tegen die tijd ben ik vernikkeld.

BRUCKNER

Het concert valt in een eindeloze reeks voor scholieren met hun ouders. Mijn oude vriend en zijn zoon doen al acht jaar mee aan dit project. Overal zie je piepjonge mensen met een volwassen en soms bejaard familielid. Keurige kinderen. Schatjes.

De zaal zit afgeladen vol. Het programma begint met Diepenbrock: ‘Elektra’. Een verfrissend stuk. We zijn aangenaam verrast. Op de achtergrond worden architectuurfoto’s geprojecteerd van onze grote architect des vaderlands: Cuypers. De componist en laatstgenoemde waren neven en goede vrienden. Wij mogen nu de verbanden tussen de compositie en de gebouwen ontdekken….

Hartstikke leuk. Cowboy zou hiervan genoten hebben….

philharmonisch orkest

Hierna volgt een mooi pianoconcert van Mendelssohn. We zwijmelen weg. Elk stuk wordt uitgebreid ingeleid. Ook heb ik een flink pak papier gekregen met informatie over de uit te voeren composities. Dat geeft het concert veel diepgang.

In de pauze drinken we een lekker glas wijn. Wat is het toch heerlijk om zo op stap te zijn. En het mooiste gedeelte van het concert moet nog komen! Een symfonie van Bruckner in Es. Vier enorme gedeelten lang. De structuur wordt uitgelegd op een achterdoek. Het is een soort college muziekgeschiedenis vanavond.

philharmonisch orkest

Wat is het toch fantastisch om te luisteren naar zo’n groot orkest. Want het is een enorm gezelschap: Het Residentie Orkest. Ik tel de bassen, de contrabassen, de altviolen, violen, de hoorns, fluiten, hobo’s en andere blazers. Vijf enorme pauken staan achterin opgesteld. Pure klankrijkdom!

Tijdens het laatste zeer heftige gedeelte van Bruckner gaat mijn borstkas volledig open. De muziek rolt naar binnen en vult mijn hart met zijn woeste klanken. Mijn borst zwelt helemaal op. Barst bijna open onder dit welkome geweld. Heerlijk, heerlijk!

Aan het eind van de avond word ik weer voor de deur afgezet. ‘Dank je wel, lieve Y. Het was supergezellig. Je hebt me echt een enorm plezier gedaan. Ik hoop dat je zoon het eens vaker laat afweten….’

philharmonisch orkest

Symfonische muziek. Overdonderend. Laat ons de start zijn van het weekend. Een klassiek avondje uit in het nieuwe theater aan zee: het Zuiderstrandtheater.

In de serie Symphonic Friday draait het om, de naam zegt het al, symfonische concerten op vrijdag. Mara Oosterbaan, eerste violiste: ‘Juist met zo’n compleet orkest, dat behalve strijkers ook houtblazers, koperblazers en slagwerk bevat, kun je kleuren, klanken en sferen creëren die anders niet mogelijk zijn.’ In dertien concerten laat het Residentie Orkest je een breed scala horen van de mooiste symfonische muziek, voorzien van verhalende, visuele of theatrale elementen. Een lust voor het oor en het oog!

Diepenbrock – Suite ‘Elektra’
Mendelssohn – Pianoconcert nr. 1
Bruckner – Symfonie nr. 4 ‘Romantische’

De Nederlandse componist Alphons Diepenbrock was een neef en bewonderaar van Pierre Cuypers, architect van o.a. het Rijksmuseum. Anton Bruckner geldt als de grootste bouwmeester van de klassieke muziek. Tijdens dit concert laten we de verwantschap tussen Diepenbrock en Cuypers zien en gidsen we u tijdens de muziek door de muzikale bouwtekening van Bruckners Vierde symfonie.

Laatste dagje aan het strand van dit seizoen: Zonnige stemming en stralend weer weer. Cowboy en Heks wandelen door woest kleurenpalet. Zwijgen is ook wel eens lekker. Varkentje heeft een topdag!

mannetjes  op fietspad, grappige verkeerstekens, gezichtjes op verkeersborden

In de duinen in een andere dimensie loopt ook een stel te wandelen…….

Maandagmiddag loop ik door de duinen met Cowboy en Varkentje. Net als vorige week. Het is prachtig weer. De zon schijnt. De koude oosterwind is gaan liggen. We hebben thee en chocolade bij ons. En wat lekkers voor het hondje.

mannetjes  op fietspad, grappige verkeerstekens, gezichtjes op verkeersborden

HEheheh, gnehheh

Vandaag praten we niet. Althans niet veel. Heks is volledig uitgepraat lijkt wel. Ergens in het afgelopen weekend ben ik een vredige innerlijke staat ingegleden. Mijn hersens weigeren dienst. Ze hebben het opgegeven.

mannetjes  op fietspad, grappige verkeerstekens, gezichtjes op verkeersborden

gnheheheh, jazekers

Sommige dingen in mijn eigen geschiedenis zijn onbegrijpelijk. Proberen grip te krijgen op dit soort redeloos onrecht is zinloos. Incasseren hoeft niet meer, gelukkig. Er daalt geen regen aan slagen en verwijten meer neer op mijn arme kop van Jut. ‘Peace is the way!’ zingt mijn innerlijke geluidsband.

mannetjes  op fietspad, grappige verkeerstekens, gezichtjes op verkeersborden

Maar nu wordt er toch gelachen

Ook Cowboy zegt niet al te veel. Natuurlijk informeert hij me wel uitgebreid over de voortgang van zijn bedrijf. Kletsen kan hij als de beste. Praten is een ander verhaal.

