‘Oh Heks, hele volksstammen leven compleet buiten de werkelijkheid. In hun eigen zorgvuldig in stand gehouden illusie. Dat is echt een veelvoorkomend fenomeen…..’ grinnikt mijn therapeute naar aanleiding van mijn verhaal.

Een verhaal over iemand, die jarenlang dacht dat ik nog wel eens een keertje over de brug zou komen in de liefde. Hetgeen nooit zal gebeuren. Dat wist ik bij onze eerste ontmoeting al na een minuutje.

Ja, de illusies waarin we onszelf wentelen. Om de koude werkelijkheid niet te hoeven voelen. De loze dromen en broze luchtkastelen, waar we anderen mee vervelen. Heks staat er altijd weer van te kijken.

Ik heb ook een flink aantal illusies moeten opgeven. Tegen heug en meug. Tegen alle verlangen in. Zo weet ik tegenwoordig, dat ik geen gezellige leuke familie heb. Verre van. Maar ik heb het evenwel koppig beweerd. Jarenlang. Tegen een ieder, die het wilde horen.

Ik kan tegenwoordig ook het onderscheid maken tussen liefde en gebruik. Pas nadat ik uiteindelijk heb toegegeven, dat ik enorm ben gebruikt door de jaren heen. Door Jan en Alleman en vooral ook door Kenau en Allevrouw.

Illusies. Heks is dol op stomme televisieprogramma’s waarin mensen in de val van hun eigen opgeklopte illusies belanden. Elke vrijdagavond is het raak wat dat betreft. Dan worden er op TLC 2 programma’s uitgezonden, die bol staan van dit fenomeen.

De programma’s ‘90 day fiancé‘ en ‘90 days fiancé before the 90 days‘ zijn grote favorieten van Heks, als het gaat om lachen om andermans ellende. Veroorzaakt door hun dwangmatig leven in illusies. Ik bescheur me elke week. Lig in een deuk, lach me een ongeluk….. Die programma’s zijn toch zo leuk!

Want het gaat nu eens een keertje niet over mij. Ik ben nu eens niet de goedgelovige idioot.

Dus zit Heks verrukt te schuddebuiken voor haar televisie. Eerst om de stellen, die binnen 3 maanden moeten beslissen of ze gaan trouwen. En daarna om stelletjes, die elkaar voor het eerst ontmoeten voordat ze het avontuur aangaan.

Welk avontuur? In de Verenigde staten bestaat zoiets als een K1visum. Hiermee mag je een verloofde uit Verweggistan 3 maanden naar de VS halen. Binnen die 3 maanden moeten de betrokken partijen besluiten of ze met elkaar willen trouwen. Anders moet de geliefde na de proefperiode linea recta weer naar huis.

Er staat dus nogal wat druk op hun ketel vol liefdestoverdrank. De omgeving wil ook nogal eens in die ketel roeren. Zo is de familie van de inwoner van de VS standaard heel wantrouwig naar al die importbruiden en -bruidegoms.

Soms terecht, maar meestal slaat het nergens op. Alsof alles geweldig is in de VS. Niet dus. Alsof alle Amerikanen eerlijke geweldige mensen zijn. Ook absoluut niet waar.

Een dikke lelijke gefrustreerde kerel zoekt bijvoorbeeld een lekker jong ding in het buitenland uit, omdat in de VS geen weldenkende vrouw de man wil. Hij vindt een leuke Filipijnse. Hij doet het meisje online subiet een aanzoek en het kind zegt ja. Maar oh, wat is hij vervolgens bang, dat ze misbruik van hem gaat maken.

Tijdens zijn bezoek aan de Filipijnen misdraagt de man zich op alle vlakken. Hij jaagt haar hele familie tegen zich in het harnas, inclusief zijn verloofde. Ook blijkt hij vanaf het begin tegen het meisje te hebben gelogen over belangrijke zaken. Daarnaast is de man ook nog eens zo lelijk als de nacht. Vooral zijn karakter. En tonnetje rond piepklein, waar hij beweerde van normaal postuur te zijn.

Maar oh, wat is hij teleurgesteld, als deze aantrekkelijke alleenstaande moeder van 23 uiteindelijk de verloving verbreekt. Nadat ze weet ik wat van hem heeft gepikt. Van deze dikke lelijke plurk van pakweg 55, die al 30 jaar noodgedwongen vrijgezel is……

Er is ook een vrouw van 55 met een piepjonge verloofde. De verloofde heeft de duivel in zijn ogen staan. Hij is door en door slecht en doortrapt. Hij probeert steeds het juiste te zeggen, maar af en toe verspreekt hij zich: Heks moet daar dan enorm om lachen.

