Twee paradepaardjes op Parade 2017: Trui en Heks zien graag iets geks en worden niet teleurgesteld. Roodkapje brengt inspiratie. Grootmoeder zijn is bepaald niet saai, maar juist vergeven van woeste seks en sensatie! En geef gewoon altijd de jager de schuld!

Posted on 17 augustus 2017 by lagriffeheks

©TOVERHEKS.COM De geniale zoon met zijn geluidsapparaat en de jarige moeder.

Dinsdag zit ik scheldend in de auto om mijn hondje naar de oppas te brengen. De hele dag gaat alles al mis. En dat na een brakke nacht! Ik moet juist veel energie hebben vandaag, want ik ga naar de Parade met Trui.

Werkelijk elk stoplicht springt op rood. De weg is vergeven van de zondagsrijders, verdwaalde Duitse toeristen en traag kakkerlakkende lesauto’s. ‘Hoepel eens lekker op allemaal, idioten,’ bries ik onstuimig achter het stuur. Ik ben al zeker drie keer uit mijn vel gesprongen vandaag, omdat alles in het honderd loopt. Maar het helpt niks……

©TOVERHEKS.COM

Een contraproductieve dag dus. Maar ik heb wel een doel: Ik moet om kwart voor vier op het station staan. Met een leuke outfit aan. En een noodrantsoen glutenvrije en lactosevrije producten. Voor het geval er niets eetbaars te vinden is op het feestterrein.

En het lukt me! Precies op het beoogde tijdstip sta ik bepakt en bezakt op Leiden CS. Geen Trui te bekennen echter. Mijn punctuele vriendin laat het lelijk afweten! Ik stuur een app waar ik sta. En een sms waar ze blijft? ‘Ik ben mijn telefoon vergeten,’ verklaart ze de radiostilte volgend op mijn getyp, als ze dan eindelijk opduikt.

©TOVERHEKS.COM

Natuurlijk hebben we net de trein gemist en rijden de daaropvolgende treinen vandaag niet. Er zijn weer allerlei storingen en werkzaamheden. We moeten dus eventjes wachten. Op een ander perron. Heks haalt een complete maaltijd uit haar tas tevoorschijn. Trui zet grote ogen op.

‘Wat heb je nu toch allemaal bij je? Het ruikt heerlijk, jeetje.’ Verrukt gaapt ze naar de bakken met Dahl en salade. Ze accepteert de vork, die ik haar aanreik. ‘Prik maar een vorkje mee,’ grap ik jolig. Dit is nog maar het hoofdgerecht. De voorgerechten zitten nog in mijn rugzak.

In Amsterdam spoeden we ons naar het Waterlooplein. Daar meert een boot aan, waarop een voorstelling zal worden gespeeld: MAN MET DE MICROFOON
SPANNING EN SENSATIE OP EEN RONDVAARTBOOT. We hebben kaartjes! De boot zal ons uiteindelijk afzetten bij het terrein van de Parade.

©TOVERHEKS.COM Allemaal platliggen voor de Russen…….

Zodra we aan boord zijn begint de gekte. We zijn in een familiereünie beland en het wachten is nu op moeders. Even later duikt ze op en gaan we op weg. Allerlei idiote ontwikkelingen verder komen er een paar geweldige apen uit de mouw.

Heks en haar vriendin zitten geweldig te lachen. Oh, oh, wat is dit grappig. De man in de voorstelling heeft een apparaat, waarmee hij alles kan horen. Zelfs iemands gedachtes! Dit leidt tot hilarische situaties. Als hij bijvoorbeeld luistert naar de gedachten van een aantal passagiers.

Een vrouw zit naast haar man te proberen vooral niet te denken aan haar minnaar met zijn grote kolenschoppen van handen…… Een knallende ruzie tussen de geliefden volgt. Maar ook Eberhart van der Laan horen we praten als we langs het stadhuis varen. Over dreigend gevaar……..

©TOVERHEKS.COM ‘Niet denken aan die grote geile handen van mijn geheime minnaar, oh nee, niet aan denken…..’

De situatie loopt uit de hand als we ook nog worden achtervolgt door Russen in een onderzeeër, terwijl helicopters van de binnenlandse veiligheidsdienst ratelend over ons heen cirkelen……..

Zo zitten we er direct lekker in. Nog voordat we een stap op het Paradeterrein hebben gezet! Uiteindelijk meren we aan. De kop is er af.

De Parade staat ergens in een uithoek van Amsterdam. Als we het terrein betreden koekeloert een man in mijn handtas. Op zoek naar verboden zaken. Ongezien smokkel ik tegelijkertijd mijn rugzak met hapjes naar binnen.

©TOVERHEKS.COM Moeders vindt het allemaal best, als ze eindelijk maar eens een keertje kleinkinderen krijgt

‘Een kwestie van magie. Hocuspocus dus. Je leidt iemands aandacht gewoon af, de andere kant op….’ grinnik ik tegen een verblufte Trui. Ze heeft me al vaker zo door controles zien lopen met mijn glutenvrije picknickmandjes. En elke keer is ze weer verbijsterd.

Het heeft geregend, dus de omgeving oogt licht druilerig. De stemming is echter opperbest. Eerst lopen we natuurlijk een grote ronde over het terrein.

‘Kom, we gaan lekker een wijntje drinken,’ we zoeken een terrasje en installeren ons. Er valt zoveel te zien, we draaien onze hoofden er bijna af. ‘Hoe laat begint onze volgende voorstelling?’ Trui heeft allemaal kaartjes geregeld, zodat we zeker ergens terecht kunnen. Ik ben wel eens in Den Haag naar de Parade geweest, toen werkelijk alles was uitverkocht…..

©TOVERHEKS.COM

Het is helemaal niet zo druk vanavond. Lijkt het. We gaan een hapje eten en kunnen zo terecht. ‘Kijk eens wat een rij,’ zegt mijn maatje echter als we de tent verlaten. We zijn net voor de troepen uit gaan dineren. Hetzelfde overkomt ons als we in de carrousel willen. We kunnen zo terecht, maar mensen na ons moeten een uur in de rij staan!

Alles valt op zijn plek, alles gaat vanzelf! Ongeveer het tegenovergestelde van wat er vanmorgen bij me gebeurde…..

