Heks en Steenvrouw nemen het leven door. Hoe komen we nu toch op schaamlip-operaties op de verkeerde plek? En wat te denken van de mimiek van het gemiddelde publiek bij een Oscar uitreiking? Of zoals Lucebert het zo mooi dichtte: ‘in deze tijd heeft wat men altijd noemde schoonheid schoonheid haar gezicht verbrand…….’

HUNTER TYLO, PLASTIC SURGERY, PLASTISCHE CHIRURGIE,

‘Hoe is het toch met je , lieve Heks?’ vraagt Steenvrouw als ze lekker met me aan de koffie zit. We hebben elkaar alweer een paar weken niet gezien of gesproken. ‘Ach, niet echt super. Ik worstel me van het ene griepje in de ander. En tussen die aanvallen door ben ik zo moe als een hond. Dus ik lig veel in bed. En dat ben ik dan na een tijdje spuugzat. En verder loop ik tegen mezelf aan. Of anderen, het is maar hoe je het bekijkt. Maar er zijn ook genoeg fantastische dingen om voor te leven hoor!’ besluit ik mijn treurtakkenbetoog.

HUNTER TYLO, PLASTIC SURGERY, PLASTISCHE CHIRURGIE,

‘Nou, ik dacht al zoiets. Ik maakte het op uit je blogjes van de laatste tijd.’ Oh jee, mooi is dat. Schrijf ik een blog om op te vrolijken, straalt de depressie ervan af…… Wat is er gebeurd met ‘Cheer Yourself Up’? Zijn dit wel toverformules voor een vrolijk leven?

We klessebessen lekker over van alles en nog wat. Ik kijk naar mijn lieve vriendin. Wat ziet ze er goed uit! Haar knalrode haren en haar stalende koppie. Zo lekker in haar vel. Elke dag gaat ze grote stukken marmer te lijf. Je creatief uitdrukken is toch wel het absoluut allerbeste schoonheidsmiddeltje…. Een vrouw in haar kracht is onweerstaanbaar!

HUNTER TYLO, PLASTIC SURGERY, PLASTISCHE CHIRURGIE,

‘Je bent prachtig schat en helemaal naturel!’ We giebelen en bespreken de afschuwelijke operaties, die vrouwen over zichzelf afroepen. Er is tegenwoordig een legertje plastisch chirurgen, die de dienst uitmaken op het gebied van ouwe wijvenkoppen.

Onze kaaklijk moet gecorrigeerd. Weg met de lillende kalkoenkin. Onze jukbeenderen horen te worden opgespoten met wat vet. Weggezogen uit een overontwikkeld stuk heup of dij. Een gezellige oogopslag is er ook niet meer bij. Wijdopengesperd is de norm voor menopauzale dames. En een door Botox verlamd voorhoofd maakt het plaatje helemaal af.

HUNTER TYLO, PLASTIC SURGERY, PLASTISCHE CHIRURGIE,

Sowieso wordt gezichtsexpressie in de wereld van de plastische chirurgie gezien als iets verwerpelijks. Het verruïneert je huid, want je krijgt er plooien en rimpels van.

Het slotstuk van een volledige gezichtsverbouwing is tevens het meest angstaanjagende attribuut: De opgespoten mond. Vanouds verven vrouwen hun lippen rood om zo hun partners te behagen. Alle tegenwoordig in zwang zijnde oorlogskleuren lippenstift zijn zo populair, omdat gekleurde lippen sinds mensenheugenis een functie vervullen in de vrouwelijke seksualiteit. Als een vrouw opgewonden raakt zwellen alle lippen op haar lijf op. Het roodverven verwijst dus tevens naar de schaamlippen…..

HUNTER TYLO, PLASTIC SURGERY, PLASTISCHE CHIRURGIE,

De nieuwe Holleywoodmond lijkt op een grote opgewonden vagina, maar dan op de verkeerde plek. Niet langer in de schaamstreek, maar open en bloot midden in het aangezicht van het slachtoffer. Want dat zijn het, deze dames. Slachtoffers van hun eigen angst om ouder te worden en tevens van dat leger chirurgen met hun visie op vrouwelijke schoonheid.