Na dagen rustig aan doen ben ik redelijk relaxed. Mijn vriend is druk in zijn kop en loopt steeds tien, twintig meter voor me uit. Ik puf er traag achteraan. Het is waarschijnlijk geen gezicht. We lijken wel een ouderwets Marokkaans echtpaar!

mannetjes  op fietspad, grappige verkeerstekens, gezichtjes op verkeersborden

lachende mensjes

Tot slot eten we friet en pakken nog een terrasje. ‘Het is misschien wel de laatste dag dat we aan het strand kunnen zitten!’ bepleit ik nog een half uurtje extra genieten van de zon. Toch rijden we tegen zessen terug naar de stad. Ik zet mijn gezelschap af bij het station.

mannetjes  op fietspad, grappige verkeerstekens, gezichtjes op verkeersborden

De ene is duidelijk een man

’s Avonds zit ik weer dooie paarden te begraven. De vrolijke stemming van de afgelopen dag is verdwenen. De wind is gedraaid en ijskoud geworden. Zo gaat dat als het deksel van de put gaat. Het is de consequentie van het blootleggen van de beerput. Het luisteren naar de doofpot…….

mannetjes  op fietspad, grappige verkeerstekens, gezichtjes op verkeersborden

Ze roken gezellig een sigaretje. Of is het een joint? En lopen ze daarom zo te lachen?

mannetjes  op fietspad, grappige verkeerstekens, gezichtjes op verkeersborden

Dit mannetje is duidelijk door een trekker overreden. Zo voel ik me bijna elke ochtend!

mannetjes  op fietspad, grappige verkeerstekens, gezichtjes op verkeersbordenmannetjes  op fietspad, grappige verkeerstekens, gezichtjes op verkeersborden

mannetjes  op fietspad, grappige verkeerstekens, gezichtjes op verkeersborden

Winners always deal with the truth! Soms is die waarheid niet om over naar huis te schrijven, maar je ogen sluiten helpt niet. Vandaag zou Heks een jubileum vieren, maar het feestje gaat niet door. Helaas.

 ©Toverheks.com

Soms zit je er even doorheen. Down under. Down and out!©Toverheks.com

Afgelopen zomer zitten Cowboy en Heks samen te picknicken op het weidse strand van Normandië. In de verte staat een gezin hun spullen bij elkaar te zoeken om naar huis te gaan. Een hele dikke man, een kleine taaie vrouw, jongetje en meisje.

Plotseling begint de man te schreeuwen tegen zijn vrouw en kinderen. Zijn bolle kop wordt zo rood als een brulboei. Hij zwaait met zijn worstelaarsarmen boven zijn hoofd. Het ziet er angstwekkend uit.

© Toverheks.com, boze die man, vrouw, kinderen, brullende vader, woede

Gezellig een dagje naar het strand! © Toverheks.com

De vrouw loopt weg. De kinderen blijven vertwijfeld staan. Wat moeten ze doen?

‘Arme, arme kinderen..’ verzucht Cowboy. De tijd tikt traag. Ellenlang trillen verloren minuten in de hete lucht. Intussen brult de man voluit tegen zijn kroost. Geslagen gehoorzamen ze aan zijn bevelen. De vrouw sjokt weer terug. Met tegenzin. Ze kan haar kids niet achterlaten bij die woedende kerel!

Hij schreeuwt en schreeuwt. Al blèrend tegen zijn dierbaren verlaat hij met hen het strand. Ze lopen vlak langs onze picknickplek. We zijn er helemaal stil van. Goddank verdwijnen ze uiteindelijk uit beeld.

Even later komt de man terug. Ze hebben blijkbaar iets achtergelaten. We zien hem zoeken. Na een tijdje vindt hij wat hij zoekt en stampend begint hij aan zijn afgang.

 ©Toverheks.com

Ja, sneu! ©Toverheks.com

Als hij vlak bij ons is blijft hij staan. Hij gunt ons geen blik, maar naar blijkt is hij zich goed bewust van onze aanwezigheid: Met een dramatisch gezicht grijpt hij naar zijn hoofd. Vervolgens krimpt in hij elkaar. Hij kermt. We kunnen het zelfs op deze afstand horen. Oh, oh, wat heeft hij het moeilijk.

Dan heft hij zijn armen in wanhoop ten hemel. Er is een groot acteur aan hem verloren gegaan, maar echt gelukkig ziet hij er niet uit, onze bullebak…..

© Toverheks.com, boze heks, schoppen tegen een zak, woede

Weg met die zak

Later zien we hem met een verbeten kop over de camping lopen. De man is blijkbaar altijd boos. Een tikkende tijdbom, die elk moment kan barsten. Iemand met een heel kort lontje. Een groot klein kind. Vleesgeworden machteloosheid. Ik heb wel een beetje medelijden met de man, maar zou voor geen goud met zijn vrouw willen ruilen!

‘Wij zijn die man, die vrouw en ook die twee kinderen,’ zeg ik maanden later tegen mijn lief, ‘ Het zit in ons, dit patroon. Ik herken het.’

‘Die man kan zijn emotionele terreur uitoefenen, omdat die vrouw er hem mee weg laat komen. Zij is een rasechte enabler. Ze passen perfect bij elkaar! De kinderen zijn uiteindelijk de klos…’

© Toverheks.com, boze heks, schoppen tegen een zak, woede

Draai om je as! Verrijs uit je as! © Toverheks.com

In onze moeizame liefdesdans van de laatste maanden is dit indringende beeld vaak voor mijn geestesoog verschenen: Deze ongelukkige mensen, gevangen in een patroon van woede, angst en onmacht…..Het is ook heel moeilijk om dit soort ingestanst gedrag te keren. Vooral als de bodem van vertrouwen onder je relatie is weggeslagen.

