Bloemen houden van mensen? Lijkt me een duidelijk geval van antropomorfisme. En zelfs al bezitten ze die eigenschap, dan betwijfel ik of ze echt zoveel van ons houden. Met onze snoeischaren en vazen……. Maar dat ik van bloemen houd staat als een paal boven water!

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

‘Heks, wat klink je vrolijk,’ roept Steenvrouw in mijn oor. We zitten een beetje bij te kletsen door de telefoon. Ik weet het. Er is iets lichts in mijn tred door het leven geslopen. Deur na deur na deur ging dicht en nu gaan er ramen open.

Mijn situatie is niet verbeterd of iets dergelijks. Noch ben ik op wonderbaarlijke wijze genezen. Nee. Vanbinnen ontstaat er weer ruimte. Alles wat ik toch niet op kan lossen heb ik gelost. Tevens heb ik me ontdaan van zuigers en zeikerds.

Ik wring mijn hersenpan niet meer dagelijks in allerlei bochten in een poging het onbegrijpelijke te begrijpen. Of op zijn minst te bevatten. Ik kan niet in andermans hoofd kijken en daar heb ik vrede mee.

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

Dientengevolge heb ik natuurlijk tijd over. Energie nog niet, maar wat niet is kan komen. Maar de tijd die ik piekerend en tobbend doorbracht kan ik nu besteden aan iets leuks.

Vanmorgen word ik wakker van de bel. Omdat ik slecht geslapen heb duurt het eventjes voordat ik bij de voordeur ben. De bezoeker is alweer weg. Wie zou dat nu kunnen zijn? Mijn voelsprieten tasten langs het belbord. Zou het Fiederelsje geweest zijn?

Ik denk het. Op weg naar de markt natuurlijk!

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

Als ik een beetje ben bijgetrokken en uitgedeukt gaat de bel opnieuw. En ja hoor. Fiederelsje en haar eega Molenaartje staan op de stoep. Maar als ik de deur open doe komt alleen mijn vriendinnetje naar binnen.

Snel probeer ik haar een kopje koffie te slijten, maar ze wil niets. ‘Molenaar moest nog eventjes iets halen, hij komt zo terug en dan gaan we er weer vandoor,’ lacht ze lief. En een beetje geheimzinnig. Wat voeren die twee in hun schild?

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

Dan gaat de bel weer. Een enorme bos bloemen komt de trap op, mijn vriend Molenaar verdwijnt er helemaal achter. Hij drukt de bloemen in mijn handen en omhelst me. Nou ja zeg! Wat een schitterend boeket! Verguld sta ik hem aan te gapen. En enigszins perplex.

‘Is dat soms een bedankje voor de sapjes en soepjes?’ Mijn vriend grijnst. Dat is het inderdaad. ‘Ik wilde je eens lekker verwennen, Heks, ik weet hoe dol je bent op bloemen….’ Hij is een tijdje in de lappenmand geweest en ik bracht hem ter versterking listige brouwsels uit mijn heksenketel. Ik ben geweldig lekker aan het koken de laatste maanden.

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

Zelfs als ik me niet al te jofel voel, maar wel genoeg energie heb om in een pan te roeren, dan ga ik aan de slag. Minstens 1 keer per week sta ik een paar uur in de keuken. Ik hak er meestal een vinger half af of brand me aan een ovenschaal. Vooral als de vermoeidheid toeslaat…..

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

Maar wat ik maak is verrukkelijk. Zodoende ben ik weer heel goed aan het eten. En wat is nu zo bijzonder? Ik doe dit helemaal voor mezelf.

Maar ik kook ook altijd lekker veel. Dus dan blijft er genoeg over om iemand eens heerlijk te verwennen!

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

En tot slot krijg ik er een geweldig goed humeur van. Kokkerellen is pure meditatie. Woede en pijn verdwijnen als sneeuw voor de zon zodra ik in mijn heksenketel begin te roeren.

Als ik weer helemaal gezond zou zijn, dan opende ik een restaurant. Met eten waar je blij van wordt. Alles vers gemaakt. Geen pakjes en zakjes. Heel veel variatie. Gezond eten binnen alle mogelijke diëten! Maar ook voedsel dat je vanzelf opeet. Omdat het zo lekker is!

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM

TOVERHEKS.COM