©TOVERHEKS.COM Een Rus?

Na het diner zien we de voorstelling van ALINK&PLUKAARD:
WHO IS / WE ARE / WANNA BE LIKE MARTHA & GEORGE. Een voorstelling over twee oersaaie doodnormale acteurs, die graag groots en melodramatische meeslepend willen leven. Ongeveer zoals de personages in ‘Who is afraid of Virginia Woolf?’

We kunnen nog naar 1 voorstelling. Best moeilijk om te kiezen. We zien zulke grappige dingen om ons heen. Uiteindelijk besluiten we om naar DE AFGROND:
ROODKAPJE … HET WARE VERHAAL te gaan kijken. Een hilarisch toneelstuk dat nergens over gaat…..

©TOVERHEKS.COM Een verliefde vrouw aan de kade, gelukkig kunnen we verstaan wat ze zegt……

Heks heeft ook wel eens een versie van Roodkapje opgevoerd, gebaseerd op het boek van Erich Fromm ‘Dromen, sprookjes en mythen‘. Dat weer verwijst naar Jung en diens interpretatie van het rode kapje. Het symboliseert de menstruatie van de vrouw. En grootmoeder is natuurlijk in de overgang. En de wolf is het beest in de man……

Roodkapje zet op weg naar dat ouwe wijf met haar wauwse waarschuwingen de bloemetjes maar eens lekker buiten en raakt ernstig van het rechte pad. De wolf vreet bij gebrek aan beter eerst grootmoeder maar eens op. Om zich daarna te focussen op wat jonger vlees.

©TOVERHEKS.COM We hebben allemaal een koptelefoon op!

In deze interpretatie heeft grootmoeder een woeste seksuele verhouding met de wolf. En Roodkapje schiet hem daarom dood met het geweer van de jager, die daarom in de bak belandt…..

‘Oh wat errug, oh wat errug,’ zingen de drie acteurs vol erbarmen. Trui en Heks liggen in een deuk. Wat een mafkezen, oh, wat is dit leuk! ‘En ze zijn helemaal niet zo piep meer, dat vond ik ook gaaf,’ zegt mijn vriendin achteraf. Ja, op de Parade hoef je niet jong, strak en mooi te zijn. Het is voor iedereen, door iedereen.

©TOVERHEKS.COM ‘Geef me terug de ogen van een kind!’

‘Ga je zo optreden?’ roepen een paar kerels naar Heks. Ik heb me natuurlijk lekker uitgedost. Maar nee. We gaan zo naar huis, het is weer mooi geweest. Mijn vriendin zit paniekerig op mijn telefoon te zoeken naar de snelste manier om op het station te komen. Het ziet er niet al te best uit, we moeten een flink stuk lopen.

‘Welke kant moeten we op?’ vragen we bij de kassa. En bij de garderobe. En nog eens hier en daar. Niemand die het weet. We lopen maar zo’n beetje achter de meute aan. Dan zien we zomaar in the middle of nowhere een taxi staan.

©TOVERHEKS.COM De Fonteintent en de Carrousel

Er zitten geen passagiers in, we kunnen zo instappen! ‘Ik mag hier eigenlijk niet staan,’ piept de taxichauffeur. Hij krijgt dan ook direct op zijn donder van een handhaver als we het terrein afrijden. Ons maakt het niet uit. Deze schat van een man met stem van een piepkuiken rijdt ons in no time naar Amsterdam Zuid.

Daar springen we in een trein en even later zijn we thuis. Geen toestanden, geen eindeloze wandelingen, gemiste aansluitingen en wat er nog meer allemaal mis kan gaan bij zo’n thuisreis.

Op Leiden CS nemen we afscheid. ‘Wat een heerlijke avond, schat,’ roepen we tegen elkaar. Absoluut voor herhaling vatbaar!

©TOVERHEKS.COM

Heks en Frogs bezoeken het geboortehuis van Johan Cruijff. ‘Buiten spelen zou een vak moeten zijn op school….’ staat er op de gevel. Bloemen op de stoep. Brieven en gedichten. Ook mijn kikkervriend kwaakt een bijdrage!

Posted on 2 mei 2016 by lagriffeheks

Het is alweer een paar weken geleden dat ik met Frogs naar een feestje ga in de hoofdstad. ‘Ik wil eerst eventjes langs het geboortehuis van Johan Cruijff, Heks. We hoeven niet eens ver om te rijden!’ Ik vind het een prima idee. Laten we gaan kijken waar onze held het levenslicht zag. ‘Ik neem mijn TomTom wel mee, Frogsie, dan hoeven we niet te zoeken…’

Zo rijden we dan op een gure zondagmiddag samen naar Amsterdam. Ysbrandt mag ook mee. Het is voor zijn grote operatie. Hij is nog in het bezit van zijn dierbare balletjes…. Niet onbelangrijk als je het geboortehuis van een balvirtuoos gaat bezoeken…..

Met behulp van mijn onvolprezen navigatiesysteem staan we in no time op de hoek van de Tuinbouwstraat en de Akkerstraat. In dit piepkleine hoekhuis is ons nationale voetbalgenie ter wereld gekomen. In dit eenvoudige volksbuurtje is hij opgegroeid. ‘Hij speelde altijd poortvoetbal met jongens uit de buurt,’ zegt Frogs. We kijken rond in dit tuindorp met zijn door poorten afgesloten hoven. De perfecte buurt voor dat spelletje…

‘Ik kan me ook herinneren dat Cruijff aan het spelen was, Frogs. Ik was piepklein, misschien drie jaar oud, en zat bij mijn vader op schoot. We keken samen naar een belangrijke wedstrijd op televisie.’

‘Hij was maar aan het schreeuwen over die Cruijff. Helemaal enthousiast. Mijn vader! Dat was meestal een hele rustige man….. Zal wel weer zo’n wedstrijd zijn geweest waarin dit grote talent iets fenomenaals liet zien! Zoals die lob uit jouw gedicht.’

We kijken naar de bloemen op de stoep van het huis. Er liggen allemaal epistels bij. ‘Ik heb dat gedicht ook bij me, Heks. Ik ga het tussen de bloemen leggen.’ Hij maakt aanstalten om het papier neer te leggen.