Zelfs als die basis er wel is vereist het veel inzet en liefde om zo’n proces aan te gaan. Je moet wel echt heel erg veel om elkaar geven om er überhaupt aan te beginnen. Tevens moet je genoeg om jezelf geven om niet met minder genoegen te nemen. Je moet het dus wel echt heel graag willen…..

Beginning Anew is in zo’n geval een uitstekend ritueel om vastgelopen communicatie weer vlot te trekken. Als je niets doet stagneert de boel volledig en stilstand is achteruitgang…..

Na bijna twee jaar, vlak voor ons jubileum, zet ik een streep onder mijn relatie met Cowboy. Geheel tegen mijn zin. Liever had ik het Beginning Anew ritueel toegepast. Liever had ik samen aan die patronen gewerkt.

Liever, liever……

Dus Heks is weer vrijgezel? Ik geloof het wel!

Winners always deal withe the truth! Soms is die waarheid niet om over naar huis te schrijven, maar je ogen sluiten helpt niet. Vandaag zou Heks een jubileum vieren, maar het feestje gaat niet door. Helaas.

© Toverheks.com, lachende heks, vrolijk, opluchting

Heks viert feest! © Toverheks.com

Tact: Zodanig inspelen op de gedachten/ gevoelens / het standpunt / de situatie van de ander dat onnodige irritaties voorkomen of weggenomen worden. Een wonderschone eigenschap! Niet iedereen is er mee behept helaas……

images-22

Tact is ook zo’n dingetje. Een vermogen dat niet iedereen bezit. Het lijkt een onbelangrijke eigenschap. Vooral in ons kikkerlandje waar Koning Botte Boer regeert: Voortgekomen uit ons verleden van puriteinse ploeteraars, onze voorouders. Kort door de bocht zwaait hij zijn scepter over murwgeslagen onderdanen.

tact2-copy

Ik ken mensen met tact. Je vist ze er niet direct uit, want daar zijn ze weer te tactvol voor. Het is meer door het prettige gevoel, dat ze me bezorgen, dat ik hun fijngevoelige aanpak opmerk.

Zaterdagmorgen gaat de telefoon. Het is Hoplala. ‘Ik zit de hele dag keihard te werken achter mijn PC aan mijn eigen bedrijfje. Ik heb iets nodig om naar uit te kijken. Ga jij vanmiddag soms lekker met Ysbrandt wandelen? En mag ik dan mee?’

Heks gaat elke dag met haar hondje wandelen. En deze vriendin mag altijd mee! En is het je opgevallen hoe diplomatiek ze me het gevoel bezorgt, dat ze mij een dienst bewijst? Terwijl ik natuurlijk blij ben met mijn wandelmaatje…..

images-19

Soms moppert Heks op haar eenzame Amoebe-bestaan. Vanaf het begin heb ik grote moeite gehad met het isolement, dat chronisch ziek zijn met zich mee brengt. Vooral deze onzichtbare ziekte, waarbij het grootste deel van je tijd bewegingloos naar het plafond ligt te staren. Of met nietsziende ogen naar de televisie……

Om vervolgens te horen dat je er zo goed uit ziet als je dan eindelijk weer eens de deur uit gaat!

images-20 images-21

Onlangs zijn er een paar vriendinnen in mijn leven bij gekomen, die voor me klaarstaan. Joy verzorgt mijn poezenfamilie als ik er niet ben. Gezien de staat van mijn huis bij thuiskomst vermoed ik dat ze er ook snel een stofzuiger doorheen haalt…… Bij dit alles weet ze me het gevoel te bezorgen, dat ik haar een gunst verleen door haar toe te staan mijn katten te verzorgen: Tact!

images-23

En Hoplala loodst pannen soep en ander groenvoer mijn huis in als ik helemaal omver lig! Vandaag brengt ze een lekker kluifje mee voor Ys. Ook krijgt hij heerlijke gekookte biologische kip van haar! Je begrijpt dat de liefde van Varkentje voor mijn heksenvriendinnetje huizenhoog is. Hij is altijd al dol op haar, maar nu rijst zijn liefde uit de pan.

the-power-of-tact-large

We lopen een heerlijke ronde door de duinen. Mijn hondje zwemt in een zoet vennetje. We drinken thee en snoepen koekjes en zwarte chocolade. Het zonnetje schijnt. De struiken hangen vol bottels en bessen.

Bij thuiskomst staat Cowboy te kokkerellen. Hij heeft heerlijke verse vis meegenomen uit Amsterdam. Heks wordt verwend.

things_andy_sucks_at__tact_by_pimpypants-d38fu9k

Mijn lief is niet altijd even tactvol. ‘Je lijkt wel een bejaarde!’ roept hij bijvoorbeeld meesmuilend als ik rondhompel met heupgewrichten uit de kom. Ja, hij kan me kwetsen zonder het in de gaten te hebben! Het is uiteindelijk een man natuurlijk. Dus dat heeft hij al tegen.

Tact is the ability to tell someone to go to hell in such a way that they look forward to the trip

Vanavond echter bezorgt hij me een heerlijk gevoel. Ik kan lekker op mijn lauweren rusten. Hij neemt de honneurs waar in de keuken. Af en toe hoor ik wel: ‘Waar staat dit of dat? Heb je ook zus of zo?’ Dan sleep ik m’n lamme lijf richting een of ander keukenkastje om het gewenste tevoorschijn te toveren. Verder voer ik niks uit.

