Heks geeft bloemschikles aan de nonnetjes:
De Bhoeddameier….

Met dit prachtige weer rijd ik bijna elke avond even met mijn varkentje naar het strand. Een stukje door de duinen lopen en daarna een balletje gooien in de golven. Ook gisteren waren we weer samen op pad. Onderweg schoot het door me heen, dat ik weer niet naar het buitenland ga dit jaar met mijn piepkuikenwagentje. Weer voor niks dat uitgebreide ANWB-lidmaatschap betaald…. Daarna is mijn hoofd weer leeg en fris. We genieten van een paar heerlijke uurtjes.

Altaar in mijn oude piepkleine tentje

Landerig en zanderig komen we weer bij de auto. Ysbrandt springt achterin en ik steek de sleutel in het contact. ‘Prut’, zegt mijn koekblik. ‘Prot, plop, blop’. Daar kijk ik van op. Wat is dit?

Er volgt een dialogue intérieur:

‘Dit is een lege accu, Heks. Je hebt je lichten aan laten staan, kijk maar!’ “Huh? Dan gaat er toch een alarm af?” ‘Ja, maar je bent aan de andere kant uitgestapt, omdat je pal tegen duindoornstruiken staat geparkeerd.’ ” Dus dan doet dat alarm het niet? Of heb ik het gewoon niet gehoord? Ik kan me niet eens herinneren, dat ik die lichten heb aangedaan onderweg…..” ‘Slaapwandelgedrag, lieve Heks!’ Nou, ik ben direct weer helemaal klaarwakker!

Wachtend op de ANWB lees ik in het boek ‘Zwevend op een lotusblad’ van Mary Patterson, de yogalerares. Haar avonturen in Plumvillage, de kloostergemeenschap van Thich Nhat Hanh. De hopeloze vertaling valt me niet meer op. Ik ben gegrepen door haar belevenissen. Heel herkenbaar ook. Heks heeft al drie retraites in hetzelfde klooster uitgezeten. Op haar meditatiekussentje. Het is ongelofelijk goed om die ervaring in mezelf op te frissen merk ik.

Een soort ANWB voor mijn ziel. Verwarring, woede en frustratie hebben de accu leeg getrokken. Dit verslag van de wijze lessen van Thay is de vonk , die de motor weer opstart. Nu is het een kwestie van kilometers maken….. ‘Practice! Practice!’

Het duurt een eeuwigheid voordat de hulpdienst arriveert. De zon zakt achter de boulevard. Ik sta midden in het duin. Om me heen verdwijnen in sneltreinvaart alle andere auto’s. De inzittenden kijken me bevreemd aan. Wat doet die vrouw daar vredig lezend in de deuropening van haar auto? Met dat hondje aan haar voeten? Dan wordt het stil.

Hier word je wel wakker van

Ik bel nog eens met het alarmnummer. Ja, ze zijn onderweg. Ze zijn me niet vergeten. Ik wacht en lees. En voel me eigenlijk helemaal ok. Alleen erg moe. Ja, ik lijk een beetje op mijn auto vandaag. De accu is aardig leeg.

Stralende nonnetjes

De ANWB arriveert en binnen vijf minuten ben ik onderweg naar huis. Ik rijdt om over Wassenaar en Warmond. Even lekker scheuren op de snelweg. Na een half uur vind ik het mooi geweest. Thuis gekomen ben ik te moe om te eten. Ik spoel het zout en zand van mijn lijf en stort in bed.

Onze Nederlandse zuster, Sr. Lan Nghiem, True Orchid

Vandaag is het gelukkig niet te warm. Heks heeft een slechte dag, HPDP (Hier PIjn Daar PIjn). Ik kijk lekker naar de Tour en hou me verder gedeisd.

Een gouden dag