‘Je moet het wel eventjes voordragen, Frogs. Vooruit met de geit. Maak ik een mooie foto.’ Even later draagt de warme stem van Frogs het gedicht door de straat. De huidige bewoner van het pand komt naar buiten. Toevallig. Hij glimlacht. Kennelijk zijn we niet de enigen, die hier op de stoep staan te oreren….

Als we later in de auto stappen en wegrijden komen de volgende pelgrims alweer op de proppen. Een BMW vol voetbalvrouwen of iets wat daar op lijkt: Geblondeerde dames met enorme neptieten. Ik kan zo snel niet zien of er mannen achter al dat geblondeerde en getoupeerde haargeweld schuilgaan.

‘Dat was fijn, Heks, ik ben helemaal klaar voor een feestje.’ Even later zitten we aan de fantastische hapjes en drankjes van Zwaan. Glutenvrij ook nog! Het is haar verjaardag vandaag. En dat gaan we met haar vieren!

De lob

Vanavond is het feest. Een soort uitgesteld verjaarspartijtje. Met oude vrienden, muziek, eten en drinken, zang en dans. En dit allemaal ter ere van Big Salmon. Die grote vis, die in het noorden woont…….

Posted on 17 november 2015 by lagriffeheks

Midden in alle verschrikkingen van de afgelopen dagen krijg ik bijzonder bezoek. Twee oude vrienden van Heks komen dineren. Helemaal uit Schotland. Ik heb Frogs en Trui ook uitgenodigd. Zaterdagmiddag ren ik door de stad om alle boodschappen in huis te halen. Mijn kikkervriend haalt het hondje op, dus daar heb ik geen omkijken meer naar.

Omdat ik niet al teveel energie heb besluit ik iets gemakkelijk te maken. Rond half zes haal ik samen met Trui mijn ouwe gabbers van het station. Afgelopen winter hebben we elkaar na twintig jaar weer getroffen in Amsterdam. Vandaag zetten we de hernieuwde kennismaking voort.

De heren hebben al twee dagen de bloemetjes buitengezet in onze hoofdstad. Ik kan het me helemaal voorstellen. Grote Zalm heeft een speelgoedrat bij zich. Net als mijn poppenkastpop aap Gerrit heeft Rodney Rat een geheel eigen en zeer aanwezige persoonlijkheid. Fopneus draagt een bizar masker. Met deze gekkigheid maken ze dan de kroegen onveilig……

Onderweg naar huis liggen we direct in een deuk. Daar trakteer ik mijn vrienden op haring met Corenwijn. Dit anti-katermiddel wordt zeer gewaardeerd. Frogs voegt zich bij ons. Na een uurtje besluit ik maar eens wat te eten op tafel te toveren. Trui stort zich op het voorgerecht. Ik zet een mediterrane visschotel in de oven. Het gezelschap gaat aan tafel.

Voordat we de visschotel opeten spreekt Grote Zalm nog wat eerbiedige woorden ter ere van Big Salmon. Ik heb expres zalm in het gerecht verwerkt. Oude religies zoals de onze (Wij aanbidden die grote vis, maar dat is een heel lang verhaal met een vissige mosselbaard) maken vaak gebruik van dit soort kannibalisme in hun rituelen. Oh, wat heb ik onze samenkomsten gemist!

Na de maaltijd kijken we naar oude foto’s. Een hele jonge Heks en een witharige Trui vieren samen vakantie in Schotland. Het begin van onze vriendschap. We halen herinneringen op aan die heerlijke tijd in dat ruige land waar ik zo van hou. En aan de bezoekjes van hordes Schotten aan Nederland.

Sommige oude vrienden zijn al gaan hemelen. Anderen hebben de Highlands verlaten. Toch wonen er nog steeds dierbaren van ons in dat kleine dorpje aan de westkust. Twee huizen, een kerk en een kroeg.

Later die avond komt de gitaar tevoorschijn. Frogs neemt de percussie voor zijn rekening. We zingen wat gouwen ouwen. Samen met mijn vriend Grote Zalm verzorgt Heks de uitvoering van een paar prachtige liederen. Zoals ‘Mrs McGinty lay dying one night….’ en at Mc Arthy’s party…’ Ons publiek is tot tranen toe geroerd. Het kunnen ook tranen van de lach zijn natuurlijk……

Uiteindelijk proberen we ook nog om een condoom over iemands hoofd te trekken, net tot onder de neus, zodat ze em kunnen opblazen. Het is Grote Zalm jaren geleden een keer gelukt. Een geweldig gezicht. Ik heb nog een doos overjarige regenjasjes staan. Helaas krijgen we het niet voor elkaar. Volgens mijn vrienden zijn de Hollandse exemplaren gewoon te klein geschapen……

Frogs heeft zondag een optreden en Trui heeft een etentje. Ze moeten er bijtijds vandoor. Ik besluit uiteindelijk mijn makkers naar het station te vergezellen. Het regent en stormt als we de deur uitgaan.

Grote Zalm draagt engelenvleugels gecombineerd met een dameshoedje en Fopneus heeft een bloemenslinger om zijn nek en een rare hoed op zijn kop. Ook Heks heeft iets geks op haar hoofd gezet…..

We doen er behoorlijk lang over om het station te bereiken, want onderweg hebben we de grootste pret….. Het laatste stukje moeten ze alleen afleggen: Ik moet ook nog terug naar huis lopen. Ik krijg de hoeden en de vleugels weer mee.

Bepakt en bezakt wandel ik met Ys door het park op de terugweg. Later blijken mijn vrolijke vrienden de trein te hebben gemist….. Dan zit je toch zo een uur te wachten! Gelukkig vonden ze nog een geopende horecagelegenheid…..

Vanmorgen belt Grote Zalm. We hebben een vage afspraak om vandaag iets leuks te gaan doen. Helaas ligt Heks nog steeds voor Pampus. Boodschappen doen, koken, feesten, salsa dansen en een woeste nachtwandeling door weer en wind eisen hun tol.

Grote Zalm en Fopneus zijn zondag naar het optreden van Frogs gaan kijken. Hartstikke leuk, maar mij niet gezien. Ik hoop over een paar dagen weer de oude te zijn…….

Hele leuke treinreis: Heks maakt een nieuwe vriendin! Een echte dierenvriend van een dame. Ysbrandt vindt haar stiekem ook heel lief! En mooie foto’s van mijn hondje op het strand!

