Heks is een mysterieus boekje aan het lezen. Het heet ‘Mooie mensen’. Mensen met een auto-immuunziekte lijden volgens de schrijfster aan het hopeloze gedrag van doorsnee eikels in deze keiharde mannenmaatschappij. Emancipatie heeft ons lijden louter verergerd…..

 

Heks is een mysterieus boekje aan het lezen. Het heet ‘mooie mensen’ en het gaat over mensen zoals ik: Lijdend aan een auto-immuunziekte. Is het boekje zelf al raadselachtig, de manier waarop ik het op het spoor ben gekomen is nog mysterieuzer.

Tijdens het checken van mijn statistieken klik ik een afbeelding aan, die onlangs bekeken is. Soms wil ik weten wat mensen zoal aanklikken op mijn blog. Ik zie een filosofische tekst verschijnen met daaronder ‘Facebook.mooie mensen het boek’. Intrigerend….. Nieuwsgierig ga ik naar de betreffende pagina.

Iemand heeft een boek geschreven over mooie mensen. Huh? Wat krijgen we nu? Is het net zoiets als die hele foute datingsite voor narcisten? www.mooiemensen.com? Hier accepteren ze louter singles met een ideale botstructuur en lichaamsverhoudingen. Een walgelijk concept. Behalve voor masochisten: Weet je zeker dat je iemand met een afschuwelijk karakter zult krijgen…..

Maar nee. Het is een boek over mensen met een auto-immuunziekte. Volgens de schrijfster hebben al deze stumpers 1 ding gemeen: Het zijn mooie mensen. Mensen met een goed karakter, een zuivere inborst en een overschot aan liefde in hun hart.

Dit in tegenstelling aan de rest van de mensheid, de zogenaamde Darwinmensen. Niet lijkend op Darwin, maar opererend volgens het principe van survival of the fittest. Meedogenloos, berekenend, genadeloos en zonder scrupules over lijken gaand. Neanderthalers. Mensen met een goed functionerend reptielenbrein, maar daar blijft het dan bij. Empathie, iets voor een ander over hebben en geven zijn hen vreemd…..

Er is een opvallende overlap tussen de typische kenmerken van een narcist en de Darwinmensen. Maar laatste groep is veel groter. Het merendeel der mensheid. De mooie mensen worden als het ware geplet door deze egocentrische praatjesmakers.

12143108_1635086866759952_6976123220736419607_n

De schrijfster van het boek blijft anoniem, ongetwijfeld uit zelfbescherming tegen reacties van die Darwintypes….. Wel bekend is dat ze psychologe is en tegenwoordig in Zuid Amerika woont. Vandaar haar opvallende kennis rondom een niet geëmancipeerde maatschappij….

Zij heeft heel veel mensen in haar praktijk voorbij zien komen met een auto-immuunziekte. Jarenlang heeft ze onderzoek gedaan naar het ontstaan van deze aandoeningen, inclusief een zeer uitgebreid literatuuronderzoek.

Hieruit blijkt dat allerlei  vermeende oorzaken van dit soort aandoeningen nergens op slaan. Ze laat een keur aan tabellen en statistieken zien om het te staven. Ook is er nooit een afdoende remedie voor welk van deze ziektes dan ook gevonden. Alle behandelingen zijn gericht op symptoombestrijding!

Vooral vrouwen zijn de klos. Het grootste deel van dit soort patiënten is vrouw. Opvallend is ook, dat in minder geëmancipeerde landen er ook minder mensen met dit soort ziektes zijn. Zodra iemand uit zo’n land in een geëmancipeerd land gaat wonen loopt die persoon direct een veel grotere kans op zo’n ziekte…..

 

Emancipatie heeft er dus iets mee te maken. Het lijkt erop, dat bewustzijn van de klotepositie van het vrouwelijke in onze patriarchale samenleving ziekmakend is….. Vooral als je dan ook nog met een vreselijke exponent van dat patriarchaat op je lip zit! Wat niet weet wat niet deert, maar zodra je wel weet doet het letterlijk zeer!

Heks is geïntrigeerd door het idee. Meestal erger ik me dood aan dit soort boekwerkjes, die alles proberen te verklaren vanuit 1 of ander waanidee. Over het algemeen zijn de verdedigde ideeën belachelijk als je er drie seconden over nadenkt. Dit boekwerkje zweeft niet. De informatie is vrij concreet. Ook als je er een week over nadenkt blijft het gedachtengoed overeind!

Darwinmensen. Ik ben er tussen opgegroeid. Ik heb relaties gehad met zulke types. Mijn vriendenkring heeft er bol van gestaan. De wereld zit er vol mee.  Het zijn overlevers. Ze hebben altijd gelijk. Vinden ze zelf. En overal recht op. Ze trekken altijd aan het langste eind. Ze zijn gewend hun zin te krijgen ten koste van een ander. Ze liegen en bedriegen. Ze gaan over lijken. Ze zijn in de meerderheid. We zijn voorlopig nog niet van ze af.