Tact-239049_238x238

Later komt Frogs nog even buurten. Hij nodigt mijn lief uit voor een concert in de Melkweg. ‘Ik heb een extra vrijkaartje, Cowboy, omdat ik hen onlangs heb geïnterviewd. Het is prachtige muziek. Ik heb de CD bij me, ik zet em even op.’

samuel-butler-poet-it-is-tact-that-is-golden-not

Helaas slapen we de nacht erop heel slecht. Zowel Heks als Cowboy zijn hopeloze inslapers. Ook doorslapen is niet ons metier. Elkaar uit de slaap houden kunnen we echter als de beste. Potverdorie. Het is niet anders. We moeten er maar tactvol mee omgaan……

tact, THE POWE OF TACT, GRAPPEN OVER TACT, tact, THE POWE OF TACT, GRAPPEN OVER TACT,

images-2

Unknown-2

 

Unknown-15

Griepje, dipje en het weer werkt ook niet mee. Heks lijdt aan hevige HPDP (Hier Pijn, Daar Pijn) gepaard gaande met algehele uitputting. Niks bijzonders op zich, dagelijkse kost in feite. Maar de ene keer kun je het beter hebben dan de andere……

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

De afgelopen week lig ik volledig gestrekt. Alle spieren in de knoop. Pijn in buik en hoofd. Verkouden, rillerig en ga zo maar door. Hè bah. Wat voel ik me beroerd.

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

De eerste dagen laat ik me niet kisten. Hopla komt langs met een enorme pan soep. Geweldig! Een geheel nieuwe sensatie. Ik heb wel regelmatig bij een paar goede vrienden gegeten tijdens mijn ziekte, maar iemand die als een rechtgeaarde ‘Tafeltje Dekje’  een pan soep binnen mijn dieet op mijn eigen eettafel tovert is wel heel riant!

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

Na een paar dagen sukkelen zit ik er dan toch doorheen. Vooral na een brief waarin ik gesommeerd word om mijn hele huursubsidie van vorig jaar terug te betalen. Verschrikkelijk. Dan krijg ik nog een andere fikse rekening gepresenteerd, waar ik niet op gerekend had. Zwaar boven mijn budget!

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie, positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie, positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

De afgelopen weken kost het me de grootste moeite om te schrijven. Ik begin verhaaltjes, maar maak ze niet af. Er staat een hele rij blogjes klaar. Om nooit gepubliceerd te worden?

‘Ik haat mijn leven!’ snuf ik tegen Cowboy, ‘Ik haat het om altijd ziek te zijn, nooit energie te hebben, altijd te verrekken van de pijn, altijd krap bij kas te zitten, veel te veel alleen te zijn…. ‘

‘En dan al dat onbegrip over mijn ziekte, niet alleen bij vrienden, geliefden en familie, maar ook bij artsen en instanties!  Ik kan niet meer tegen vrienden die het hun reet zal roesten hoe het met me gaat. Om nog maar te zwijgen over naaste familieleden die volledig laten afweten…..  Als ik omver lig is iedereen me zo vergeten! Op een paar uitzonderingen na….. Ik HAAT het!’

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

Zo eens in de zoveel tijd wil ik in aanmerking komen voor euthanasie. Ik vind het dan opeens mooi geweest met mijn dagelijkse knokpartij om aangekleed te geraken, hond uit te laten en binnen mijn gestoorde dieet te koken en het dan ook nog met lange tanden op te eten.

Ik kokhals als ik mijn honderdvijftig dagelijkse pillen probeer te slikken. Ik kan de pijn niet meer verdragen en lig het grootste deel van de dag bewegingsloos op bed. Ik krijg met moeite iets eetbaars door mijn dichtgeknepen keel gewurmd. Eens in de zoveel tijd heeft Heks het helemaal gehad met haar gebrekkige constitutie….

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie, positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

‘Uw ziekte gaat gepaard met chronische terugvallen. Dus als het u is gelukt door jarenlang ploeteren uw conditie te verbeteren, dan kan dat in één klap weer ongedaan worden gemaakt door zo’n remissie. Ingeleid door een virale infectie bijvoorbeeld. Of een stresssituatie. Dat is inherent aan het ziektebeeld. Dat overigens ook progressief is, hoewel vaak anders wordt beweerd.’

‘De kunst is om niet in paniek te raken tijdens zo’n terugval!’ aldus de enige reumatoloog in Nederland met verstand van ME en Fibromyalgie. Ik bezocht hem jaren geleden een keertje in Nijmegen.

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

Vandaag besluit ik om een afspraak te maken met een psychologe. Ik moet toch tegen iemand aanpraten over het feit, dat mijn benen ermee op dreigen te houden. Zoals eerder mijn armen er de brui aan hebben gegeven. En over de angst om weer eens iedereen te verliezen. Om weer jarenlang verstoken van mijn dierbaren in bed weg te liggen rotten. Ik spreek uit ervaring, dus zeg niet dat zoiets ondenkbaar is!

Vannacht zie ik een programma over een man zonder ledematen. Het is een inspirerende kerel. Er gaat iets ontroerend uit van zijn kleine gestalte. Een romp met een hoofd.

article-1196755-058dcdf9000005dc-866_634x784-560x692

Ondanks zijn beperkingen doet hij van alles. Van zwemmen tot golf. Hij is getrouwd, werkt als inspiratie goeroe….. Kortom: Een fantastisch leven, waar het aanvankelijk kansloos leek.

Unknown-2positive,positief

‘HIj heeft genoeg energie zo te zien,’ denk ik jaloers, ‘Hij heeft een geweldige vrouw en een paar prachtige kids. Hij heeft werk!’

Als puber heeft hij serieus overwogen een eind aan zijn leven te maken. Hij werd verschrikkelijk gepest op school en laten we wel wezen? Welke vrouw wil nu trouwen met een hoofd op een romp? Al zijn vrienden kregen verkering…….