Posted on 6 januari 2015 by lagriffeheks

Maandagmiddag pak ik een trein vanuit Amsterdam naar Leiden. Samen met Varkentje. Het is altijd een hele onderneming. Vouwfiets, mijn eigen bagage, hondenspullen en hondje. Omdat Ysbrandt altijd uiterst fel is tegen vreemden, die plotseling opduiken vanuit het niets, reis ik bij voorkeur niet in de spits. Toch is het druk in de trein.

Hele volksstammen laten zich vervoeren naar Schiphol, bepakt en bezakt met enorm hutkoffers. Ook lopen er veel vage jongeren door de trein. Ze duiken het toilet in om er in no time weer uit te komen. ‘Wafwaf’, grauwt mijn schatje, ‘Grrrr, Wragf, Gorgeldewraf!!’ Ik hou hem strak tegen mijn lijf. Om zijn snoet zit een kleine muilband. Zo kan hij niet eventjes snel in een paar ballen of billen bijten…..

‘Bijt uw hond?’ vraagt een jongeman van Marokkaanse afkomst. ‘Ja, je kunt em beter met rust laten!’ waarschuw ik hem. Hij loopt recht op Ysbrandt af en steekt z’n vingers bijna in zijn bek. ‘Grrrr’, knauwt mijn hondje. Bijna heeft hij toch een middelvinger te pakken, ondanks zijn muilkorf. Je zou zeggen: Een gewaarschuwd mens telt voor twee. In dit geval zijn mijn woorden aan dovemansoren verspild….

Als het weer iets rustiger wordt op het balkon, schrijf ik een verhaaltje op mijn Ipad. Dan stapt er een vrouw in. Ze gaat pal tegenover me zitten. O jee, als ze nu maar niet haar vingers in de bek van mijn monster steekt. Haar knieën raken bijna de mijne. En daartussen geklemd zit mijn boze ventje.

‘Hallo hondje’, zegt ze, ‘Is hij bang? Bijt hij?’ Ik knik bevestigend. Hopelijk schrikt dat haar genoeg af om ergens anders te gaan zitten. Ze glimlacht echter breed vanonder haar hoofddoek. Een schitterende rij tanden blinkt me tegemoet. ‘Ik ben niet bang van honden. Als je zelf rustig bent en ze niet recht in de ogen kijkt, is er niets aan de hand.’

Ze heeft het nog niet gezegd of Ysbrandt gaat relaxed op de grond liggen.

Ze kijkt me aan met een open blik. ‘Ik ben dol op honden, katten, alle dieren eigenlijk. Ik hou meer van dieren dan van mensen!’ Ik begrijp wat ze bedoelt. Dieren laten je nooit zitten, ze houden onvoorwaardelijk van je. De trouw van mijn have is me zo dierbaar. Ze hebben me door de meest donkere periodes van mijn leven gesleept.

In tijden, dat iedereen me leek te zijn vergeten, stonden ze me bij. Ik heb heel wat uurtjes in bed doorgebracht omgeven door mijn katten. Er zijn vele dagen geweest, dat mijn enige uitje de rondes met Ysbrandt waren. Mijn trouwe kameraad.

‘Ik heb zelf een Rottweiler gehad. Het was de hond van de buren. Ze hadden er echter geen tijd voor, het dier werd verwaarloosd. En toen beet hij het nichtje van die mensen. Het was absoluut de schuld van dat kind zelf. Ze misdroeg zich tegenover dat beest. Zat hem te pesten. Ik heb het regelmatig met eigen ogen gezien! Maar goed, ze wilden hem laten afmaken. Hij was pas vijf jaar!’

Ze vertelt over de tijd met haar hond, een ontroerend verhaal. ‘Ik kon midden in de nacht over straat, nooit werd ik lastig gevallen. Vrijgezelle mannen, die op bezoek kwamen joeg hij de stuipen op het lijf!’ Ze begint hartelijk te lachen. Het is een prachtige vrouw. Ik neem aan, dat er heel veel single mannen achter haar hebben aangejaagd. En uit eigen ervaring weet ik, dat een blaffende lijfwacht dan echt geen overbodige luxe is….

Veel te snel ben ik in Leiden. Ik moet de trein uit. Mijn nieuwe vriendin helpt me met mijn ingewikkelde manoeuvres. Fiets uitklappen, hond in positie plaatsen, draaien zodat ik aan de goede kant van het balkon sta. ‘Hoe heet je?’ ‘Maria en jij?’ ‘Toverheks’ We wisselen snel wat gegevens uit. Dan sta ik alweer op het perron. Wat een leuke treinreis! Wat een bijzondere dame! Wie weet hoor ik nog eens van haar…..

Panta Rhei: Heks wenst jullie allen een ontspannen jaar vol verandering en beweging. In de goede richting natuurlijk. Het enige dat nooit verandert, is dat alles verandert……

Posted on 6 januari 2015 by lagriffeheks

De feestdagen dit jaar waren anders dan anders. Geen kerk op eerste kerstdag, geen brunch bij Tanneke, geen familiediner, geen schranzende neven en nichten aan mijn keukentafel, geen nieuwjaarsborrel in Huize Heks, geen Oud en Nieuw onder mijn kerstboom.

Wel hadden we dit jaar een uitziekende Cowboy, een grieperige Heks en enigszins moeizame feestdagen. Maar ook een heerlijk kerstdiner met goede vrienden bij mij thuis en een eveneens heerlijk laatste diner van het jaar met ongeveer hetzelfde clubje bij True en Trueman. Ook was er elders een nieuwjaarsborrel en nu ben ik alweer op weg naar iets dergelijks in Amsterdam. Samen met Cowboy.

kerstdiner, eten met vrienden, dinnerparty

Mijn vader gaf me ooit een tegeltje met daarop de tekst: ‘Het enige dat nooit verandert, is dat alles verandert!’ Buiten dat dit een waarheid is als een koe, is het ook het enige presentje, dat ik ooit echt helemaal van hem heb gekregen. Andere cadeautjes regelde mijn moeder. Hij vond het een grappig geschenk, herinner ik me. Toen hij het aan me gaf, voor Sinterklaas staat me bij, liep hij eindeloos te gniffelen.

het enige dat nooit verandert, is dat aales verandert

Ik stond te boek als een denkertje binnen de familie. Als kind lag ik al te filosoferen in de hooiberg met een soortgelijk vriendinnetje. En daar keken ze raar tegenaan. Teveel gebruik van het bovenkamertje kon eenvoudigweg niet gezond zijn. En het leidt ook tot niets uiteindelijk….. Althans niet tot dingen waar in mijn achtergrond waarde aan werd gehecht. Succes in zaken en verwerven van geld en goed.

