Zondagmiddag en stralend weer. Cowboy en Heks liggen op een kleedje in de Leidse Hout. Om ons heen kuieren hele huisgezinnen compleet met hond rond het enorme grasveld. Opa’s en oma’s in hun kielzog. Ysbrandt struint lekker een beetje rond. Af en toe springt hij eventjes in de modderige vijver voor wat verkoeling…..

In de verte speelt een bandje bij het Koetshuis.Het is heerlijk om buiten te zijn na een week in bed liggen.

De zon verwarmt mijn slijmvliezen. Ik voel de nattigheid in mijn voorhoofdholtes verdampen. Mijn borstkas drinkt de warmte in. Eén voor  één ploppen mijn oren weer open.

Naast me ligt Cowboy tevreden de krant uit te pluizen. Ook hij geniet van eventjes niets doen. De hele week is hij in touw geweest met het opzetten van zijn eigen bedrijf. Langzamerhand gaat het ergens op lijken. De eerste opdrachten druppelen binnen. De eerste facturen gaan de deur uit.

Waar hij achter komt is, dat je als eigen baas nooit klaar bent. Er is altijd wel een klusje te vinden. Je moet er dus voor oppassen, dat je niet voortdurend aan het werk bent. Dat is de valkuil van de kleine zelfstandige. Vooral voor de gedisciplineerde en gedreven exemplaren.

Maar vandaag hoeven we helemaal niks. Gisteren heeft Heks genoeg eten gekookt voor het hele weekend. Cowboy heeft alle boodschappen mijn huis in gesleept. We kunnen op onze lauweren rusten. Of op een picknickkleed. Jammergenoeg hebben we verder niets bij ons. Geen thee en pittige pompoencake. Dat moet nog eventjes wachten, tot we door honger en dorst worden verdreven uit dit paradijs…….