Later zie ik een programma over een jochie met een enorm hoofd. Hij wordt geplaagd door wildgroei van allerlei gezwellen. De ouders sjouwen zich een breuk van hot naar haar in de hoop op genezing. Het is een heerlijk kereltje, maar hij ziet er niet uit natuurlijk. En hij kan ook niet bepaald veel. En dan overlijdt hij ook nog net als er zicht is op een behandeling…..

media_xl_7578464

Er is veel leed op de wereld. Velen zouden tekenen voor mijn bestaan op het eerste gezicht. Met een eigen huisje, boompjes en beestjes. In een mooie stad in een vrij land, waar je ook nog eens als vrouw gewoon je bek open mag trekken! Ik kan me dat voorstellen. Mijn gezeur moet onverdraaglijk zijn voor mensen in gevangenissen, oorlogssituaties of op de vlucht.

Mijn leven ziet er prachtig uit aan de buitenkant!

Een mooie rooie appel. Glanzend op de fruitschaal van ons luizenleven. Helaas van binnen helemaal verrot……

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

Maar ja, ik moet toch verder met dit prachtige kloteleven. Ik moet mezelf weer aan mijn haren uit mijn eigen moeras trekken. Ik moet ergens weer de motivatie vandaan halen om al die pillen te slikken en mijn gloeiende best te doen. Ik moet al die stumpers, die me veroordelen en laten barsten vergeven. Ik moet, ik moet……

DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie, positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

Maar vandaag hoef ik niets meer. Ik geef mezelf vrijaf van het leven. Lekker in bed onder een paar dikke dekens probeer ik weer wat leven in mijn spierbrouwerij te bewerkstelligen…….

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

DIT WERKT MEESTAL PRIMA

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

UITERAARD

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

HET LEVEN ALS LEERSCHOOL. BAH. ZULK SOORT ADVIES KRIJG JE MEESTAL VAN MENSEN DIE NOOIT PROBLEMEN HEBBEN

positive,positief

HIER ZIT JE OOK NIET OP TE WACHTEN ALS JE IN DE PUT ZIT. HET IS EEN KOUDE EN NARE REACTIE, WAARDOOR JE JE ALLEEN MAAR MACHTELOZER EN ELLENDIGER VOELT.

positive,positief

OOK DIT IS WEER TYPISCH ZO’N KORT DOOR DE BOCHT LULKOEKVERHAAL. MEESTAL AFGESTOKEN DOOR MENSEN, DIE zich ZO SNEL MOGELIJK willen distantiëren VAN ANDERMANS ELLENDE: Had je maar niet zo negatief moeten denken, was je nooit ziek geworden!!!!

positive,positief,DIPJE, IN EEN DIP ZITTEN, depressie,

Tja, vooruit maar weer, dooddoener nummer zoveel….

Dagje Indiase ritmes klappen en clichématig muziek maken met mannetjesputters en veel te bescheiden vrouwen. Hartstikke leuk! Ondanks het feit dat de inbreng van de deelnemende dames systematisch wordt genegeerd. Over clichés gesproken!

buitenkunst1

Mijn vakantie komt op stoom. Het weer ook.  Maandagmorgen is het bloedheet. Ik kies alweer voor een kort programma. Ik heb veel beter geslapen dan gisteren: Een vriendelijke goed geoutilleerde familie heeft me een perfect functionerend luchtbed uitgeleend. Wat een verschil met die eerste doorwaakte nacht!

IMG_1042

Vanmorgen ga ik muziek maken. Een docent gaat aan de gang met Indiase ritmes. Vertaald naar ons Westerse hoempapahoempapa-systeem. Dat laatste vind ik dan weer interessant. Ik ken die ritmes alleen maar vanuit de puur Indiase setting van  Bharatanatyam dans en Dhrupad zang.

buitenkunst2

Het blijkt inderdaad allemaal zeer herkenbaar te zijn. We klappen en zingen er een uurtje op los. Opgedeeld in kleine groepjes proberen we een leuk stukje voor te bereiden. Ik poog iets te vertellen over mijn expertise met deze tak van sport. Toch altijd een imposante hoeveelheid ervaring vergeleken bij die van de rest van mijn clubje. De hunne is namelijk nihil.

buitenkunst3

Toch voeren de heren in mijn groepje het hoogste woord. Net als eerder in de grotere groep. Hun interesse in mijn inbreng is gelijk aan hun kennis van Indiase ritmes: Nihil! Systematisch wordt mijn bijdrage aan het gesprek genegeerd. Alsof ze bang zijn dat een dame er misschien wel eens echt iets vanaf zou kunnen weten….

Of verbeeld ik me dit nu? Ik besluit het maar op zijn beloop te laten. Ik ben hier voor m’n lol. Niet om haantjes te castreren….

buitenkunst4

We scanderen uiteindelijk een paar telefoonnummers door elkaar heen. Opgebouwd uit het Takadimi systeem. Het resultaat is best geinig.

Diezelfde middag ga ik weer muziek maken. Bij dezelfde docent. Alleen gaan we nu aan de gang met clichés in muziek. We bewerken ‘My Heart Will Go On’ van Celine Dion tot een absolute draak van een uitvoering. Vol voorspelbare zwel-effecten en misselijkmakende clichés. Heks zingt uit volle borst mee! Aan het eind van de middag voeren we het op voor een toevallig passerende groep volstrekt overdonderde percussionisten….

IMG_1046

Als ik het terrein verlaat raak ik aan de praat met één van mijn medecursisten. ‘Hihihi, wat was het leuk. Grappig om te doen.’ ‘Nou, het viel me wel op dat de mannen het voor het zeggen hadden. Er werd volstrekt niet geluisterd naar welke vrouw dan ook. Het was gewoonweg opvallend hoe ze jouw kennis op dat gebied aan de kant schoven. Als je iets probeerde te zeggen werd het gewoonweg genegeerd! Het is ook overal hetzelfde!’

buitenkunst7

Ah, ik ben niet de enige, die last had van dit fenomeen vandaag. Deze dame is wel wat gewend op dat gebied. Ze heeft onlangs een positie als directeur van een woningcorporatie neergelegd. In de regentencultuur van dat mannenbolwerk is ze gepokt en gemazeld in dit soort fratsen….

