‘Ik zit hier heel alleen kerstfeest te vieren’ gaat niet op! Onverwachte bezoekers en lieve invitaties vliegen om mijn oren. Met Jip en Janneke onder de kerstboom gevolgd door een fabuleus ouderwets kerstdiner bij True en Trueman. Met de lekkerste kalkoen van Leiden en omstreken op tafel!

kerstdiner07

Eerste kerstdag zit ik alweer in de kerk. Jeetje, dat is al de vijfde keer deze week. Twee concerten en drie gewone diensten. Nu kan ik wel wat goddelijke inspiratie gebruiken, want ik ben de laatste tijd zo depressief als een ui. En dat ondanks mijn enorme lange adem en extreme incasseringsvermogen. Of misschien dankzij. Sinds de lange adem op is is het huilen met de pet in Huize Heks.

Feestdagen zijn dan natuurlijk een ramp. Trieste en bedroefde mensen zitten er massaal tegenaan te hikken. Overal worden vrolijke dingen georganiseerd voor deze groep nooddruftigen. Als jonge vrouw heb ik aan menig zogenaamde Kerst Inn meegewerkt. De vrolijke optimistische Heks speelde mens-erger-je-niet  of een potje schaak met verrukte oude mannetjes, sjoelde met venijnige oude vrouwtjes, eufoor van haar eigen goede bedoelingen……

Nu ben ikzelf een echte zielige stumper geworden. Een mislukte pannenkoek. Ik sla verschillende uitnodigingen af, want ik heb besloten het zo niet te zien. Bovendien luistert het heel nauw wat ik overhoop haal. Als ik al iets overhoop haal. Door de intensieve innerlijke processen ben ik niet tegen ieder gezelschap bestand.

Na de dienst drink ik koffie met Jip en Janneke en nog een paar kerkvrienden. Het is ontzettend warm en druk in het Hooglandse Huys. ‘Kom, we gaan naar de kroeg,’ roept Jip na een halfuurtje. Onze stamkroeg lijkt gewoon open te zijn, maar bij nader inzien is er een besloten feest voor ‘Met kerst eenzame mensen’.

‘Wij zijn eenzaam!’ beweert Jip snaaks. De man moet lachen. Hij gelooft er geen bal van, maar we mogen toch aanschuiven. Heks heeft echter andere plannen. ‘Kom lekker mee naar mijn huis, hier mag ik toch niets eten. En mijn huisje is zo mooi!’

Een kwartiertje later zitten we gezellig in Huize Heks aan de wijn met smeerseltjes. ‘Goeie hemel, Heks, ik zou gek worden in zo’n huis. Hoe hou je dat allemaal zo netjes?’ verzucht Janneke als ze in mijn kersthuisje rondkijkt. Geen idee. Heks is gewoon heel goed in het organiseren van troep!

Diezelfde avond ga ik met Frogs bij True en Trueman dineren. Een op het laatste moment in elkaar gedraaid echt kerstdiner. Door de beste en meest creatieve kokkin van Leiden en omstreken. Volledig glutenvrij! Met kalkoen, spruitjes en aardappelpuree.

‘Wat ziet jullie huisje er geweldig uit!’ roep ik verrukt als ik bij mijn vrienden binnenstap. De gastvrouw heeft een schat aan groen, gesnoeid in haar magische grote tuin, kwistig  in de rondte gestrooid. De geur van Rozemarijn hangt in de gezellige ruimte.

Mijn vriendin is druk bezig in de keuken. Er is nog een gast, de Shiatsu-man. Ik omhels iedereen en ga op mijn gemak een beetje rondkijken. Ik ontdek een mooi kerststalletje met een kristallen kerstkind aanbeden door Boeddha. Ook de grote eettafel is een waar plaatje!

Na een half uur scharen we ons daaromheen. True snijdt de kalkoen aan. Het vlees is boterzacht door haar magische receptuur in een Römertopf. We scheppen onze borden boordevol met alle hoofd- en bijgerechten. Dan smikkelen we tot we bijna omvallen. De geluksstofjes in de kalkoen maken ons loom en blij.

“Weet je dat je absoluut geen kalkoen aan een hond mag geven?’ vertelt True me. Heks wist het niet. Net als chocolade kan kalkoen dodelijk zijn voor honden. Gelukkig eet ik het bijna nooit, dat heeft Ysbrandt’s leven gered!

