‘Je hebt Zoekers en Vinders,’ zegt mijn therapeute opgewekt, ‘Jij bent ongetwijfeld een Zoeker, Heks. Vinders en Zoekers zijn geen geweldige combinatie. Zoekers worden doorgaans doodmoe van Vinders, want die trekken hen leeg. Je bent opgegroeid tussen de Vinders. Geen wonder, dat je zo kapot moe bent…’

Ja, dodelijk vermoeid. Mijn grootste probleem in het leven. Een dagdagelijks gevecht tegen de bierkaai. Op mijn tandvlees uit bed komen. Te moe voor woorden mijn eerste bakkie koffie naar binnen slaan. Uitdeuken en bijkomen van alweer een nacht waardeloos slapen. Hebben alle Zoekers daar last van? En wat vinden Vinders daarvan?

Vinders. Pas na een paar dagen realiseer ik me dat Vinders waarschijnlijk van van alles wat vinden. ‘Zoek het uit,’ vindt deze Zoeker, ‘Wie zoekt, die vindt. Matteüs 7:7-8. Zo is het ook nog eens een keer.’

Later ontdek ik een boek over het onderwerp. ‘Wat Zoekers niet vinden – Wat Vinders niet zoeken’ William Gijsen en Joke Dewael. Dat ga ik eerst maar eens bestellen. Ik wil meer weten over dit onderwerp…….

”Ben je een Zoeker? Of ben je een Vinder? En is je partner, je kind of je collega een Zoeker of een Vinder? Zoekers en Vinders benaderen de wereld op een heel verschillende manier, wat grote gevolgen heeft voor onze omgang met elkaar.

Zoekers willen groeien, Vinders willen met hun talenten aan de slag. Zoekers willen een beter mens worden, Vinders willen een beter leven leiden. Zoekers blijken onder andere zelfredzaam, mededeelzaam, rusteloos en filosofisch te zijn, terwijl Vinders onder andere behoedzaam, materialistisch, eigengereid en praktisch zijn.”

Heb ik al gezegd, dat ik een geweldige therapeute getroffen heb? Na jarenlange ellende op dit gebied. Tweeënhalf jaar om precies te zijn!

De eerste therapeut met lange blonde lokken heeft een Therapeutisch Centrum hier in de stad. De man belt af op de ochtend van de eerste afspraak. Heks heeft dan al ongeveer 200 vragenlijsten ingevuld voor die gek ter voorbereiding. Dat heeft me maanden flink bezig gehouden. Al mijn beschikbare energie is er door opgeslokt. Maar op de ochtend van de eerste afspraak belt de zelfingenomen kwibus dus af. Hij doet namelijk geen langdurige trajecten. Dat had hij wel eens eerder kunnen bedenken.

Daarna kom ik terecht bij Buurtzorg Plee. Bij die griezel van een psychiater. Dat gekke mens, die direct uit haar dikke duim zoog, dat Heks aan de drank zou zijn. Dat enge gestoorde wijf, dat me wilde volstoppen met hoge dosis antidepressiva. Iets, waar ME patiënten helemaal niet tegen kunnen. O ja, die ME, daar ging ze me ook wel eens eventjes helemaal van genezen. Daar had ze ook al verstand van. Die ingebeelde ziekte zat gewoon tussen mijn oren natuurlijk. Toen ik niet door haar wilde worden genezen middels cognitieve therapie waren de rapen gaar.

Doodsbang heeft die mafkees me gemaakt met haar pogingen om tegen mijn zin en achter mijn rug om met mijn huisarts te gaan praten. ‘Straks rijdt het busje voor. Word ik vastgebonden en afgevoerd…’ dacht ik op een gegeven moment.

Ze hebben voor twee intake gesprekken overigens een paar maanden bij mijn zorgverzekeraar gedeclareerd, ontdekte ik afgelopen winter. Heks heeft ze erbij gelapt. Zo’n wanprestatie leveren en dan maanden declareren? Schandalig! Ik zit momenteel te wachten op een urenverantwoording, die maar niet komt. Volgende week ga ik er weer achteraan……

Daarna kom ik bij Silver Psychologie terecht. Een landelijke monsterorganisatie, die naar het schijnt zijn werknemers uitbuit. Heks treft een schat van een therapeute en we vullen een half jaar lang samen vragenlijsten in. Eindeloos veel lijsten, met steeds dezelfde vragen. De ene lijst na de andere. En dan weer nieuwe lijsten. Ik krijg er een punthoofd van.

Daarna beginnen we dan eindelijk met EMDR therapie, maar het schiet maar niet op. Het proces voelt als zwemmen door een zee van taaie kauwgom. Watertrappelen in een bokkige beerput. Helaas raakt de therapeute binnen de kortste keren zelf burn out. De ene afspraak na de ander wordt afgebeld. Dat gaat zeker een half jaar zo door, ook nadat ik herhaaldelijk aan de bel trek.

Uiteindelijk ligt de therapeut helemaal omver. De organisatie laat me barsten. Net op een voor mij heel moeilijk moment. Midden in allerlei processen. Heks kan de vliegende RAMBAM krijgen. Tot slot geeft de klachtenfunctionaris van Silver Psychologie mij de schuld van hun eigen falen. Echt een waardeloze organisatie. Het enige, dat ze goed kunnen is rekeningen schrijven. Wat ook zij hebben stevig gedeclareerd ontdek ik, als ik me er in verdiep.

Maar nu heb ik dus de liefste therapeute van de wereld. We hebben een geweldige klik. En ze is zo bekwaam! Binnen de kortste keren hebben we al zoveel werk verzet. In vier sessies meer dan in een heel jaar bij Silver. En: Ik ben ook gelijk helemaal van de drank af!

😉

Zoekers en Vinders. Heks is een Zoeker. Een dwangmatig eerlijke Zoeker. Ik heb niks te zoeken bij Vinders. Vinders trekken me leeg. Ze vinden ook overal wat van. Ze vinden me te dit en te dat, te zus of te zo. Heks zoekt Vinders niet meer op. Geef mij maar wat Zoekers om me mee te vermaken. Ja, ik red me wel. Altijd al gedaan.