Zoon is happy

Vanavond eten we bij onze lieve vriend Pappa. Deze Geuzennaam heeft hij te danken aan de langdurige logeerpartij van Ysbrandt vorige zomer. Ik zat in een Boeddhistisch klooster in de Dordogne kittens te spenen, de katten zaten thuis met oppas en het varkentje maakte het huis van mijn vriend Pappa onveilig. Zijn zoon noemt hem natuurlijk zo en daarom kent Ysbrandt hem ook onder die naam. Wij allemaal nu….

Regenboog

Pappa heeft heerlijk gekookt. Groene Thaise curry. We hebben veel bij te praten. Onze wekelijkse etentjes zijn maandenlang niet doorgegaan. Eerst was ik hier aan het verbouwen. En nu is hij aan de beurt. Ook al een lekkage.  In de woonkamer is een hele muur kletsnat. Helaas is hij zijn eigen bovenbuurman… En eigenaar van het huis. Dus de mouwen opgestroopt en de hele badkamer eruit gemept. Tot het plafond aan toe…

Overal bleek het te lekken. De vloer had als een enorme betonnen spons vocht van jaren geabsorbeerd. Hij kon de zo onstane substantie gewoon oplepelen. Als havermoutpap. Nadat hij zich door deze rijstebrijberg heen had geslagen en gelepeld heeft hij eerst maar een bad geïnstalleerd. Met plastic tegen de kale muren. Trots laat hij me zijn vorderingen zien. “Het ziet eruit zoals de taferelen in ‘Mijn man is klusser'”, merk ik op. Mijn gedachten gaan al uit naar John Williams… Pappa verzekert me snel het voor de zomer af te zullen hebben.

Al dat gelek, wat zou dat nu toch betekenen? In het kader van synchroniciteit? “Je hebt toch geen last van je prostaat?’ grap ik. We liggen dubbel.

Maar het is natuurlijk een ramp, water door je huis. Een stille sloper. We hebben er allebei afgelopen winter onze handen aan vol gehad.

Later komt zijn zoon thuis. Alweer zo veranderd in die paar maanden. Puberteit is een metamorfose. Opeens staat er een jongeman voor me! Hij loopt stage bij een instelling, die informatie aan jongeren verschaft. Ik hoor hele interessante dingen. Ze zijn bijvoorbeeld verkleed de straat opgegaan om het verschil tussen vrouwen- en mannenberoepen zichtbaar te maken. Hij als banaan bij wijze van ‘wild factor’. Ze informeren ook over de ongelijkheid in betaling en pensioen! Goddank, het valt sommigen nog op.

Ook delen ze condooms uit met hun logo. Er liggen er een paar op een kastje. Daar wil ik er wel eentje van. Leuk voor in mijn portemonnaie. En wie weet gaat er wel een mysterieuze synchroniserende werking vanuit… Maar ik krijg er geen. Hij gaat morgen zijn nieuwe liefde opzoeken, helemaal in New Castle. Ik begrijp het. “Hoe heet hij?”. “Wil”. We bekijken samen de foto’s op Facebook van  een superleuke gast. Wauw! Gefeliciteerd!

Hij mag er zelf ook zijn , hoor, zeker met zijn nieuwe kapsel….

“Doe Willy de groeten van Heks”, zeg ik bij het afscheid. De zoon schiet in de lach. Mijn mensennaam is heel grappig voor engelstaligen. In combinatie met Wil is het een giller. Daar weet Heks alles van. Ik heb ooit een engels vriendje gehad, die luisterde naar die naam….