Ken je het gevoel dat het zweet je uitbreekt, terwijl intussen het schaamrood naar je kaken stijgt? Ik wel. Zo’n moment van door de grond zakken overkomt me vorige week bij mijn geliefde dierenarts. Nadat hij mijn panter heeft onderzocht spreekt hij me aan op een blog, dat ik vorig jaar heb geschreven over de fors gestegen tarieven in zijn branche.

In een paar gemelijke zinnetjes kraak ik het hele fenomeen dierenarts af. Inclusief de man die het afgelopen jaar twee van mijn beesten van de dood heeft gered ….

‘Denk je echt zo over mij? Een veredelde veearts?’ Heks schrikt ervan. Heb ik dat echt geschreven? Terwijl ik met mijn plattelandsachtergrond ook nog eens een diep respect heb voor veeartsen?

Later thuis lees ik het gewraakte stuk nog eens door. Het venijn zit in slechts een paar zinnen. In scherpe bewoordingen ga ik tekeer tegen de hoog opgelopen tarieven in dierenartsenland. Een stijging van zo’n veertig procent in acht jaar….. Het verhaal is kort door de bocht en generaliserend….. Wat ben ik toch af en toe een gemeen secreet!

Het ergste is echter dat ik juist heel tevreden ben met mijn huidige dierenarts. Hij is wel prijzig, maar dat zijn ze allemaal hier in Leiden. ‘Dat komt omdat we tegenwoordig 21 procent BTW afdragen over alle behandelingen en medicijnen. Een huisdier is een luxe artikel. En dat vind je terug in onze tarieven. Ik ondersteun de actie van de Sophia Vereeniging hiertegen, want het is natuurlijk te gek voor woorden.’

“In Nederland worden huisdieren bij wet als een luxeproduct beschouwd. Daarom vallen diergeneeskundige handelingen onder het hoge btw-tarief van 21%. De Sophia-Vereeniging is het daar niet mee eens. Huisdieren zijn weliswaar geen eerste levensbehoefte, maar medische zorg is dat wel. Net als voor mensen, zou medische zorg voor dieren belastingvrij moeten zijn.”

Ik kijk hem glazig aan. Langzaam valt het kwartje. Inderdaad. Vorige week heb ik aan de balie van zijn praktijk een handtekening gezet op een lijst. Tegen deze idiote BTW heffing. “De dieren worden er uiteindelijk de dupe van, wanneer hun baasjes financieel niet meer in staat zijn om hen te laten behandelen…’

Mijn dierenarts is nog een andere actie begonnen, een soort Club. Als lid kun je tegen een redelijk bedrag per maand je dier alle preventieve zorg laten geven, die nodig is om em in topconditie te houden.

‘Weet je Heks, ik word er niet bepaald rijk van. Als ik alles en iedereen betaald heb blijft er echt niet zoveel over. Daarnaast moet ik ook nog eens investeren in allerlei apparatuur.’

Ik heb een dierenartsenrekeningentrauma opgelopen bij een voorganger van ‘the good doctor’. Ik was toen nog cliënt bij een andere praktijk. Hier berekende men elk consult. Ook al duurde het maar dertig seconden. Ze deden dure onderzoeken, die niets opleverden en zeiden dan doodleuk, dat dit meestal het geval was.

Ooit was ik zo’n 600 euro verder met een ontstoken oog bij wijlen mijn kat Koe voordat de juiste diagnose werd gesteld. Een hele voor de hand liggende ook nog. Ik had echter maandenlang dure, foute en gevaarlijke druppels in zijn ogen gegooid. Op doktersadvies. Hij had er blind van kunnen worden gezien de werkelijke diagnose! Er volgde nog een peperdure operatie. En geen excuses……

Vervolgens kreeg de hond van mijn buurman een maagtorsie. Midden in de nacht kwam hij bij diezelfde dierenarts terecht. Mopperend over het late uur stuurde ze hem en zijn doodzieke hond weer naar huis. Er was niets aan de hand. Dat groene braaksel was normaal. Alweer een foute diagnose. De hond ging dood. Vervolgens kregen ze een vette rekening van de dame in kwestie. En alweer geen excuses…..

Maar om deze frustratie nu op mijn huidige dierendokter te verhalen gaat echt te ver! En al helemaal omdat hij me het laatste jaar regelmatig heeft gematst! ‘Dit consult is nazorg, Heks. Dat hoef je niet te betalen!’

Het meest bijzondere aan deze man is, dat hij zo goed is met dieren. Nou ja, daar ben je dierenarts voor, zul je zeggen. In mijn carrière als dierenbezitter ben ik echter ook wel anders tegen gekomen. Ysbrandt is jaren als de dood geweest voor deze beroepsgroep. Bibberend als een juffershondje placht hij op mijn schoot te kruipen zodra we in een wachtkamer belandden.

 

Tegenwoordig echter loopt Varkentje parmantig naast me naar binnen. Hij kwispelt tegen de dokter. Knuffelt met de assistenten. Zelfs de lekkertjes achteraf eet hij op! Al met al is het voor hem helemaal geen traumatische ervaring meer om naar de dierenarts te gaan. En dat is onbetaalbaar!

‘Weet je Heks, ik was zo nijdig toen ik je stukje las. Ik dacht: Waar doe ik het allemaal voor? Als je dit echt meent scheiden hier onze wegen…..’ Verschrikt kijk ik hem aan.

‘Ik meende het niet! Maar ik vind jullie wel duur! Ook al begrijp ik nu hoe het komt dat de kosten zo ongelofelijk zijn gestegen de laatste jaren….. Die verdraaide BTW! Het spijt me ontzettend dat ik je gekwetst heb. Ik ben juist bijzonder op je gesteld. Ik heb ook hele leuke stukjes over je geschreven.’

Gelukkig heeft hij die ook gelezen…..

Ik schud zijn hand. ‘Zijn we weer goed?’ Hij lacht zijn vrolijke gezicht open. ‘Ja hoor, ik zie je volgende week. Dan mag de drain uit de wond. En dit consult is ook nazorg…..’ Een beetje beschaamd reken ik slechts de antibiotica af bij de assistenten. In plaats van me een gepeperde rekening te presenteren na mijn scheldkanonnade matst hij me alweer!

Lieve dierenvrienden. Ook dieren hebben recht op medische zorg. Teken hier de petitie ‘Verlaag de belastingtarieven voor de dierenarts’. Heel belangrijk! Zegt het voort!