Het tegeltje staat sinds jaar en dag op mijn toilettafel. Zo herinnert het me zowel aan mijn geliefde vader als aan het feit dat alles in beweging is: Panta Rhei. Alles stroomt.

–

In die levensrivier moet je maar afwachten wat er nu weer in je vaarwater komt. Ook is het landschap dat je doorkruist niet altijd vriendelijk van aard. Soms bevind je je plotseling in vijandig gebied. Of je bent volledig op jezelf aangewezen. En dat natuurlijk weer net als je in moeilijk vaarwater bent gekomen!

het enige dat nooit verandert, is dat aales verandert, hummeltjje, Dopey, Camee

De feestdagen waren anders. Enigszins uitgekleed. Doorspekt met virale toestanden. En mensen houden niet van verandering. Dat is ons grote probleem. We hechten en hechten. Als een bloedzuiger aan een ader. Of een aderlating desnoods.

–

Maar oh wat een bevrijding als je dan loslaat. Dan komt er weer ruimte voor nieuwe dingen. Dan blijkt veel van de pijn, die je voelt te worden veroorzaakt door dat vastklampen. Kramp in het hart. Spierpijn van de ziel. Weg ermee!

–

Ik wens jullie allemaal een ontspannen jaar vol verandering en beweging in de goede richting! Plus een goede gezondheid en liefde in overvloed.

Bad days will pass: Alles gaat voorbij. Ook een contraproductieve dag als vandaag: Niets lukt en niets werkt mee. Morgen beter dan maar…..

Posted on 19 december 2014 by lagriffeheks

Aan het eind van de middag hijs ik mijn koffertje achter op mijn vouwfiets en vertrek richting Amsterdam. Morgenochtend is de feestelijke architectuurvaartocht onder leiding van Cowboy. Het is tevens de opening van zijn bedrijfje. ’s Middags heb ik Joli aan de telefoon om de aanvoer van flessen champagne zeker te stellen. Zij importeert een uitstekende bubbel. De verdiensten gaan naar het goede doel!

Het is één van de weinige dingen, die wil lukken vandaag. De hele dag zit alles stroperig tegen. Het begint al met een uitnodiging vanuit de vriendenkring voor de jaarlijkse nieuwjaarsborrel. Die is altijd in Huize Heks. Al jaren organiseer ik dat festijn. Dus het is even slikken, als opeens iemand anders zijn deuren opent. Mijn feestje afpakt….. De wijn ligt al klaar op de boekenkast.

‘Ja Heks, zo gaan die dingen. Daar heeft hij niet eens bij nagedacht. Het is ook niet gezegd, dat je je het recht op nieuwjaarsborrel zomaar kunt toe-eigenen. Het staat iedereen vrij te borrelen wat ‘ie wil,’ pruttel ik inwendig. Maar leuk is anders.

Dan werkt de thuiszorg organisatie bepaald niet mee als ik vervanging wil voor volgende week. Sterker nog: Ik krijg een bitse grote bek van het wijf achter de telefoon. Oh, mijn god. Ze gaan daar bij Groenoord steeds meer op Activite lijken. Die monsterorganisatie waar ik ooit zo bestolen ben. Die griezelclub waar je slechts een nummer bent. Natuurlijk laat ik het er niet bij zitten. Maar het helpt niet veel. ‘Je zoekt het maar uit’ is de boodschap.

Er is ook goed nieuws. De kabel voor mijn videocamera is aangekomen op het postkantoor. Vlak voordat ik naar Amsterdam vertrek haal ik em op. Ik heb op Marktplaats een JVC Camcorder gekocht. Volgens mij ben ik in het ootje genomen, want het is een hopeloos verouderd kloteding. Er moesten nog opname bandjes komen (kun je nagaan hoe oud ‘ie is), een extra batterij en tot slot dus dit kabeltje. Zodat ik alles op mijn Mac kan zetten.

De treinreis is altijd een uitputtingsslag. Onderweg krijg ik een smsje van de buurman, dat hij niet voor mijn katten kan zorgen. Oh jee, wat een pech. Tenslotte ben ik dan bij mijn lief. Hij zit afgeknoedeld op de bank. Hij heeft zich een slag in de rondte gewerkt. ‘Volgens mij heb ik een griepje onder de leden’, klinkt het benepen. Hij lijkt ook wel drie kilo lichter.

Terwijl we lekker bijkletsen probeer ik het kabeltje uit. Het past niet. Potverdorie. Weer een zeper. Ik kan dat ellende apparaat wel uit het raam smijten intussen.

Maar dan gaan we lekker koken! Ik maak een heerlijk wortel/gembersoepje en een zalige Spaghetti Bolognese. Cowboy stort zich op het hak en snijwerk. Ik heb afgelopen week mijn hand verkloot met het snijden van een bevroren brood. Had ik beter niet kunnen doen. Maar ja, ik rammelde van de honger.

Als we een half uurtje later aan tafel zitten trekken we helemaal bij. De soep smaakt hemels, met de wortelkracht van moedertje aarde. De pasta is echt troosteten. Als kind was ik er al gek op. Op mijn verjaardag koos ik geen patat of pannenkoeken. Heksje wilde spaghetti!

Morgen wordt vast een hele leuke dag. Ik hoop op een zonnetje, eventueel slechts lokaal. Boven het IJ. Tussen 10 uur ’s morgens en 1 uur ’s middags. En niet al teveel wind.

Geheimzinnige krachten aan het werk in Huize Heks. Van alles gaat kapot. Niet alles is te repareren helaas. Maar gelukkig zijn er ook andere tendenzen in onze wegwerpmaatschappij: Leve het Repair Café!

