Wat een pisweer. Het hele weekend regent het pijpenstelen. Heks is doorweekt tot op het bot na een uitlaatronde met de hondjes. Chagrijnig prop ik de kletsnatte fietskar in mijn berging. Om hem een paar uur later weer tevoorschijn te halen. Voor een nieuwe kledderige kwelronde.

Heks voelt zich ook helemaal niet lekker. een aanval van HPDP (Hier Pijn Daar Pijn) houdt me aan bed gekluisterd, tussen de uitlaatrondes in. De hondjes liggen te stoeien aan het voeteneind. Ik kijk met 1 oog naar de zoveelste trage detective. Af en toe zak ik in slaap. Lang leve de ME, ik doe het er maar mee.

Zondagmiddag knapt het op. Een zonnetje piept tevoorschijn door het grijze wolkendek. De wereld ziet er direct een stuk gezelliger uit. Heks maakt zich op voor een echte ronde op de fiets. ‘We gaan naar het eilandje,’ verklap ik ons einddoel aan VikThor. Het eilandje in het Joppe. Waar egeltjes huizen en fazanten. Een stukje aan zichzelf overgeleverd niemandsland. Vol geurtjes en sporen. Een waar hondenparadijs.

Ik sleep mijn fiets naar buiten. Hang de kar er weer achter. Freya gaat met mand en al in de fietskar. VikThor echter draaft naast mijn bolide, hij moet zijn energie kwijt. Niet veel later tuft de karavaan de Marebrug over. Op de Singel zwenken we af richting Noord. Langs een nieuwbakken grachtje gaat het verder. Bij een hondenuitlaatstrook laat ik mijn viervoeters los.

Een stoer mannetje in een scootmobiel komt me tegemoet. Leren cowboyhoed op zijn snoet. Border Collie aan zijn voet. Ik ken hem wel. Al jaren maken we een praatje met elkaar, maar meestal in een ander park. De man is goed van de tongriem gesneden. Eindeloze verhalen, waar ik me met moeite van los ruk. Doorgaans.

Ook vandaag begint hij te vertellen. Een andere bekende van Heks komt erbij staan. Ook een man met een hondje. Ook hij klets altijd eindeloos tegen me aan. Alleen kan ik met zijn verhalen doorgaans geen bal. Doorspekt als ze zijn met diverse vormen van ‘conspiracy theory’. Iedereen is gek, niemand denkt na. En de hele wereld me dit, me dat. Hij echter heeft alles wel goed in de peiling….

Ik kijk nog eens goed naar laatstgenoemde. Een Amerikaan volgens mij. Het is een hele knappe man geweest in zijn jonge jaren, dat kun je nog goed zien. Maar er is een verslaving overheen gegaan. Substantieel misbruik van het één of ander. Schat ik zo in.

Samen luisteren we naar de oude baas. Hoe hij is klemgezet door een paar BOA’s, omdat zijn gehoorzame hondje los op de treeplank van zijn scootmobiel zat. ‘Twee vrouwen waren het. Er stond er eentje voor mijn scootmobiel en eentje aan de achterkant. Dat was een hele dikke…’ het mannetje gniffelt, als hij er aan terug denkt, ‘Het regende bakken van de hemel, maar ik had  mijn regenpak aan…’

‘Gnehgnehgneh, zij niet,’ vervolgt hij ‘Ze hebben me een half uur klem gezet, omdat ik mij niet wilde legitimeren, ja, ik ben af en toe een beetje stout…’ ondeugend kijkt hij ons aan. De verlopen Amerikaan en Heks zijn geschokt. Een half uur een stokoud mannetje klem zetten in de gietende regen? Hoe durven die BOA-dames het?

‘Toen heb ik wat dingen tegen die dames gezegd, waar ze niet zo blij mee waren.’ Hij vertelt, hoe hij de arme vrouwen er op heeft gewezen, dat iemand een paar jaar geleden op het idee kwam om langdurig werklozen dit soort werk te gaan laten doen.