 

Ik ga eerst maar eens dit boek herlezen van de nobelprijswinnares Doris Lessing:

De huwelijken tussen zones drie, vier en vijf.

10610567_1711206069109921_9031571699796170821_n

 

Heks vertoont momenteel sterke verwantschap met de Armillaria Ostoyae ofwel Sombere Honingzwam. Het glas is half leeg. De koek is op en mijn haar zit ook voor geen meter……

 

Armillaria ostoyae, Sombere honingzwam

Armillaria Ostoyae ofwel de Sombere Honingzwam

Zondag merk ik dat de koek op is. Helemaal. Altijd optimistisch zijn is geen doen. Mensen voortdurend overtuigen dat je je het zo naar je zin hebt in dit prachtige leven? Wat een flauwekul. Ik vind het leven momenteel een schier onmogelijke opdracht.

Je hebt geen idee waar je vandaan komt en evenmin waar je naartoe gaat. Ertussenin wordt je geacht zinvol bezig te zijn. Een hele opgave in een lijf als het mijne.

En dan dat gelukkig zijn. Mij lukt het niet. Mijn leven is een constante instabiele zoektocht naar verlichting van pijn.

Armillaria ostoyae, Sombere honingzwam

Sombere Honingzwam

De laatste tijd snauw ik bitchy naar mijn medemens. En soms naar mijn beesten. En ik voel me alleen. Alleen, alleen, alleen. En dat klopt ook, want ik ben vrijwel altijd alleen.

Heks kan best behoorlijk schelden op zijn tijd. En de balen hebben van het moeizame geworstel met mijn ziekte. Maar meestal rust ik op een stabiele basis van liefde in mezelf. Een soort eeuwige bron. Onuitputtelijk.

Toch gaat deze vlieger momenteel niet op. Op de 1 of andere manier is er heel veel verdriet losgewoeld de laatste tijd. Oud zeer. Stokoud zeer. Maar daarom niet minder pijnlijk. Ik krijg mezelf scherp in het vizier. En ik word niet blij van hetgeen ik zie. Ik schrik me dood!

Als je jarenlang je in allerlei bochten hebt gewrongen voor de liefde en het respect van bepaalde dierbare medemensen dan ben je toch niet lekker bezig. Het ergste is nog dat het allemaal vergeefse moeite is geweest. Heks is tot de afschuwelijke slotsom gekomen dat ik het beter niet had gedaan. Al die moeite.

Tegelijkertijd is het zo’n gewoonte geworden om verschrikkelijk mijn best te doen. Ik walg ervan. En ik observeer mijzelf. Maak ik alweer dezelfde fouten?

Armillaria ostoyae, Sombere honingzwam

De Sombere Honingzwam is eetbaar, maar alleen na verhitting….

Het valt me op dat ik veel zit te luisteren. Het valt me op dat ik mijn eigen verhaal soms totaal niet kwijt kan. Het valt me op dat veel mensen totaal geen rekening met me houden. Het valt me op dat mensen vaak behoorlijk over mijn grenzen gaan. Het valt me op dat ik regelmatig zomaar een veeg uit de pan krijg van een medemens, die wat shit kwijt moet. Ook betweterige opmerkingen zijn aan de orde van de dag in mijn bestaan. Door oliedomme mensen vaak. Die er zelf weinig van bakken……Het valt me op dat. Bladiebla.

Ja, moet je maar niet als Pleegzuster Bloedwijn Jan en Alleman terzijde staan. Laat ze het lekker zelf uitzoeken. Dat doe ik toch ook?

Armillaria ostoyae, Sombere honingzwam

Armillaria Ostoyae

De meeste gezonde mensen hebben een baan, een gezin of beide. Ze hebben een gezellige liefhebbende familie, een liefdespartner of een hechte vriendenkring…… Ze hebben energie om iets van hun leven te maken.

Heks heeft geen baan, geen gezin, geen liefhebbende familie, geen partner, een losvaste vriendenkring en nauwelijks energie om waar dan ook wat van te maken……

Wat een somber verhaal. Niks voor mij. Toch geeft het een aardig inkijkje in mijn geworstel van de laatste tijd. Een diep gevoel van falen. Een diep gebrek aan verbinding. Er is iets geknapt in me. Ik ben afgeknapt.

Armillaria ostoyae, Sombere honingzwam

De Sombere Honingzwam komt veel voor

Eerlijk zijn, liefdevol zijn, iets voor een ander over hebben, je gloeiende best doen en ga zo maar door, hele gewone kwaliteiten in mijn optiek, hebben me finaal voor gek gezet.

Van voren en van achteren genaaid door de mensen die me het meest dierbaar zijn. Tot zondebok gebombardeerd door mensen die zelf crimineel bezig zijn. In mijn bek gescheten door mensen van wie ik veel houd. Geen wonder dat daar alleen nog maar stront uit komt…….

Armillaria ostoyae, Sombere honingzwam

Rauw is ie giftig!