Posted on 25 november 2014 by lagriffeheks

Het knettert in Huize Heks

Zondagmorgen gaat Cowboy lekker wat sinaasappelen uitpersen. Ik hoor hem vrolijk neuriën terwijl hij druk in de weer is. ‘Huh, wat krijgen we nu?’ Zijn verbaasde hoofd duikt op vanachter de afscheiding tussen keuken en woonkamer. Hij zwaait met een essentieel onderdeel van mijn Moulinex Keukenmachine. Het ligt in twee stukken. Spontaan doormidden gebroken…… Vreemd.

Heks baalt als een stekker. Dit apparaat vervangt mijn armen. Het hakt en snijdt. Ik heb express een heel gerenomeerd merk gekocht pas twee jaar geleden. Zodat het een leven lang mee kan gaan. Mijn liefje kijkt bedrukt. ‘Ik ga wel op zoek naar dat onderdeel. In Amsterdam heb je een winkel, die daar in gespecialiseerd is.’

lekker stuk, BLIKSEM, vonken, ontploffing, repair cafe, repareren, ontplofte TV, kapotte televisie

De televisie doet ook raar

Diezelfde avond geeft ook mijn televisie de geest. Als ik eventjes lekker voor de buis wil gaan hangen, produceert het apparaat een gevaarlijk gebrom. Als je het geluid uitzet, houdt het op. Dus ik kijk tijdelijk televisie zonder geluid. Ook wel eens lekker ontdek ik. Tot ook het beeld vreemd gaat doen vanmorgen. Alles kleurt bloedrood….

Ik duik marktplaats op. Op zoek naar een ouderwetse joekel van een bak ter vervanging van mijn bloederige exemplaar. Ik vind van alles, maar niet in de omgeving. Wel in Friesland, Groningen, Noord Holland en Limburg. Alleen afhalen natuurlijk. Potverdrie.

Terwijl ik het hondje uitlaat loop ik eventjes bij een tweedehandszaakje naar binnen. Ik zoek ook nog een oude laptop. Het gaat me voornamelijk om de tekstverwerkende kwaliteiten van het apparaat. Ze hebben wel iets, maar het is me nog veel te duur.

lekker stuk, BLIKSEM, vonken, ontploffing, repair cafe, repareren

Mijn lekkere stuk

Wat is dat toch, dat alles altijd tegelijk komt? Ooit begaven mijn wasmachine, droger en afwasmachine het binnen een week. ‘Gelukkig’ kreeg ik pal daarop een auto-ongeluk. Heks en iemand voor haar stopten voor een zebra, een BMW achter me deed dat niet. De bestuurder zat te bellen. Althans, daar leek het verdacht veel op, toen hij direct al telefonerend uitstapte. Van de schadevergoeding kon ik precies een paar nieuwe apparaten kopen.

De afhandeling van mijn laatste aanrijding loopt nog steeds. Heks stopte weer eens voor een zebra. En alweer een BMW parkeerde zich in mijn nek. De bestuurster zat de andere kant op te kijken, verklaarde ze. Haar auto was totaal loss. De mijne ook. Hoewel ik veel meer lichamelijke schade heb opgelopen en de tegenpartij schuldig is bevonden, is er na jaren en jaren nog steeds niets geregeld. Ik heb er al een tweede team advocaten op gezet.

BLIKSEM, vonken, ontploffing, repair cafe, repareren

Er zijn gelukkig plekken, waar je je spulletjes kunt laten repareren

Gelukkig gebeurt er een wonder. Na twee dagen dreigend grommen en een ochtend bloederige beelden uitstoten komt mijn stokoude kijkkast tot rust. Van het ene op het andere moment verdwijnt de brom en normaliseert het beeld.

Tevens krijg ik na een eeuwigheid bericht van het laatste team advocaten betreffende de whiplash afhandeling. Er zit schot in de zaak. Hoera! Er is een meeting gepland met de tegenpartij om te proberen de zaak te schikken. En niet voor het luibedrag, dat ze eerst in hun hoofd hadden. ‘U mankeert toch al van alles, dus we geven u bijna niets.’ Nog dagelijks ondervind ik de gevolgen van dit ‘de andere kant opkijken’ van mijn medeweggebruikster. Daar moet wel iets tegenover staan…..

Voorlopig ben ik blij, dat mijn TV zich heeft bedacht. Ik hoop dat daarmee de tendens van apparaten in mijn huis om het te begeven is gekeerd!

Leve het Repair Café

Feestje bij Elfje en haar geliefden: Laloba Design bestaat drie jaar!!!!! Het is weer een zeer aangenaam visueel spektakel. Kortom: Heks geniet. En ik ben niet de enige……

Posted on 22 november 2014 by lagriffeheks

feestje, dbohemienfeest, hippie, kleurrijke mensen op feest, party, muziekanten op feest, prachtige aankleding van ruimte, artistiek feestje, kunstenaars, jongleren, zingen, gitaar, cachot, drum, castagnetten, hoeden, etalagepoppen, leuke mensen

Het fantastische winkeltje van mijn vriendin

Nog maar nauwelijks heb ik mijn eigen feestje achter de kiezen, of ik sta me alweer in een waanzinnige zeemeermin-outfit te hijsen voor het volgende evenement: Het driejarig bestaan van Laloba Design, het geweldige winkeltje van mijn zielzuster Elfje.

Om een uurtje of zeven pikt Frogs me op. Hij komt direct uit zijn werk. Ik heb nog wat eten over van mijn verjaardag, dus ik verwen hem met een lekker hapje. Kopje koffie toe en hij kan er weer tegen voorlopig.

We houden allebei heel veel van Eenhoorns!

Heks is blij, dat ze mee kan rijden. Anders was het haar niet gelukt die avond. Frogs zet me voor de deur af. Binnen is het feestje al in volle gang. Mijn lief zit er al zeker een uur. Hij is heel blij om me te zien. Dat blijft genieten……

Elfje en haar vrienden hebben weer heel veel werk gemaakt van deze mijlpaal. Waren ze aanvankelijk van plan dit pand een paar maanden te huren om een collectie zelf ontworpen en geproduceerde kleding te verkopen, nu draaien ze alweer drie jaar! Ongelofelijk knap in deze crisistijd!