We moeten erom grinniken. Wat zou je je druk maken om een paar mannetjesputters, die teveel ruimte opeisen? Gewoon zorgen dat je niet opnieuw met hen in dezelfde groep beland…..

buitenkunst6

‘Wat ga je doen?’ vraagt de pittige roodharige naast me. ‘Ik ga dat meertje eens opzoeken waar iedereen het over heeft. Het moet er heerlijk toeven zijn.’ Mijn gesprekspartner wil wel mee en zodoende zitten we niet veel later samen op een klein strandje aan een ven in het bos.

buitenkunst9

‘Mijn man is architectuurhistoricus,’ vertelt ze op een gegeven moment. Wat grappig. Mijn man ook! Het blijkt dat haar echtgenoot en mijn Cowboy elkaar kennen. Zelfs bezig zijn om samen eens iets te organiseren. De wereld is klein!

Zo heb ik dan alweer een nieuwe vriendin hier op Buitenkunst. We klinken er op met een heerlijk glaasje koele witte wijn.

buitenkunst8

Heks gaat op vakantie:  een weekje Buitenkunst! Het heeft wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk zit ik dan toch in mijn tent!!!

  
Zaterdagmorgen staat Frogs op de stoep. Hij komt me helpen met het inladen van mijn auto. Met zijn pink….. Heks gaat een weekje op vakantie. Kamperen op Buitenkunst. ‘Heb je daar Cowboy niet ooit ontmoet?’ Ja, inderdaad. Twee jaar geleden om precies te zijn. Alleen ga ik nu naar een andere locatie. 

Terwijl Frogs vuilniszakken in de container gooit, de hond uitlaat en wat laatste boodschappen voor me haalt zoek ik me een ongeluk naar m’n brace. Waar is dat ding? Ik heb em pas gisterenavond laat afgedaan!

  

  
Het is al de zoveelste zoekpartij. M’n rijbewijs en autopapieren ben ik een hele dag kwijt geweest. Gisterenavond heb ik me nog suf gezocht naar mijn andere hulpstukken voor de diverse gewrichten. De oplader van mijn Tens apparaat is ook al verdwenen. Kortom: ik kan niets vinden…..

Uiteindelijk zit ik met al mijn teringzooi in Het Gele Gevaar. Ik prop Ysbrandt er nog bij. Die gaat een weekje bij Cowboy logeren. Later dan gepland rijd ik de stad uit. Het is prachtig weer. Het is Gaypride in onze hoofdstad. Gelukkig kan ik er redelijk doorheen komen. Om een uurtje of twee lever ik Varkentje af.

Samen met een recent aangeschafte fietskar. Ik leg mijn lief uit hoe het geval werkt. Leuk! Kunnen ze samen op stap volgende week met de voorspelde hittegolf. Uiteindelijk tuf ik richting Drenthe. Alle beesten verzorgd, mijn handen vrij, mooi weer op komst en een hele week creatief bezig zijn. Joepie!

 Edit   
Als ik op Buitenkunst arriveer krijg ik een kaart van het terrein. Hier staan gezinnen, daar staan pubers en gillende keukenmeiden. Blèrende baby’s zijn er ook. Dat moet ik zien te vermijden. Heks heeft zin in rust. Omdat de dagen vrij hectisch zijn is het prettig om je even terug te trekken…..

Op advies van de dame achter de balie rijd ik naar een kalme hoek. Ik parkeer mijn herstelde voiture en annexeer een plekje in het bos. Bij het opzetten van de tent knapt er een tentstok. Verdraaid! Ik ben een eeuwigheid bezig om de stok te repareren. Vervolgens kom ik er achter dat ik de haringen ben vergeten. Wel klaargelegd maar niet in de auto beland. Natuurlijk geef ik Frogs de schuld. Hij kan zich toch niet verdedigen….

Gelukkig ligt er een pak verse haringen in de auto. Op het laatste moment gekocht en erin gesmeten. Daar kom ik een heel end mee.

Net als de tent staat en alles er zo’n beetje in ligt komt er een juffie van de organisatie. Althans, zo doet ze zich voor. ‘U mag hier helemaal niet staan. U moet daarheen.’ Ze wijst twintig meter verderop. Of ik maar even mijn boeltje wil pakken. Nou, ik dacht het niet!

En dat vertel ik haar ook. ‘Uw collega heeft me deze plek aanbevolen, knappe jongen of meid die me ervandaan krijgt.’ Als ik moet verkassen, ga ik naar huis, denk ik bij mezelf. Het lijkt Ecolony wel. Daar liep een uiterst irritante geitensok achter me aan om me te vertellen wat ik allemaal voor’n schandaligs deed buiten de paden van hun enge regeltjes…… Zoals koffie drinken uit een soepkom. Of tandenpoetsen bij een afwasbak! De man hield daar overigens accuut mee op, toen Frogs zich meldde. Het kan dus ook een onnavolgbare versiertoer zijn geweest. Sommige vrouwen vallen wellicht op betweters…… Hoe onwaarschijnlijk ook!

Nadat ik de vrouw heb verdreven meldt een collega zich. O jee, nu gaan we het krijgen…. Maar nee. De man is uiterst vriendelijk en verontschuldigt zich voor het gedrag van de vrouw. Die heeft helemaal niets te vertellen over het terrein. Hij wel, want hij is de beheerder! De schat brengt me ook nog een zestal haringen. Zo kan ik dan alsnog mijn luifel opzetten….

