©TOVERHEKS.COM

Zondag gaat de telefoon. Het is Hopla. ‘Heks, ik ben mijn kledingkast aan het opruimen en ik vond nog wat dingetjes, die jij wel leuk zult vinden. Kom je eventjes kijken?’ Tien minuten later en een douchebeurt verder later zit ik op de fiets. Het is hooguit 2 minuten trappen: De Kippenbrug over en ik ben er.

In haar gezellige woonkamer drinken we verrukkelijke limonade. Een eigengemaakt brouwsel met sterrenmunt en limoen. ‘Kijk, ik heb een jurk voor jou meegenomen,’ Heks diept een rode feestjapon op uit haar tas. Hij valt bijzonder in de smaak. ‘Alvast een prima aanwinst voor het kerstdiner! Haha, dank je schat.’

‘Ik ga niet al teveel van je spulletjes overnemen hoor,’ begin ik verstandig, ‘Ik ben namelijk ook mijn kast aan het opruimen. Ik heb net een paar zakken weggedaan en weggegeven. En het is nog steeds propvol in mijn walk in closet!’ Ik pak het eerste jurkje van de stapel. Jeetje wat een leuk ding!

Enthousiast prijst mijn vriendin de verschillende kledingstukken aan. Op zich echt niet nodig, want werkelijk alles oogt fantastisch. En hoewel we een geheel verschillend figuur hebben pas ik overal lekker in. De stapel mee te nemen kleding wordt hoger en hoger. Uiteindelijk heb ik een hele vuilniszak vol nieuwe spulletjes!

‘Ik ben toch zo’n prachtig boek aan het lezen,’ vertel ik mijn maatje, ‘ik lees me sowieso suf momenteel. Zoals altijd in tijden van verandering en transformatie. Dit boek heet ‘Mindfulness as medicine, van Sister Dang Nghiem.’

‘Je weet natuurlijk dat ik een bloedhekel heb aan allerlei boeken, die claimen je te kunnen genezen. Of vage cursussen,  vreemde vogels en ander gespuis, die hetzelfde beweren. Kortom alles en iedereen die zelf beter probeert te worden van andermans ellende.’

Heks moet daar echt niets van hebben. Niet op die manier. Ik vind het badinerend naar het lijden van degene die het krijgt opgedrongen. Want zulke geneeswijzen en methoden krijg je altijd opgedrongen! Door de mensen die er beter van worden…..

De dingen die wel werken hoeft niemand je door de strot te duwen, die verkopen zichzelf. Door mond op mond reclame.

‘Dit boek leest zo heerlijk weg. De non, die het heeft geschreven heeft zelf de ziekte van Lyme. Ik ben nog maar in het begin. Misschien ga ik me nog suf ergeren. Wellicht volgen er toch nog rare uitspraken, maar voorlopig inspireert het me enorm, dit persoonlijke verhaal!’

©TOVERHEKS.COM

Mijn maatje leest zich ook een slag in de rondte momenteel. ‘Maar ik doe het heel lui, Heks, ik laat me voorlezen….!’  Even later showt ze me haar nieuwe app.  Je kunt er elk boek inzetten en dan leest iemand je voor. Geweldig toch. Die ga ik ook aanschaffen!

M’n fiets beladen met een geheel nieuwe garderobe peddel ik weer naar huis. Ik pak alle kleren uit en hang ze op een knaapje. Nou Heks, dat schiet weer lekker op met dat opruimen van jou. Je gooit je kleding door de voordeur naar buiten en het komt via de achterdeur weer naar binnen……

Maar ja, wat wil je. Spulletjes uit de kledingkast van Hopla! Die heerlijke kleurrijke creatieve toverheks! Prachtige materialen en originele designs! Dat is natuurlijk te mooi om waar te zijn.

Een lege kledingkast zal ik nooit krijgen. Maar een saaie doos zal ik in elk geval nooit worden. En misschien blijf ik ook wel levenslang licht ontvlambaar……. Ik zal het er echt mee moeten doen.

©TOVERHEKS.COM

Sister Dang schrijft in een hoofdstuk over haar afspraakje met haar zielsverwant. Ze gaat dan zitten op haar matje en doet haar ogen dicht. Ook de andere zintuigen blijven verstoken van prikkels. Doodgewone ouderwetse zitmeditatie dus. ‘In sitting meditation, we are actually making an appointment with ourselves…’ 

Dan oefenen we de eerste mantra: ‘Darling, I am here for you,’ voor alles wat in ons is. ‘Come back. Come back to the breath, come back to the body, I am here for you, my love.’

Het raakt me hoe liefdevol ze met zichzelf praat. Van jezelf houden is essentieel. Het is de alpha en de omega. Krijg je moeite met jezelf, zoals Heks de laatste paar jaar, dan wordt het erg lastig om gelukkig te zijn. Ik zal weer dol moeten worden op deze toverkol. Het begint met liefdevol zijn. Compassie hebben.

Ik woon dan wel in een rommelig huis, mijn voertuig is chronisch ziek, zwak en misselijk, ik ben de laatste tijd een vat vol woede en teleurstelling, maar ik ben ook hartstikke lief. En de moeite waard. M’n eigen moeite!

©TOVERHEKS.COM