Het stel heeft voortdurend ruzie over zijn vermeende ontrouw, zodra de vrouw haar hielen licht. Hij beweert nooit buiten de pot te piesen, maar dat is volgens mij een aperte leugen. De vrouw in dit verhaal is een volstrekte idioot. Heks zit met verbazing naar het gekke mens te kijken.

Ze heeft een succesvol bedrijf en is steenrijk. Maar op liefdesgebied is het nooit veel geworden met dit angstige muisje. In feite is haar kleutervriend haar eerste echte relatie. Ze heeft er huizenhoge verwachtingen van.

Ze koopt zijn liefde door enorme hoeveelheden geld over te maken naar hem en zijn familie. Ook betaalt ze stiekempjes zijn buitenproportionele salaris bij het resort in zijn thuisland, waar ze een aggenebes baantje voor hem heeft geregeld. Als ze hem bezoekt neemt ze voor een godsvermogen cadeaus voor hem mee.

Een stapel peperdure polshorloges van gerenommeerde merken. Belachelijk dure sneakers. Gestoord dure lelijke petten en shirts. Achterlijk prijzige spijkerbroeken…. en ga zo maar door. De man heeft een kamertje vol met dit soort troep. Alhoewel….

‘Hij raakt heel vaak zijn horloges en schoenen kwijt,’ onnozelt het rare mens in de camera. Ja, wat zou hij daar nu mee doen? ‘Het zijn mooie dure cadeaus, maar ik heb liever geld,’ heeft haar verloofde een kwartiertje eerder aan dezelfde camera toevertrouwd…..

Het stel heeft het louter aan de stok. Ook bekent het gekke mens, dat ze een jaar eerder met de neef van de verloofde heeft liggen krikken, nadat ze flink ruzie had gehad met de verloofde. ‘Ik dacht echt dat het uit was met mijn 30 jaar jongere verloofde,’ dreint ze voor de camera, zogenaamd spijtig. Een dag na die opname ligt ze alweer in bed met de neef.

Er is namelijk opnieuw ruzie in dit paradijs en opnieuw laat ze de neef opdraven voor een lekkere wip. ‘Ik denk, dat de neef eigenlijk de ‘ware’ voor me is. Maar ik wil het zeker weten, dus ik bel mijn paragnost. Ik wil dat mijn helderziende in zijn ogen kijkt, of hij echt heus de ‘ware’ is….’ zemelt het gekke wijf.

Ze drinkt ook nog eens de godganse dag witte wijn. Er komt sowieso al geen zinnig woord uit bij die vrouw, maar dat gezuip doet de zaak absoluut geen goed..

‘Kom, neef van mijn verloofde, ik wil, dat je online met mijn waarzegster praat. Zij moet in je ogen kijken. Of babymamma niet stiekem nog in je leven is, of je echt wel voor mij wilt gaan….’

De neef vindt het goed. Laat die paragnost maar komen met haar indringende blik. Die gekkigheid kan hij wel hebben…… Je ziet de raderen in zijn hebzuchtige hoofd draaien.

Ja, hij wil wel naar de VS emigreren om voor dit leipe ouwe wijf te gaan zorgen. Hij zal elke dag haar gras maaien, lispelt hij in gebrekkig engels. En haar witte wijn inschenken. De glazen tot de rand toe gevuld, zoals zij prefereert. Hij offert ‘babymamma’ zonder morren op.

Babymamma is de vrouw van de neef. Hij is al sinds jaar en dag met haar samen en ze hebben 3 kinderen. De man is verre van vrijgezel. Dat weet het leipe wijf natuurlijk ook wel. Maar als je zijn vrouw babymamma noemt verdwijnt ze misschien? Heks hikt van de lach….

Dan is er nog een zakkige man van 60, die zijn haren pikzwart verft. Hij verkeert in de veronderstelling, dat hij er geweldig jong uit ziet, maar dat is een misvatting. Het zwarte haar maakt hem vaal en oud. Het doet de pigmentvlekken extra opvallen in zijn omgekeerde paddestoelengezicht: Wit met bruine stippen.