  

 Als ik mijn tent in kruip ontdek ik dat het luchtbed lek is. Ik blijk een antiek exemplaar te hebben meegenomen. Bij de receptie krijg ik een rolletje Duck Tape. Ik plak het gat dicht en voor de zekerheid ook alle andere gekraakte plekken. Helaas is het ontoereikend. s’Nachts zak ik in no time naar de bodem en daar dobber ik waakslapend tot het ochtendgloren. Goddank heb ik een laagje astronautenschuim om me te redden van de bobbelige koude grond.

Zo is de eerste vakantiedag er eentje vol tegenslag. Maar het beklijft niet. Zo zie je maar weer. Een mens kan best wat hebben. Als de omgeving maar goed is. 

Die avond presenteren alle medewerksters zich in het grote theater, een berg blubber met een tribune ervoor…. We zitten allemaal met onze oortjes te klapperen. Af en toe klinkt er een lachsalvo. Na afloop is er een groot kampvuur. Heks maakt het niet meer mee. Die ligt dan al op de barre grond pogingen te doen om in te slapen……
 Edit   

PECHWEEK: Bloederige schenen, lange tenen, klutsknieën, geluxeerde heupen, schaafwonden op de rug, bont en blauw na een val van de trap, spit in de bovenrug….. Heks heeft allemaal kleine ongelukjes. En haar autootje is er ook al niet te best aan toe! Gelukkig gaat alles voorbij, ook dit….

images-105Unknown-28

Vanmorgen vroeg gaat de telefoon. ‘Goedemorgen mevrouw Toverheks, we hebben uw autootje nagekeken en de volgende dingen gevonden.’ Er volgt een eindeloze opsomming. Remblokken nagenoeg verdwenen, remvloeistof aan vervanging toe, achterbanden versleten, ruitenwissers, olie, koelvloeistof, dingetje hier, reparatie daar. ‘Als ik alle kortingsbonnen eraf trek kom ik op 795 euro. Is dat goed?’

Unknown-26Unknown-27

Is dat goed? Nee, natuurlijk is dat niet goed. Het is verschrikkelijk veel geld. Maar ik koop er toch geen nieuwe auto voor. Maar oeps, hoe ga ik dit nu weer financieren?

Ik stuur een noodoproep naar de boekhouder. Is er nog een potje voor?

Unknown-30pechvogel, pech, sneu, verdrietig, gewond

De afgelopen week is een beetje een pechweek. Het lijkt erop dat het leven me uitdaagt om er het bijltje bij neer te gooien. Of in elk geval flink in de piepzak te gaan zitten. Of in zak en as….

pechvogel, pech, sneu, verdrietig, gewond

Het begint ermee, dat ik mijzelf op ongelukkige wijze verwond. Mijn hele scheenbeen ligt open. Ontveld en bloederig. Ik plak er een enorme pleister op. Aan het oog onttrokken herinnert de wond mij aan het ongelukkige voorval door te prikken en te trekken. ’s Nachts kan ik er niet van slapen.

pechvogel, pech, sneu, verdrietig, gewond

Dan til ik op zondagmorgen een kopje koffie op. Au au au au au!!!!! Ik ga gigantisch door mijn rug. Mijn hele rechterarm wordt nagenoeg onbruikbaar. Als een hulpeloos vogeltje fladdert hij rond mijn geluxeerde schouder.

Ter hoogte van mijn hart zit een enorme knoop in mijn rug. Een scherpe staak steekt dwars door mijn borstkas een spies richting maag. Omkijken lukt niet meer. Dat is dan weer het mooie ervan: Niet omkijken maar vooruitkijken zegt mijn lijf…..

pechvogel, pech, sneu, verdrietig, gewond

Maandag loop ik nietsvermoedend op mijn rubberlaarzen de betonnen trap af in het trappenhuis van Cowboys wooncomplex. De storm heeft de aanhoudende regen naar binnen gewaaid. Dat maakt de vloer spekglad. Levensgevaarlijk! Het ene moment stap ik voorzichtig met Ysbrand de trap af, het volgende moment glibbert mijn voet weg en stuiter ik ruggelings over de resterende treden naar beneden. Ik schrik me kapot.

pechvogel, pech, sneu, verdrietig, gewondpechvogel, pech, sneu, verdrietig, gewond

Volledig bont en blauw lig ik onderaan de trap. Mijn hand ligt open zie ik. Mijn rug doet zeer. Ik strompel weer naar boven en inspecteer de schade. Een grote schaafwond prijkt op een beurse onderrug. Cowboy plakt er snel een enorme pleister op. Ik heb toevallig drie pakken bij me vanwege dat scheenbeen. Een geluk bij een ongeluk!

Unknown-29

Intussen druppen tranen uit mijn opengesperde ogen. Onstuitbaar. Het gaat zeker een half uur door. Alsof er sluizen open gaan. Oh jee, dat zou wel eens een paar dagen kunnen duren…..

En heeft het zo lang geduurd? Ja, een beetje wel. Zo af en toe heeft een mens dat ook nodig, je lot besnotteren. Soms lukt het niet om te huilen. Dan zijn dingen zo over de top en hectisch dat er geen beginnen aan is. Een beetje achterstallig snotteren kan dan wonderen doen.

_var_websites_cover_LARGE_JKX_0_1_1_1_JKX0111376-A

Maar er gebeuren ook weer de leukste dingen! Gisterenavond kook ik heerlijke Thaise groene curry voor mijn vriendinnetje Joy. We slaan een kostelijke avond stuk omgeven door mijn kattenvolkje. We besluiten de avond met een ronde kattensnoepjes uitdelen. Een feestje!