Het is een heerlijke avond met fantastisch eten. Het gezelschap is lekker uitgelaten: Er wordt flink gelachen. Rare verhalen vliegen over de tafel. Tussendoor doen we natuurlijk ook nog een dansje! True trekt verkleedkleren uit de kast en maakt van haar man ook een Japanner. We liggen intussen onder de tafel van het lachen…….

De tijd vliegt voorbij. Om een uurtje of half elf nemen we afscheid. ‘Dank jullie wel, lieve vrienden, voor de geweldige avond. Je hebt fantastisch gekookt, True.’

‘Jeetje Frogs, wat was het een fijne eerste kerstdag!’ verzucht ik als we later bij mij thuis nog eventjes nakletsen. Maar nog is het niet gedaan: Tot besluit dansen we salsa rond de kerstboom. Doodmoe tuimel ik een uurtje later in bed. Het was een geweldige dag. Helemaal niet eenzaam, zielig en mislukt. Verbinding, warmte en liefde is wat ik gevoeld heb vandaag!

 

Panta Rhei: Heks wenst jullie allen een ontspannen jaar vol verandering en beweging. In de goede richting natuurlijk. Het enige dat nooit verandert, is dat alles verandert……

foto

De feestdagen dit jaar waren anders dan anders. Geen kerk op eerste kerstdag, geen brunch bij Tanneke, geen familiediner, geen schranzende neven en nichten aan mijn keukentafel, geen nieuwjaarsborrel in Huize Heks, geen Oud en Nieuw onder mijn kerstboom.

vrouw in Alpaca jas

Wel hadden we dit jaar een uitziekende Cowboy, een grieperige Heks en enigszins moeizame feestdagen. Maar ook een heerlijk kerstdiner met goede vrienden bij mij thuis en een eveneens heerlijk laatste diner van het jaar met ongeveer hetzelfde clubje bij True en Trueman. Ook was er elders een nieuwjaarsborrel en nu ben ik alweer op weg naar iets dergelijks in Amsterdam. Samen met Cowboy.
kerstdiner, eten met vrienden, dinnerparty
Mijn vader gaf me ooit een tegeltje met daarop de tekst: ‘Het enige dat nooit verandert, is dat alles verandert!’ Buiten dat dit een waarheid is als een koe, is het ook het enige presentje, dat ik ooit echt helemaal van hem heb gekregen. Andere cadeautjes regelde mijn moeder. Hij vond het een grappig geschenk, herinner ik me. Toen hij het aan me gaf, voor Sinterklaas staat me bij, liep hij eindeloos te gniffelen.
het enige dat nooit verandert, is dat aales verandert
Ik stond te boek als een denkertje binnen de familie. Als kind lag ik al te filosoferen in de hooiberg met een soortgelijk vriendinnetje. En daar keken ze raar tegenaan. Teveel gebruik van het bovenkamertje kon eenvoudigweg niet gezond zijn. En het leidt ook tot niets uiteindelijk….. Althans niet tot dingen waar in mijn achtergrond waarde aan werd gehecht. Succes in zaken en verwerven van geld en goed.
kerstdiner, eten met vrienden, dinnerparty
Het tegeltje staat sinds jaar en dag op mijn toilettafel. Zo herinnert het me zowel aan mijn geliefde vader als aan het feit dat alles in beweging is: Panta Rhei. Alles stroomt.
In die levensrivier moet je maar afwachten wat er nu weer in je vaarwater komt. Ook is het landschap dat je doorkruist niet altijd vriendelijk van aard. Soms bevind je je plotseling in vijandig gebied. Of je bent volledig op jezelf aangewezen. En dat natuurlijk weer net als je in moeilijk vaarwater bent gekomen!
het enige dat nooit verandert, is dat aales verandert, hummeltjje, Dopey, Camee
De feestdagen waren anders. Enigszins uitgekleed. Doorspekt met virale toestanden. En mensen houden niet van verandering. Dat is ons grote probleem. We hechten en hechten. Als een bloedzuiger aan een ader. Of een aderlating desnoods.
Maar oh wat een bevrijding als je dan loslaat. Dan komt er weer ruimte voor nieuwe dingen. Dan blijkt veel van de pijn, die je voelt te worden veroorzaakt door dat vastklampen. Kramp in het hart. Spierpijn van de ziel. Weg ermee!
Ik wens jullie allemaal een ontspannen jaar vol verandering en beweging in de goede richting! Plus een goede gezondheid en liefde in overvloed.
kerstdiner, eten met vrienden, dinnerparty