Deze paddestoel is ook al dol op jonge meisjes. Maar hij haalt ze uit de Oekraïne. Hij heeft er al heel wat rond gegraasd. Er is er met name eentje, Lana genaamd, waar hij helemaal leip van is. Lana is natuurlijk niet haar echte naam. Ze staat onder diverse namen ingeschreven op diverse zogenaamde datingsites, waar je flink moet betalen om met de dames te kunnen praten.

Paddestoeletje heeft al 300.000 dollar uitgegeven aan zijn liefje. Alleen maar om met haar te praten dus. Maar ze is absoluut helemaal wederzijds verliefd op deze stumper. Althans dat beweert de man. Hij is daar agressief volhardend in.

Een privédetective zoekt één en ander uit. Hij komt tot de conclusie, dat het hier absoluut om fraude gaat, de vrouw melkt overal mannen uit. Financieel. Niet fysiek.

Paddestoel wordt razend op de privédetective. Hij scheldt de man verrot, omdat de uitkomst niet is wat hij wil horen. Lana is echt en ze is verliefd op hem. Punt. Uit.

Intussen is Paddestoeletje al 5 keer vergeefs naar de Oekraïne gereisd, om zijn geliefde te ontmoeten. Telkens kwam ze niet opdagen. De laatste keer is hij dwars door de Oekraïne naar haar geboortestad gereden. Een gevaarlijke en gestoorde onderneming. Daar heeft hij met een foto op straat lopen leuren, nadat bleek, dat ze niet op het door haar opgegeven adres woonde. Daar woonde geen jong fris meisje, maar een morsige stokoude man………

Maar oh, wonder; Bij reisje nummer zes komt het kind zowaar opdagen. Waarschijnlijk om er voor eens en voor al vanaf te zijn.

Paddestoel is in de zevende hemel. Hij maakt allemaal foto’s met haar naast zich om naar familie en vrienden te sturen. En naar de privédetective. Zie je wel, dat ze bestaat!

Ze geeft hem een zuinig kusje op de wang en hij verkeert in de veronderstelling, dat ze nu echt een relatie hebben. Hij ziet haar een paar keer kort in een café of restaurant. Maar verder heeft het meisje geen tijd voor haar geliefde. Gelaten laat ze zich omhelzen door die vieze oude paddestoel met zijn geverfde sliertharen, gekleed in zijn foute lange leren jas.

Hijzelf vindt die jas heel hip. Alweer een mening, waar hij volstrekt alleen in staat. Iedereen haat die jas.

Na een paar eenzame dagen, Lana heeft het natuurlijk druk met haar datingsites, moet de rukker alweer naar huis. Op het vliegveld doet hij de opgepoetste internetmiep een aanzoek. Ze accepteert de ring, met een onbewogen perfect opgemaakt gezicht, maar daarna is het evenzogoed einde verhaal tussen die twee. Een vervolg komt er niet.

Ruim 7 jaar, 300.000 dollar en zes vergeefse reizen naar de Oekraïne verder is Paddestoel nog steeds overtuigd van zijn gelijk. Hij heeft een echte relatie met Lana……… Kijk maar naar de foto’s.

Illusies. We hebben er allemaal last van. Als de schellen van je ogen vallen is dat uiterst pijnlijk. Mensen doen alles om te voorkomen, dat ze die pijn moeten voelen. Door er nog meer illusies tegenaan te gooien. Door er nog een schepje bovenop te doen. Of een flinke schep. Een wagonlading.

Heks kiest tegenwoordig voor de naakte waarheid. Jaren alweer. En ja, het doet heel veel pijn. Het genereert woede, enorm veel woede. En uiteindelijk verdriet. Veel verdriet.

Een binnenzee in mijn borstkas.

Maar er komt ook rust. Ik hoeft mijn onzinnige gelijk niet meer te bewijzen. Ik hoef geen mooie verhalen meer op te hangen tegen beter weten in. Ik hoef niet meer in de spagaat. In de verdunning.

Overal een goed verhaal van maken, dat talent heeft met opgebroken ooit. Heks verwelkomt tegenwoordig alles wat er is. Met overgave.

Rumi 

De herberg

Dit mens-zijn is een soort herberg
Elke ochtend weer nieuw bezoek.

Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een onverwachte gast.

Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij
zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.

Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase…….

De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
en vraag ze om erbij te komen zitten.

Wees blij met iedereen die langskomt 
de hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.