Ook heeft hij Confucius aangehaald, de grote filosoof. ‘Hebben jullie wel eens een boek gelezen? Kennen jullie Confucius? Nee? Op pagina 243 van dat en dat boek van hem staat, ik citeer ‘Al draagt een aap een uniform, het is en blijft een aap….. Hahahaha,’ hikt hij.

Heks moet ook lachen. Wat een baasje is het toch. Die arme dames hebben vast spijt gekregen van hun actie. Dat kan niet anders. Hij heeft ze goed hun vet gegeven. Oude mannetjes klem zetten in de stromende regen. Toe maar.

Intussen wil ik eigenlijk wel passeren, maar de Amerikaan staat pontificaal midden op het pad. Hij begint een heel verhaal over Corona, de regering, complottheorie hier, complottheorie daar….. Het duizelt me.

‘Je moet goed vitamine D nemen, dus elke dag naar buiten. En C,’ roept hij gezaghebbend, ‘Gewoon je immuunsysteem sterk houden…. Het gaat vooral om je mind. Ja, ik ben nooit ziek. Maar ik had SARS, toen ik in een laboratorium bladiebla, maar ik had gewoon mijn mindset, en toen was ik zo genezen, door mezelf, zo sterk ben ik,  je moet het bestrijden met je mind. Niks aan de hand….’ zemelt hij vrolijk verder.

Even gooi ik wat protesten in de lucht, tegen zoveel stompzinnigheid, maar dat is koren op zijn molen natuurlijk. Ik moet vooral zo snel mogelijk wegwezen…. De oude baas gaat er als een haas vandoor. Blijft hij met mij altijd eindeloos babbelen, met dit heerschap is hij heel snel klaar, valt me op.

Heks maakt zich ook snel uit de voeten, nadat ze nog wat zeer beledigend gedachtengoed naar haar kop heeft gekregen. Over ziekte en jezelf eventjes hupsakee genezen… Wat kunnen mensen toch ongelofelijk dom en bot zijn. Terwijl ze zichzelf juist zo geniaal vinden!

‘Wat een kwibus, VikThor,’ mijmer ik tegen mijn dravende hondje. Ik peddel de stad uit. Langs de Zijl. Langs het Joppe. Tot we bij de brug naar het eilandje zijn. Een klein uur zwerven we over dit geliefde stukje natuur. Helaas recentelijk aangeharkt door natuurbeheerders. Een stel idioten heeft al het struikgewas van het middengedeelte verwijderd, bizar gewoonweg.

Maar er is nog genoeg moois over, gelukkig.

Iedereen mag denken en vinden wat hij of zij wil. Dat is een waarheid als een koe. Democratie betekent niet, dat je maar kunt doen waar je in in hebt. Nog een loeiende waarheid. Het valt me op, dat met deze dingen nogal wordt gesjoemeld de laatste tijd.

Mensen zijn boos op elkaar, omdat ze anders over de Coronaproblematiek denken. Ze krijgen slaande ruzie, omdat ze vanuit een ander standpunt redeneren. Maar je hebt altijd een ander standpunt. Daar ontkom je niet aan. Het gaat om luisteren, om verstaan.

Mensen denken, dat het democratisch is, om iedereen maar zo’n beetje te laten doen waar ze zin in hebben rondom Corona. Wil je bijvoorbeeld met je zieke kop de straat op? Omdat je behoefte hebt aan een frisse neus? Moet kunnen in een democratie!

Ook vind ik het raar dat Ruttekutte zo hamert op onze eigen verantwoordelijkheid en redelijkheid wat betreft handen wassen en afstand houden, maar dat we te stom worden geacht om op een fatsoenlijke en veilige manier een mondkapje voor te doen. Dat is te moeilijk voor de gemiddelde Nederlander….. En daarom zijn mondkapjes gevaarlijk.

Oh ja, ze zorgen ook nog eens voor schijnveiligheid, beweert men dan schijnheilig.

Huh?

Mondkapjes zouden voor mij veel verschil maken. Als iedereen ze zou dragen. Als iedereen dus zijn eigen snot, kwijl en aerosolen bij zich zou houden. Het zou mijn isolement aanmerkelijk verminderen. Ik zou niet meer zo met angst en beven over straat gaan. Dat is mijn standpunt.