Eten bij Steenvrouw

Schandalig uitgeslapen vanmorgen. Dat is het voordeel van geen thuiszorg vanwege vakantie. Het nadeel is, dat ikzelf heb lopen stofzuigen en bed verschonen. Ik kon direct door naar de fysio om alles weer uit de knoop te laten halen en op zijn plek te manipuleren. Een grote naald verdween in de spieren van mijn bovenarm. Het is een paardenmiddel, dat dry needlen, maar het werkt wel.

Leuk toch

Bij het eerste kopje koffie van vandaag zag ik dat ik een Ecard had ontvangen. Een christelijke nog wel. CrossCards. Ik wist niet, dat die ook al bestonden. De tekst was mysterieus. Iemand heeft al een hele tijd een ‘crush’ op mij, maar is veel te verlegen om me te benaderen. Watje. Daarom deze ingewikkelde manier. Via een link en een wachtwoord kan ik foto’s zien, waaruit ik dan kan opmaken om wie het gaat.

Smakelijk

Heks is wel een beetje nieuwsgierig, dus ze opent de link. Het brengt haar naar WebCamFlushCrush-Private Show Invite. Ik heb vijf minuten om dit genereuze aanbod te accepteren. Ik neus rond en wordt direct verzocht allerlei gegevens in te vullen. Van mijn creditcardgegevens zal geen misbruik worden gemaakt. Het is gratis als je door een ‘premium member’ wordt uitgenodigd. En gratis porno! Joho, joho, het is heeeel verleidelijk….. In een chatbox zit iemand al enthousiast te roepen om aandacht.

Baas, please, gooi een balletje….

CrossCards komt in een heel ander licht te staan nu. Om welk kruis gaat het hier eigenlijk?

Wat een wonderlijke wereld toch. Via een christelijke invalshoek proberen ze je te strikken voor een louche webcamsite. De enige verklaring van dit fenomeen is toch, dat de dames en heren ‘pornografen’ veel succes hebben in christelijke kringen met deze vorm van misleiding. De duvel doet goede zaken in de kerk.

Het brengt me wel in herinnering, dat ik nog een aanbidder/ster op schoolbanken.nl heb. Helemaal vergeten. Moest ik ook eerst lid van worden. En dat doe ik dan weer niet. Eigenwijs….

Deze had hij

Tijdens de vroeg in de middagronde met Ysbrandt passeer ik een opvallende man. Hij staat te rommelen in een boodschappenwagentje. Heks zingt een gospel, die al de hele week in mijn kop zit. Het is het laatste lied, ingestudeerd tijdens mijn vakantie en het heeft zich foutief gehecht op mijn neuroreceptoren. In plaats van ‘the devil is a liar and a cheater too’, zingt mijn stem ‘ Jesus is a liar and a cheater too’. ‘Sorry Jezus’, zeg ik in mezelf. Ach, die kan daar wel om lachen. De man lacht ook. En zegt me uitgebreid goedendag.

Deze ook

In het volgende park komt hij opeens achter me aan. Zijn wagentje parkeert hij naast mijn vouwfiets en hij zet me klem tegen een haag Solidaster. Hij spreekt me aan op mijn blauwe cowboytas…. Het is een knappe kerel. Prachtige ogen, een witgrijze kuif, stralende witte lach. Hij lijkt een beetje op mijn goede vriend Don Leo. Maar dan zonder Italiaans pak. ‘Ik kom net uit de bajes’, begint hij het gesprek. ‘Vanmorgen ben ik na veertig dagen vrijgelaten’.

Er ontspint zich een langdurige conversatie met deze 71 jarige crimineel, waarbij Heks vooral lui luistert.  Over allerlei spirituele onderwerpen, zijn halve leven komt voorbij. De man is jaren zoekende geweest. In tal van spirituele tradities heeft hij zich fanatiek verdiept. Heeft gevonden en weer verloren. De ervaring in de bak is heel vers voor hem. Hij praat en praat…

Hij stort zich erop

Heks heeft nog steeds geen idee, waarom de man werd opgesloten. Het had iets met zijn vorige vriendin te maken. Zij heeft ervoor gezorgd. Eerst heeft ze hem op een voetstuk gezet, vertelt de man. Nou ja, daar kun je alleen maar afflikkeren. Maar iemand uit wraak in de gevangenis doen belanden gaat wel ver. Wat er gebeurd is? Ik zal het nooit weten.

Hij is weer vrij. Na deze zoals hij het zelf noemt: Bijzondere Retraite’. Ik hoop voor hem, dat hij in beter vaarwater komt. Hij nodigt me nog uit om lid te worden van zijn zeer selecte spirituele clubje. Maar daar heeft dit heksje geen oren naar. Ik voel me goed in mijn velletje  en leven. Ik ben ook niet zoekende. Onderzoekende, dat wel.

We omhelzen elkaar bij het afscheid. Een bijzondere ontmoeting, anderhalf uur kletsen in een stadspark over de grote zaken des levens met een net uit de gevangenis ontslagen bejaarde….. Een hele vitale bejaarde overigens. Je schat hem hooguit vijfenvijftig….. Het is een enorme charmeur, dus hij komt wel weer aan de vrouw, vermoed ik. Hopelijk is er dan geen drama meer en gerechtelijke opsluiting. Het was voorwaar geen pretje, verzekerde hij me.

Laat op de avond denk ik aan hem. Die bijzondere man. Hij deelde even zijn leven met Heks. Aan het eind zei hij, dat hij die ervaring, die hel, de gevangenis, niet had willen missen. Hij spreidde zijn armen en straalde terwijl hij riep: ‘Zij zei, dat ze had gedacht dit nooit te zullen meemaken…. Zoals leven met mij is!’

We maken het mee.

Er is voldoende liefde.

‘En al reis je de hele wereld over: Er is nooit iemand te vinden, meer de moeite waard om lief te hebben dan jezelf.’

Vrij naar Boeddha.

Meer, meer