Heks fietst door het Leidse Hout. Met grote moeite ontwijk ik de hijgende joggers links en rechts. Die plaag van de dag van vandaag. Die horde hollende ellendelingen, die bossen, parken, alsmede de Leides Singels onveilig maken met hun amechtige gepuf. Hierin bijgestaan door een legertje gestoorde wielrenners.

Als ik zo’n zwaar zwetende wielrenner tegenkom op een smal fietspad zorg ik ervoor dat hij niet op dertig centimeter van me voorbij kan scheuren. Breeduit versper ik hem de weg. Hij moet wel stoppen, tenzij hij een frisse duik wil nemen in een vaart.

De spijtoptant in zijn achterhaalde wielerkleding, waarin zijn valhelmpje mooi wordt geaccentueerd, kijkt me verbijsterd aan. ‘U moet minstens 20 meter afstand houden, volgens recente aanbevelingen, wat doet u op zo’n smal fietspaadje?’

Mensen, die normaal gesproken nooit een stap de natuur in zetten, bevolken nu elke strook groen, die er maar te vinden is. Zelfs de Singel raakt overvol tijdens het mooie weer. Hordes studenten zitten er te picknicken. Een paar meter uit elkaar, dat wel.

Maar vaak weer wel een halve meter van de openbare weg. Op die manier is Heks een keertje onder geniest door een snipverkouden exemplaar. Ik fietste langs met mijn hondje. Het is alweer bijna een week geleden, dus het zal geen Corona geweest zijn……

Mijn uitlaatrondes met VikThor frustreren me enorm. Waar ik normaal gigantisch op knap van een uurtje in de frisse natuur, nu eindigen mijn uitstapjes vaak voortijdig, omdat ik letterlijk geen kant op kan hier in de drukke stad, de overvolle parken, zonder een overload aan onwelkome vreemde asem over me heen te krijgen.

Ik kan al die joggers letterlijk niet luchten. Koop een loopband! Ga touwtje springen op je balkon! Of ren met z’n allen om een voetbalveld en besmet elkaar dan lekker. Maar laat ons met rust. De risicogroep. De mensen voor wie een minuscuul virusdeeltje fataal kan zijn.

Heks is dan ook blij, dat het weer koud is. Ik zou een gat in de lucht springen, als het het hele voorjaar miezert en plenst. Een koud windje erbij en een beetje nachtvorst aan de grond af en toe….. Een flinke plensbui elk uur…… Alles om al die sportende  gekken hun huis weer in te jagen.

Geloof me, Heks houdt ook van sport. Ik heb ook hard gelopen en met een racefiets door de duinen gejaagd. Ik ken de onrust in je lijf, waar een robbetje sporten het antwoord op is. Ik heb tot een paar jaar geleden altijd nog stevig gezwommen om mijn conditie op peil te houden. Ook Heks mist het sporten, hoewel het eigenlijk niet meer gaat.

Maar doe het niet.

We missen allemaal wel iets deze dagen. Je gaat niet dood van een tijdje niet sporten. Maar ik misschien wel van jouw gesport. Bedenk dat maar eens goed, als je weer als een ongeleid projectiel alles op je razende weg onder hijgt.

Recent onderzoek toont ook aan, dat je zelf meer gevaar loopt door dit gedrag. Je longen staan veel verder open, als je hardloopt. Een buitenkansje voor een verdwaald virusdeeltje!  Misschien dat dat je kan weerhouden om als een dwaas rennend over de straten te gaan……

Heks is iets interessants op het spoor gekomen. Afgelopen weekend zie ik een controversieel interview op een buitenlandse zender. Ik meen CNN. Een beeldschone jongedame, Mikhaila Peterson, wordt geïnterviewd over haar aparte levensstijl.

De dame in kwestie volgt een bizar dieet. Bizar voor de meeste mensen dan. Niet voor de gemiddelde carnivoor. Mikhaila eet uitsluitend vlees. Drie keer per dag. Gekookt, gebakken, geroosterd. Daarbij drinkt ze koolzuurhoudend bronwater met zout.

Nou ja, als je dat nu lekker vindt…..

De vrouw kijkt schuw in de camera, terwijl ze haar verhaal doet. Lastige vragen beantwoordt. ‘Vertrouw niet op de wetenschap, die hebben echt niet altijd gelijk. Doe zelf onderzoek. Luister vooral naar je eigen lichaam….’ De hele wetenschappelijke wereld is al over haar heen gevallen.

Als ik dat dieet ga volgen, vallen er geheid ook veel mensen over me heen. Heks moet zich nu al regelmatig verantwoorden bij deze en gene, dat ze niet vegetarisch eet. En dat ook niet van plan is. Ik zou nog eerder op prana gaan leven, dan vegetariër worden, denk ik. Niet omdat ik er op tegen ben. Nee, het vegetarische dieet bekomt mijn lichaam niet. Ik heb het wel geprobeerd, maar opknappen, ho maar. Integendeel……

Mikhaila doet ook regelmatig vastenkuren. Ze gebruikt dan uitsluitend wat zout water. Heks heeft jarenlang om de zoveel maanden gevast. Soms wel 8 kuren van 10 dagen per jaar. Niemand kon het volgen, dat gedrag, maar het waren de enige periodes, dat ik me wat beter voelde.

Na een dag of vijf kwam de omslag. Ik kreeg dan volop energie en begon normaal te slapen. Mijn maag/darmstelsel kwam tot rust….. De mist verdween uit mijn hoofd. Heks beweerde indertijd ziek te worden van eten. Want zodra ik weer voedsel in mezelf begon te stoppen ging het mis. In no time was ik weer terug bij mijn landerige af.