HUNTER TYLO, PLASTIC SURGERY, PLASTISCHE CHIRURGIE,HUNTER TYLO, PLASTIC SURGERY, PLASTISCHE CHIRURGIE,

Deze nieuwe kutkoppen worden vaak aangemeten bij vrouwen, die van nature beeldschoon zijn! ‘Hunter Tylo heeft zo’n enge mond. Ik heb laatst de foto’s voor en na eens goed bekeken. Niet te geloven. Die vrouw was zo ontzettend beeldschoon. En nu is het een engbek…. Letterlijk!’ zegt Heks.

Ik geef een treffende demonstratie van de mimiek van deze soapactrice. Ofwel, het ontbreken ervan. ‘Kijk, zo lacht ze.’ Mijn gezicht staat in een vreemde vouw. ‘Nu is ze boos. En nu wanhopig….’ Hetzelfde gezicht, maar wanhopige pogingen wanhopig te kijken. ‘Oh, Yolante Snijders heeft zich ook laten toetakelen,’ vervolgt Steenvouw, ‘Zo zonde van die mooie meid, ze ziet er nu vreselijk uit.’

HUNTER TYLO, PLASTIC SURGERY, PLASTISCHE CHIRURGIE, HUNTER TYLO, PLASTIC SURGERY, PLASTISCHE CHIRURGIE,

‘Nou ja, er zijn vast wel weer mannen te vinden, die dit mooi vinden. Ik weet, dat er ook mannen zijn, die houden van die keiharde voetballen van een nepborsten!’ roep ik uit, ‘Intussen ben ik blij met mijn zachte hanggeraniums…..’ Mijn vriendin ligt dubbel. ‘En mijn grote kromme neus is ook helemaal prima. Wat moet je als heks ook met zo’n klein standaardneusje?’

Ja, een beetje opvrolijken valt soms niet mee. En dan grijp je wel eens naar rigoreuze middelen, zoals een ‘verbetering’ aan je uiterlijk. Een kolfje naar de hand van de gemiddelde plastische slager. Helaas is hun idee van schoonheid een soort barbiepop. Piepkleine neus, enorme ogen, geslachtsdeel als mond. Lichaamsverhoudingen van een kind. Maar wel met enorme bollen van borsten. En een playboykutje, dat wil zeggen: Geen haar en vierkant.

De echte kut zit op je kop. Leve het nieuwe schoonheidsideaal. En wij ons maar verbazen over die ingebonden voeten in China vroeger….. Dat was toch zo zielig voor die vrouwen….

HUNTER TYLO, PLASTIC SURGERY, PLASTISCHE CHIRURGIE,

HIER VOELT ZE ZICH VERDRIETIG

HUNTER TYLO, PLASTIC SURGERY, PLASTISCHE CHIRURGIE,

EN HIER HEEL ERG BOOS

 

 

Lucebert: ik tracht op poëtische wijze

 

ik tracht op poëtische wijze
dat wil zeggen
eenvouds verlichte waters
de ruimte van het volledig leven
tot uitdrukking te brengen
ware ik geen mens geweest
gelijk aan menigte mensen
maar ware ik die ik was
de stenen of vloeibare engel
geboorte en ontbinding hadden mij niet aangeraakt
de weg van verlatenheid naar gemeenschap
de stenen stenen dieren dieren vogels vogels weg
zou niet zo bevuild zijn
als dat nu te zien is aan mijn gedichten
die momentopnamen zijn van die weg
in deze tijd heeft wat men altijd noemde
schoonheid schoonheid haar gezicht verbrand
zij troost niet meer de mensen
zij troost de larven de reptielen de ratten
maar de mens verschrikt zij
en treft hem met het besef
een broodkruimel te zijn op de rok van het universum
niet meer alleen het kwade
de doodsteek maakt ons opstandig of deemoedig
maar ook het goede
de omarming laat ons wanhopig aan de ruimte
morrelen
ik heb daarom de taal
in haar schoonheid opgezocht
hoorde daar dat zij niet meer menselijks had
dan de spraakgebreken van de schaduw
dan die van het oorverdovend zonlicht