Zo ben ik dan wel bont en blauw. En licht snotterig. Maar ook erg blij en dankbaar voor al die fantastische lieve mensen in mijn leven.

heks vliegt tegen bom, flying lessons

Indringende sessie met Synergy, de stokoude schedel uit Lemurië. Het blijkt een oude bekende van me te zijn. Hij brengt me een prachtig leven in herinnering in het vredige Moederland Mu. Tevens nodigt hij me uit om een oud trauma los te laten. Iets met een verloren linkervoet. Precies de voet, die ik onlangs verstuikt heb……

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

Vanmiddag om half zes staat een heksenvriendin op de stoep. We gaan samen naar Den Haag voor een sessie met Synergy, een oude kristallen schedel.

De laatste dagen ben ik behoorlijk in de weer geweest rondom het verjaardagsfeestje van Cowboy. Zoals gebruikelijk heb ik een ganse middag de sterren van de hemel staan koken. Hetgeen resulteerde in verraste kreten van de bezoekers. ‘Wat lekker, Heks! Jeetje, wat een culinaire versnaperingen!’

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

Daarna zat mijn rug natuurlijk behoorlijk in de knoop. Alsof ik nog eens een week door een tent had gekropen…..

Een beetje verwaaid en verfrommeld ga ik op weg naar Den Haag. Ik heb geen idee, wat ik kan verwachten. Dat geeft niks. Ik laat me graag verrassen.

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

We arriveren bij het oude statige pand, waar alles plaatsvindt. In de enorme hal is een soort wachtkamer gerealiseerd. We krijgen koffie, thee en koekjes aangeboden. Een marmeren muurtafel staat vol met allerlei kristallen schedeltjes. Vrolijk grijnzen ze ons tegemoet.

We moeten nog een half uurtje wachten. Helemaal niet erg. we storten ons op de schedeltjes. Wat een leukerds zitten er tussen. ‘Kijk, deze is mooi zeg, van opaal!’ roept mijn vriendin uit. Ik gris het exemplaar uit haar hand. Om em niet meer terug te geven. Deze kleine schat gaat mee naar huis!

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

Mijn maatje moet lachen. ‘Weet je zeker, dat jij dit schedeltje niet wilt meenemen?’ Heks voelt zich een beetje schuldig. ‘Welnee, schat, hij riep je duidelijk. Geniet van je sessie vanavond!’ Ze gaat als eerste naar binnen. Ik kan nog eventjes helemaal bij mezelf komen. Rustig geniet ik van het gezelschap van een hele rij stenen vrienden.

Terwijl ik zit te wachten komt de hoedster van de schedel naar buiten. Ze gunt mijn vriendin vijf minuten alleen met Synergy. Ik kijk naar haar gezicht. Wat komt ze me bekend voor. Ze lijkt op een goede vriendin van me. Maar welke?

Sherry Whitfield en Synergy

Sherry Whitfield en Synergy

Een half uur later loop ik de ruimte in waar Sherry Whitfield zit met haar antieke vriend. Ze ontvangt me hartelijk. Voor haar op een tafel staat de oude schedel. Er is een licht onder geplaatst. Dat geeft het geheel een beetje een psychedelisch tintje. Ondanks dit frivole effectbejag gaat er een schok door me heen. Wat een kracht hangt hier in de ruimte! Het is alsof de schedel me aankijkt…

SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

De sessie zelf is heel bijzonder. Sherry channelt Synergy. Ik krijg verhalen over oude levens. Er is ooit een heel moeilijke bestaan geweest in Atlantis. Ik ken dat leven. Ooit kreeg ik spontaan beelden. En hevige pijn in mijn voet. Ik bleek een voet te zijn verloren…. Terwijl ik het aan Sherry vertel schiet me mijn verzwikte enkel te binnen. Ik rol mijn broekspijp op en toon haar mijn recente verwonding. We grijnzen naar elkaar.

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

‘In het leven gaat het alleen maar om liefde. Jij weet dat. Ik zie het aan je ogen. Je kunt van alles houden en zelfs het kleinste en meest kwetsbare respecteren. In de wereld echter gaat het er heel anders aan toe. Dat is moeilijk voor je. Sommige mensen zeggen dat ze van hun schoenen houden en denken dat dat liefde is!’

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

Het is een warm bad. Er gaat zoveel troost vanuit! Helemaal verkwikt zeg ik dat ik erover denk om zaterdag ook op de cursus te komen. De zondag had ik al besproken. Het voelt echter zo goed! Ik wil nog een extra dag in deze prachtige energie vertoeven.

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

‘Ik voel me vereerd,’ zegt Sherry, ‘Toen je binnen kwam herkende ik je uit een ander leven. We zijn oude vrienden!’ Ik krijg een heerlijke hug van deze kleine stevige roodharige heks. ‘In een volgend leven wil ik lang, knap en elegant zijn, zoals jij!’ roept ze uit, als ze me loslaat. ‘En ik wil knalrood haar hebben!’ grap ik terug.

SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

De volgende dag voel ik rust en kalmte in mijn lijf. Dat is zeer welkom, want de laatste maanden hebben bol gestaan van de stress. Allerlei zaken hebben me bij voortduring uit balans gegooid. De laatste maand voelde ik me net een flipperkast.

lemurie, atlantis, SYNERGY, ANTIEKE KRISTALLEN SCHEDEL, de som is meer dan de delen

Het is heerlijk om weer eens mijn zuivere en kalme kern te ervaren. ‘Ik heb je gemist, zuiver zelf,’ fluister ik als ik met mijn hondje door de natuur dwaal. ‘Je bent zo lief en puur. Ik hou zo veel van je. Ik zal je koesteren en beschermen. Wees maar niet bang. Kom maar tevoorschijn. Laat jezelf maar zien…..’

Sherry Whitfield en Synergy