Helaas moet je af en toe eten. Tenzij je op prana gaat leven, maar dat werd me dan toch te gortig. Ik wil met de aarde verbonden blijven. Daar is Heks veel aan gelegen.

Je begrijpt dus, dat ik dit interview met grote belangstelling volg. Vorige week kreeg ik nog een goedbedoeld bericht van een dierbaar iemand, die zelf genezen is van iets akeligs, om vooral ook te blijven proberen om te genezen van mijn kwaal. Het is deze persoon gelukt om met behulp van engelenenergie helemaal beter te worden. Een wonder is geschied en ik ben blij voor mijn medemens.

Helaas is dit voor Heks niet weggelegd. Ik ben bij de beste genezers ter wereld geweest , geloof me. Ik heb de korsten op mijn nederige knietjes gebeden. Ik heb gesmeekt, gevloekt (ofwel achterstevoren gebeden), diëten gevolgd, een complete orthomoleculaire apotheek aangeschaft…… Mezelf erbij neergelegd. Weer iets nieuws uitgeprobeerd……

Zulke berichten maken me dan ook tevens heel verdrietig. Een wonder krijg je niet op afroep. Genezen is een kwestie van enorme mazzel.

Mikhaila Peterson heeft een leven van onverklaarbare kwalen en ellende achter de rug, als ze ook een gegeven moment het heft in eigen hand neemt. Ze is al op jonge leeftijd een paar gewrichten kwijt geraakt aan artrose (!), heeft jarenlang zwaar aan de antidepressiva gezeten, altijd doodmoe….. een waslijst aan akelige kwalen…. Op haar 21e is ze al helemaal naar de klote.

En nu, een zestal jaar later, heeft ze dus nergens meer last van. Sinds ze drie keer per dag een tartaartje eet. Zoals mijn kat Snuitje, die is daar ook enorm van opgeknapt. Maar oh iedewiedewoppie! De hele goedgemeenschap valt hierover, terwijl wanhopige mensen in haar voetsporen ook overgaan op dit vleesdieet. Met succes!

Heks voelt een klik van herkenning met dit verhaal. De klachten. Onverklaarbaar. M’n hele lichaam ontregeld. Waardoor? Stel dat iedereen schelp- en schaaldieren at bij wijze van dagelijks brood. Dan zouden er ook mensen strontziek worden van iets zo heel gewoons…. De vergelijking gaat een beetje mank, maar toch: Wat weten we nu helemaal van het menselijk lichaam? Meer niet dan wel!

Zou ik soms gewoon allergisch zijn voor groente en fruit? Kan mijn lichaam, naast niks met gluten en zuivel, ook geen bal met dit soort voedingsmiddelen? Mis ik de enzymatische afstelling om dit soort voedsel fatsoenlijk te kunnen verteren? Zou ik ook enorm opknappen van zo’n door een koe ‘voorverteerd’ biefstukje? Of een portie orgaanvlees?

Midden in de nacht besluit ik om het eens te gaan proberen. Maar eerst die voorraad groente opeten. Ik ben juist zo’n fan van groenvoer. Maar stel, dat het werkt. Zou je het er voor overhebben, Heks? Alleen nog maar vlees op het menu? En hoe rijm je dat met de opwarming van de aarde en Thays aandachtsoefeningen?

Eerst maar eens verder uitzoeken. Dan eens kijken of het voor mij werkt. En dan….dan….

Heks suizebolt van de plannetjes. Bij het idee weer energie die krijgen. Weer helemaal gezond in de rondte te springen. Geen pijn meer, weer zo sterk als een beer. Wat zal ik allemaal eens gaan doen?

Joggen! Hardlopen door bos en veld. Langs de Singel! Een racefiets kopen en door de duinen scheuren! 😉 Schaatsen ook! Gelukkig heb ik mijn elfstedentocht-lidmaatschap nog niet opgezegd. Ik was het vast van plan afgelopen jaar. Het vertrouwen te kunnen genezen helemaal opgegeven.

Ik heb het toch niet opgezegd op een onbewaakt moment? Nee, nee, ik weet zeker, bijna zeker, dat ik nog lid ben……

Als ik beter ben hang ik mijn zeurkous aan de wilgen. Ik pak mijn toverstokje weer op. Ga enorm veel schrijven en tekenen. Boeken vol. En ook zingen! Ik neem aan, dat ik dan ook van die eeuwige keelpijn verlost ben, dus mijn oude vertrouwde 3,5 octaaf terug krijg…….

Toneelspelen ook! En dansen. Ja, dansen! Dat heb ik echt gemist.

Heks loopt op de zaken vooruit. Maar het is mij in elk geval duidelijk, dat het geen onwil is van dit heksjes, dat ze nog steeds niet genezen is. Noch is het een straf van wie dan ook om me wat dan ook duidelijk te maken. Dus God, Godin, als je me iets duidelijk wilt maken, zeg het dan gewoon. Een wazig mistig hoofd helpt niet bepaald mee in dit opzicht.

Vannacht uren in een boek zitten lezen. Kwam gisteren over de post. Cadeautje van een stervende vriendin. Ze heeft het speciaal voor haar dierbaren vanuit het engels vertaald. Een enorme klus, want er staat veel filosofische en natuurkundige theorie in. En waar gaat het boek over? Over Jezus en………… Maria Magdalena!!!!!!