, verliefd stel, feestje, dbohemienfeest, hippie, kleurrijke mensen op feest, party, muziekanten op feest, prachtige aankleding van ruimte, artistiek feestje, kunstenaars, jongleren, zingen, gitaar, cachot, drum, castagnetten, hoeden, etalagepoppen, leuke mensen

Elfje en Elvenman

Ik zie allemaal oude bekenden, ondanks de griepgolf, die een deel van de gasten aan bed gekluisterd houdt. Ik maak links en rechts een praatje, neem een paar hele mooie foto’s van de feestelijk aangekleedde ruimte en ga dan genieten van de live muziek. Zoals altijd hebben mensen instrumenten meegebracht. Enthousiast beginnen er een paar samen te spelen. Dit zet de deur open naar meer. Een ongelofelijk leuke Australische jongen zit de sterren van de hemel te zingen. Hem heb ik hier nog nooit gezien.

Later spreek ik uitgebreid met deze muzikant. Hij is hier slechts een paar weken op bezoek bij zijn zuster, die sinds kort in Amsterdam woont en werkt. Hijzelf zit tijdelijk in New York. Net als Heks is hij heel erg verliefd. Op een knappe jongeman in de stad, die nooit slaapt. Anders zou hij zeker ook een tijdje naar Nederland komen……

Op weg naar het toilet krijg ik les in jongleren. Mijn nieuwbakken leraar grist een paar aardappelen uit een salade en houdt ze moeiteloos enige tijd in de lucht. In de sprookjeswereld van Elfjes wonderbaarlijke feestjes valt altijd van alles te beleven!

De aardappelen hebben me hongerig gemaakt. Er staat allemaal verrukkelijk voedsel klaar in de keuken. Een paar dingetjes van mijn hand. Ik was op mijn eigen feestje toch weer vergeten om alles uit de koelkast te halen. Dat heb ik dus maar ingepakt en meegegeven voor dit feest. Ik val aan op de verschillende salades en smeersels. Er is genoeg te vinden binnen mijn hopeloze dieet!!!

Het is al ruim na twaalven als Frogs me aan m’n oren naar buiten sleept. Het is weer mooi geweest. Hij moet morgen weer hard aan het werk met jonge kinderen. Dan kun je je geen houten hoofd permitteren. Ik zoen Cowboy helemaal plat. Ik zou hem best graag meenemen naar huis, maar ook hij heeft heel veel op het programma staan de volgende dag. Zijn eigen bedrijfje gaat nu echt van start.

feestje, bohemienfeest, hippie, kleurrijke mensen op feest, party, muziekanten op feest, prachtige aankleding van ruimte, artistiek feestje, kunstenaars, jongleren, zingen, gitaar, cachon, drum, castagnetten, hoeden, etalagepoppen, leuke mensen

Mijn vriendin kreeg dit paar schitterende schoenen cadeau

Frogs op castagnetten

Heks viert verjaardagsfeestje. Zoals altijd is het weer een gezellige en drukke boel. Heerlijk eten en muziek. En ik krijg een heleboel leuke cadeautjes……

Posted on 17 november 2014 by lagriffeheks

vrouw op feestje, feestje, heksenfeest, verkleedde mensen op feest, party, muziek maken op party, proost, tante, gezellig kletsen op verjaardag

Heks geniet van haar eigen feestje

De zondag na haar verjaardag geeft Heks een geweldig feestje. Twee dagen lang sta ik in pannen te roeren. Ik heb de onNederlandse neiging om grote groepen mensen op het eten uit te nodigen. Op zich heel erg leuk, maar met een lijf als het mijne in feite waanzin. Gelukkig krijg ik hulp van Cowboy. Frogs neemt de zorg voor mijn hondje op zich.

, mannen op feestje,vrouw op feestje, feestje, heksenfeest, verkleedde mensen op feest, party, muziek maken op party, proost, tante, gezellig kletsen op verjaardag

Trueman heeft hele verhalen tegen Cowboy…..

‘Er heeft bijna niemand afgezegd, het zou wel eens heel druk kunnen worden’. Een beetje benauwd kijk ik mijn lief aan, een uurtje voordat het feest losbarst. Meestal komen er ongeveer twintig mensen op mijn partijtjes, ongeacht hoeveel ik er uitnodig. Een ook dit jaar zijn het er niet meer dan vijfentwintig. Sommigen zeggen op het laatste moment af. Een deel komt niet opdagen. De griep heeft alweer veel slachtoffers gemaakt….

Elfje en Elfenman

Klokslag vijf uur komen de eerste gasten binnen. Heks loopt met natte haren als een kip zonder make up rond te rennen. Pas om kwart voor vijf had ik tijd om eventjes te douchen en me op te knappen. Ik heb mijn ‘Elvis Presley Pak’ aangetrokken. Dat ding wil ik al jaren eens dragen. Snel rammel ik een kwast over mijn gezicht. Daarna begint het echte werk. Op de bel letten, zoenen, cadeautjes uitpakken en zorgen dat iedereen iets te eten en te drinken krijgt.

Zoals altijd krijg ik aan alle kanten hulp. De enorme hazelnoot crème taart van Maison Kelder wordt aangesneden. Helaas kan ik daar zelf niet meer van eten. Ik herinner me echter maar al te goed, hoe ontzettend lekker die schuimige zoetigheid smaakt.

Daarna volgt de pittige pompoencake met muntsaus. Gevolgd door Surinaamse kippenpootjes, Thaise groene curry en garnalen in kokos. ‘Mmmmm’, jammie, oh, Heks, wat lekker…’, hoor ik om me heen. Ha. Dat doet me deugd. Ik wilde mijn vrienden eens lekker in de watten leggen….

Heks wordt ook verwend. Allemaal leuke cadeautjes. Frogs heeft zijn Cahon bij zich en gaat lekker muziek maken. Al snel speelt Elfenman mee op mijn Blokker-gitaar. Hij is de enige, die er een fatsoenlijk geluid uit weet te krijgen. Bovendien schudt hij een arsenaal meezingers zo uit zijn mouw. Blonde Buurman pakt een trommel. Een paar mensen, waaronder ik natuurlijk, zingen luidkeels mee. Heks rust op haar lauweren.

