‘Jij gaat ook vaak heel laat slapen’, zei mijn klasgenoot Lieveken gisteren tegen me. Zij leest mijn blog en ziet regelmatig hele late posts. Vandaag wordt ook weer een latertje. Om een uur of half acht vanavond ben ik in slaap gevallen en tegen twaalven schoot ik weer wakker. Waar ben ik? Slaapkamer…..Waarom zijn er van die rare programma’s op de televisie? Oh, het is avond….. Oh, ik ben volledig aangekleed….

Zoiets

Omdat ik nog niet gegeten had ging ik maar eens zo’n lekkere roti ontdooien. Het was wel weer afzien, al dat gekook vorige week, maar nu ben ik blij. Heerlijk troost-eten en nog gezond ook. Dan moet Ysbrandt natuurlijk worden uitgelaten. Alle katten krijgen nog wat brokjes en het hondje een pensstaafje. Even spelen met de kittens. Voor je het weet is het half twee ’s nachts. Schrijft die heks weer een blog tijdens het spookuurtje….

Hele lijf slaapt

Pippi’s baby’s groeien als kool. Ze worden lekker donzig en pluizig. Uit hun kleine keeltjes klinkt pieperig gemiauw en soms volwassen gesnor. Een vreemd gehoor, zo’n fors geluid uit zo’n klein hompiedompie. Ysbrandt vind het allemaal reuze spannend. Als hij de kans krijgt springt hij op bed, zeer verboden gebied voor hem. Dan steekt hij zijn enorme neus in de werpkist.

‘SSSsssss’, sist een minitijgertje. ‘Oh, wat leuk’, snuift Ys. Hij heeft bolle wangetjes van opwinding. Als het haar te gortig wordt duwt Pippi hem met een beslist pootje naar achteren. Ze is dol op mijn varkentje, maar ziet wel, dat hij zijn krachten niet kent. Het liefst zou hij zo’n kleintje eventjes in zijn bek nemen, mee zijn bench in en helemaal aflebberen.

Ik heb hem vorig jaar wel eens betrapt met Aafje in zijn bek, toen ze nog piepklein was. Heel voorzichtig droeg hij haar aan haar nekvel. Toen hij mij in het oog kreeg zette hij haar schuldbewust weer op de grond.

Wat een kleurenpracht bij die meerkoetbayby’s

Wat een verademing, dat het eindelijk lente is. Het is een genot om door de lauwe natuur te dwalen. Vanmiddag zag ik een meerkoeten-echtpaar met zeven kotertjes. Hun prachtige rooie kopjes glanzend in de zon. De familie ging uit zwemmen in de grote vijver in het Leidse Hout. Ysbrandt ook, maar een stukje verderop. Hij moest van de heks, want hij was zo zwart als een tor na een duik in een geweldig vieze moddersloot….

Hier in huis is het ook lente. De balkondeur staat lekker open, katten lopen in en uit. Ferguut springt van het dak en schuimt als vanouds door de buurt. En komt daarna weer naar huis!!!!! Gelukkig.

Morgen een hele lege dag. Misschien zingen ’s avonds. Lege dagen zijn onontbeerlijk in mijn suffe leventje. Ik breng dan soms uren onbeweeglijk door op mijn bed. Als een apparaat in de oplader. Mijn batterij is gewoon heel snel leeg en doet er tien keer zo lang over om weer op niveau te komen, als bij een gemiddeld mens. Het is frustrerend. Het went nooit. Maar ik heb geleerd om het uit te zitten. Zoals een nierpatiënt regelmatig gedwongen aan de dialyse hangt, zo hang ik voor de TV. In de spaarstand. Op te laden….

Als een apparaat in de oplader