Elfenman kent zoveel liedjes

Veel mensen zijn alweer naar huis. Morgen begint de werkweek weer, dus ze maken het niet al te laat. Zoals elk jaar zit ik met een vast clubje nog een tijdje na te genieten. De Wilde Boerenzoon maakt foto’s van dit illustere gezelschap. Pas om een uurtje of 1 gaat de laatste naar huis. Mijn lief en ik ruimen een beetje op. Ik zet een afwasmachine vol grote wijnglazen aan. In een tas verzamel ik lege flessen. Goeie hemeltje, we hebben em goed geraakt!

Frogs en Elfje

De volgende dag lig ik de hele dag voor pampus. Mijn liefje blijft gezellig nog een dagje plakken. We eten de restanten van mijn culinaire uitspatting.

‘Morgen weer een feestje, schat,’ zeg ik tegen Cowboy, ‘Van Elfje in Amsterdam. Jij komt toch ook?’ Ja, hij komt ook. Wat leuk! Dan heb ik alle tijd om lekker met hem te kleffen. Iets, waar ik het op mijn eigen feest veel te druk voor had……

Heks heeft het prima naar haar zin

En nog steeds zitten deze twee heren te discussiëren

Heerlijk lachen met mijn vrienden

Selfie van de voeten van de Wilde Boerenzoon

Zwarte Pieten-discussie deel 2. Het gevaar van recente ontwikkelingen in Gouda…….

Posted on 18 oktober 2014 by lagriffeheks

De Zwarte Pieten discussie is nog steeds in volle gang. In Amsterdam loopt een Hoger Beroep van zowel tegenstanders als de burgermeester rondom de intocht van die ouwe schimmelige kerel en zijn geblakerde hulpje.

Zelfs de Verenigde Naties hebben een mening over ons nationale kinderfestijn. Alsof ze daar niks beters te doen hebben….

Gouda speelt ook in op de Zwarte Pieten problematiek. Sint komt daar vanuit Spanje naartoe gevaren. Hoe ze dat in godsnaam voor elkaar willen krijgen is maar weer de vraag. Het lijkt me toch een hele klus met zo’n stoomboot door de polder.

Maar de officiële intocht is dit jaar in deze stad van kaas en stroopwafels. En dat is dan ook precies de inspiratiebron voor de nieuwe versie van Piet. Een kaas- en stoopwafel-Piet. Zo geel als een kanarie. Hij zou het ook prima doen als knecht van de paashaas.

Heks is toch min of meer verbijsterd door deze recente ontwikkelingen. Zijn ze helemaal gek geworden? Hoe halen ze het in hun hoofd om de snelst groeiende wereldmacht te beledigen? Chinezen nemen zoiets bepaald niet licht op!

Terwijl er zoveel kleuren zijn waar je uit kunt kiezen, zonder iemand voor het gekleurde hoofd te stoten. Groen, paars, roze….. Ik heb nog nooit mensen in die kleurschakering ontmoet, dus voorlopig zitten we dan goed.

Totdat de marsmannetjes de aarde komen bevolken natuurlijk. Die schijnen groen te zijn. En oorlogszuchtig en gemeen….. Om toekomstige problemen te voorkomen, blijf ik bij pimpelpaars.

Heks mengt zich in hopeloze Zwarte-Pieten-discussie: Wat hebben Zwarte Piet, Geisha’s, Halloween Heksen, Clowns en Masai gemeen? Ze zijn allemaal een belediging voor een medemens…… 😉

Ontmoeting met straatdichter en grappenmaker Glenn L. Parami zet met weer aan het denken over die Zwarte Pieten discussie: Deel 3.

Morgen is het pakjesavond! Zullen er rellen uitbreken? Worden er zwarte Zwarte Pieten gemolesteerd? Heks kijkt nergens meer van op na de beruchte intocht in Gouda. Zwarte Pietendiscussie deel 4. Mij een Bietendiscussie finale……

	Samantha op Gigantisch gekrijs in de steeg…
	Fred Rohde op Heks’ linkerhand bemoeit…
	Rik van Boeckel op In Memoriam Snuitje
	Fred Rohde op In Memoriam Snuitje
	stronglove op Nieuwe trailer Heksenketelmovi…

recepten van de toverheks

cheer yourself up, toverformules voor een vrolijk leven

Tagarchief: Amsterdam

Twee paradepaardjes op Parade 2017: Trui en Heks zien graag iets geks en worden niet teleurgesteld. Roodkapje brengt inspiratie. Grootmoeder zijn is bepaald niet saai, maar juist vergeven van woeste seks en sensatie! En geef gewoon altijd de jager de schuld!

Heks en Frogs bezoeken het geboortehuis van Johan Cruijff. ‘Buiten spelen zou een vak moeten zijn op school….’ staat er op de gevel. Bloemen op de stoep. Brieven en gedichten. Ook mijn kikkervriend kwaakt een bijdrage!

Vanavond is het feest. Een soort uitgesteld verjaarspartijtje. Met oude vrienden, muziek, eten en drinken, zang en dans. En dit allemaal ter ere van Big Salmon. Die grote vis, die in het noorden woont…….

Hele leuke treinreis: Heks maakt een nieuwe vriendin! Een echte dierenvriend van een dame. Ysbrandt vindt haar stiekem ook heel lief! En mooie foto’s van mijn hondje op het strand!

Panta Rhei: Heks wenst jullie allen een ontspannen jaar vol verandering en beweging. In de goede richting natuurlijk. Het enige dat nooit verandert, is dat alles verandert……

Bad days will pass: Alles gaat voorbij. Ook een contraproductieve dag als vandaag: Niets lukt en niets werkt mee. Morgen beter dan maar…..

Geheimzinnige krachten aan het werk in Huize Heks. Van alles gaat kapot. Niet alles is te repareren helaas. Maar gelukkig zijn er ook andere tendenzen in onze wegwerpmaatschappij: Leve het Repair Café!

Feestje bij Elfje en haar geliefden: Laloba Design bestaat drie jaar!!!!! Het is weer een zeer aangenaam visueel spektakel. Kortom: Heks geniet. En ik ben niet de enige……

Heks viert verjaardagsfeestje. Zoals altijd is het weer een gezellige en drukke boel. Heerlijk eten en muziek. En ik krijg een heleboel leuke cadeautjes……

Zwarte Pieten-discussie deel 2. Het gevaar van recente ontwikkelingen in Gouda…….

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen: